Deze nieuwe preekserie heeft als doel om ons bewust te maken van ...

Deze nieuwe preekserie heeft als doel om ons bewust te maken van de roeping die we
als gemeente van Christus hebben. Ongeveer een jaar geleden zijn we als oudstenraad
heel bewust bezig geweest met het opnieuw ontdekken en formuleren, waarom we als
gemeente eigenlijk bestaan. Waartoe heeft God ons geroepen? Wat is onze taak? Onze
opdracht? Onze Missie?
Als we onze ogen dichtdoen en denken aan de gemeente zoals deze zou moeten zijn, hoe
ziet die gemeente er dan uit? Vijf dingen springen er dan uit.
Onze visie is dat de Levend Evangelie Gemeente zal zijn:
Een wervende gemeente (waar mensen tot redding, genezing en bevrijding komen)
Een liefdevolle gemeente (waar mensen met elkaar omgaan als één familie en waar
mensen vol zijn van geloof, hoop, liefde, genade en goedheid )
Een opbouwende gemeente (waar Gods waarheid in heldere bewoordingen en met
autoriteit verkondigd wordt en waar mensen toegerust worden voor hun bediening
in de gemeente en de wereld)
Een missionaire gemeente (waar bewogenheid is met en betrokkenheid is bij
mensen in fysieke en geestelijke nood in de eigen omgeving en in de naties van de
wereld, in het bijzonder Israël, een gemeente die invloed heeft op haar omgeving).
Een aanbiddende gemeente (waar de manifeste tegenwoordigheid van God
aanwezig is waar God geëerd wordt met spontane lofprijzing en aanbidding)
God heeft een geweldig potentieel gelegd in zijn gemeente. Gedurende vijf zondagen
verspreid over acht weken willen we ons daarin verdiepen. Daarbij is het belangrijk dat we
beseffen dat wanneer we het hebben over de „kerk‟ of „gemeente‟ dat we het hebben over
jou en over mij. De kerkvader Augustinus zei al: „Met muren bouw je geen kerk”.
Een liefdevolle kerk is een kerk die bestaat uit mensen die vol van Gods liefde zijn. Een
aanbiddende kerk is niet een kerk met geweldige muzikanten en een goed georganiseerd
aanbiddingsteam, maar een gemeente vol aanbidders. Het zit hem niet in programma‟s
maar in mensen met een veranderd hart en levensstijl. De vraag deze weken is ben jij
aanstekelijk christen, vol liefde? Ben je een bouwer? Ben je missionair en ben jij een
aanbidder? Bij die laatste vraag willen we als eerste beginnen: Ben jij een aanbidder?
1

Ben jij een aanbidder?
Lezen: II Kronieken 20
Preek 1 – De kerk I love is een aanbiddende gemeente,
waar de manifeste tegenwoordigheid van God aanwezig
is en waar God geëerd wordt met spontane lofprijzing
en aanbidding.
In Johannes 4 zegt Jezus dat God aanbidders zoekt, die Hem aanbidden in Geest en in
waarheid. In geest en in waarheid, wil zeggen: aanbidding vanuit je hart die oprecht
gemeend is. Niet vroom, geen religie, maar recht uit je hart.
Wij vormen, zegt de apostel Petrus in 1 Petrus 2:5, een heilig priesterschap om geestelijke
offers te brengen die God, dankzij Jezus Christus, welgevallig zal zijn. Jij en ik zijn
gevormd tot een heilig priesterschap om geestelijke offers te brengen. Wat zijn dat voor
offers? Geestelijke offers? Israël was een volk van offeraars, met enorm veel instructies
over de offers, en het altaar en de tabernakel en later de tempel, en over de priesters.
Wij brengen ook offers. Wij zijn ook offeraars. Niet alleen onze geldelijke offers, maar wij
brengen offers van lof, dank en aanbidding.
Het is het eerste wat je als christen zou moeten weten. Waarom leef je? Om God te
aanbidden. Onze aanbidding is voor Hem. Waarom? Omdat het Hem toekomt. Hij is de
schepper van hemel en aarde. Meer dan dat Obama het toekomt dat hij wordt toegejuicht,
meer dan dat een sporter of een artiest het verdient om geprezen te worden, verdient God
het dat we Hem eren en aanbidden.
