Interview Kevin Franck

Hij deelde ooit de kleedkamer met wereldsterren als Raúl, Figo en Makélélé
Van Real Madrid naar de bank van FC Denderleeuw:
het merkwaardige verhaal van Kevin Franck
“ Achteraf gezien: een
aaneenschakeling van
foute keuzes ”
“Wat zou je doen mocht je kiezen tussen een Mercedes en een Renault Clio?” .. Die
vraag bracht twaalf jaar geleden het hoofd van een zeventienjarige student op hol, en
vormde het startschot van een surreëel avontuur. Amper een week later zette Kevin
Franck zijn handtekening onder een contract bij één van de beste voetbalclubs op
aarde: de Koninklijken van Real Madrid. Een absolute droomtransfer, maar al snel
kwam de ontnuchtering; de belofte-international kon nooit doorbreken tussen het
opeengepakte wereldtalent. Na de top volgde een gestage afdaling, tot hij negen
jaar later het shirt van een Belgische vierdeklasser droeg. Het relaas van een
ambitieuze knul die zijn dromen najoeg, maar nooit raak kon schieten.
V
an de voet in één razendsnelle
trek naar de top, om
dan een duikvlucht tot net
boven zeeniveau te nemen:
de carrière van Kevin Franck kent
een paar merkwaardige bokkensprongen.
Zijn professioneel parcours
werd naar eigen zeggen
gekenmerkt door ‘een stevige
dosis pech’, ‘tegenvallende omstandigheden’
en ‘verkeerde keuzes’.
Twaalf jaar na zijn passage bij
Real Madrid ontmoet ik de intussen
30-jarige Aalstenaar, die zich
tegenwoordig in het shirt van vierdeklasser
TK Meldert hult en er
daarnaast nog een fulltime job op
nahoudt. Geen Mercedes of Ferrari
op de oprijlaan van een statig huis
met paleisallures, maar een doorsnee
gezinswagen voor de garage
van een bescheiden villa.
De zestienjarige Franck speelde in
de jeugd van AA Gent. Wanneer
scouts van Levante, dat toen furore
maakte in de Spaanse tweede
klasse, een paar zitjes in de tribunes
van de Buffalo’s reserveren en
hun oog laten vallen op een flukse
en technisch verfijnde middenvelder,
gaat de bal aan het rollen.
Kevin Franck
Positie: middenvelder
Clubs:
2000/01 Real Madrid Castilla
2001/02 RCD Mallorca B
2002/03 FC Denderleeuw EH
2003/04 FC Denderleeuw EH
2004/05 FCV Dender EH
2005/06 FCV Dender EH
2006/07 FCV Dender EH
2007/08 KVSK United
2008/09 Eendracht Aalst
2009/10 KSV Oudenaarde
2010/11 Londerzeel SK
2012/13 TK Meldert
“Levante was geïnteresseerd in
mij en we hebben een goed gesprek
gehad”, begint Franck. “De
deal was zo goed als rond. Toen
de scouts van Real Madrid dat te
weten kwamen, zijn die met aanbiedingen
komen aandraven.”
BEREKENDE GOK
Want zo werkt de transferpolitiek
in Spanje nu eenmaal: de topclubs
azen op jong talent, dat ze
niet zelden wegkapen voor de
ogen van de kleinere ploegen. Op
die manier willen ze vermijden
dat jonge spelers zich ontbolsteren
en doorbreken bij andere
teams, waardoor het prijskaartje
van talentvolle youngsters de
hoogte in wordt gejaagd en clubs
vaak astronomische bedragen op
tafel moeten leggen willen ze de
speler in kwestie nog binnenhalen.
Topteams leggen zo een
kweekvijver van jong talent aan,
waarvan slechts een happy few
ooit het eerste elftal halen. Spelers
die te licht wegen blijven
zwemmen in de grote reservepoel
of worden ofwel uitgeleend, ofwel
met winst doorverkocht.

