dbv digitaal - Don Bosco

IINTERNATIIONAAL
bronnen: ANS, KerkNet, Rorate, FMA, DBV.
Jg. 9 – nr. 26 – 4 september 2009.
1 Rwanda - Nog een salesiaan naar de eer van de altaren verheven?
2 Soedan – Gewapende overval in de salesiaanse gemeenschap
3 Duitsland – 25 ste salesiaans colloquium over salesiaans leven te Keulen: Vorming van
jongeren bij Don Bosco in deze tijd
4 Argentinië - Zeferino: een bedevaart met de meeste vereerders van de laatste 30 jaren
5 Frankrijk – Campobosco viert de 150 ste verjaardag van de congregatie
VLAANDEREN
6 Don Bosco Vremde: een triduüm
7 De vakantie van De Takel Oostende
8 Startbijeenkomst pedagogische begeleiding
9 Startweekend van de squadra van het Oasecentrum
10 Waaifeesten in OOOC De Waai Eeklo
11 75 jaar Oud-Heverlee
12 Saved by the bell ?
13 Vides: inzet voor kinderen in het buitenland

Biij de 26 ssttee zendiing van 2009
Om vrienden bidden wij,
mensen die vertrouwd willen zijn
met onze ware naam,
om genegenheid in hun hart
en genade in hun ogen.
Laat het ons nooit ontbreken
aan vrienden die aan ons gehecht zijn,
ons niet loslaten als we hen teleurstellen,
die ons niet overgeven aan de eenzaamheid
van wat wij zelf vernielden.
Om vrienden,
die voor ons instaan,
betrouwbaar als makker en bondgenoten
met zusterlijke aandacht
en broederlijke steun.
Om mensen
die ons hun scherpzinnigheid niet onthouden,
maar op wie we echt kunnen bouwen,
die de droom met ons delen,
het lied met ons blijven zingen.
Om goede vrienden
die in ons geloven,
naar ons omzien en ons zegenen,
willen wij van harte bidden.
DBV DIGITAAL 2

IINTERNATIIONAAL
1 Rwanda - Nog een salesiaan naar de eer van de altaren verheven?
Butare (ANS/DBV) 27/8/2009 - Père René-Marie Picron (°Brussel 1906 – + Butare 1991) zou wel eens
de volgende salesiaanse dienaar Gods kunnen worden. Volgens de algemene Postulator geniet hij
in het salesiaanse Afrika van een grote vermaardheid tot
heiligheid. De 150 ste verjaardag van de stichting van de
Congregatie en het speciaal jaar gewijd aan de herdenking
van Don Rua, zijn een gunstige gelegenheid om een model
van heiligheid voor te stellen aan de salesiaanse familie.
Père Picron was vooral een groot missionaris. Na de studies
in de salesiaanse scholen van Elsene en Luik trad hij in het
noviciaat, legde zijn geloften af in 1924 en werd in Grand-
Halleux priester gewijd in 1933. Terstond trok hij naar
Congo en werd er pastoor in de Kafubu. Na een periode van
gedelegeerd overste van Congo werd hij provinciaal
benoemd van 1952 tot 1959, toen Vlaanderen, Wallonië,
Congo, Rwanda en Burundi nog één provincie vormden. Hij heeft vooral geijverd voor een
onafhankelijke Congolese provincie. Toen in 1959 de provincie van Centraal Afrika gesticht werd,
stelde hij zich ter beschikking. Gedurende tien jaren was hij directeur, novicemeester, leraar,
biechtvader, salesiaans gedelegeerde voor de oud-leerlingen, muziekmeester en zette zich in voor
nog andere activiteiten. Toen vanaf 1972 zijn gezondheid begon te verzwakken, trok hij zich terug
in het vormingshuis van Butare, waar hij tot zijn dood zijn apostolaat van biechtvader en
geestelijke leider bleef vervullen. Niet alleen medebroeders beschouwden hem als heilig, ook
anderen, zoals de zusters Bernardinen, zijn bereid te getuigen van zijn heiligheid. Het komt nu
toe aan provinciaal père Gabriël Ngendakuriyo, om de eerste onderzoeken te doen en indien
bevredigend, deze voor te stellen aan de Algemeen Overste.
