Statistische indicatoren - uitgave 2009 - tabellen - BISA

Statistische indicatoren 2009
2.2. TERRITORIALE BENADERING: de weerhouden entiteiten
Vertrekkend vanuit de continuïteit van de gegevens, hun beschikbaarheid en de beleidsbenadering, is de logica van de administratieve
indelingen het meest voor de hand liggend, hoewel deze niet noodzakelijk aan ‘geografische realiteiten’ beantwoorden. Onderstaande
kaarten brengen de administratieve indeling en de geografische ligging van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest duidelijk in beeld.
Doel van deze ‘indicatoren’ is het Brussels Hoofdstedelijk Gewest cijfermatig objectief bekend te maken en te benadrukken. Het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest is - al dan niet in haar geheel - kern- of deelgebied van grotere gehelen, waarvan de grenzen variëren naargelang van
de gekozen criteria. Deze gehelen worden stadskern en stadsrand (banlieue), morfologische agglomeratie, stadsgewest of stedelijk leefcomplex
enz. genoemd.
Daarom werd er gekozen voor de logica van de zoom, waarbij men zich beperkt tot de informatie beschikbaar op het administratieve niveau.
Men verstrekt dan de statistieken met betrekking tot het Brussels Hoofdstedelijk Gewest ofwel in haar geheel ofwel ingedeeld in de 19
gemeenten die het Brussels Hoofdstedelijk Gewest vormen. Die gemeenten zijn onderling heel verschillend in grootte, vorm en ligging, wat
van belang is voor het interpreteren van de statistieken.
10
De volgorde van de in de tabellen opgesomde gemeenten van het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest stemt overeen met de numerieke rangschikking van
de gemeentecodes van de FOD Economie, KMO, Middenstand en Energie –
Directie Statistiek en Economische Informatie (vroeger Nationaal Instituut
voor de Statistiek - NIS), die op de Franstalige alfabetische volgorde van de
gemeenten is gebaseerd.
Om de onderlinge differentiatie binnen gewest- en gemeentegrenzen te
benaderen zijn sommige data beschikbaar - en andere kunnen worden
opgebouwd - op buurt- en wijkniveau. Deze waardevolle informatie is veel
te omvangrijk (726 statistische sectoren of buurten) om in deze publicatie
opgenomen te worden. Toch ziet het BISA er permanent op toe dat de informatie
die op dit microniveau bestaat bijgewerkt wordt en toepassingen en analyses
ervan worden opgevolgd. De meerwaarde die de subgemeentelijke indeling biedt,
is onmiskenbaar om de stad in al haar geledingen te benaderen en zoneringen
aangepast aan de behoeften en onafhankelijk van de gemeentegrenzen op
te bouwen. Via de wijkmonitoring is vanaf 2009 relevante infragemeentelijke
informatie voor 118 nieuw afgebakende wijken 2 meegedeeld.
De informatie wordt - indien ze nuttig en beschikbaar is- gelijktijdig verstrekt
voor de aangrenzende provincies Vlaams-Brabant, en de arrondissementen
waaruit die provicie bestaat (Halle-Vilvoorde, Leuven), en Waals-Brabant
(die samenvalt met het grondgebied van het arrondissement Nijvel) 3 . Deze
administratieve eenheden leveren een benadering van het hinterland waarin
zich het grootste gedeelte van de Brusselse banlieue (verstedelijkte buitenwijken)
situeert. Ook woont daar het belangrijkste deel van de werkbevolking
van het Brusselse gewest, de pendelaars of werkforensen (cfr. hoofdstuk 2
beroepsbevolking- mobilteit van arbeidskrachten of werkende beroepsbevolking
versus werkbevolking). In dit kader wordt de term ‘periferie’ gebruikt. Samen met
de geografische agglomeratie, die ruimer is dan het Brusselse Hoofdstedelijk
Gewest, kunnen deze administratieve indelingen benaderend als een Brussels
stadsgewest beschouwd worden.
Om het Brussels Hoofdstedelijk Gewest binnen het Rijk te positioneren, worden
de gegevens voor België zo veel mogelijk verstrekt.
2 27 andere zones - bossen, parken, begraafplaatsen, spoorwegen, tewerkstellingszones… - vervolledigen het totale Brussels hoofdstedelijk gewest.
3 Vóór 1995 omvatte de provincie Brabant deze 3 arrondissementen evenals het arrondissement Brussel-Hoofdstad (dat overeenkwam met het Brussels Hoofdstedelijk
Gewest).
Beding van afwijzing van aansprakelijkheid - BISA-cel statistiek-MBHG