maa 2009 - HABE - Hogeschool Gent

eha-info
The Business Strategy game
Het curriculum van de master ‘Strategisch Management’
binnen de opleiding handelswetenschappen
was dringend toe aan een praktijkgericht en competitief
vak. Met de introductie van ‘The Business
Strategy Game’ is het vacuüm opgevuld.
Wat is ‘the BSG’?
The Business Strategy Game werd van 1990 tot 2006
verkozen tot de beste online business simulatie in
de wereld. Het opzet ervan is dat 8 bedrijven -elk
geleid door 2 à 3 studenten- zich over 10 speljaren
gaan verwikkelen in een concurrentiestrijd in
de boeiende wereld van de schoenindustrie. Eén
spelweek stond voor één jaar in de simulatie. Elk
speljaar werden scores toegekend op het al dan
niet behalen van vijf benchmarks, nl. return on
equity, earnings per share, B+ credit rating, image
rating en de aandelenkoers. De behaalde scores
werden vervolgens verwerkt in twee overkoepelende
scores. De eerste score was de ‘Investor Expectation’.
Die gaf weer in welke mate je volgens
de aandeelhouders aan de vooropgestelde eisen
had voldaan. De tweede score was de ‘Best in the
Industry’, die jouw scores afwoog ten opzichte van
die van de concurrenten. Het gemiddelde van de
twee resulteerde in de ‘Global Score’, die je plaats
Tien minuten voor
een mensenleven
Als jij tien minuten van je tijd wegschenkt, krijgt
iemand tien jaar extra. Of meer. Leven!
Maak van HABE even de meest warmhartige plek
op de aardbol en rep je op 12 of 13 maart naar het
P-gebouw. Je redt een mensenleven en je krijgt
er nog een filmticket bovenop!
in een wereldwijde ranking bepaalde. Na elke week
werden de 25 best presterende bedrijven ter wereld
-in casu de belangrijkste benchmarks en de
‘Global Score’- gepubliceerd op de site.
BSG als leerervaring
Dit zesstudiepuntenvak is het eerste in zijn soort
binnen het curriculum. Het geeft studenten de kans
om met elkaar in concurrentie te treden en na te
gaan welke teams al dan niet over het economische
inzicht of de kalmte beschikken om in hun industrie
uit te blinken en hun positie te behouden of al dan
niet te versterken. Het opleidingsonderdeel zorgt
in zijn geheel ook wel voor een goede opbouw en
opvolging van de strategie van elk bedrijf, omdat
driejarige strategische plannen ook worden gequoteerd.
Het viel op –zeker bij de aanvang- dat
bedrijven die niet over een consistente strategie
beschikten, op geen enkel vlak goed scoorden.
Het spel daagt de studenten uit om te na te denken
over een eigen, economisch verstandige strategie,
die verder kan uitgebouwd worden naar de toekomst
toe en die door middel van verdere acties het
competitief voordeel ten opzichte van de anderen
kan behouden. De simulatie geeft bovendien heel
jaargang 13
nr. 112 | maart 2009
beha-info@hogent.be
wat nuttige informatie over de werking van je eigen
bedrijf en over de concurrenten; zodanig dat je in
staat wordt gesteld om een doordachte analyse uit
te voeren waarop de beslissingen van het volgende
jaar kunnen worden gebaseerd.
De grootste uitdaging was het combineren van
de externe factoren, zoals de wisselkoersen die
fluctueerden in de vier geografische markten en
het intern maximaliseren van performantie van
het bedrijf, zonder afbreuk te doen aan de eigen
strategie en daarbij toch nog de nodige benchmarks
te halen. Er kan dus gesteld worden dat
dit simulatiespel zeker een verrijkende ervaring
is die een brug probeert te slaan tussen de reeds
verworven economische theoretische kennis en de
praktische implementatie ervan.
BSG voor mij persoonlijk
BSG heeft mij de kans geboden om -voor het eerst
in mijn academische loopbaan- door middel van
goed teamwerk, uit te blinken in een materie die
mij ligt. BSG heeft mij vooral geleerd dat de praktische
uitwerking van gedachten minstens even
zinvol is als het memoriseren van theorie. Succes
in dit vak geeft mij dan ook veel meer voldoening
citaat
De meeste ideeën over onderwijs zijn niet nieuw, maar niet iedereen kent de oude ideeën.
Euclides, Grieks wiskundige en filosoof (430 v. C. -360 v. C.)
lees verder op pagina 2

vervolg van pagina 1 Het sprekend hoofd
dan een 10 voor een theoretisch examen, niet in
het minst omwille van het competitieve aspect.
Je eigen kennis en inzichten meten met die van je
medestudenten: dat geeft een adrenalineboost,
die nog versterkt wordt als je winnaar bent binnen
jouw eigen industrie en je hiervoor persoonlijk
wordt gefeliciteerd door de ontwikkelaars van
het simulatiespel. Het eraan verbonden diploma
is een mooie aanwinst voor het curriculum vitae.
Al is dit een standaardprocedure, de erkenning
en waardering voor het geleverde werk werkt
heel motiverend.
Ik hoop dat BSG nog lang op het curriculum mag
prijken om toekomstige studenten deze mooi kans
op zelfontplooiing en -ontwikkeling te bieden!
colof on
redactie | Liesbeth Averhals, Nicky Blondé, Piet Coopman,
Myriam De Bruyne, Ludo Peferoen, Sophany Ramaen, Lies
Van Cauter, Anke Vanoutrive, Thijs Van Troostenberghe,
Davy Vercruysse, Philippe Vermoote, Stijn Vernaeve, Veerle
Vernaeve, Korneel Warlop, Lisa Yde.
lay-out | Marc Popelier, www.cluster-graphics.be
eindredactie | Myriam De Bruyne
verantwoordelijke uitgever | Ludo Peferoen, Departement
HABE, Hogeschool Gent.
contact | beha-info@hogent.be
frédéric pattyn
master HW
Frédéric Pattyn en Frederik Viane eindigden met
hun onderneming wereldwijd op de tweede plaats
voor de winst per aandeel, op de vierde plaats voor
de aandelenkoers en op de zevende plaats voor het
rendement op het eigen vermogen. Proficiat!!!
johan verrue, titularis Business Game
inhoudstafel
The Business Strategy Game
Het sprekend hoofd
In memoriam
meer faalangst? | Politeia
Hoe zou het zijn met Nicolas Espeel
On the MOVE
De jeugd van Alex Vanderstraeten
De pendelende student
Onder de hoed van Uncle Sam
Educatieve spreuk
Spel
Koken met Nicky
2 beha-info maart 2009 | nr 112
1
2
3
4
5
6
8
9
10
11
12
12
De plaats van regels
Wat is de plaats van regels in een organisatie? Een recent
voorval drukte mij onlangs opnieuw met de neus op deze
vraag. Op de morgen van de verhuis uit het gebouw C
naar onze nieuwe laagbouw zie ik iemand haar wagen
plaatsen waar de verhuiswagen straks voorbij moet.
Ik spreek haar aan en leg haar uit waarom parkeren
daar niet kan. Het blauwe bord met de rode diagonaal
en de gearceerde markering op de grond sterken mij:
op die plaats van de campus geldt er met name een
parkeerverbod.