Met veel winst, aangezien de topclub
een minieme of, in de meeste
gevallen, helemaal geen transfersom
heeft moeten betalen om de
jongeling in kwestie in te lijven. “De
grote clubs willen het mislopen van
potentiële topspelers ten alle koste
vermijden, waardoor ze jongens die
er op jonge leeftijd al bovenuit steken
massaal aan zich binden. Want ‘stel
dat die bij een concurrent zou
doorbreken, en wij als topclub
hebben hem niet opgemerkt’… De
media zouden schande spreken over
‘het falende scoutingapparaat van de
club’. Mijn transfer was dus in zekere
zin een berekende gok van Real.”
Ik kan me voorstellen dat de
adrenaline door je lijf gierde toen
je te horen kreeg dat het machtige
Real Madrid je wou contracteren.
“Dat was inderdaad even slikken. Op een avond
zat ik achter mijn bureau te studeren voor de
examens toen mijn telefoon plots rinkelde. Het
was mijn manager. ‘Wat zou je doen mocht je
kunnen kiezen tussen een Mercedes en een
Renault Clio?’, vroeg hij. Ik twijfelde maar ging
uiteraard voor de Mercedes. Waarop hij: ‘Wat
denk je ervan om bij Real Madrid te spelen?’
Zoiets overvalt je natuurlijk, ik zat op internaat
met mijn neus in de studieboeken. Ik dacht
eerst dat het een flauwe grap was. De volgende
dag belde hij me weer op: ‘Om te bewijzen dat
het menens is, worden jij en je ouders volgende
week uitgenodigd in
Madrid. De tickets lig-
gen klaar.’ Ik ben toen
naar ginds gegaan met
mijn ouders, en na een
gesprek met het
bestuur lag ik op mijn
zeventiende officieel
onder contract bij één
van de beste voetbalclubs
ter wereld. Real
moest voor mijn overstap enkel een opleidingsvergoeding
betalen aan mijn ex-club. Het is
allemaal razendsnel gegaan: tussen de telefoon
van mijn manager en de eigenlijke transfer zat
maar één week.”
ZIDANE
En zo kwam een jonge, argeloze sjotter uit
de Vloanders van de ene op de andere week
bij een Spaanse voetbalgrootmacht terecht.
Je kon het evenwel nooit tot de A-kern
schoppen.
“Helaas niet. Ik speelde bij de reserven, maar je
als zeventienjarige bewijzen tussen al dat talent
was geen sinecure. Ik voelde me niet echt het
kneusje, ik was gewoon deel van het geheel.
Real is een fabriek; jaarlijks stromen er één,
De pers was lyrisch over de transfer van een AA Gent-jeugdspeler naar het
grote Real Madrid. Franck haalde vrijwel alle nationale media.
“Misschien was ik een
beetje naïef en
overmoedig. Ik had
geen plan B…”
hoogstens twee jongeren door naar de eerste
ploeg. De kans dat een jongen uit de jeugd of
de reserven doorbreekt is zo gering, omdat
topclubs jongeren gewoon geen tijd gunnen
om zich te ontluiken. Iedereen moet er direct
staan. Zelfs hier in België is het moeilijk, de
grote ploegen zijn zo resultaatgericht dat de
jeugd bijna geen kans krijgt om zich te profileren.
‘Misschien lukt het bij mij wel’, hoopte ik.
Achteraf gezien was ik misschien een beetje
naïef en overmoedig, ik had geen plan B… ‘we
zien wel’, zo dacht ik toen. Uiteindelijk voelde ik
wel dat de A-kern te hoog gegrepen was.”
“Ik heb vijf keer met de Akern
mogen meetrainen.
Telkens toen de nationale
ploegen speelden, kwamen
ze spelers tekort in de
eerste ploeg en mochten
vijf à zes spelers uit de Bkern
meetrainen met de
grote jongens. Ik heb zo
nog met Zidane getraind,
toen die bij zijn nationale
ploeg geschorst was voor een interland. Da’s
een ervaring die ze mij nooit meer kunnen
afpakken.”
Heb je dan ook in de wereldbefaamde Madrileense
voetbaltempel gespeeld?
“Nee, de reserveteams speelden in iets kleiner
stadion met een capaciteit van ongeveer 12000
zitjes. Ik heb wel twee keer in Bernabéu getraind.
Heel indrukwekkend om op die grasmat
te staan.”
De reserveploegen in Spanje spelen ook
competitievoetbal, zij het op een lager
niveau. Hoeveel speelkansen kreeg je in het
tweede elftal?