Onze aanbidding is voor Hem en niet voor ons. De vraag is dan ook of God geniet van onze
aanbiddingen en of Hij het fijn vindt en niet of wij het allemaal fijn vinden. Het gaat om
Hem.
Toch is er heel duidelijk een zegen voor diegene die God aanbidt. Jezus zei zelf dat het
beter is om te geven dan om te ontvangen. Als gever word je namelijk ook gezegend.
Wanneer wij God aanbidden, worden wij daar zelf door gezegend en opgebouwd.
Aanbidding zet iets in beweging. God reageert op onze aanbidding. Hij wil graag zijn, daar
waar Hij aanbeden wordt. Aanbidding maakt ruimte voor God. De Psalmist zegt dat God
troont op de lofzangen van zijn volk (Psalm 22:4).
Aanbidding is dus niet alleen maar voor God, maar het is ook een sleutel die de deur
openzet voor geestelijke doorbraak. Aanbidding heeft een functie in de geestelijke strijd.
In het gedeelte dat we hebben gelezen in II kronieken 20 zien we heel letterlijk dat
2

aanbidding een sleutel is in de strijd. Drie keer wordt er hier aanbeden. In vers 19, dat is
nog voordat de strijd moet gaan beginnen. Dan wanneer ze te strijden trekken. De zangers
gaan dan voorop in vers 21. En vervolgens, wanneer de overwinning door God voor hen is
behaald in vers 28. Alles wat de Israëlieten moesten doen, was God aanbidden. Voor de
strijd, in de strijd en na de strijd.
Een ander sprekend en bekend voorbeeld is dat van de verovering van Jericho. We lezen
daarover in Jozua 6. Hoeveel keer moest het volk om de stad trekken? 13 keer. Jozua gaf
instructies. 12 keer zouden ze zwijgend om de stad lopen maar de dertiende keer zouden
ze hard juichen. Dat was een heel bijzonder soort juichen. Normaal juich je wanneer er
een doelpunt is gescoord, maar nu moesten ze juichen, nog voordat er een punt gemaakt
was. Ze moesten als het ware de bal het doel in juichen. Eerst juichen en toen stortte de
muur van Jericho in.
Prachtig verhaal voor ons om nu te lezen, maar ga er maar aan staan. Misschien zijn er wel
problemen in jouw leven die zich hebben opgestapeld als hoge dikke muren. Er is geen
doorkomen aan. Kun je dan juichen?
In Nederland hebben we een spreekwoord dat zegt, dat we niet moeten juichen voordat de
beer geschoten is. Maar de bijbel zegt dat we dat juist wél moeten doen. De Israëlieten
moesten juichen toen de stadsmuren nog helemaal intact waren. Juichen voor de beer
geschoten was, voor er een doelpunt gescoord was, voor er een overwinning behaald was.
Wij hebben in 2 Korinte 10 te maken met geestelijke muren. Met bolwerken. Dat zijn
allerlei werken van de satan in onze bol. Die bolwerken moeten worden neergehaald door
de kracht van de Heilige Geest. Jozua zegt: „juich!‟ Want aanbidding is een sleutel in de
geestelijke strijd. Wanneer wij gaan aanbidden dan verandert de atmosfeer. Dan verandert
ons hart. Onze focus is dan niet meer op het probleem, maar op God.
Wij juichen te weinig. Er wordt in de kerken te weinig gejubeld en gejuicht. Heel veel
mensen hebben daar ook moeite mee. “Moet dat nou? Kan het niet wat minder?” Alsof
aanbidding altijd ingetogen moet zijn. Juichen is niet eerbiedig. Nou dus wel, volgens de
bijbel. „Ik zal opgaan naar Gods huis, met gejubel en gejuich. Ik zal komen in Zijn hof met
lof‟. Jezus heeft gejuicht, wist u dat? Lucas 10:21 Op dat moment begon hij vervuld van
de heilige Geest te juichen en zei: „Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u
deze dingen voor wijzen en verstandigen hebt verborgen, maar ze aan eenvoudige mensen
hebt onthuld. Ja, Vader, zo hebt u het gewild.‟
Wij moeten God liefhebben, zegt de bijbel, met heel ons hart en met heel onze ziel en
met heel onze kracht en met heel ons verstand. Ons hele wezen is er bij betrokken. Ons
hele lichaam is erbij betrokken.