2 Soedan – Gewapende overval in de salesiaanse gemeenschap
Wau (ANS/DBV) 31/8/2009 – De salesiaanse gemeenschap van Wau in Soedan is op 26 augustus het
slachtoffer geworden van een gewapende overval door mannen in militaire uitrusting. Het was
rond 20.45u dat drie salesianen en zes vrijwilligers, die nog wat bleven napraten na het
avondeten, stemmen van buitenaf hoorden. Toen een van de vrijwilligers, George Kolath, naar
buiten ging om te kijken wat er gaande was, kwam hij terug binnen met de armen in de lucht,
gevolgd door drie mannen in militair uniform. Meneer Kolath die voordien salesiaan was en
vandaag medewerker bij de Verenigde Naties voor Industriële Ontwikkeling (UNIDO), kwam net
terug van een reis en was in de gemeenschap van Wau langsgekomen om de salesianen te groeten
en hen te vragen er de nacht te mogen doorbrengen.
De drie dieven die gewapend waren met automatische
geweren AK-47, waren duidelijk dronken en spraken
slecht Engels en Arabisch. Ze vroegen meneer Kolath op
de grond te gaan liggen. James Lual, een Soedanees
salesiaan zei dat ze zich in een huis van religieuzen
bevonden. De dieven vroegen hen om geld. De directeur
bracht hen naar de kamer ernaast en gaf hen 1.470
Soedanees geld, omgerekend 735 dollar, geld dat hij had
ontvangen als loon voor de catechisten. Ontgoocheld
dreigden de dieven een van de aanwezigen te doden
indien ze niet nog meer geld kregen. De econoom van het werk heeft hen daarop nog 35.000 dollar
gegeven. De som was bestemd voor herstellingen en onderhoud van het huis in Wau. Daarna
namen de dieven nog een draagbare PC en een telefoon mee en verboden hen zich te bewegen.
Toen na 15 minuten de salesianen en vrijwilligers hadden vastgesteld dat de bandieten er vandaar
DBV DIGITAAL 3

waren, hebben zij de zusters van Don Bosco getelefoneerd die op 50 meter van hun woonst
woorden. De zusters hebben daarop de politie verwittigd die twintig minuten later arriveerden. De
salesianen zijn sinds 1986 in het dorp van Wau en er verblijven 7 medebroeders. Ze staan in de
parochie in voor onderwijs en evangelisatie.
3 Duitsland – 25 ste salesiaans colloquium over salesiaans leven te Keulen: Vorming van
jongeren bij Don Bosco in deze tijd
Keulen (ANS/DBV) 28/8/2009 – Van 20 tot 23
augustus 2009 hebben te Keulen 17 leden van
de salesiaanse familie deelgenomen aan de
25 ste editie van de salesiaanse colloquia om te
discussiëren over het samengaan van
wetenschap en salesiaanse praktijk. Het thema
kreeg al titel mee: 'De salesiaanse vorming van
volwassenen en Communities of practice'.
(n.v.d.r. Communities of practice zijn groepen
mensen die met hetzelfde bezig zijn, een
zelfde passie delen. Bijvoorbeeld de salesiaans
animerende kernen in de verschillende
scholen. Omdat ze met hetzelfde bezig zijn (in
een andere context) en dezelfde passie delen,
kunnen ze veel van elkaar leren en is het
belangrijk om ze in netwerken samen te brengen). De praktijk van Valdocco als inspiratie hertalen
voor de ‘communities of practice’ naar de praktijk toe. Jos Claes, voorzitter van het colloquium,
herinnerde aan het overlijden van don Ramón Alberdi (+2009) die vanaf het begin deelnam en een
grote bijdrage heeft geleverd aan de colloquia. Don Meinolf van Spee toonde de band aan tussen
het thema van dit jaar en die van de vorige bijeenkomsten, de twee Algemene Kapittels van de
salesianen en de zusters van Don Bosco, maar tegelijk met bespiegelingen over de
“lifelonglearning” in de Europese Unie.
