13.09.2013 Views

Reizen - Activity International

Reizen - Activity International

Reizen - Activity International

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

8 · Zaterdag 5 januari 2013 · bijzondere reizen<br />

Tosca Niterink & Anita Janssen<br />

“We gaan naar de Amish!”<br />

advertentie<br />

Legendarisch Tel Aviv,<br />

Waardig Jeruzalem.<br />

Een bruisende metropool aan de Middellandse Zee,<br />

Artistieke straten,<br />

Architectuur,<br />

Wereldklasse in gastronomie.<br />

Ontmoetingen met oude culturen,<br />

Bijzondere bezienswaardigheden,<br />

Een prachtige natuur met o.a. de Dode Zee.<br />

Op maat gemaakt • Themareizen • Fly & Drive • En meer<br />

Stand 145, Beurs van Berlage, Amsterdam<br />

Neem deze advertentie mee en betaal geen boekingskosten!<br />

De Innerstate voert ons al twee dagen door de eindeloze donkere<br />

dichte wouden van Connecticut en Pennsylvania. Bij dertig word het<br />

te pijnlijk en houden we op aangereden herten te tellen.<br />

Laten we de ware werkelijkheid niet uit het oog verliezen” zegt<br />

Annie (mijn dans- en wandelpartner). Terwijl ze haar Chinese<br />

telraam wegstopt en nog eenmaal in herinnering brengen wat we<br />

hier ook weer kwamen doen! “We gaan naar de Amish!”<br />

advertentie<br />

INDIVIDUELE MAATWERKREIZEN<br />

<strong>Reizen</strong> met Thika Travel<br />

betekent vooral ervaren en<br />

beleven. Kiezen voor iets<br />

speciaals, kleinschalig en<br />

exclusief. Thika Travel bestaat<br />

inmiddels 25 jaar en<br />

is nog steeds een onafhankelijke<br />

reisorganisatie.<br />

Natuurbehoud en duurzaamheid<br />

stromen vanaf<br />

het allereerste begin door<br />

onze aderen. Voor de Thika<br />

reiziger is de manier van<br />

reizen net zo belangrijk als<br />

de bestemming. We richten<br />

ons op de individueel ingestelde<br />

reiziger die iets bijzonders<br />

wil meemaken en<br />

geen tijd heeft of de kennis<br />

ontbeert om dat zelf grondig<br />

voor te bereiden.<br />

Laat u inspireren op<br />

www.thikatravel.com<br />

bijzondere reizen naar bijzondere bestemmingen<br />

Wie we het thuis ook vertelden, iedereen<br />

riep vol bewondering en ongeloof;<br />

“Zo zo, tut tut!” en meestal<br />

ook nog: “Nou nou! The Amish! Hoe krijg je<br />

dat voor elkaar!” Alsof je wil binnen dringen<br />

in Guantánamo Bay. Het is echter doodsimpel,<br />

ze leven gewoon in huizen, tussen gewone<br />

mensen en er staat geen hek omheen. Uit<br />

mijn ooghoeken zie ik Annie duimbewegen<br />

over het vettige raampje van haar google-ofoon.<br />

“Er leven ongeveer een miljoen Amish<br />

in Noord Amerika”, leest ze op heldere frigide<br />

natuurfilm-toon. “De grootste gemeenschap,<br />

‘old order Amish’ (die met de met de rare kleren<br />

en de koetsjes), zit in Lancaster country,<br />

Pennsylvania en we zijn er bijna! ”<br />

Zodra we de snelweg verlaten en Lancaster<br />

Country insteken verandert het landschap.<br />

Rollen we door zacht glooiend heuvelland<br />

met weilanden waarin koeien grazen afgewisseld<br />

met eindeloze maisvelden, en zo nu<br />

en dan passeren we een enorme withouten<br />

boerderij met donkerrode schuren en een<br />

paar torenhoge zilver glanzende graansilo’s<br />

ernaast, die je in de verte al tegemoet blinken.<br />

We zitten in het decor van Witness (Harrisson<br />

Ford bij de Amish). Alleen, waar zijn de<br />

figuranten? Het schijnt dat ze schuw zijn en<br />

niet op de foto willen, fluistert Annie, je moet<br />

geduld hebben en stilletjes afwachten, net<br />

als Jacques Cousteau, maar dan boven water.<br />

Gespannen kijken we uit naar een strooien<br />

hoed, kapje of koetsje.<br />

“Annie”, roep ik “Daar! Een waslijn met<br />