Zelden een zo oprechte verontwaardiging meegemaakt
over het niveau van mijn aanmatiging. Ze zou haar
wagen verplaatsen, zei ze, maar ze zou het hierbij niet
laten: zij claimde een recht om daar te parkeren. Ik
bleef beduusd achter. Waren bord en strepen dan niet
overtuigend genoeg?
Ik vrees echter dat dit voorval enkel een –zij het wat
extreem- voorbeeld is van de complexe relatie die wij Vlamingen en Belgen hebben met regels. In normale landen
betekent een regel dat hij moet opgevolgd worden. Niet zo bij ons. Hier heeft de regel slechts het karakter van
een richtlijn, die in het concrete geval aanvulling behoeft vanuit een individuele afweging. In deze afweging komt
meestal de vraag: “Hoeveel schrik moet ik hebben voor een sanctie?” op de eerste plaats. Maar naast deze belangrijke
egocentrische component denk ik dat we ook een andere grondstroom in het Vlaams/Belgisch scepticisme
ten aanzien van regels kunnen ontwaren, en die we kunnen vatten onder de globale noemer van menselijkheid.
Zo gebeurt het dat de chauffeur van de taxibus zich in de file afvraagt of het niet een beetje onmenselijk is dat zijn
passagiers hun vakantie dreigen te mislopen terwijl de pechstrook er zo vrij bijligt; en na een kort innerlijk overleg
zoeft hij de laatste kilometer naar de luchthaven. Hier staat een verzekerde winst van velen tegenover een toch
wel heel minieme kans op een reële verstoring, bijvoorbeeld van de hulpdiensten. Op de terugrit, file of geen file,
blijft onze chauffeur op zijn rijvak: een gratuite hindernis wil hij niet vormen.
Het onderliggende syllogisme van deze filosofie is als volgt: “Regel X is enkel verantwoord als hij bijdraagt tot het
algemeen welzijn; uitzondering Y verhoogt het welzijn meer dan de strikte opvolging van X; bijgevolg is uitzondering
Y op regel X verantwoord.” In een ideale wereld zou de politie dit soort overtredingen zelfs niet bestraffen.
Is dit een verdedigbare filosofie? Ongetwijfeld. Haar basislijn is helder en plausibel: geluksverhogende uitzonderingen
op de regel moeten kunnen. Maar het collectieve onderschrijven ervan brengt hoge kosten met zich mee. Het zijn
kosten die voortkomen uit een informatieprobleem, met name uit het relatieve onvermogen om een onderscheid te
maken tussen uitzonderingen die gerechtvaardigd zijn en echte, dit wil zeggen geluksverminderende, overtredingen.
Dit onvermogen leidt tot een klimaat van achterdocht en een klaagcultuur waarin de vele overtredingen -gerechtvaardigde
of ongerechtvaardigde, wie zal het zeggen?- een continue bron van ergernis vormen.
Niets verraadt onze ambivalentie ten aanzien van regels meer dan een bepaald courant gebruik van de term ‘politiestaat’.
Als er bijvoorbeeld voorgesteld wordt om het verbod op eten en drank in de auditoria strikter na te laten
leven, of om een andere regel consequenter toe te passen, dan vind je altijd wel iemand die tegenwerpt dat we er
toch geen politiestaat van willen maken. Terwijl het voor een politiestaat toch kenmerkend is dat er geen regels
zijn die strikt voor iedereen, inclusief de machthebbers, bindend zijn?
ludo peferoen
departementshoofd

In memoriam
Na een kortstondige ziekte overleed docent Jan Bonamie en enkele maanden
eerder verongelukte oud-student Tom Waterschoot.
Twee collega’s herdenken hen.
Tom, waar ben je?
Op 5 oktober 2008 liet Tom Waterschoot het leven bij een tragisch verkeersongeval
te Eksaarde. De oorzaak is mij niet duidelijk, maar wel duidelijk is dat ik, net als
vele anderen, Tom enorm zal missen.
Oktober 2002. Samen met enkele vrienden vatte ik het eerste jaar handelswetenschappen
aan. Tot onze spijt stelden we vast dat we voor meerdere
vakken in verschillende groepen ingedeeld waren. Al vlug leerde ik Tom
kennen en we bleken het goed met elkaar te kunnen vinden. Behalve het
feit dat we allebei voetbalden, deelden we nog interesses zoals reizen en
plezier maken. Bovendien waren we op dezelfde dag geboren. We hadden
dus één en ander gemeen.
Met zijn goede vrienden Jorn Waterschoot, Koen Melens en nog enkele anderen
vormden we een tof kliekske en leerden we andere medestudenten beter
kennen. Er was een goede band, al ken je in het eerste jaar natuurlijk niet
iedereen. Zo werd zelfs het bijwonen van de lessen plezant. Ook buiten de
schoolmuren konden we het goed met elkaar vinden. Menig keer maakten
we samen de Overpoort onveilig. Ook speelden we geregeld een matchke
mini-voetbal in het HIPSO. In het derde jaar ging Tom op Erasmus naar
Barcelona. Hij had er een supertijd! Hij kon er zo overtuigend over vertellen,
dat ik er diezelfde zomer met mijn vriendin op citytrip ging.
In juni 2006 studeerden we af.
Ook na de studies bleef Tom zich inzetten voor zijn jeugdbeweging en zorgde
hij voor een toffe sfeer overal waar hij kwam. Zijn collega’s van Ernst & Young
kunnen dat beamen. Hij bleef ook reizen en genoot nog van een prachtige
reis naar Bolivia, samen met zijn zus.
Alhoewel we elkaar een beetje uit het oog verloren waren belden we minstens
twee maal per jaar, o.a. om elkaar een gelukkige verjaardag te wensen. Mijn
–onze- verjaardag zal nooit meer zijn zoals voorheen…
steve stevens
Tom Waterschoot Jan Bonamie
We zijn je dankbaar, Jan
Ons departement is jong. Voortdurend komen er jonge mensen bij. De geboorteaankondigingen
zijn dan ook zeer talrijk. Heel zelden valt het voor,
en gelukkig maar, dat we geconfronteerd worden met het overlijden van
collega’s in actieve dienst, het andere uiteinde van het leven.
Helaas valt daar niet altijd aan te ontsnappen en met leedwezen moeten we
dan ook het overlijden melden van onze collega Jan Bonamie. Hij is gestorven
op 59-jarige leeftijd, op enkele maanden van zijn pensioen, dat hij dan
ook al aan het voorbereiden was.
Jan is lang actief geweest bij het departement. Ik herinner mij dat hij al les
gaf in de lerarenopleiding in de tijd dat het departement zich nog in Brussel
bevond, het moet eind jaren tachtig, begin jaren negentig geweest zijn. Die
lerarenopleiding is altijd een speciaal stukje van het departement geweest,
eerder in de marge, niet altijd goed zichtbaar, weinig studenten. Dat straalt
een beetje af op de mensen die daarin actief zijn. Ik vermoed dat weinigen
in ons departement -zelfs als je vooral kijkt naar diegenen die al lang meedraaien-
hem goed hebben gekend. Hij was weinig zichtbaar voor de collega’s,
maar des te zichtbaarder voor zijn studenten. Als groot specialist in
de pedagogie heeft hij tientallen van onze studenten op weg gezet naar een
goed voorbereide lescarrière. En daarvoor zijn we hem dankbaar.
frank naert
maart 2009 | nr 112 beha-info 3

Hebben studenten meer faalangst dan vroeger?