Het colloquium was georganiseerd in de vorm van werkgroepen met momenten
van zelfexpertise, groepsgesprekken en bijdragen door experts voor bepaalde
thema’s. Men is vertrokken van de historische achtergrond, een inbreng door
zuster Mara Borsi, zuster van Don Bosco, die de nadruk legde op: “De
vorming vanaf de ervaring in Valdocco (1870-1888)”, de weerslag in de
werking van het oratorium tijdens de twee laatste decennia van het leven
van Don Bosco. Zij toonde ook het belang aan van de invloed en de
buitengewone rol die goed voorbereide feesten hadden. De confrontatie
met onderzoek van
vandaag en historisch
onderzoek, werd belicht
door don Michele
Pellerey, salesiaan: “De
vorming van jongeren en de
communities of practice vandaag” Met een
bezinning over de vorm van de salesiaanse
opvoedkundige bekwaamheid, onderlijnde hij
de noodzaak van een goedwil tegenover de
jongeren met een kritische reflexie over de
opvoedingspraktijk. Met een uitdieping van de
huidige gemeenschap zoals ze is, legde hij
veel nadruk op de waarde van de dagelijkse
ervaring. Dat vereist een wederzijds
engagement voor een gemeenschappelijke
ervaring en een veelheid van symbolen, woorden, geschiedenissen, gebaren, manier van handelen.
DBV DIGITAAL 4

Met een samenvatting van de eerste dag, heeft de
verantwoordelijke voor de salesiaanse familie,
zuster Maria Luisa Miranda, de groeiende noodzaak
aangeduid om samen na te denken en het
uitwisselen als salesiaanse familie. De volgende dag
bracht men de ervaring uit het verleden
(Valdocco), de inzichten van de hedendaagse
menswetenschappen en de praktijk van vorming
van volwassenen met elkaar in gesprek. Mevrouw
Colette Schaumont en Carlo Loots, salesiaan
schetsten het leerproces bij volwassenen en de
consequenties hiervan voor het opzetten van
vormingsprogramma's. De principes die ze
voorhielden pasten ze zelf consequent in de
praktijk toe zodat de deelnemers de kracht ervan konden ervaren.
De twee praktijkmodellen, de vorming van vrijwilligers voor een jaar
vrijwilligerswerk buiten Europa (Don Bosco Volunteers, Bonn) en de salesiaanse
vorming van volwassenen (Don Bosco Vorming en Animatie) gaven de kans
om te spreken over het succes ervan, maar ook over de problemen. De dag
eindigde met een uitstap naar het salesiaans huis van Jünkerath, een huis
voor bejaarde salesianen, een centrum voor jongerenpastoraal met
daarbij ook een huis voor jongeren in moeilijkheden. Het hartelijk
onthaal van het huis van Kommern, (dicht bij Keulen) en de familiale
uitwisseling hebben de weg naar reflexie en zelfvorming nog versterkt.
Vertrekkend van een positieve evaluatie, heeft men voorgesteld om de
colloquia verder te zetten als tweejaarlijkse kansen voor ontmoeting
tussen de wetenschap en de salesiaanse praktijk, en zo de deelname te
bevorderen van al degenen die in de salesiaanse wereld geïnteresseerd
zijn op het volgende colloquium, dat voorzien wordt in de maand augustus
in Hongarije.
4 Argentinië - Zeferino: een bedevaart met de meeste vereerders van de laatste 30 jaren
Chimpay (ANS/DBV) 1/9/2009 - De bedevaart van 29
augustus jl. ter gelegenheid van de jaardag van Zeferino
Namuncurà, is de grootste van de laatste 30 jaren. Hele
families, met kinderen en bejaarden, trokken van de
vroege ochtend naar Chimpay te voet of met paard, om
het feest te vieren van de gelukzalige Zeferino. Volgens
de organisatoren waren ze wel met 40.000. De
salesiaanse bisschop van Neuquén, Mgr Marcelo Angiolo
Melani, sprak tijdens zijn homilie over rechtvaardigheid
en sociaal recht. Terwijl hij wees op het nederig leven
van Zeferino, vroeg hij aan de gelovigen om een uiting
van solidariteit voor de werklozen in Argentina. Als
gebaar van instemming verhieven zich na de mis duizenden handen naar de hemel, om gevolg te
geven aan de oproep van de bisschop en om te getuigen van hun geloof.
