Handboek cellenbeton (Febecel)

4. Fysische en mechanische eigenschappen
Daarom moeten de wanden met warmteverlies (muren,
plafonds, vloeren…) zo sterk geïsoleerd worden dat
hun temperatuur zo dicht mogelijk bij die van de omgevingslucht
wordt gehouden.
30
25
20
15
10
t pm (˚C)
10
15
20
t c = 19°C
t c = 21°C
25
30
t c =
t a + t pm
2
thermische comfortzone
19°C < t c < 21°C
t c = 20°C
t a (˚C)
t pm = gemiddelde temperatuur van het binnenvlak van de wanden (°C)
t c = comforttemperatuur
t a = luchttemperatuur (°C)
Bij een buitentemperatuur van –10°C is de temperatuur
aan de binnenzijde van een ongeïsoleerde buitenmuur
8°C lager dan de omgevingstemperatuur. Als de
ruimte wordt opgewarmd tot 24°C, bedraagt de temperatuur
van de muur 16 °C en wordt de waargenomen
temperatuur
24 + 16
tc = = 20°C
2
Als dezelfde muur geïsoleerd is volgens de gewestelijke
voorschriften (coëfficiënt k = 0,60 W/m 2 K), dan wordt
het temperatuurverschil met de omgevingslucht teruggebracht
tot 2°C bij gelijkblijvende weersomstandigheden.
In dit geval kunt u hetzelfde resultaat bereiken
door de ruimte op te warmen tot 21°C, aangezien
21 + 19
tc = = 20°C
2
Dit is wel degelijk dezelfde theoretische behaaglijkheid.
In de praktijk daarentegen zal in het geval van geïsoleerde
muren een relatief gelijkmatige temperatuur in
de volledige ruimte heersen. Bij niet-geïsoleerde muren
zal men in de winter een koude stroom gewaarworden
naarmate men dichter bij de muren komt.
De hierboven vermelde cijfers komen van het
Wetenschappelijk en Technisch Centrum voor het
Bouwbedrijf (WTCB), dat overigens heeft berekend dat
elke afname van de warmtebehoefte met één graad
resulteert in een energiebesparing van 8%.
Bij cellenbeton hebben alle woningscheidende buitenmuren
een grotere coëfficiënt U, variërend van 0,34 tot
0,51 voor de dichtheidsklassen die het meest voor dit
woningtype worden gebruikt (zie par. 4.10.5.).
Als u bij het bouwproject warmte-isolatie kunt combineren
met thermische inertie (wat het geval is voor
cellenbeton), dan kunt u in de winter en in het tussenseizoen
optimaal voordeel halen uit de gratis toevoer
van warmtecalorieën door zonnestraling, zonder dat de
temperatuur té hoog oploopt. Hierdoor blijft een thermisch
behaaglijk binnenklimaat behouden. Bovendien
moet de verwarming in de winter minder lang draaien
en blijft de stooktijd in het tussenseizoen beperkt. U
bespaart zodoende meer energie.
4.10.7 Thermische inertie
4.10.7.1 Algemeen
De warmte-isolatie is niet de enige factor die van
invloed is voor de algemene thermische behaaglijkheid
van een gebouw. We moeten ook rekening houden met
de warmtecapaciteit, de afkoeltijd, de oppervlaktetemperatuur,
de demping en de faseverschuiving van de
materialen.
Hierna zal blijken dat cellenbeton deze diverse invloedsfactoren
optimaal met elkaar combineert en zodoende
bijdraagt tot een thermisch behaaglijk binnenklimaat.
4.10.7.2 Warmtecapaciteit
Bij oplopende omgevingstemperatuur neemt elk bouwmateriaal
een bepaalde hoeveelheid warmte op. De
warmtecapaciteit is een maat voor de hoeveelheid
warmte opgenomen door een materiaal per m 2 en per
graad temperatuurstijging:
Q s = c • r • e [J/m 2 K]
Met Q s = warmtecapaciteit
c = de soortelijke warmte in J/kg • K
r = de droge volumemassa in kg/m 3
e = de dikte in m.