De media meldden de voorbije weken dat steeds meer
studenten last zouden hebben van faalangst. Dat zou te
maken hebben met ‘de onzekere tijden’. Tegenwoordig
organiseren zowat elke universiteit en hogeschool in
Vlaanderen faalangst- en assertiviteitstrainingen en
die zitten momenteel overvol.
Sam De Bruyn (Studio Brussel) vroeg psychotherapeute
Marleen Geldhof van de KULeuven om een
verklaring. Volgens haar zou faalangst niet meteen
een acuut probleem van de laatste jaren zijn. Wel
is het zo dat studenten daar makkelijker mee naar
buiten komen dan vroeger. Zelf organiseert zij al
meerdere jaren faalangst- en assertiviteitstrainingen
in tien sessies, met een twaalftal studenten.
Vooreerst wordt uitgelegd hoe faalangst zich manifesteert
en welke factoren daarbij een rol spelen.
En dan worden relaxatietechnieken aangeleerd
en negatieve gedachten in kaart gebracht met de
bedoeling die geleidelijk aan te kunnen wijzigen.
Wat zijn de ervaringen terzake op onze eigenste
departement HABE?
In samenwerking met studentenpsycholoog Vincent
Willemyns organiseert Lieven Jonckheere,
docent psychologie en coördinator studiebege-
Politeia
Redacteur Stijn bericht over wat hem de voorbij
maand boeide in het politiek bedrijf.
Populisme is een term die naarmate de Vlaamse en
Europese verkiezingen dichterbij komen, steeds nadrukkelijker
in het beeld komt en zal komen. Sommigen
gebruiken hem als scheldwoord, anderen
ervaren de titel “populist” dan weer als een eer, want
zij beschouwen zichzelf als de stem van het (laaggeschoolde)
volk. Maar wat is populisme nu concreet?
Een allesomvattende definitie is moeilijk te geven,
maar wel kunnen enkele gelijkaardige kenmerken
vastgesteld worden wanneer men zogenaamde
populistische partijen in Europa met elkaar vergelijkt.
Eerst en vooral hanteert men een eenvoudig,
klaar taalgebruik waarbij een duidelijke gerichtheid
naar het volk naar voor komt. Het voordeel
hiervan is dat het leeuwendeel van de bevolking
de boodschap begrijpt -iets wat bij andere politici
minder evident is- maar hierdoor wordt ook tegelijk
elke kans gefnuikt op enige nuancering die
nochtans in vele politieke dossiers onontbeerlijk
is om tot een juist beeld te komen.
4 beha-info maart 2009 | nr 112
leiding HABE, ieder semester allerlei studietrainingen
voor de studenten van HABE. Daaronder
ook een training rond examenstress en faalangst.
Lieven kan echter niet zeggen dat het daarvoor
meteen storm zou lopen, en zelfs niet dat daarvoor
meer belangstelling zou bestaan dan vroeger.
De cijfers komen meteen op tafel, zo hoort het
in een modern gemanagede school. Trainingen
in verband met studiemethode, studieplanning
en uitstelgedrag blijken, met meer dan 30 man,
nog altijd het meeste volk te lokken. Dan volgen
geheugentrainingen, met ongeveer 20 man. Met
stress- en faalangstrainingen vangen Jonckheere
& Willemyns nooit meer dan 10 man.
Hoe komt dat? Jonckheere & Willemyns willen
graag geloven dat de eerste trainingen, rond plannen
en geheugentraining, de studenten zoveel
vertrouwen geven dat de examenstress en -faalangst
automatisch afnemen. Volgens Jonckheere
zou het echter ook kunnen dat studenten dit soort
trainingen liever niet meteen op het eigen departement
volgen. Ze kunnen het gevoel hebben dat
ze zich daarin ‘psychisch’ iets teveel bloot moeten
geven, als ze onder de ogen van een van hun
docenten én hun eigen medestudenten, met hun
Vaak is de communicatie van een populistische
partij ook gericht tegen het huidige ‘establishment’,
dat men als het ware tracht wakker te
schudden door zeer scherpe, al dan niet terechte
kritiek te geven. Hierdoor slaagt men er meestal in
om de vinger op de wonde te leggen, nl. door een
probleem (dat er wel degelijk effectief is) naar de
voorgrond te verschuiven en zo de druk te verhogen
om de situatie recht te zetten. De vraag rijst
echter dan weer of er op dat moment geen andere
meer urgente zaken zijn die, door misschien een
banaal probleem, hierdoor vertraging dreigen op
te lopen of in het ergste geval compleet verzanden.
Een derde algemeen kenmerk is een charismatische
leider. Hij/zij is het uithangbord van de partij en
slaagt erin om, o.a. door het gebruik van heldere
twijfels en angsten moeten naar buiten komen.
En dan gaan ze liever naar de centraal georganiseerde
trainingen, die ook weer worden gegeven
door Vincent Willemyns, maar dan wel samen met
studenten die niet van het eigen departement zijn.
Dus toch nog een beetje een gevoel van schaamte?
Toch een beetje een poging om zich met die faalangst
te verschuilen?
Lieven Jonckheere
communicatie, een groot deel van de bevolking
te overtuigen van zijn/haar gedachtegoed. Hij/zij
draagt de partij waardoor die net erg kwetsbaar
wordt, omdat als die persoon van de scène verdwijnt,
er niet meteen een opvolger beschikbaar
is. Het gevolg is meestal een ware veldslag van
individuen die de leidende rol claimen, waardoor
naar de buitenwereld toe, de perceptie van verdeeldheid
wordt gecreëerd. In sommige gevallen
-bijvoorbeeld de lijst Pim Fortuyn bij onze noorderburen-
leidt dit tot de ondergang van de partij...
Is een populistische partij nodig, nuttig of overbodig?
Vast staat dat de kritiek van de partij vaak
terecht is én door haar communicatie spreekt ze
vele burgers aan, maar wanneer men peilt naar
oplossingen voor het gestelde probleem, dan constateert
men dat de partij ofwel geen antwoord kan
formuleren of dat het realisme in het antwoord
zoek is. De partij is dus de ideale oppositiepartij.
Maar niet meer dan dat.
Reacties zijn welkom bij stijnvernaeve@hotmail.com
stijn vernaeve, Ma. HW

Hoe zou het nog zijn met Nicolas Espeel
De steekkaart
van een recent
afgestudeerd HABE-er
Na vijf jaar München verhuizen we naar Luxemburg.
Mijn vriendin wil meer internationale
ervaring. Op twee jaar na, toen ze in de USA
-onder andere in Troy (n.v.d.r.: waar ze Nicolas voor
het eerst ontmoette)- verbleef, heeft ze haar hele
leven in München gewoond. Eerst dachten we
aan Zwitserland, maar aangezien het ook voor
mij eens leuk zou zijn om dichter bij mijn familie
te wonen, hebben we voor Luxemburg gekozen.
diploma | 2002, handelswetenschappen, optie management
& informatica; 2003, MBA (via complementaire
internationale studies, Troy University)
gezinssituatie | samenwonend, geen kinderen
eerste job | 1 week na afstuderen
selectieprocedures | zeer relaxed bij de 1ste werkgever;
kon starten onmiddellijk na een interview.