5 Frankrijk – Campobosco viert de 150 ste verjaardag van de congregatie
Ressins (ANS/DBV) 2/9/2009 – Van 23 tot 27 augustus is Campobosco doorgegaan in Ressins, bij
Roanne. Meer dan 150 jongeren namen eraan deel, en kwamen uit het salesiaans netwerk of van
daarbuiten. Er was ook een delegatie vertegenwoordigers uit België en Spanje. Het thema was: “er
was eens…” met een verwijzing naar Don Bosco “ik maakte de tekening. Jullie moeten ze verder
DBV DIGITAAL 5

inkleuren”. Gedurende vijf dagen hebben de jongeren op die manier alle kleuren van het leven
getekend doorheen verschillende activiteiten (dans, spelen, avondwake, werkateliers), met
bezinningsmomenten, met twee salesiaanse tussenkomsteen: zr. Bénédicte Pitti en don Daniel
Federspiel. Op een eenvoudige manier getuigden zij van de vreugde van hun roeping. Daarnaast
waren er ook nog groepsvieringen, gebedsmomenten, zeer feestelijk en uitnodigend.
Er heerste duidelijk een familiegeest
gedurende die dagen. Vanaf het begin
zette Jean-Marie Petitclerc, directeur van
de bijeenkomst, het accent op het “samen
leven”. Het zal er niet om gaan te kiezen
tussen ‘waarin ik goesting heb’ maar een
inspanning te doen om bv. tijdens een
viering zich in te zetten ook al is het niet
‘in’. Er was inderdaad de wil om mee te
doen, en zelfs als het regende deden de
jongeren aan de sportactiviteiten goed
mee. Voor de bezinningsmomenten
werden de groepen ingedeeld per leeftijd,
van 13 tot 18 en 18 tot 25 jaar. s’ Avonds
maakten de ontmoetingsmomenten in
kleine groepen het mogelijk om een punt
te zetten achter de voorbije dag.
Het is van belang om na Campobosco de band te bewaren vooral voor de jongeren die van buiten
het salesiaanse netwerk kwamen. Zij kunnen met elkaar blijven communiceren via sms en
facebook. Zij hebben foto’s uitgewisseld en blijven elkaar herinneren aan de mooie momenten die
ze hebben meegemaakt. De sterke momenten werden geleid door vrijwilligers. Deze waren zeer
inventief in verschillende animatiemomenten gedurende Campobosco. 150 jaar na de stichting van
de congregatie is de tekening van Don Bosco veranderd in een mooie regenboog waar de jongeren
hun talenten kunnen uitleven en kunnen groeien in broederlijkheid met elkaar.
DBV DIGITAAL 6

VLAANDEREN
6 Don Bosco Vremde: een triduüm
Een triduüm is een religieuze driedaagse viering,
en is dus principieel een goede zaak, zeker als
afscheid van een man Gods, een dorpspastoor.
Welnu, onze medebroeder Koen was 18 jaar
pastoor van Vremde en sedert een paar jaar ook
pastoor van Boechout. Geef toe: niet eenvoudig.
De Heilige Geest – wie zou het anders gelukt zijn? –
had Koen geïnspireerd om, gezien zijn wankele
gezondheid, zijn pastoraal werk aan anderen over
te laten. Zo kwamen stilaan de voorbereidingen
van dit nieuwmodische triduüm eraan,
aanvankelijk in stilte en in commissies, maar dan
op kruissnelheid. Een
driedaags
afscheid
organiseren? Niet simpel! Ah neen hé! Er zijn: de
medebroeders van Vremde, de parochies Vremde en
Boechout, en de familie van Koen uit het verre
West-Vlaanderen. Verleden donderdag, 27
augustus, vierden wij bij onze medebroeders in
Wilrijk de eerste dag: het werd een uitgebreide
barbecue met als meesterlijke organisatoren Guido
Tielemans en Luc Vereecke, een laudatio van Jos
Stevens en een terdege dichtgeplakte omslag
waarvan de inhoud tot op vandaag een mysterie is.
