Jeroen Theunissen Namen

Al moet het gezegd: ik ben niet naar Ljubljana gekomen om er te reflecteren over de
plaats van Slovenië in Europa. Ik geniet in de eerste plaats van de eenzaamheid. Even geen
babyborrels voor mij. Geen etentjes met vrienden, geen familiefeesten, geen stress. Geen
internet zelfs, ik was vergeten dat het zelfs maar mogelijk was. Ik dwaal en droom, en werk
aan een boek dat zo absurd moet zijn als wat ik net nog in de krant las (maar het boek moet
wel een stuk vrolijker zijn): een Canadees gezin is verongelukt doordat hun huis letterlijk
door de aarde werd opgeslokt, het gezin verdween in een ‘zinkgat’ van 500 meter breed en
30 meter diep terwijl ze televisie zaten te kijken, alleen de hond overleefde het.
Mijn boek zal over drie broers gaan, een drieling, die geen handleiding bij het leven
hebben en er dus een potje van maken. ‘Hoe subliem is het niet een leven te verspillen dat
nuttig zou kunnen zijn’, lees ik bij Fernando Pessoa.
Want dromend, dwalend, zwervend door Ljubljana blijft de stad voor mij toch in de
eerste plaats een naam. In al te diep contact ben ik niet geïnteresseerd. Ik begrijp geen jota
van de taal, al vind ik die prachtig en muzikaal en al word ik één keer terechtgewezen
wanneer ik onvoorzichtig opmerk dat Pools wel de moeilijkste Slavische taal zal zijn. Ik heb
vroeger uren gesleten in vreemde gebieden, spelend op mijn mondharmonica, gedichtjes
schrijvend, luilakkend ook wel. Sommige dagen lijkt het me vreselijk dat ik binnenkort
terugkeer naar een plaats waar ik de taal wel begrijp. Begrip beperkt alleen maar de
mogelijkheden.
Niet lang voor ik terugkeer, kom ik te weten dat Ljubljana verwant is aan ‘ljubezen’,
het Sloveense woord voor ‘liefde’. ‘Ljubimka’ is volgens een online woordenboek ‘geliefde’
en ‘obljubljena dežela’ het ‘beloofde land’. Misschien is een maand weg van huis zijn, in een
stad die je niet kent en waar je de taal niet begrijpt, als een vakantie met een minnares, er is
geen behoefte aan diepgang of begrip, je bent met twee maar je woelt in je eigen dromerijen.
Jeroen Theunissen received a HALMA grant in 2010 and stayed as a writer-in-residence at
the Slovene Writers' Association Apartment in Ljubljana (Slovenia) and at the Borderland
Foundation in Sejny (Poland) for one month each.
The HALMA grant for Jeroen Theunissen was made possible by funding of the European
Commission.
HALMA The European Network of Literary Centres e.V. 2010
www.halma-network.eu
mail@halma-network.eu