dossier

Van figuratief naar abstract
Catherine François
A B S T R A C T
VISUELE KUNSTEN
Soms juicht het hart en bloedt het lichaam. Soms wankelt de geest. Soms gaat hij
wild tekeer. Beeldhouwster Catherine François is zo'n rusteloze kunstenares, die
door haar scheppingsdrang naar hogere regionen wordt gestuwd. Ze maakt daar
trouwens geen geheim van.
Noem het een vrouwelijke paradox: Catherine
François wordt heen en weer geslingerd tussen
een bedaarde kracht en een ingetogen, zij het
inwendig bruisende en onstuimige broosheid. Wat
net daarin schuilt het bijzondere van deze Brusselse
dame, die in 1963 in Ukkel geboren werd: beweging.
Catherine spoort de welvingen aan om te bewegen, om zich
te krommen. Ze roept ze op om zich ineen te strengelen, op
niets uit te lopen, zich te verbinden, ja zelfs in de war te
raken. Ze zet ze aan om tot leven te komen temidden van de
spanning, tussen onstuimig rustpunt en broos evenwichtspunt.
Foetus, (40 x 40 x 57) Samare, (370 x 250 x 43) Tombé, (80 x 60 x 50)
De uitdrukkingsvormen van
Anne-Marie Weyers
Aanvankelijk legt de kunstenares, die tegenwoordig
met klei en brons
werkt, zich toe op zo expressief
mogelijke figuratieve
sculpturen. Soms zelfs tot op
het grijnzende af.
Maar geleidelijk aan, mettertijd, puurt ze
haar werk uit. Ze gaat tot het uiterste. Ze
dwaalt af naar abstracte, monumentale
oervormen. Vormen die telkens blijk geven
van de rijpheid waarvan haar kunst doordrongen is.
Tot 23 september 2007 exposeerde Catherine François een
groot aantal werken in de tuin van het museum Van Buuren,
hartje hoofdstad. Al slenterend door die tuin kwam je kunstwerken
met een grote menselijke dimensie tegen. Voor
Catherine François zijn kunst en natuur namelijk één
geheel. De osmose met moeder natuur is essentieel opdat
de mensheid op een dag niet door het niets te gronde wordt
gericht… (SG)
Info? www.catherinefrancois.be
Anne-Marie Weyers heeft het over “ergens anders” wanneer ze het vreemde of het
tijdloze tekent. Met haar potlood brengt ze dromen tot leven, terwijl ze met haar
vaardige pen de realiteit tracht te doorgronden.
Ze schrijft over wat ze schildert, schildert wat ze droomt,
droomt wat ze beleeft… Anne-Marie Weyers' werk
wordt gekenmerkt door veelzijdigheid. Schilderes, tekenares,
aquarelliste, graveur, illustratrice, dichteres…
Ze vallen niet op één hand te tellen,
de vele uitdrukkingsvormen waaraan ze zich
overgeeft.
De kunstenares, die in 1945 in Brussel
geboren werd, staat vandaag literair in de
belangstelling. Anne-Marie Weyers heeft
recentelijk immers twee boeken geïllustreerd.
In de G.R.A.P.H.I.T.I.-collectie van
uitgeverij PHI heeft Anne-Marie de bundel
L’heure inverse van Luc Norin geïllustreerd.
In dat boek wordt ze als volgt voorgesteld:
“je staat versteld over de innerlijke
samenhang van een kunstenares die velerlei
visies, genres, technieken afwisselt.
Tekeningen, gewassen tekeningen, aquarel-
© foto’s : www.catherinefrancois.be
Parade
(77 x 20 x 54)
len, olieverf- en acrylverfschilderijen: deze ongelooflijke en
haast natuurlijke verscheidenheid evolueert voortdurend in
een veld van vormen en kleuren dat getuigt van een bijzondere
kijk op de wereld, de waarneming van
het onopgemerkte*”. De kunstenares heeft
ook het jongste nummer van het tijdschrift
Arbre à paroles geïllustreerd (nr. 135 – voorjaar
2007). Daarin staat te lezen dat schilderes
en tekenares Anne-Marie Weyers uitblinkt
in het najagen van droombeelden en
de kronkels van het onbewuste…
(SG)
L’heure inverse, Luc Norin, ed. PHI, blz. 100-101
Niet op één hand te tellen,
de vele uitdrukkingsvormen waaraan
Anne-Marie Weyers zich overgeeft.
24 SABAM MAGAZINE 51 > 2007