Na een dag zinvolle digestieve pauze waren wij
zaterdag 29 augustus toe aan de tweede dag van het
triduüm: afscheid van de parochie Vremde. Daar zijn veel verborgen en
niet verborgen voorbereidingen aan te pas gekomen, zowel vanwege ons huis als vanwege de
parochie. Te 17 uur begon een zeer mooie viering in de kerk, die voor de gelegenheid weer eens
tot op de verste plaats bezet was, en waarin Koen met beheerste ontroering voor de laatste maal
de eucharistie voorging, samen met drie medebroeders, met zijn vriend de oud-deken, en de
diaken van de twee parochies.
Na de viering in de kerk, die besloot met een
langdurig en ontroerend applaus, was iedereen
welkom in de turnzaal van de school voor een
uitgebreide receptie en een recapitulatie van de
avontuurlijke levensloop van pastoor Koen. Niet zo
min hoor!
Frans Haverals van de Vremdese heemkundige
kring heeft het ons met DVD en krachtige stem uit
de doeken gedaan. Om te beginnen: Koen kon het
zich veroorloven om geboren te worden in het
eigenste dorp van Stijn Streuvels, Ingooigem. Doe
hem dat al maar eens na. Na zijn humaniora liet
hij zich verlokken door de mystiek van de
trappisten, maar wat later schakelde hij terug naar de pastorale ijver van de salesianen. Tot hij
nog eens jaren later, zich ten tweede male liet verleiden door de roepende stem van de
abdijtoren, om onder andere, de tanende kwaliteit van de gekende Westmaller bieren een straffer
geest in te blazen. Na meerdere jaren toewijding aan dat slaapverwekkende bierengedoe liet Koen
zich in een helder moment opnieuw bekoren door Don Bosco. Hij liet de tonnen en de glazen in de
DBV DIGITAAL 7

steek en werd missionaris in het doodarme Haïti. Tenslotte, weerom jaren later, zette hij,
schijnbaar zeker van zijn stuk, voet aan wal in de pastorij van Vremde. Met dit lange verhaal en
vele glaasjes van vanalles eindigde de tweede dag van
het triduüm.
s’ Avonds bij ons in huis verklaarde Koen zich verwonderd
dat men in hem, trots zijn merkwaardige nederigheid,
nog zoveel talenten en deugden had ontdekt.
Zondag 30 augustus: derde dag: om 11 uur plechtige
dankviering in de parochiekerk van Boechout, met aan
het altaar Koen als voorganger, en als concelebranten
deken Thielemans, onze directeur en de diaken van
Boechout en Vremde. Het was een heel verzorgde viering
met een degelijk zangkoor en een goed meezingende
gemeenschap. Al die vroomheid eindigde met een mooi
dankwoord en een paar zinvolle
geschenken. Daarna had in de
St. Bavo gildezaal een uiterst
verzorgde receptie plaats
aangeboden door de
parochie… Denk niet dat nu
alle leed geleden was! De
salesianen van Vremde hadden voor de leden van de twee
kerkfabrieken, de parochieteams en de familie van Koen een meer
dan superieur diner in de aanbieding. De avond meldde zich
intussen voorzichtig aan, en dit machtig opgezette triduüm
deemsterde weg als een traagjes stiller en inniger uitstervende
bazuinstoot die Koen liefdevol verwees naar Kortrijk waar hij met zijn
geschenken en zijn vele herinneringen nog lange jaren zeer gelukkig
moge zijn. (Jozef Schops)
7 De vakantie van De Takel Oostende
Ja, denk maar niet dat de jongeren van Don
Bosco De Takel Oostende stil gezeten hebben
tijdens de vakantie. Integendeel! De dagen
waren goed gevuld: de kinderen van de
Dagcentrum konden zich al van ’s morgens
aanbieden voor een gevuld dagprogramma tot
ze om 17.00u weer naar huis konden. En de
jongeren van het Dagcentrum waren er
telkens al van 14.00u in de namiddag tot
22.00u ’s avonds (24.00u in de weekends). Er
werden ook heel wat activiteiten gepland en
georganiseerd. Het Dagcentrum hield een
fietstocht in Vlaanderen en een andere met
pak en zak, tentje en picknick in Nederland.
Een hele brok kilometers werd op die manier samengefietst. Hun jaarlijkse
buitenlands tentenkamp vond plaats in de maand augustus: het werd
Benediktbeuern; in een salesiaanse omgeving kamperen, in tentjes slapen en
overdag allerhande activiteiten zoals bergwandelingen, spelen, tochten; de bekende
Benediktenwand was het summum. En niet vergeten dat verschillende van de kinderen en
begeleiders één of twee dagen deelnamen aan de voettochten van de Vierdaagse van de IJzer.