Is daarna een paar keer van functie veranderd
binnen het bedrijf; ging telkens gepaard met één
of twee interviews.
werkgevers | is één keer van werk veranderd;
woont en werkt nog even bij Ciao (onderdeel van
Microsoft, 270 werknemers) in München en vertrekt
dan naar Amazon.com (e-commerce, 20.500
werknemers) in Luxemburg.
troeven | opgedane ervaring! Als pas afgestudeerde
is het heel belangrijk om relevante vakantiejobs,
stages, buitenlandse ervaring… op je CV
te kunnen zetten.
voor- of nadelen t.o.v. andere diploma’s | waar
hij solliciteert is het (soort) Belgisch diploma van
weinig belang. Alleen de vier jaren studie jaar
vóór het behalen van de MBA zijn van tel. Het
licentiaatdiploma wordt ten onrechte eerder met
andere Europese en Amerikaanse bachelor diploma’s
vergeleken.
functie | IT Project Manager bij Ciao, Technical
Project Manager bij Amazon.com
Projectleider voor diverse technische projecten.
Zijn diploma’s zijn ideaal voor dit soort werk.
verdient | ziet zijn loon liever niet in Beha-Info
verschijnen omdat hij een verklaring ondertekend
Realiteit overtreft fictie
heeft dat het ‘confidential’ is. In Duitsland wordt
verloning zelden openlijk besproken. Hij heeft geen
GSM (voordeel: ‘moet’ niet bereikbaar zijn) en ook
geen bedrijfswagen. Het Duitse belastingssysteem
is daar niet op ingesteld; wie een auto krijgt, moet
er een pak inkomensbelasting op betalen.
voldoende voorbereid op de arbeidsmarkt? Ja.
Sterk punt: het meeste wat je geleerd hebt, is onmiddellijk
praktisch inzetbaar. Zwak punt: in de
toenmalige (nu is het wellicht anders) management
& informatica opleiding was er een tekort
aan technische vakken.
aantal werkuren per week | 40 uur per week gemiddeld.
Af en toe iets meer, want hij moet regelmatig
op reis; vnl. naar de technical development
centers in Roemenië of Polen.
drijfveren
carrière | passie voor hetgeen je doet; having fun:
stimulerende werkomgeving, toffe collega’s; respect
en erkenning voor je bijdrage aan het succes
van de firma.
Privé-leven | gezin & vrienden zijn heel belangrijk.
Ook het verenigingsleven neemt een belangrijke
plaats in: hij is medeoprichter van een Belgenclub
in München en is actief in projectmanagement
organisaties, waar hij af en toe optreedt
als gastspreker.
tip | ga op Erasmus, vermijd herexamens ;-)
en neem een vakantiejob die relevant is voor je
studies!
Wist je dat… er studenten zijn die, zelfs na het behalen van hun diploma, examens afleggen?
Een afgestudeerde van de lichting 2008 legde vorige maand examen af. Omdat hij vorig jaar gedelibereerd
was, verkeerde hij in de waan dat hij het vak moest overdoen… De alumnus kwam echter niet helemaal
tevergeefs, want hij kreeg zijn diploma met een strik er rond van een schuddebollende secretaresse.
HABE schrijft
De criminologische kant van het ondernemen
In het boek van Gudrun Vande Walle en haar collega
van de Universiteit van Leiden Patrick Van Calster,
staan vernieuwende bijdragen in het criminologisch
onderzoek naar organisatie- en financiële
criminaliteit, corruptie e.d.m. centraal. Thema’s
zijn onder meer milieucriminaliteit, transnationale
criminaliteit, witwassen, fraude, voedselveiligheid,
werknemerscriminaliteit en belangenvermenging.
Ook wordt aandacht besteed aan nieuwe functies
binnen de handhavingsketen, zoals de forensisch
auditor of de compliance officer. Daarnaast komt
het integriteitsbeleid of het maatschappelijk verantwoord
ondernemen als noodzakelijke aanvulling
bij de reactieve benadering aan de orde.
‘De criminologische kant van het ondernemen’,
ISBN 978-90-8974-055-7 is uitgegeven bij Boom
Uitgevers, Den Haag, telt 339 blz. en kost € 33.
Rode handjes,
geen rode oortjes
Red Hand Day herdenkt jaarlijks op 12 februari
het Optioneel Protocol bij het Kinderrechtenverdrag.
Dat roept op tot een blijvend engagement in
de strijd tegen het gebruik van kindsoldaten. De
rode hand is het symbool van die strijd. Eén jaar
geleden startte toenmalig premier Verhofstadt de
‘Rode Handencampagne’. In de tussentijd zamelde
Hogeschool Gent niet minder dan 2.300 van de
65.891 Belgische rode handen in. En omwille van
dat succes werd HoGent als enige onderwijsinstelling
uitgenodigd op de nationale persconferentie
die de cijfers vrijgaf en mocht een delegatie studenten,
die op studiereis was in New York, bij de
Verenigde Naties op visite.
maart 2009 | nr 112 beha-info 5

On the MOVE (2)
Ook in het nieuwe jaar blijft de HABE-er veelvuldig
van ‘plaats en toestand veranderen’.
Terwijl sommigen voorzichtig inpakten, pakten
anderen uitbundig uit met hun kennis over de
meest boeiende opleidingen on earth. Eentje
trok zelfs naar de hoofdstad waar hij zich gewillig
op de pijnbank legde om er gelauwerd
van te stappen…
1
2
Wist je dat…
Nadine Neyt de planten w…ijn geeft?
6 beha-info maart 2009 | nr 112
Inpakken en wegwezen
Op 19 januari begon voor heel wat HABE-ers de
grote inpakactie [1]. Tientallen dozen, gevuld met
dossiers en souvenirs werden deskundig getransporteerd
[2] naar een voormalig defensiebastion.
Gewapend met nieuw meubilair [3] en geïnspireerd
door de buren van het Centrum voor Ondernemen,
namen zo’n 25 marketers en bestuur- en beleidskundigen
hun intrek aan de Voskenslaan 242 [4].
3 5
4
Wist je dat…
Jimmy Florkin het ritueel als volgt omschreef? ‘’ t’
Jah, de planten krijgen hier een echt nieuwjaar, hé?
SID-in
Zoals gewoonlijk hield het rondreizend promocircus
van het hoger onderwijs eerst halt in ruisend
Roeselare [5] [6], alvorens de 3de mooiste stad ter
wereld aan te doen en vervolgens gezellig Genk
en hallucinant Haasrode naar een hoger niveau
te tillen. Met verve en branie belichtten de HABEzendelingen
een paar hoogstaande, toekomstgerichte,
perspectieven openende opleidingen. Het
talrijk –in de Vlaanders dan toch- opgekomen
publiek lustte er duidelijk munt van.
Wist je dat…
studenten beweren dat sommige examens een
belediging zijn voor hun intelligentie?

On the MOVE (2)
Doctor in de hoofdstad
Op 27 januari 2009 promoveerde Stijn Goeminne,
handelswetenschapper van de eerste HABE-lichting
(1999), tot doctor in de toegepaste economische
wetenschappen. Stijn onderzocht de fiscale politiek
in Vlaamse gemeenten in het algemeen en de
strategische fiscale politiek in het bijzonder. Hij
vertelde de jury [7] dat het nu wetenschappelijk
vaststaat –jawel- dat politici zich laten leiden door
hun betrachting om herverkozen te worden, bvb.
door gemeentelijke belastingtarieven te laten zakken
in aanloop naar de verkiezingen, en nadien
opnieuw te laten stijgen, alsook ook dat gemeenten
met een sterke meerderheid gemiddeld lagere tarieven
heffen dan gemeenten met een nipte meerderheid.