God heeft je een mond gegeven om hem te aanbidden.
3

Romeinen 10:9 Als u met uw mond belijdt dat Jezus de Heer is en uw hart gelooft
dat God hem uit de dood heeft opgewekt, zult u worden gered.
Met onze mond kunnen we proclameren.
We kunnen zingen
En Juichen
Efe 5:19 en zing met elkaar psalmen, hymnen en liederen die de Geest u ingeeft.
Zing en jubel met heel uw hart voor de Heer
Ps 33:3 Zing voor hem een nieuw lied,
speel en zing met overgave.
Ps 32:11 Verheug u in de HEER, rechtvaardigen, en juich,
zing het uit, allen die oprecht zijn van hart.
Ps 98:4 Juich de HEER toe, heel de aarde,
juich en jubel, zing het uit.
Wij hebben handen gekregen om te klappen
Psalm 47:2 Klap in de handen, o volken,
juich God toe met jubelzang.
En om ze op te heffen
Ps 134:2 Hef uw handen op naar het heiligdom
en zegen de HEER.
Job 11:13 Keer je naar hem toe,
hef je handen naar hem op,
We hebben voeten gekregen om te dansen:
Ps 150:4 loof hem met dans en tamboerijn,
loof hem met snaren en fluit.
Zing, juich, jubel, klap, dans! Hoe vind je dat? Juichen in de nacht, als je niet kan slapen.
Niet te hard, anders wordt je partner wakker. Maar je kunt ook zachtjes juichen. “Loof de
Here mijn ziel en vergeet niet één van zijn weldaden”. Je kunt gaan zitten piekeren over
je problemen. Je kunt gaan zitten tobben en sommigen hebben van nature meer aanleg om
te gaan zitten tobben en piekeren dan anderen. Als je zo iemand bent, probeer dan dit
recept eens. Het is een bijbels goddelijk recept. Wanneer je ligt te tobben en te piekeren,
dan kan de duivel daar in komen en die zal dat neerslachtige gevoel versterken, maar één
van de wapenen die je hebt in die strijd, is dat je in plaats van door te gaan met tobben
en piekeren, de Heer gaat prijzen, al is het midden in de nacht.
Laten we even kijken in het Nieuwe Testament. In Handelingen 16. Daar komen we Paulus
en Silas tegen. Nou, die hadden weinig redenen om vrolijk te zijn. Sterker nog ik zou er
zelfs begrip voor kunnen hebben wanneer ze een beetje pissig op God zouden zijn
4

geweest. Wat was er gebeurd? Ze waren in Fillippi. Daar was een meisje met een
waarzeggende geest. En Paulus en Silas hebben haar in de naam van Jezus van die geest
bevrijd. Geweldig, zou je zeggen. Nou daar dachten een aantal mensen heel anders over.
Dat voorspellen van de toekomst, wat dit meisje kon doen door die waarzeggende geest,
was een lucratieve business. Daar verdienden een aantal mensen een goede boterham
mee. En toen deze mensen merkten dat ze hun bron van inkomsten kwijt waren, hebben
ze Paulus en Silas gegrepen en er voor gezorgd dat ze, nadat ze eerst flink gegeseld
werden, in een streng bewaakte gevangenis werden gegooid, met hun voeten in een blok.
Daar zaten ze dan. Stank voor dank. In een koude vieze donkere kerker. Met hun voeten in
een blok. Ze konden geen kant op. Hun rug opgereten, bebloed, stekende pijnen. Daar
word je niet vrolijk van. En dan lezen we in vers 25 van hoofdstuk 16
25 Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen voor
God. De andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen.