Op vrijdag 28 augustus werd de vakantie dan besloten met het jaarlijkse zomerfeest: een receptie,
een barbecue voor kinderen, de ouders en de gezinnen; en de uitreiking van de diploma’s die
verzameld werden door de activiteiten van de vakantie. Geslaagd kunnen we zeggen.
DBV DIGITAAL 8

Het Jeugdhuis deed niet onder: zij hielden een tentenkamp in Hechtel. Ze waren ook nu, zoals
vele andere jaren, te gast in Don Bosco om er een week te verblijven. Een van de meest geslaagde
activiteiten was de afvaart van de Dommel, zowaar tot in Nederland. In het jeugdhuis zelf of van
hieruit organiseerden ze onder mekaar ook tornooien (tafeltennis, biljart, paintball te Jabbeke,
fietsen op rollen e.a. zoektocht met opdrachten in de stad Gent; een avondzoektocht na het
Oostendse vuurwerk. Ook het Jeugdhuis heeft zijn zomervakantie waardig afgesloten met een
traktatie aan de eigen leden.
En als je denkt dat de dagen van afwezigheid in De Takel rustig waren, dank denk je mis. Er is een
goede verstandhouding onder de huizen van bijzondere jeugdzorg. Zo kregen we tijdens het
Duitslandkamp van het Dagcentrum twee andere Dagcentra over de vloer, één voor enkele dagen:
het was hun vakantie-aan-zee en kwamen, samen met hun begeleiders, in tenten logeren in onze
tuin; en van 14 op 15 augustus waren er enkele jongeren van een ander dagcentrum voor een
overnachting in tent. Goe geweten: goe volk bij goe volk!
8 Startbijeenkomst pedagogische begeleiding
Naar jaarlijkse gewoonte kwamen de pedagogische begeleiders in de laatste
week van augustus samen om de laatste afspraken voor de start van het
nieuwe schooljaar te maken. Dinsdag 25 augustus was het verzamelen
geblazen in het Don Bosco Onderwijscentrum te Oud-Heverlee. Vanaf
13.15 uur werden bij een kop koffie en thee de nieuwtjes uitgewisseld en
de vakantieherinneringen met elkaar gedeeld. Stipt om 14 uur werd het
startschot gegeven voor het ‘ernstige gedeelte’. De hoofdbegeleider van
het basisonderwijs wist vanuit de leefwereld van kinderen uit de
basisschool de begeleiders even te laten nadenken over de essentie van hun
begeleidingsopdracht. Een sterke en
richtinggevende start! Dan volgde het
beruchte en gevreesde uur waarin alle
informatie verstrekt en de nodige
documenten uitgedeeld en toegelicht
werden. Een noodzaak bij het begin van het
nieuwe schooljaar, maar het moet gezegd:
onze directeur slaagt er jaar na jaar
opnieuw in om dit op een heldere en
verteerbare wijze, met af en toe de nodige
kwinkslag, te doen. Na een verkwikkend kopje koffie
of thee werd er dan onder leiding van de
hoofdbegeleider secundair onderwijs een uurtje
gewerkt aan de voorbereiding van de pedagogische
studiedag die de pedagogische begeleidingsdienst
als team zal begeleiden op 9 oktober in Don Bosco
Helchteren. Dan was er nog tijd voor enkele korte mededelingen en variapunten ingebracht door
enkele collega’s. Om 17.30 uur werd er onderbroken om de partners en de genodigden behoorlijk
te kunnen ontvangen en verwelkomen. Naar aanleiding van de viering van 150 jaar salesianen en
50 jaar Vlaamse salesiaanse provincie was onze provinciaal Jos Claes de eregenodigde.