En de jury, die knikte instemmend [8].
6
Wist je dat…
8
BEHA-INFO een bon van € 30 schenkt aan de HABE-student die vóór 23 maart het meest beklijvende
verslag over de 10de Nacht van het Examen (Kinepolis, 17 maart) mailt naar beha-info@hogent.be?
7
persoverzicht
Oud-student trotseert burgemeester Termont
Toen de partij Vl.Pro eind vorig jaar scheurde en
een deel de naam veranderde in SLP, beslisten
de drie verkozenen in de Gentse gemeenteraad,
waaronder schepen Lieven Decaluwe, om niet
naar die nieuwe partij te stappen, maar ‘onafhankelijk’
te worden. OCMW-raadslid en oudstudent
bestuurskunde Cédric Verschooten
maakte echter de overstap naar Open VLD. Naar
aanleiding daarvan vroegen burgemeester Termont
en schepen Decaluwe hem enkele weken
geleden in een brief openlijk om zijn ontslag’. ‘Ik
heb goeie argumenten om niet op hun vraag in te
gaan’, zegt Verschooten in Het Nieuwsblad dd.
10 februari. ‘Om te beginnen komt dat mandaat
in wezen toe aan Spirit en het is dus noch aan de
SP.A en Termont, noch aan Decaluwe en ProGent
om mijn ontslag nu te eisen. Bovendien schermt
Termont met het argument dat mijn OCMW-zetel
er is gekomen dankzij SP.A-stemmen in de gemeenteraad.
Dat klopt, maar tezelfdertijd is het
zo dat er ook 14 Open VLD-stemmen zijn ingezet
voor een SP.A-zetel. En ten slotte blijf ik natuurlijk
lid van de meerderheid en blijf ik het bestuursakkoord
steunen.’ Wordt vervolgd. De burgemeester
is opnieuw aan zet.
Dieter Bruneel tekent mooie toekomst uit voor
luchthaven Oostende
In 2008 nam de passagierstrafiek op de luchthaven
van Oostende met 11% toe omdat touroperators
Jetair en Thomas Cook steeds meer reizigers vervoeren.
De vrachtcijfers daarentegen zijn in vrije
val. Als men de luchthaven wil laten fungeren als
motor van de regionale economie –een absolute
noodzaak voor Oostende-, dan hoort daar een
beleid bij dat steunt op een strategische visie en
samenwerking tussen alle publieke en private actoren.
De Europese milieunormen worden steeds
strenger en de cargovloot op Oostende zal in het
vizier komen. In de huidige milieucontext is er
veel meer potentieel voor passagiersvluchten.
De Vlaamse kunststeden worden populairder, het
oorlogstoerisme in West-Vlaanderen blijft groeien
en Vlamingen ontdekken het gemak van vertrekken
op een regionale luchthaven. Verschillende
marktsignalen geven dus impulsen om een passagiersgroei
vanuit Oostende te ondersteunen.
Een samenwerking met Jetair en TUI Airlines -respectievelijk
de 2de en 3de grootste privéwerkgevers
uit Oostende nota bene- biedt een alternatief mét
potentieel tegen de lagekostenmaatschappijen en
‘kan bovendien een krachtig antwoord bieden op
ontwikkelingen op andere regionale luchthavens
met de Ryanairs en Easyjets van deze wereld’.
Aldus Dieter Bruneel in De Tijd op 31 januari en
De Standaard op 4 februari.
maart 2009 | nr 112 beha-info 7

De jeugd van Alex Vanderstraeten [serie]
Deze maand nemen we jullie mee naar de studentenjaren
van Alex Vanderstraeten. We ontdekten
dat in hem een ongelofelijk avonturier
verscholen zit. Dat hij een man is met een groot
verhaal, lees je in onderstaand artikel.
Studies
In het middelbaar studeerde ik Wiskunde-Wetenschappen
bij de naaste buren, het Atheneum Voskenslaan.
Daarna deed ik 3 jaar maatschappelijk
assistent in Gent (1974-77). Sociaal engagement
leek mij op dat moment in de nasleep van de jaren
’60 een leuke keuze, maar achteraf bekeken toch niet
wat ik wou en vervolgens studeerde ik aan de Vrije
Universiteit Brussel sociologie en aan de Universiteit
Gent wijsbegeerte. Sociologie legde ik af in 1ste
zittijd, wijsbegeerte in 2de zittijd. ’s Morgens zat ik
in de les in Brussel, reed dan snel van Brussel naar
Gent, om dan vervolgens in Gent in de namiddag
klassieke wijsbegeerte te volgen. Onderzoeksmethodologie
en statistiek spraken mij toen wel aan,
gecombineerd met het filosoferen over elementaire
deeltjesfysica, kennisleer en/of zwarte gaten.
Vrije tijd: Vroeger ging ik geregeld tennissen.
Tegenwoordig is dat eerder fietsen. Ik woon in
Brugge en fiets elke dag naar het station. Aangezien
ik in Gent behalve op HABE ook les geef aan
de faculteit Economie, pendel ik hier ook met mijn
fiets tussen de verschillende campussen. Wisten
jullie dat ik op mijn zolder een grote tafel heb
staan met miniatuurtreinen van Marklin (vijf locomotieven,
digitale aansturing, 20 wissels, 40 wagons),
minitiatuurhuisjes?
Les en herexamens: Ik geef toe dat ik de eerste
drie jaren geen voorbeeldige student was. Uigaan
was de boodschap en op tijd beginnen studeren.
De jaren erna kon ik niet altijd de lessen volgen
wegens overlappingen. Herexamens had ik nooit;
in sociologie haalde ik grote onderscheiding en in
filosofie onderscheiding.
persoverzicht
Hogeschool Gent immobiliënkantoor?
Volgens De Gentenaar van 2 december wordt de
laatste hand gelegd aan een gebouw op de Bijlokesite
waar de afdelingen film en animatiefilm
van het KASK zullen onderdak vinden, alsook aan
de nieuwbouw op onze eigenste campus Schoonmeersen
die nu ongeveer gebruiksklaar zou zijn.
Als je denkt dat het vergezicht ‘bouwwerf’ binnenkort
tot het verleden behoort, dan zit je goed
fout want in de loop van volgend jaar worden de
8 beha-info maart 2009 | nr 112
‘jeugdfoto’
leukste vak, nachtmerrie: In het middelbaar vond
ik Nederlands het leukste vak, niet in het minst
door de lerares. Zij bracht ons lezen bij buiten de
klassieke opgelegde (en soms saaie) auteurs. Zo
leerde ik Simon Vinkenoog kennen, gedichten van
hedendaagse dichters enz… Waar ik een hekel
aan had was chemie, maar dat was nu eenmaal
opgelegd. De afkeer had eerder te maken met de
leraar dan wel met de leerstof.
Tip voor de studententop: Zoek een goede verhouding
tussen studeren, uitgaan en sport.