kleren uit het toneelmuseum en een folklore<br />

vrouw erbij met een kapje! Maak foto’s snel!”<br />

“Nee, daar een koetsje! Met [ze begint bijna<br />

te huilen van geluk] een strooien hoed met<br />

Chriet Titulaer baard op de bok.” “Haal ze<br />

in”, commandeert ze kwijlend, “dan fotografeer<br />

ik stiekem uit het raam!” “Nee Annie”,<br />

roep ik, “die moet je hebben” “Nog een wijf<br />

hangend uit een autoraam dat stiekem ons<br />

koetsje fotografeert!” Er dendert een bus met<br />

senioren toeristen voorbij.<br />

“Ik voel een soort Volendam aankomen”, piep<br />

ik, “laten we hier blijven hier is het nog leuk.”<br />

We rijden toevallig net door het godverlaten<br />

gehucht White Horse en stoppen voor de<br />

White Horse Inn, ‘a friendly place to meet<br />

friendly people since 1740’.<br />

Binnen is het smoezelig en duister. Zeker<br />

100 jaar niks aan verspijkerd. We gaan zitten<br />

aan een plakkerig tafeltje bij een raam dat<br />

uitziet over de ‘straatweg’. De 18e en de 21e<br />

eeuw rollen broederlijk voorbij, koetsjes,<br />

auto’s, geen fietsen (te modern) steppen mag<br />

wel voor jong en oud. Het blijkt dat ze boven<br />

de keuken nog een muffe kamer verhuren<br />

ook. Een scheve houten kraakvloer (waar<br />

Amerikaanse boeren-keuken-dampen door<br />

omhoog wolken) en een gammele mahonietwijfelaar.<br />

De veranda staat op instorten en<br />

ziet wijds uit over het boerenbuiten, glooiende<br />

velden strekken zich uit tot aan de horizon.<br />

In de voorgrond een bouwvallige boerenbe-<br />

drijf. Flapoor jongetjes en meisjes met smoezelige<br />

soepjurken rennen blootsvoets door de<br />

modder en de koeienstront tussen de schuren<br />

en stallen. We twijfelen geen moment, dit<br />

heeft God zo bedoeld, deze kamer is voor ons,<br />

we doen vandaag niks meer, alleen naar de<br />

stilte kijken!<br />

Dan een enorme klap en glasgerinkel…<br />

Waar ze vandaan komen is ons een raadsel,<br />

maar Amish zijn net echte mensen.<br />

Van alle kanten zien we strooien hoeden en<br />

schorten aankomen wapperen. In een dorp<br />

waar nooit iets gebeurt, gebeurt iets, dat is<br />

duidelijk. Saartje jurken en Chriet Titulaer<br />

baarden met blauwe hemden en bretels staan<br />

opgewonden in groepjes te praten vlakbij<br />

bij de elektriciteitspaal waar zich een auto<br />

ingeboord heeft. We zien zwaailichten en een<br />

Amish met brandweerhelm (nooit vermoed<br />

dat het bestond) is bezig het wrak open te<br />

knippen.<br />

De sensatie is zo groot, dat we niet direct<br />

opvallen. “Did you see it happen?”, vraagt een<br />

oudere vrouw met een verlegen meisje tussen<br />

haar rokken. “Nee, we zijn hier net.” “O jullie<br />

zijn niet van hier, waar komen jullie vandaan?”<br />

Dan roept ze: “Jacob, Rachel, Mary-<br />

Ann Rose! Moet je nu eens horen! Deze dames<br />

komen helemaal uit Europa!”<br />

Even later staat iedereen om ons heen, alsof<br />

wij een ongeluk hebben gehad. “Wat een<br />

enorm toeval!! Er gebeurt hier namelijk nooit<br />

wat en nu twee dingen tegelijk, dat ongeluk<br />

en toeristen!” “Er komen hier nooit toeristen,<br />

er is hier niks!”<br />

Alle toeristen gaan naar Kitchen Cattle Village.<br />

There are shops were you can buy real Amish<br />

stuff like soap and candles! “Zaten zij in de<br />

auto?” vraagt een jonge moeder met een baby<br />

op de arm. “Nee, ze komen uit Holland” (net<br />

zoiets als een ongeluk hebben). “Ik heb familie<br />

wonen in Zwitserland, ze komen wel eens<br />

hier, ik zou ze graag ook eens opzoeken, maar<br />

dat gaat niet, we mogen niet vliegen.” “Waarom<br />

mag zoiets niet?” “Het past niet bij onze<br />

eenvoudige leefwijze, in de ban raken van<br />

