Glossy - WE CAN
Glossy - WE CAN
Glossy - WE CAN
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
van India naar<br />
nederland<br />
Leyla Çinibulak is medisch antropoloog<br />
en werkt als onderzoeker en senior<br />
projectleider bij MOVISIE, kennisinstituut<br />
en adviesbureau voor maatschappelijke<br />
ontwikkeling. Ook is zij docent<br />
weerbaarheid.<br />
www.movisie.nl<br />
coluMn lEylA ÇINIBUlAK<br />
Op weg naar Delhi deel ik een autoriksja met Mashanichandi. Ze<br />
is onderwijzeres en 36 jaar oud. Terwijl het Indiase platteland<br />
als in een film voorbijflitst, komt het onderwerp trouwen ter<br />
sprake. Ondanks Mashanichandi’s verzet, bleven haar ouders<br />
haar onder druk zetten om te trouwen. “Waarom wilde je het niet?”, vraag ik<br />
haar. Het leek haar niets, ze leeft liever alleen. “Mannen beschouwen hun<br />
echtgenote hier als een soort slaaf”, zegt ze met een lach.<br />
Zowel in Delhi als Chennai heb ik begin 2009 met een Nederlandse delegatie<br />
verschillende changemakers van de Indiase <strong>WE</strong> <strong>CAN</strong> campagne ontmoet<br />
en gesproken. We wilden leren van het succes van de Indiase campagne.<br />
Wat mij vooral opviel, is hoe gepassioneerd en gedreven de mensen in<br />
India de campagne voeren. Meisjes en jongens, vrouwen en mannen, vanuit<br />
uiteenlopende organisaties, uit heel India doen ze mee aan <strong>WE</strong> <strong>CAN</strong>. Je<br />
vraagt je af hoe dat mogelijk is in een land waar vaak de hele familie hard<br />
moet werken om rond te komen en waar geweld tegen meisjes en vrouwen<br />
breed wordt geaccepteerd.<br />
In Delhi vertelt een man die als changemaker bij de organisatie Action India<br />
werkt: “Door de campagne zie ik in dat we samen het huishouden moeten<br />
doen.” Een andere man vertelt: “Vroeger dacht ik dat ik respect zou krijgen<br />
als ik mijn vrouw sloeg. Maar ik zie het nu anders. Juist door haar niet te<br />
slaan, krijg ik respect en voel ik mij een goede man.”<br />
Waar ik mij als Utrechtse changemaker ook over verbaasde, is hoe goed<br />
ze in India mensen kunnen mobiliseren. In het zuiden spraken we met een<br />
tiental changemakers, studenten uit Chennai van de masteropleiding social<br />
work. In twee jaar tijd mobiliseerden ze 5000 jongeren om changemaker<br />
te worden. Met veel enthousiasme en grote motivatie organiseerden ze<br />
activiteiten voor andere studenten en docenten. Allemaal op vrijwillige<br />
basis. Eén van die studenten, een jongen van net twintig, vertelt hoe hij is<br />
veranderd door de campagne: “Vroeger zag ik, zoals vele anderen, het slaan<br />
van je vrouw niet als geweld. Maar nu denk ik daar anders over.”<br />
Toen wij in India vertelden dat geweld tegen meisjes en vrouwen ook in<br />
Nederland voorkomt, zagen we enorme verbazing. In India kunnen ze zich<br />
dat moeilijk voorstellen. Ook in Nederland zijn nog veel mensen enorm<br />
verbaasd. In beide landen denkt men waarschijnlijk: Hoe is dat mogelijk in<br />
een Europees land met zoveel rijkdom, mogelijkheden en vrijheid?<br />
We can<br />
31