Om 18 uur ging hij in de gezellige huiskapel voor in de eucharistieviering, geassisteerd door de
directeur van de begeleidingsdienst. Het was een stemmig en intens gebeuren van Gods woord
laten klinken, stil worden, samen bidden en zingen, in verbondenheid met elkaar zich gedragen
weten… Aan de hand van de zaaier uit het evangelie volgens Marcus en het schilderij van Van Gogh
werd er stilgestaan bij het Woord en de Boodschap die gezaaid werd en wordt door Jezus de
DBV DIGITAAL 9

Christus, door Don Bosco en Maria Mazzarello, door onze pedagogische begeleiders, door zoveel
personeelsleden en jongeren…
Na het vieren in de kapel was het, geheel in de
salesiaanse traditie, tijd voor een verzorgde
receptie en een heerlijke maaltijd. Met heel veel
dank aan de directeur en de econoom van het
huis en hun medewerkers voor de gastvrijheid en
de hartelijke zorgzaamheid.
Naar lichaam en ziel gesterkt zullen onze
pedagogische begeleiders vanuit deze dag dit
schooljaar opnieuw het beste van zichzelf geven
om mensen nabij te zijn en hen te steunen en te
begeleiden vanuit hun professionaliteit en hun
salesiaanse hartelijkheid en gedrevenheid.
9 Startweekend van de squadra van het Oasecentrum
“Hold fast to dreams, for if
dreams die, life is a broken
winged bird that cannot fly.”:
Meer dan zomaar een citaat
tijdens het startweekend van
de squadra, de gezamenlijke
ploeg van salesianen die leven
in het Oasecentrum en de
medewerkers van het Oasecentrum,
in Vencimont 30 en
31 augustus 2009. Een nieuw werkjaar brengt
namelijk ook hernieuwde dromen met zich mee. Dromen
om van het jaar een goed jaar te maken, dromen van
een hechte squadra, dromen die we dit jaar willen
uitdragen aan anderen, vooral dromen om het Oasecentrum ook
dit jaar weer tot een warm en levend huis te maken voor iedereen die er komt. Wij
hopen u er te mogen ontmoeten.
DBV DIGITAAL 10

10 Waaifeesten in OOOC De Waai Eeklo
Zoals elk jaar organiseert De Waai Eeklo met steun van De
Vrienden van De Waai een heus feestweekend. Deze festiviteiten
gaan afwisselend door in beide centra De Waai. Vorig jaar was het
in het OOOC De Waai in de Zuidmoerstraat. Dit jaar zal het
plaatsvinden in het OBC de Waai, Waaistraat 6 te Eeklo, tijdens
het weekend van 19 en 20 september 2009.
Net als vorig jaar starten we op zaterdag om 16u met een heuse
jogging De Waai – De Waai. Vanaf 19u kan men uitgebreid tafelen
in de sporthal of in een grote feesttent. Het geheel wordt U
aangeboden in een sfeervol kader met muzikale omlijsting. Er is
een aanbod van steak of paling op verschillende wijzen bereid met
een mogelijkheid tot het nemen van een voorgerecht en het al of
niet deelnemen aan een dessertenbuffet.(meer info zie
inschrijvingsstrook)
Op zondag kan men eveneens plaatsnemen aan de tafel vanaf
12.00u. Er worden tal van randactiviteiten voorzien waaraan de
kleinsten onder ons actief kunnen aan deelnemen met o.a.
kinderanimatie, een schminkstand, een kunsthoek, een springkasteel en een demonstratie van de
turngroep Altis. De opbrengst van dit eetfestijn gaat integraal naar projecten van beide huizen.
Wij zouden het fijn vinden U daar te mogen begroeten.
11 75 jaar Oud-Heverlee
DBV DIGITAAL 11

12 Saved by the bell ?
Leerlingen zijn soms opgelucht als ze de bel
horen en naar huis kunnen, een beetje het
saved by the bell-gevoel. Maar meer dan 100
miljoen kinderen horen vandaag de schoolbel
niet luiden. Ook zij zouden graag kans krijgen
op onderwijs. Voor hen krijgen de woorden
saved by the bell een heel andere betekenis…
Daarom organiseert Studio Globo, ism Klasse
en heel wat Noord-Zuidorganisaties
waaronder DMOS-COMIDE, voor de derde maal
de symbolische actie Saved by the bell, naar
aanleiding van de Internationale dag van de
leerkracht. Luid samen met ons de schoolbel
op maandag 5 oktober om 15u en vraag op
die manier aandacht voor het belang van
onderwijs, wereldwijd.