hebzucht, materialisme, maakt onze gemeenschap<br />

kapot. Als je je geluk daarin gaat<br />

zoeken zit je op een dwaalspoor.” “Ben je gelukkig?”<br />

“O ja”, zegt ze uit de grond van haar<br />

hart. Ze streelt haar kleindochter’s haar en<br />

kijkt er jaloers makend gelukkig bij. “Wijzen<br />

jullie alle moderniteiten af, U draagt bijvoorbeeld<br />

wel een vari-focus bril.” “Ja dat mag.”<br />

Kitchen Ketttle Village blijkt een kinderachtig<br />

namaak Amish straatje, waar dubbeldikke<br />

Amerikanen (op beatle muzak) zich met<br />

zuurstoftanks op de rug doorheen sleepvoeten<br />

. Achter de gevels zitten souvenirs winkels<br />

en fastfood filialen verstopt...<br />

We sleepvoeten zelf nog eventjes tijdens<br />

een avondwandeling door de omgeving en<br />

we passeren dorpjes met de naam ‘Eden’,<br />

‘Paradise’ en ‘Bird in Hand’. Het landschap is<br />

adembenemend schilderachtig. We bellen<br />

advertentie<br />

Laat Laat je aanraken je aanraken<br />

door door de Woestijn… de Woestijn…<br />

stand 114<br />

'Be fair', ontwikkel mee op reis<br />

Toerisme kan veel kansen bieden<br />

voor economische ontwikkeling in<br />

armere landen. Kleinschalig<br />

duurzaam toerisme is dé manier en<br />

steeds toegankelijker. In kleine<br />

gemeenschappen worden mensen<br />

opgeleid om toeristen te<br />

ontvangen, ze creëren een warm<br />

welkom in hun homestays.<br />

Steeds meer reizigers ontdekken<br />

dit authentieke ‘community based’<br />

of ‘eco’ toerisme. Ze kiezen bewust<br />

voor een andere manier van reizen,<br />

dicht op de huid van de lokale bevolking,<br />

weg van de gebaande<br />

paden.<br />

Nieuw en duurzaam<br />

Fair2.travel is bijna uniek met dit<br />

soort rondreizen, vanuit een<br />

stichting zonder winstoogmerk.<br />

Sinds 2012 kunnen groepen en<br />

individuen met Fair2 naar landen<br />

in West-Afrika, stuk voor stuk<br />

nauwelijks ontdekte pareltjes.<br />

Met een reis via Fair2 stimuleren<br />

reizigers duurzame ontwikkeling<br />

en dragen zelfs tijdens de reis een<br />

concreet steentje bij.<br />

Kortom, kiezen voor Fair2 is een<br />

keuze, niet alleen voor jezelf.<br />

Lees meer op www.fair2.travel.<br />

bijzondere reizen · Zaterdag 5 januari 2013 · 9<br />

50/50<br />

aan bij een boerderij met een bordje ‘home<br />

made rootbeer’. Vanachter een hek krijgen<br />

we een fles aangereikt door een schuchtere<br />

vrouw met vier dito peuters aan haar rokken.<br />

Ze staren allemaal naar Annie’s gelakte<br />

teennagels. Het ziet er niet naar uit dat ze<br />

ooit achter dat hek vandaan komen. “O, logeren<br />

jullie in White Horse,” ze heeft er van<br />

gehoord, en hoewel het hooguit 5 kilometer<br />

verderop ligt is ze er nooit geweest.Terug in<br />

White Horse nog even een sigaretje op het<br />

gammele balkon. De hemel kleurt dertig<br />

tinten roze en paars boven de doodstille<br />

velden. In de verte verdwijnen twee strooien<br />

hoeden op een ploeg met vier paarden ervoor<br />

in de schemeravond.<br />

Dan een oorverdovend gepiep en gekraak...<br />

Annie heeft zich op het mahonie houten bed<br />

laten vallen.<br />

mvg<br />

anita en tosca<br />

advertentie<br />

Beursactie!<br />

€50 korting voor jou<br />

€50 extra voor hen *<br />

boek<br />

Tosca Niterink, Klimmen naar Kruishoogte,<br />

uitgeverij Thomas Rap, isbn 9789400403116,<br />

€ 17,90<br />

vof Wildwife Adventures<br />

Tosca Niterink & Anita Janssen<br />

wildwifeadventures: wildwifeadventures.nl<br />

rooiereporter: twitter.com/rooiereporter<br />

toscaniterink: twitter.com/toscaniterink<br />

facebook: facebook.com/tosca.niterink<br />

Ga jij<br />

fairder<br />

op reis?<br />

.travel

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!