Dat is wat? Ze zongen lofliederen. En de andere gevangenen luisterden aandachtig naar
hen. Blijkbaar waren de muren heel dun of zaten ze allemaal in min of meer dezelfde
ruimte, ik weet het niet. Maar het is midden in de nacht. Paulus en Silas beginnen te
zingen en iedereen luistert. Niemand die zegt: „Kan het effe zachter!‟. God is daar aan het
werk. En terwijl ze aan het zingen zijn, begint de grond te bewegen, zo hevig dat de
gevangenis op haar grondvesten trilt; alle deuren springen open en bij iedereen schieten
de boeien los.
Aanbidding als wapen in de geestelijke strijd. Wanneer je leeft in de geest van aanbidding,
dan heeft de vijand minder vat op je. Op het moment dat je begint te klagen, denkt de
duivel: „hé, een opening, daar kan ik naar binnen‟. Geestelijke strijd. Daardoor krijg je het
zwaarder en ga je nog meer klagen. Dat is die vicieuze cirkel, waardoor je steeds verder
weg zakt. Herken je dat? Ik wel, hoor.
Maar dan Paulus en Silas. Wat een voorbeeld! Zij hadden alle reden om te klagen, maar zij
bleven in een geest van lofprijzing en aanbidding.
God zoekt geen klagers, maar aanbidders. Hij troont ook niet op klaagzangen, maar op
lofzangen. Wanneer wij aanbidden, dan is God één en al aandacht. Dat is waar Hij wil zijn
en zijn tegenwoordigheid manifesteert.
Charles Spurgeon heeft gezegd : “Was elke morgen uw gezicht in een bad van aanbidding”
Met de Hebreeënschrijver wil ik zeggen:
Laten we met Jezus‟ tussenkomst een dankoffer brengen aan God: het huldebetoon van
lippen die zijn naam prijzen, ononderbroken. Hebreeën 13:15.
Amen!
5

Verwerkingsvragen
Hieronder wil ik een aantal suggesties doen voor groepsleiders over de invulling van een
groeigroep-meeting.
Deze preek serie gaat over een aantal kenmerken die de kerk heeft waar Jezus van houdt.
Eén van die kenmerken is aanbidding.
Je zou een gesprek kunnen hebben over de rol die aanbidding speelt in ieders
leven. Geef mensen de gelegenheid om daar iets over te vertellen. Bespreek ook
eens hoe jullie daar in de groeigroep mee omgaan. Nemen jullie tijd om God te
aanbidden? Welke alternatieve vorm, naast het zingen van liederen, kunnen jullie
bedenken om God de lof te brengen?
In de preek wordt er een link gelegd tussen aanbidding en een geestelijke doorbraak. In de
voorbeelden uit de bijbel gingen de betrokkenen al prijzen en juichen nog voor dat ze enig
resultaat hadden gezien.
Misschien zijn er mensen die kunnen getuigen van een ervaring die zij hebben
gehad, waarin zij God zijn gaan prijzen en dat daardoor een geestelijk doorbraak
heeft plaatsgevonden.
In de preek wordt vanuit de bijbel aangetoond, dat wij God kunnen prijzen met onze
mond, handen en voeten door te proclameren, te zingen, te juichen, te klappen, onze
handen op te heffen en door te dansen.
Bespreek eens met elkaar welke vorm een ieder het moeilijkste vindt en waarom.
Misschien kunnen een aantal mensen ervan getuigen hoe zij vroeger bijvoorbeeld
schroom hadden om hun handen op te heffen en dit op enig moment hebben
overwonnen. Hoe is dit gegaan en wat was het effect?
In de gemeente zijn we gezegend met een grote groep getalenteerde en toegewijde
muzikanten en aanbiddingsleiders. Zij besteden veel tijd om met elkaar te oefenen en
gaan ons op zondag voor.
Bespreek eens met elkaar hoe jullie deze mensen zou kunnen bemoedigen en neem
tijd om voor hen te bidden.
Over aanbidding moet je niet alleen praten, maar moet je vooral ook doen.
Neem tijd om met elkaar God te aanbidden. Misschien zijn er mensen met een
nood. Laat hen hun nood kort delen en ga dan met elkaar bidden en God prijzen.
Spreek af dat jullie je niet zozeer op de nood gaan focussen maar op God.
6