“Weinig. De eerste drie maanden heb ik enorm
moeten acclimatiseren. Bovendien kwamen nog

eens tien spelers die de voorbereiding met de
A-kern hadden meegemaakt afgezakt naar de
B-kern. Dat is hevige concurrentie.”
VUIL SPEL
“Met Makélélé kom ik het best overeen”, zei
je in een interview met Het Nieuwsblad in
2000. Met welke andere wereldsterren was je
nog maatjes?
“Ik had weinig contact met de vedetten. We
zagen elkaar ’s morgen in de kleedkamers, en
dan groetten we elkaar soms en wensten elkaar
succes. Na de training afspreken om eentje te
drinken zat er nooit in. Ik heb wel nog steeds
contact met ploegmaats van toen die niet zijn
doorgebroken.”
De pers was lyrisch over je transfer naar
Real. Ze omschreef jou indertijd als een
technisch verfijnde speler, met een gebrek
aan fysieke kracht. Kan je je vinden in die
beschrijving?
“Ik moet het niet van mijn fysiek hebben. Maar
of dat nu meegespeeld heeft in het feit dat ik
niet doorgebroken ben bij Real Madrid.. (kijkt
bedenkelijk).”
Kevin Franck in 2005, toen hij met FC Denderleeuw
in derde klasse verzeild was geraakt.
Mocht je bij Gent gebleven zijn, zou een
talent als jou waarschijnlijk doorgestroomd
zijn naar de eerste ploeg. Wat verkies je nu:
kernspeler - of wie weet zelfs vedette - van
de Buffalo’s of bankverwarmer bij de
reserven van Real Madrid?
“Niets garandeerde mij toen dat ik zou doorbreken
in België. Achteraf bekeken had ik er
beter niet voor gekozen om naar Madrid te
gaan, omdat de stap te groot was. Ik heb toen
een paar stappen overgeslagen. Maar je bent
jong en je wil wat.. Weinig jeugdspelers die zo’n
aanlokkelijk voorstel naast zich zouden neerleggen.”
Na de Spaanse droom kwam de ontnuchtering:
Real leende je uit aan Mallorca, waar je
in de B-ploeg wel aan de bak kon. Een jaar
later keerde je terug naar België en tekende
bij FC Denderleeuw, dat toen aan de leiding
stond in tweede klasse. Op z’n zachtst gezegd
een weinig ambitieuze carrièresprong.
Vanwaar de keuze voor een tweedeklasser
en niet voor een ploeg uit onze hoogste
voetbalafdeling?
“Da’s een verhaal van managers die het spel vuil
hebben gespeeld. Na tweeënhalf jaar Spanje
had ik heimwee naar huis. Ik wou terug naar
mijn familie, en de gelegenheid stelde zich: ik
kreeg een aanbieding van Fi Van Hoof om hier
in eerste klasse te komen spelen bij KV
Mechelen. Dat was in 2003, toen Mechelen op
de rand van het faillissement balanceerde. De
club mocht het seizoen uitdoen, maar
degradeerde na het competitieslot naar derde
nationale. Het enigste wat Mechelen mij op dat
moment kon aanbieden was achttien matchen
in eerste klasse. Ik ging akkoord; ik wou in België
mijn naam maken om van hieruit een
carrière op te bouwen.”
“Ik ontbond direct mijn contract bij
Madrid en boekte een retourticket naar België.
Toen ik op de luchthaven was kreeg ik telefoon
van mijn vader: er was een probleem met de
verzekering. KV Mechelen mocht blijkbaar geen
polissen en contracten tout court meer afsluiten
zolang er schulden waren. Ik was wanhopig;
daar stond ik dan. Mijn vader zei: ‘kom naar huis
en dan zien we wel’. Ik heb Van Hoof nooit
meer te pakken kunnen krijgen.”
Kevin Franck in duel met Jonathan Legear tijdens
de bekermatch Anderlecht – FCV Dender (2007),
dat eindigde in een 5-2 nederlaag voor Dender.
Franck scoorde een penalty.
