Jaargang 2013, Week 22

fiscaal
'Holder-de-Polder',
er zitten weer lijken op zolder
Donderdag 11 april meldde het kabinet met trots de
geboorte van een nieuw sociaal plan en zette daarmee
de zoveelste financiële paringsdans in gang.
Volgens kranten en oppositiepartijen weer een kind
met een waterhoofd, waarvan Nederland er inmiddels
al honderden heeft, allemaal getrokken uit de polder,
dan wel uit politieke compromissen.
Het kabinet Rutten heeft ondertussen alle verkiezingsbeloften
verbroken en bestaat uitsluitend nog bij de
gratie van leugens, beloften en wensen die de vader
zijn van de gedachte. Nederland wordt feitelijk
bestuurd door vakbonden en werkgeversorganisaties,
die slechts een fractie van de Nederlandse bevolking
vertegenwoordigen, maar zich via wetten toch alle
(voor)rechten toegeëigend hebben. Door het terugdraaien
van geplande bezuinigingen, de WW weer verlengen
tot drie jaar, waarvan het derde jaar door de
werkende bevolking zelf moet worden opgebracht, het
geven van opslag aan ambtenaren, semi-ambtenaren
en trendvolgers, trekt het kabinet wel een erg grote
wissel op de toekomst. Als de verwachte groei achterblijft,
of zelfs niet uitkomt, zal in het najaar de ellende
niet te overzien zijn. Maar misschien is het kabinet
tegen die tijd al gevallen. Als ik vervolgens in het
avondjournaal de grijns zie op de gezichten van de
club van Rutte, Samson, Ascher, Dijsselbloem, Wientjes
van de NCW en Heerts van de FNV, begin ik stilaan sympathie
te krijgen voor Al Qaida. Ik bad daarom tot God,
dat Hij ons zo snel mogelijk van deze 'Vriendjes-vande-Vriendjes'
verlost, want de ark van Rutte waarmee
de overheid zo hoog afgeeft, is zo lek als een mandje.
Wat of wie is 'De Polder' eigenlijk?
Onder 'De Polder' wordt verstaan de samenwerking tussen
overheid en Stichting van de Arbeid, waarin vakbonden
en werkgevers vertegenwoordigd zijn.
Gezamenlijk beslist deze club over cao’s, pensioenfondsen,
AOW, sociale plannen enzovoort. Maar wie
zitten er eigenlijk in dat overlegorgaan? Welnu, toen
Agnes Jongerius van het FNV vorig jaar ontslagen
werd, kreeg zij een wachtgeldregeling. 'Wablief?' Een
wachtgeldregeling is een werkloosheidsuitkering voor
ambtenaren. Ik zou er daarom niet van staan te kijken
als een bestuurslid van de werkgevers bij ontslag
eveneens een wachtgeldregeling krijgt. Als je deze
rode draad volgt tussen politieke partijen, vakbonden
Door Peter van Limpt
Administratiekantoor Peter van Limpt
en werkgeversorganisaties, blijkt de onderlinge verwevenheid.
Dan zitten daar bijeen: overheid, overheid en
overheid. En deze club 'onpartijdige' en 'onafhankelijke'
instanties beslissen voor u, namens u, over u en
daarmee over het wel en wee van 'De Polder', dus wat
goed zou moeten zijn voor Nederlandse burgers inzake
loon, WW, belastingen, vermogen, zeg maar onze
toekomst en voortbestaan. Daarmee hebben de
'Vriendjes-van-de-Vriendjes' elkaar weer weten te vinden
in het landsbelang. Ze waren het zoals gewoonlijk
snel met elkaar eens en willen de burgers nu doen
geloven dat men het besturen van onze domino-economie
met een gerust hart aan 'De Polder' kan overlaten.
Zo verkondigen ze, dat zodra het vertrouwen weer
hersteld is, burgers als vanouds weer gaan smijten met
geld en onze economie opnieuw als een speer gaat
lopen, of was het toch een hogesnelheidstrein? Ik
vrees dat het met onze economie hetzelfde gesteld is
als met de zo de hemel ingeprezen Fyra, waar het vertrouwen
en de snelheid ondertussen wel uit zijn. In de
particuliere sector, de motor van onze economie, is
het vertrouwen zoek, gaan er maandelijks 30.000
banen verloren en is de rek er stilaan uit. Banen zullen
dus weer in de publieke sector gecreëerd moeten
worden. Maar tot nu toe is nog geen enkele overheidsinstantie
bij machte gebleken commercieel te
werken, laat staan te denken. De ellende wordt dus
alleen maar groter.
In de nabeschouwingen bleek, dat de begroting voor
2014 bij de Europese Unie op basis van het oorspronkelijke
bezuinigingsplan van 4,5 miljard ingediend
gaat worden, terwijl het nieuwe akkoord een uur tevoren
de geplande bezuinigingen nog terugdraaide. Ons
tekort gaat daardoor al snel richting Zuid-Europese
voorbeelden. Als excuus haalde Rutte nog aan, dat pas
in september zal blijken of de economie inmiddels
toch niet op gang gekomen is en of er dan eventueel
een nieuwe bezuinigingsronde aan komt en een aangepaste
begroting moet worden ingediend. Het laat
het kabinet Siberisch koud of het tekort onder of
boven de drie procent uit gaat komen. Geloof me vrij:
die bezuinigingsronde komt er en niet te zuinig ook,
terwijl de beloofde extra impulsen achterwege zullen
blijven. Maar zoals altijd zullen bezuinigingen weer
belastingverhogingen betekenen voor de burgers, in
plaats van minder uitgaven bij overheid, provincies en
gemeenten en zullen de beloofde lastenverlichtingen
ook niet doorgaan. Rutte houdt dus met dit akkoord
niet alleen zestien miljoen Nederlandse burgers, maar
ook vijfhonderd miljoen Europeanen voor de gek.
De Uitstraling 39