Grootste blunder, grootste trots: De studie
‘maatschappelijk assistent’ lag me niet. Te weinig
intellectuele uitdaging, en te weinig mogelijkheden
om de wereld te verkennen. Ik heb het beroep
nooit uitgevoerd.
Na mijn humaniora nam ik een sabbatjaar. Ik trok
een jaar op mijn eentje rond door heel Europa.
Van Noorwegen, naar Gent, Griekenland, Italië,
Spanje. Door dit te doen leer je pas echt op je eigen
benen staan!
werken voor twee nieuwe panden gestart, nl. één
voor het departement SOAG en één met laboratoria.
De centrale administratie, die pas verhuisde
naar een huurpand aan de Kortrijksesteenweg,
telde in de rapte € 3,5 neer voor het gebouw van
de Nationale Bank, waar de kunstenbibliotheek en
een aantal kleinere leslokalen zullen ondergebracht
worden. En er zijn nog grootse plannen: zo staan
er een nieuwbouw voor de campus Ledeganck en
een nieuwe bibliotheek en tolkenlokalen op de
Pittige anekdotes: Aan dat jaar heb ik onuitwisbare
herinneringen overgehouden. In Athene sliep
ik in een park in mijn slaapzak. ’s Morgens werd
ik om 6u gewekt door de sproeiers! Ik sprokkelde
hier en daar wat geld, o.a. in Athene heb ik bloed
gegeven. Daarvoor kreeg ik 25 euro. Ook heb ik
wat verdiend met het optreden in een commercial.
Op een Grieks eiland zorgde ik voor het onderhoud
van de camping, en zo kreeg ik gratis kost en inwoon.
In Hamburg werd ik door de politie opgepakt
voor landloperij. Omdat ik de boete niet kon
betalen, moest ik een nacht in de cel slapen. Het
was echt een fantastische ervaring! (Jammer dat de
gevangeniscellen nu overvol zitten ;-).
Dilemma’s
Bier of wijn: witte wijn. Val ik tenminste niet van
in slaap (van rode wijn wel). Na 12u liever pinten.
Alledaags eten of culinair eten: culinair eten. Thuis
kook ik zelf ook! Toch ben ik geen nieuwe man.
Hond of kat: ik heb 2 katten Toulouse en Filoe.
Mijn kinderen kozen de namen.
Voetbal of wielrennen: wielrennen, aangezien ik
zelf ook eens graag met de koersfiets ga rondtoeren.
Vroeger reed ik van Brugge naar Gent langs
het jaagpad. Binnen de 2 uren stond ik in Gent. Dat
betekent dat ik ongeveer 25km per uur afmaalde.
Platteland of stad: ik woonde 3 jaar op het platteland.
Maar in de stad wonen vind ik veel leuker!
Geef mij maar de adrenaline van New York, liever
dat dan te moeten kijken op starende koeien.
Aardappelen of pasta: Pasta. Na mijn studies
woonde ik in Italië. Daar heb ik mijn doctoraat
voorbereid. Mijn oudste dochter is in Italië geboren.
Ik zou graag in Rome, New York, Barcelona
of Gent wonen. Dat zijn sprankelende dynamische
steden! En nog schoon volk ook.
anke vanoutrive en lisa yde
3de bach. HW
campus Mercator op het programma. Het meest
spectaculaire nieuws dan. Het oude gebouw ‘Textielinstituut’
wordt afgebroken om plaats te maken
voor sportterreinen, studentenhomes en het
Erasmushotel! 400 nieuwe koten en een hotel met
120 bedden voor buitenlandse studenten. Zo’n €
85 miljoen zegt het voorlopige kostenplaatje! Tot
over vijf jaar. Wordt gevolgd.

De pendelende student en de conducteur
Iedereen heeft het al meegemaakt. En als jij de rare vogel bent die het nog nooit
heeft meegemaakt, dan is dat alleen omdat je zo griezelig efficiënt en planmatig
ingesteld bent.
Maandagmiddag 26 januari, 11.11u. De conducteur stapt de wagon binnen.
Niets aan de hand, ware het niet dat ik mijn campuskaart niet heb ingevuld.
Mijn hart slaat een tel over. Eerste gedachte is “sh*t, mijn campuskaart!”.
Tweede gedachte: dat ziet er mij een ‘vieze’ vent uit! Met klein stemmetje
vertel ik hem eerlijk dat ik vergeten ben mijn kaart in te vullen. Niets aan te
doen. De onvermijdelijke vraag naar de identiteitskaart volgt. Ik piep nog
dat ik in de war was door de spoorverandering slechts drie minuten voor
vertrek, dat ik deze morgen een zwaar examen had,... Ieder redelijk individu
die zou horen wat voor een zware en complexe materie openbare financiën
was, zou me gratie verlenen. “Hoezo, examen openbare financiën? Dan begrijp
ik je wel. Hier, vul maar snel je kaart in.” Even reken ik op mededogen,
maar … dié ziet er het type niet uit van een “door-de-vingers-zien-politiek”.
En inderdaad: “€19,50 als je het meteen betaalt”! Automatisch haal ik mijn
portefeuille boven. Gelukkig ben ik een briefje van 20 rijk.
Hoeveel het mij in het andere geval zou gekost hebben, ben ik nooit te weten
gekomen en ik wil het niet weten ook. Dat briefje van 20 overhandigen deed
me pijn aan het hart. Wat kon ik daar al niet kon mee kopen, zeker in de
koopjesperiode? Een leuke trui, een paar schoenen, 4 pitta’s,… Ik probeerde
nog een laatste maal de boel te redden: ‘Mijnheer, het is de eerste keer ooit
dat zoiets me overkomt en de trein is pas drie (!) minuten geleden vertrok-
De balans van een afgestudeerde SV-studente
Maastricht … een parel van een stad!
Twee jaar lang heeft ons vriendenkliekje eendrachtig
het studieduurverkortersprogramma
Handelswetenschappen doorgesparteld. We
hebben gestudeerd tot we er bij neervielen,
gefeest als de beesten, gehuild om een gebroken
hart, in ons broek gedaan voor een stomme
grap,… De duurzame genegenheidband is toen
gesmeerd. Onze fiets richting eeuwigdurende
vriendschap telde acht zadeltjes.
Helaas kwamen we al snel na het afstudeerproces
tot de conclusie dat iedereen zijn eigen
gangetje gaat. We vonden werk, begonnen al
dan niet aan huisje, tuintje toestanden en hadden
ongewild en ongeweten de neiging elkaar
uit het oog te verliezen.
Enkele maanden geleden vond ik dat het welletjes
was geweest. Gewapend met –al zeg ik het zelf-
een schitterend idee om de lossende banden opnieuw
aan te halen, stuurde ik een invitatie voor
een weekendje Maastricht richting mijn 7 beste
studentenvrienden.
ken! Zijn repliek: “De eerste
keer misschien en hopelijk ook
de laatste keer”. Tss… één met
gevoel voor taal ook.
Geheel positief werd het voorstel onthaald en 4
maanden later -eens je werkt zal je het belang van
een agenda en planning wel snappen- vertrokken
we op een koude decemberdag met schitterende
zon richting Nederland. Allen wisten we wat ons te
doen stond… genieten en bijkletsen na maanden
van pijnlijke afwezigheid.