“Toen kreeg ik contact met een nogal louche
spelersmakelaar die mijn verhaal gehoord had
via mijn vader. Die had een club voor mij; Denderleeuw,
dat toen eerste stond in tweede
klasse. Ik was niet bijster enthousiast want wou
eerste klasse-voetbal, maar besloot ’s anderendaags
toch eens met de voorzitter te spreken.
Die was dolenthousiast: de trainer was blijkbaar
zot van mij en wou absoluut dat ik naar de club
kwam. ‘Als je hier opnieuw kunt beginnen
spelen, ben je vertrokken.’”

“Andere aanbiedingen van eerste klasse-clubs
had ik niet, want die waren niet op de hoogte
van mijn terugkeer. Van de ene op de andere
dag had ik mijn contract ontbonden bij Real en
was ik in België. Nu de transfer naar Mechelen
was afgesprongen kon ik twee dingen doen: of
ik wachtte rustig af in de zetel, of ik kon een
doorstart maken bij Denderleeuw. Dus ik tekende.
De volgende dag op training vroeg de
coach zich af wie ik was. Hij kwam klaarblijkelijk
uit de lucht gevallen: de man wist niet eens wat
mijn positie was. Dat weekend speelde ik mee
met de beloften. Op drie weken tijd was ik dus
van Real Madrid bij de beloften van Denderleeuw
terechtgekomen. Ik was terug bij af. Nu
heb ik spijt van mijn keuze om te zijn teruggekeerd,
ik had gewoon in Spanje moeten
blijven.”
De transfer van Franck naar Real
haalde ook de Spaanse media.
“Ik heb dan het seizoen uitgedaan bij de beloften,
en ben in totaal vier keer opgeroepen
geweest voor de A-kern. Het jaar nadien werd
Jean-Pierre Vande Velde heraangesteld als
coach; hij heeft geëist dat ik in de eerste ploeg
speelde. We zijn dat jaar gedegradeerd naar
derde nationale, twee jaar later opnieuw naar
tweede gepromoveerd en nog een jaar later
hebben we de promotie naar eerste afgedwongen.”
Toen je in 2007 met het intussen gefuseerde
Dender EH eindelijk op het hoogste niveau
kon acteren, maakte je de overstap naar
concurrent KVSK United. Waarom?
“De keuze voor KVSK was deels mijn eigen
keuze en deels de keuze van de club.
Het bestuur had me meegedeeld dat het spelers
met eerste klasse-ervaring zou aantrekken,
waardoor ik minder speelkansen zou krijgen.
Maar de spelers die overkwamen waren al op
hun retour, zoals Bart Van Den Eede of Erwin
Lemmens. Achteraf gezien hebben ze voor
meer problemen dan oplossingen gezorgd. Ook
het feit dat Guido Brepoels toen trainer was van
KVSK en de club gretig was naar eerste klasse
heeft invloed gehad op mijn beslissing.”
“Ik me nooit
ondergewaardeerd
gevoeld. Het was
een ongelukkige
samenloop van
omstandigheden”
In heel je 13-jarige profcarrière heb je nooit
op het hoogste competitieniveau gespeeld,
zelfs proeven van de top zat er niet in. Heb
je nu het gevoel dat je het maximum uit je
carrière gehaald hebt of zat er meer in?
“Er zat veel meer in. Toch heb ik mij nooit
ondergewaardeerd gevoeld. Het was een
ongelukkige samenloop van omstandigheden.”
Wat mis je het meest aan je ‘glorietijd’ bij
Real Madrid?
“Van ’s morgens tot ’s avonds met voetbal
bezig zijn. Nu is voetbal meer een hobby, toen
was het mijn job. In Madrid leefde ik een zorgeloos
bestaan.. (kijkt nostalgisch voor zich uit)”
Stel, je bent opnieuw 17. Zou je dezelfde
keuzes maken?
“Neen. Ik had niet met de ogen dicht naar
Madrid mogen gaan terwijl ik misschien meer
kans had om door te breken bij Levante of AA
Gent. Mijn loopbaan bestaat uit een aaneenschakeling
van foute keuzes. Desalniettemin
was Real een heel leerrijke ervaring; de
trainingen die ik daar gekregen heb en het
niveau van de spelers waarmee ik omging, dat
kun je je niet voorstellen. Dat pakken ze mij
nooit meer af.”
Quentin Soenens