download - de Lijsterbes

More documents

Recommendations

Info

Dwars door Kraainem: Franciszek ‘François’ Galazka ‘polen heeft een hele weg Op onze rechte lijn dwars door Kraainem houden we halt in de Sint-Jorislaan. De naam op de bel doet vermoeden dat de familiegeschiedenis van de eigenaar niet in de Vlaamse klei is geworteld. Een kranige man van 91 komt aan de deur. Zijn naam: Franciszek – ‘zeg maar François, dat is makkelijker’ – Galazka. 2 Zijn gehoor laat hem soms wat in de steek, maar zodra François Galazka op dreef is, vertelt hij honderduit. Galazka werd ruim negen decennia geleden geboren in Polen. Hij groeide op in Warschau. ‘In 1939 – ik was toen 19 jaar – werd ik opgeroepen om als soldaat bij het Poolse leger te gaan vechten in Frankrijk’, antwoordt hij op de vraag hoe hij in Kraainem is terechtgekomen. ‘Na de oorlog wilde ik niet terug naar Polen. Daar werd een communistisch regime geïnstalleerd en dat strookte niet echt met mijn ideeën van een democratie. Ik ben toen naar Antwerpen getrokken, om er economie te studeren. Sommige van mijn oorlogsmakkers zijn na de oorlog wel terug naar Polen gegaan, maar ze hebben zich dat achteraf beklaagd.’
afgelegd’ © politieke passie Veertig jaar lang zette Galazka geen voet meer in Polen. ‘Tot 1978 was ik een politieke vluchteling in België’, vertelt hij. ‘Ik kon gaan en staan waar ik wilde, behalve in Polen. Pas in 1978 kreeg ik de volwaardige Belgische nationaliteit.’ Galazka heeft ook nog steeds de Poolse nationaliteit. Trots toont hij zijn kersvers Pools paspoort. ‘Aangevraagd zodat ik kan gaan stemmen bij de verkiezingen in oktober’, verduidelijkt hij. Of hij – ondanks zijn leeftijd – nog van plan is om naar het stemhokje in de ambassade in Brussel te trekken? ‘Natuurlijk! Als ik niet ziek ben, ga ik stemmen. Democratie is belangrijk. Toen het communisme in Polen in september 1989 – enkele maanden voor de val van de Berlijnse muur – ineenstuikte, betekende dat voor mij een enorme opluch- Tine De Wilde ting en vreugde. Dat Polen nu voorzitter is van de raad van ministers van de Europese Unie, maakt me trots. Ik ben de politiek op de voet blijven volgen. Er is een hele weg afgelegd.’ met de groeten van de paus Galazka liet zijn moeder en broers achter in Polen. ‘Zij zijn wel op bezoek gekomen in België’, zegt hij. ‘De eerste keer dat ik terug ging naar Polen, was naar aanleiding van het bezoek van de kersverse paus – de Pool Karol Wojtyla – aan zijn thuisland. Kardinaal Suenens vond het beter dat er bij de Belgische delegatie ook iemand aanwezig was die Pools sprak. Ik was in die tijd erg actief in de christendemocratie, dus ik werd de uitverkorene.’ In Galazka’s woonkamer staat een foto van hem en de paus als herinnering aan hun ontmoeting in 1978. Op een dressoir prijkt ook een gehandtekende kaart van de paus. ‘Ter gelegenheid van de vijftigste huwelijksverjaardag van mijn intussen overleden vrouw en mezelf’, verduidelijkt Galazka niet zonder trots. De oorkonde staat naast een kaart die hij kreeg voor zijn negentigste verjaardag. ‘Die verjaardag doet me denken aan een van de grootste verschillen tussen Belgen en Polen’, zegt Galazka. ‘Voor mijn verjaardag had mijn zoon een tuinfeest georganiseerd met een zestigtal genodigden. Een buurvrouw – die niet uitgenodigd was – passeerde toevallig. Toen ik zei dat ze welkom was om mee te vieren, vond ze dat vreemd. Ze was terughoudend. Polen zijn veel gastvrijer dan Belgen.’ op ijdelheid staat geen leeftijd Galazka woont sinds 1974 in Kraainem. Hij is nog steeds lid van de Kraainem Tennis Club. ‘Spelen doe ik niet meer’, zegt hij. ‘Mijn lidmaatschap beperkt zich tot het wekelijks gaan kijken naar andere spelers vanuit de cafetaria. Ik heb gespeeld tot ik in 1997 een hartaanval kreeg. De dokter zei me toen dat ik het wat voorzichtiger aan moest doen.’ Toch blijft Galazka ook op zijn eenennegentigste een fitte man: slank, een mooie witte haardos en een ijzersterk geheugen. Hij is vrij goed te been en bovendien is hij een gastheer die zijn bezoek goed kan onderhouden. Een fiere man ook, want voor de foto poseren zonder stropdas is uit den boze. ‘Ik kom nooit buiten zonder stropdas’, zegt hij tegen onze fotografe. ‘Dus als je me wil fotograferen, dan doe ik liever snel een stropdas om.’ Galazka kan terugkijken op een rijkgevuld leven. Hij zat op de eerste rij bij verschillende belangrijke gebeurtenissen. Hij ontmoette de interessantste personen. Behalve met de paus sprak hij bijvoorbeeld ook met Conrad Adenauer, de eerste bondskanselier van West-Duitsland. Om te vermijden dat de geschiedenis vergeten wordt, werkt Galazka aan zijn memoires. ‘Memoires is misschien een sterk woord’, nuanceert hij. ‘Ik zou het eerder ‘persoonlijke notities’ noemen. Het is niet de bedoeling dat er een boek van komt, maar sommige delen zijn al gepubliceerd in Poolse tijdschriften. Fragmenten zijn ook al voorgelezen in het Poolse parlement. Ik noteer mijn verhaal zodat de geschiedenis niet verloren gaat en de stommiteiten uit het verleden zich nooit meer herhalen.’ Wim Troch 3
Page 1: afgiftekantoor Kraainem 1 de lijste
Page 5 and 6: geeft het tempo aan waarop de oefen
Page 7 and 8: © Tine De Wilde en cultuur kan daa
Page 9 and 10: komt als eerste op de proppen en za
Page 11 and 12: klavichord’ ‘Qua geluidssterkte
Page 13 and 14: Wim Winters Klavichord Vrijdag 7-10
Page 15 and 16: AND-NieuWs - al dan niet bestaande

download - de Lijsterbes

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?