Op zaterdagmorgen verwende ik mijn kliekje op
een overvloedig ontbijt met boterkoeken, stokbrood
en chocoladetoestanden. De Sint die toevallig
die nacht was gepasseerd, zorgde voor de
kers op de taart. Nadat we die verorberd hadden,
doken we de auto in voor een twee uur durende
rit naar ons trendy verblijf. Een mand vol groene,
sappige appeltjes -ons hotel heette niet voor niets
Apple Park- verwelkomde ons, nog voor de leuke
receptioniste ons te woord stond.
Na de check-in verdwenen we in een taxi richting
centrum. Met mijn ‘100% Maastricht’-boekje
ontpopte ik me als een ware gids en loodste mijn
troepen doorheen de wirwar van straten op zoek
naar cultuur, winkels en plezier. We waagden ons
aan een ritje op het reuzenrad, dat ons een ideaal
overzicht op de stad bood. We stapten tussen de
Hij leek tevreden toen hij me
mijn 50 cent teruggaf. Zou het
blut maken van een studente dan helemaal geen schuldgevoelens bij hem
opwekken? Oké, hij doet ook maar zijn werk. En oké, ik was fout. En oké het
was niet de eerste keer. Alleen had ik die andere keer meer geluk. Toen kon
ik nog net op tijd kaart en balpen -die twee bewaar ik samen, ik ken mezelf
genoeg- uit mijn rugzak graaien. Maar toch. Dacht hij echt dat ik het risico
zou nemen om zwart te rijden teneinde €0,91 te besparen? Ach ja, die €19,50 is
niet het einde van de wereld. Er kon mij iets veel erger overkomen zijn. Onder
de trein sukkelen bvb. of het slachtoffer worden van één of andere psychopaat
die lukraak mensen neersteekt. En bovendien krijg ik nooit 4 pitta’s op.
Waarom werken ze bij de NMBS niet met verwittigingen? Dan kunnen ze
dat systeem meteen ook invoeren bij De Lijn. Want daar zijn de boetes pas
echt buiten proportie! Ik geef toe dat het boetesysteem wel doeltreffend is.
Gedragsverandering bewerkstelligen. Zo heb ik nu een busabonnement en
zal ik voortaan zorgvuldig mijn campuskaart invullen alvorens in te stappen.
Ik mag het alleen niet vergeten…
sophany ramaen, 3de bach. BPM
kleurige kerstbomen op de kerstmarkt en namen
uitgebreid de tijd om na elk half uur wandelen een
welverdiende pauze in te lassen. We aten top in
een fantastisch restaurant, maakten kennis met
de plaatselijke uitgaanscultuur en shopten ons te
pletter op koopjeszondag!
Maar vooral… we genoten van elkaar, van de
belevenissen van de afgelopen maanden, van de
toekomstplannen,… Het was heerlijk om nog eens
gezellig samen te zijn, zoals in de goeie oude studententijd!
Dankzij Maastricht, een leuke, gezellige
studentenstad, waren we weer 8 handen op
één buik. En geloof me vrij… Maastricht… daar
blijft het niet bij!
liesbeth averhals
maart 2009 | nr 112 beha-info 9

Onder de hoed van Uncle Sam…
…en voor heel even:
terug onder mama’s vleugels
Toen Piet Coopman en Korneel Warlop vijf
maanden aan Troy University studeerden, pakten
hun mama’s in een onweerstaanbare drang
hun koffers, vulden die met chocolade en andere
lekkernijen en gingen zich ter plekke vergewissen
van de toestand van hun oogappels.
Eindelijk was het zover, op 20 december vertrokken
we richting Verenigde Staten. Een stap in het
onbekende, want veel reiservaring hadden we
niet. Vanuit Zaventem vlogen we richting Atlanta.
Hier deden we al onze eerste Amerika ervaring
op: strenge controles, schoenen uitdoen, vingerafdrukken,
een irisscan, een hond die drugs
zocht tussen de bagage. Veel informatie moest je
niet vragen en heel vriendelijk was de ontvangst
niet. Met een binnenvlucht ging het van Atlanta
naar Montgomery waar Piet ons opwachtte. Na 5
maanden geleden afscheid te hebben genomen,
deed het weerzien heel veel deugd.
De eerste twee dagen bezochten we Montgomery
en Troy, de thuisbasis van onze student. Meteen
werden we ondergedompeld in zijn echte leefwereld.
Een wandeling door de universiteitscampus,
een bezoek aan WalMart,… Daar vielen we van de
ene verbazing in de andere: verpakkingen in emmers,
grote vacuüm verpakte hoeveelheden vlees,
belegde broodjes waarvan je niet goed weet waar
je moet beginnen bijten, grote taarten bedekt met
felgekleurd glazuur. Een gewone bakker, slager,
gezellige kledingboetiekjes…. zijn daar niet te
vinden. The place to be is WalMart! 24 u op 24u
open; je kunt er gewoonweg álles kopen!
Intussen hadden we ook al ontdekt dat de Amerikanen
helemaal de betekenis niet kennen van een
gezellig restaurant. Allerlei varianten op de gekende
Mc Donalds en that’s it! Liefst heel snel eten, betalen,
weg en een slagveld van plastieken vorkjes,
kartonnen borden, bekers en servetjes achterlatend.
Vanuit Montgomery trokken we met een huurauto
richting New Orleans. Een rit van ongeveer 6 uur.
Zo’n afstand betekent in Amerika niets. Het landschap
kenmerkt zich door uitgestrekte onherbergzame
gebieden en weinig bebouwing. Een lange
brug leidde ons New Orleans binnen. Links, rechts,
voor en achter ons water, water en nog eens water.
Indrukwekkend! De skyline schitterde in de zon.
New Orleans heet niet voor niets de Big Easy. De
10 beha-info maart 2009 | nr 112
sfeer is er relaxed en ongedwongen. Het French
Quarter is het meest toeristische gedeelte van de
stad met cafés, restaurants en live jazzmuziek.
Mooie huizen met smeedijzeren terrasbalkonnetjes
zorgen voor een aantrekkelijke zuiderse sfeer.
Ook kerstavond brachten we door in New Orleans.
Dat betekent een temperatuur van 26 graden en ’s
avonds op een terrasje zitten. Het geeft een heel
apart kerstgevoel.
Na een lange afstandsrit van 8 uur bereikten we
Atlanta, de laatste etappe van onze reis. Niettegenstaande
de grote, zware auto’s en vrachtwagens
zijn Amerikanen gedisciplineerde chauffeurs. Geen
snelheidsduivels, geen stress, geen getoeter, iedereen
houdt zich aan de snelheid. De verkeerspolitie
is dan ook veelvuldig aanwezig op de Highways.
Atlanta heeft een immense luchthaven met jaarlijks
75 miljoen passagiers. Rookpluimen van vliegtuigmotoren
nemen er dan ook een groot deel van het
luchtruim in beslag. Deze grote stad én hoofdstad
van de staat Georgia is voornamelijk een werkstad.
In tegenstelling tot wat we vermoedden, is het een
rustige en heel toegankelijke plek. Anderzijds zijn
de torenhoge “skyscrapers” heel indrukwekkend
in het straatbeeld.
