1 Lees Feetje Feem. Los op. Feetje Feem woont in een huisje. Dat ...

3
Schoolreisje
Een grote bus rijdt het plein op.
“Ik wil achterin zitten,” zegt Tom.
Als eersten stappen ze in.
“Kim, kom gauw!” roept Kris.
Hij zet zijn tas op de stoel.
“Deze plaats is bezet!”
Kim komt snel bij hen.
“Wat is je tas vol,” zegt ze.
“Wat zit er in?”
Trots laat Kris een pak brood zien.
“Tien sneetjes,” zegt hij.
“En kijk, nog een zak snoep!
En twee blikjes cola.”
De bus rijdt weg.
De ouders zwaaien hen uit.
Kris begint meteen te eten.
De kinderen zingen liedjes.
“En we gaan nog niet naar huis.
Nog lange niet, nog lange niet.”
Kris zingt niet mee.
Hij dringt zijn tweede blikje leeg.
“Zo, op is op,” zegt hij dan.
Kim kijkt hem met grote ogen aan.
“Heb je alles op?”
“Ja, dan kan ik meteen in de
achtbaan.
De hele dag!” zegt Kris.
“En dan hoef ik er niet uit om te eten.”
De bus neemt een scherpe bocht.
En nog een. Kris wordt wit.
“Het is wel warm hier,” mompelt hij.
“Je wordt toch niet wagenziek?” zegt
Kim. Ze loopt naar de meester.
Die laat de bus stoppen.
Net op tijd.
Als Kris buiten staat, geeft hij over.
Met een wit gezicht komt hij terug.
“Ik geloof dat ik maar niet in de
achtbaan ga.” De rest van de reis is
Kris heel stil.
Om zeven uur zijn ze weer thuis.
Bij de school wachten de ouders al.
“Duiken!” roept Tom.
Alle kinderen duiken onder hun stoel.
Nu is het net of de bus leeg is.
De meester speelt goed mee.
“Sorry mensen,” zegt hij tegen de
ouders.
“De kinderen wilden niet mee terug.
Ze zitten nog in de speeltuin!”
Dan klinkt er een kreet.
Ineens stormt iedereen de bus uit.
De ouders lachen hard.
Kris vliegt zijn vader om zijn nek.
“Jij trapte er ook in, hè?” zegt hij.
“Jij dacht echt dat we er niet waren!
Het schoolreisje was
super, pap.
En nu heb ik
honger.
Wat gaan we eten?”
Verbaasd kijkt vader
naar Kris.
En naar de lege tas
op zijn rug.
Begrijpend Lezen 6
1