11.09.2013 Views

Glossy - WE CAN

Glossy - WE CAN

Glossy - WE CAN

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

van India naar<br />

nederland<br />

Leyla Çinibulak is medisch antropoloog<br />

en werkt als onderzoeker en senior<br />

projectleider bij MOVISIE, kennisinstituut<br />

en adviesbureau voor maatschappelijke<br />

ontwikkeling. Ook is zij docent<br />

weerbaarheid.<br />

www.movisie.nl<br />

coluMn lEylA ÇINIBUlAK<br />

Op weg naar Delhi deel ik een autoriksja met Mashanichandi. Ze<br />

is onderwijzeres en 36 jaar oud. Terwijl het Indiase platteland<br />

als in een film voorbijflitst, komt het onderwerp trouwen ter<br />

sprake. Ondanks Mashanichandi’s verzet, bleven haar ouders<br />

haar onder druk zetten om te trouwen. “Waarom wilde je het niet?”, vraag ik<br />

haar. Het leek haar niets, ze leeft liever alleen. “Mannen beschouwen hun<br />

echtgenote hier als een soort slaaf”, zegt ze met een lach.<br />

Zowel in Delhi als Chennai heb ik begin 2009 met een Nederlandse delegatie<br />

verschillende changemakers van de Indiase <strong>WE</strong> <strong>CAN</strong> campagne ontmoet<br />

en gesproken. We wilden leren van het succes van de Indiase campagne.<br />

Wat mij vooral opviel, is hoe gepassioneerd en gedreven de mensen in<br />

India de campagne voeren. Meisjes en jongens, vrouwen en mannen, vanuit<br />

uiteenlopende organisaties, uit heel India doen ze mee aan <strong>WE</strong> <strong>CAN</strong>. Je<br />

vraagt je af hoe dat mogelijk is in een land waar vaak de hele familie hard<br />

moet werken om rond te komen en waar geweld tegen meisjes en vrouwen<br />

breed wordt geaccepteerd.<br />

In Delhi vertelt een man die als changemaker bij de organisatie Action India<br />

werkt: “Door de campagne zie ik in dat we samen het huishouden moeten<br />

doen.” Een andere man vertelt: “Vroeger dacht ik dat ik respect zou krijgen<br />

als ik mijn vrouw sloeg. Maar ik zie het nu anders. Juist door haar niet te<br />

slaan, krijg ik respect en voel ik mij een goede man.”<br />

Waar ik mij als Utrechtse changemaker ook over verbaasde, is hoe goed<br />

ze in India mensen kunnen mobiliseren. In het zuiden spraken we met een<br />

tiental changemakers, studenten uit Chennai van de masteropleiding social<br />

work. In twee jaar tijd mobiliseerden ze 5000 jongeren om changemaker<br />

te worden. Met veel enthousiasme en grote motivatie organiseerden ze<br />

activiteiten voor andere studenten en docenten. Allemaal op vrijwillige<br />

basis. Eén van die studenten, een jongen van net twintig, vertelt hoe hij is<br />

veranderd door de campagne: “Vroeger zag ik, zoals vele anderen, het slaan<br />

van je vrouw niet als geweld. Maar nu denk ik daar anders over.”<br />

Toen wij in India vertelden dat geweld tegen meisjes en vrouwen ook in<br />

Nederland voorkomt, zagen we enorme verbazing. In India kunnen ze zich<br />

dat moeilijk voorstellen. Ook in Nederland zijn nog veel mensen enorm<br />

verbaasd. In beide landen denkt men waarschijnlijk: Hoe is dat mogelijk in<br />

een Europees land met zoveel rijkdom, mogelijkheden en vrijheid?<br />

We can<br />

31

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!