Om dit belmoment in je klas of school vorm te geven, geeft Studio Globo je enkele tips en een
lessuggestie om het actiemoment voor te bereiden in de klas. Deze lessen, aangepast aan de
leeftijd, geven de dag van de leerkracht een mondiaal tintje en zullen te downloaden zijn via de
saved by the bell site.
Vorig jaar deden zo’n 65.000 leerlingen mee, luid jij met ons mee op 5 oktober? Registreer je dan
zeker vanaf 7 september op de website.
>> Als jullie meedoen, laat het ons weten! lut.vandaele@dmos-comide.org
>> Meer info en lessenpakket vanaf 7/09 downloadbaar op www.savedbythebell.be
13 Vides: inzet voor kinderen in het buitenland
Vides is een vrijwilligersorganisatie van de
zusters van Don Bosco en tevens een afdeling
van de jeugddienst van Don Bosco. In juli
gaan elk jaar een paar groepjes voor een
maand speelpleinwerking doen ergens in het
buitenland. Naast Kort Weg, bestaat er ook
Lang Weg. Hiermee gaan jongeren voor een
half jaar tot een jaar alleen naar een project
van de zusters. Daar draaien ze mee in een
tehuis, school, of … Dit jaar vertrekken
jongeren naar Bolivië, Mexico, Congo
Brazzaville, Ethiopië en Argentinië. Meer
info op www.vides.be.
Zr. Marina Rerren trok met 3 jongeren en
een Oostenrijkse videsgroep naar Georgië.
Ze deden er speelpleinwerking in een Armeens dorp en gaven cursus aan jongeren uit de buurt. De
meesten onder hen zullen in hun parochie nu een oratorium opstarten. Zr. Lies De Soete
begeleidde samen met Nele Vermeulen een groep van 7 jongeren met wie ze naar Mexico gingen.
In Ocotepec (een bergdorp in Chiapas) deden ze een maand speelpleinwerking. Hier volgt een
verslag dat ze de laatste dagen schreven.
DBV DIGITAAL 12

Naar Mexico reizen is lang reizen. Je vliegt zo’n 12u.,
omdat je eerst over Groenland passeert. Met de bus
reis je dan nog eens minstens even lang, maar minder
comfortabel om uiteindelijk met een gammele
camionette, na nog eens een rit van 4u., in Ocotepec
aan te komen. We voelden ons nogal bekeken
aangezien we blank, groot en sommigen blond waren.
Daar wen je niet aan, maar je leert er wel mee om te
gaan. Je gaat automatisch gebukt onder deuren en je
smeert je in met zonnecrème en uiteraard ook met
aftersun. Maar wat doet zo’n ervaring nu écht met een
mens?
Een reiservaring maak je vooreerst zelf, maar een
goeie, enthousiaste groep, de juiste voorbereiding en
véél véél toffe kindjes zijn de ingrediënten om een
lekkere cake te bakken. Je stelt jezelf flexibel op en
je stelt je open voor nieuwe ervaringen en
kennismakingen, waardoor je de toegeworpen kansen
apprecieert. Je gaat hier maar voor één ding: de
kindjes en jezelf plezier brengen en dat we van twee
kanten mogen ‘groeien’ en leren. De Maya- of
Aztekentempels mogen dan wel impressionant zijn,
toch zijn we met zijn allen veel meer onder de indruk
van een kinderlach, de manier waarop ze mooi samen
spelen en hun zorg voor jongere broertjes of zusjes. Groeien en leren werkt slechts met een juist
functionerende groep, waar ieder zichzelf in mag zijn. Zo’n groep hadden we en misschien zelfs
ietsje meer.
Zr. Lies en Nele vormden de fundering om een groep jongelingen niet onbezonnen te laten
vertrekken. Alles was aanwezig om een lach van de kindjes te ontvangen, wat ons veel energie en
motivatie gaf om zo vier weken door te gaan. Je bent moe, maar de voldoening overwint. Hier
merken we dat van dag tot dag leven ook wel rust brengt. We hebben hier écht geleefd en onze
bewustwording is op scherp gesteld. Graag dragen we in ons een stukje Mexico mee naar huis.
Meer verhalen vind je op http://www.ocotepec2009.blogspot.com/.
DBV DIGITAAL 13