Onze 10 dagen zijn voorbij gevlogen! Al die indrukken,
al die ervaringen, eigenlijk veel te veel
om op die korte tijd te verwerken. Het afscheid viel
zwaar, maar tegelijkertijd beseften we dat vanaf
nu het aftellen kon beginnen. Eind mei, begin juni
kunnen we onze zoon afhalen in Zaventem, als dat
geen mooi vooruitzicht is!
frieda, ma van Piet
tweelingmama’s Leen en Frieda
Nooit had ik kunnen vermoeden dat ik zo vlug eens
naar Amerika zou reizen. Het is niet bepaald mijn
préféré, maar als je zoon er een jaar studeert, heb
je wel een goede reden.
Het was dan ook boeiend om Troy University te bezoeken.
In de omgeving is er niets te zien: alleen desolaatheid,
verarmde wijken, overkitscherige kerstmistuinen
waar reuze kerstmannen je toelachen, waar het eten
niet te pruimen is en het water naar chloor smaakt.
Wie wil hier naartoe komen? En toch…
Je voelt er de vervlogen tijd van slaven en plantages,
Martin Luther King komt er tot leven. Het Civil
Rights Memorial Center in Montgomery heeft me
zeer getroffen. Het Zuiden heeft iets, je waant je er
soms echt in een film en dan vooral in de mooie en
boeiende stad New Orleans, die doorspekt is van
de jazzmuziek en met aangename temperaturen.
Ons verblijf in Atlanta was een ietsje te kort om de
stad helemaal te proeven.
Het was boeiend om op deze manier Amerika te
leren kennen, zonder show en opgeklopte toestanden,
zoals wij die hier kennen maar met een
realiteit die tot nadenken stemt.
Die reis laat me niet los en ik wil zeker nog eens
naar New York en San Francisco, al is het maar
voor het contrast.
Het geeft me een goed gevoel dat Korneel in dit
historisch Obamajaar ervaringen kan opdoen die
hem zeker van dienst zullen zijn in zijn verdere
beroepsleven.
Yes we can !
leen, ma van Korneel

Educatieve spreuk
Maartse buien brengen ze niet ten val,
proffen gedijen overal.
Nu februari kattenmaand achter de rug is, kabbelen
we voort naar maart. En zoals mijn overgrootmoeder
steevast de 1ste zegt; “Welkomme
maart, als ge me mij nie weggenvaart”. Als ik deze
Serskampse volkswijsheid mag geloven is maart
een maand waarin veel mensen sterven; men heeft
de winter doorstaan, maar komt energie tekort
om nog door te gaan.
Deze buienmaand is de derde van het jaar in de
Gregoriaanse kalender. In het oude Rome was
Martius -vernoemd naar Mars- de eerste maand
van het jaar. Oorspronkelijk was Mars de Romeinse
god van de lente, de wasdom (groei) van de natuur
en de vruchtbaarheid. Later kreeg hij steeds
meer het karakter van krijgsgod toegeschreven.
Dit is ook logisch te verklaren, want in maart/
mars hervatten steevast de militaire campagnes
die door de winter waren stilgevallen.
Niet enkel de Romeinen lieten hun jaar beginnen
in maart. Ook in Rusland was 1 maart tot het einde
van de 15e eeuw de start van het jaar. De Britten
deden daar nog een schepje boven op; tot ze in
1752 op de Gregoriaanse kalender overstapten,
begon hun jaar op 25 maart.
In het Fins noemt maart: maaliskuu, dit komt van
maallinen kuu en betekent ‘aardse maand’. Dit
HGSR’s Corner
Hommeles bij VVS
De Vlaamse Vereniging van Studenten vzw, de
Vlaamse koepelorganisatie die bij de overheid de
belangen van de studenten behartigt, verkeert
opnieuw in een diepe crisis. Aanleiding is het
opstappen van een aantal studentenraden, aangesloten
bij de Associatie Leuven (Studentenraad
Associatie Leuven, Stal), eind december.
De studentenraden trokken zich terug nadat VVS
er niet in slaagde een nieuw standpunt in te nemen
over het statuut van jobstudenten en werkstudenten.
VVS stelde hieromtrent reeds enkele jaren geleden
een fel gecontesteerd standpunt op. Dit was
toen al één van de aanleidingen waardoor Loko
Over de lente
is zo omdat de aarde weer van onder de sneeuw
tevoorschijn komt.
Het woord lente komt van het Saksische woord
Lenctmonat, het verlengen (Engels: ~lengthening)
van de dagen. Lenctmonat is geëvolueerd
tot lente.
Deze maand verjaren winter- en lentekinderen,
(vissen en ram) ik heb het over Philippe Carette
(8), Bram Verschuere (9), Damien Decorte (14),
Yves Van Vaerenbergh (24), Lucette Cordons (25),
Véronique L’Ecluse (26), Sabine Rotthier (26),
Davy Vercruysse (28) en Karolien Dezeure (31)
(Leuvense Overkoepelende Kringorganisatie, de
studentenraad van KULeuven) opstapte. Sindsdien
gaf Loko steeds verstek bij de vergaderingen van
VVS. Loko eiste onmiddellijk een betere werking
van VVS, minder invloed van de stafmedewerkers
en terug meer invloed van de Algemene Vergadering,
de studenten dus. Ook zou VVS, volgens Loko,
zich teveel politiek links opstellen.
Hogeschool Gent Studentenraad is steeds trouw
gebleven aan VVS. Onze studentenraad pleit uiteraard
ook voor een betere hervormde interne
werking, maar vindt dat die best van binnenuit
aangedreven wordt. Het terugtrekken uit VVS is
immers grotendeels gebaseerd op persoonlijke
vetes, en zorgt er net voor dat de VVS nog slechter
gaat werken.
Om deze eisen kracht bij te zetten, ondertekenden
de studentenvertegenwoordigers van HGSR naar
aanleiding van de uitstap in december een open
brief, samen met de andere VVS-getrouwen, met
de eis om dringend werk te maken van een nieuwe
koepel, waar alle studentenraden in aanwezig zijn.
De dagen worden langer, het weer betert en we vertoeven
liever buiten dan binnen. Je zou niet de eerste
zijn die het eens wat moeilijker krijgt tijdens de lessen.
21 maart is ook wereldpoëziedag. Om deze dag
eer aan te doen, volgt hiernaast een stukje gerijm:
Een nieuwe lente een nieuw geluid. Je buur trekt een rare
snuit, want hij ronkt een beetje luid. En hoewel jij ook
slaperig zit te schelen, tracht je te volgen wat de proffen
meedelen. Wanneer de prof vervolgens de vuisten
balt, besef je dat hem geen zand in de ogen te strooien
valt. Hier wordt geen Sisyfusarbeid verricht, dat zie je
aan zijn zuur gezicht. En onder opstijgend gemor, krijgt
je buur een welgemeende por. Hij doet nog alsof zijn
neus bloedt, maar werd te laat voor een preek behoed.
Na uren oeverloos gezwam, krijgen wij er toch wel genoeg
van. Bijgevolg hebben we met ons doornroosje nog
een appeltje te schillen, maar eigenlijk slaan we liever
niet op zijn blote billen. Allerlei wraakpistes worden
doorlopen, hij zal het zwaar moeten bekopen. Want in
plaats van hier wat te zitten beven, was hij, ons inziens,
beter thuis gebleven.
Eens de prof elders ging bokken, bleek ook onze vriend
met de noorderzon vertrokken. Onze wraakplannen moesten
even wachten, waardoor we slechts groen lachten.
Ja, die Pyrrusoverwinning deed ons toch een beetje pijn,
vandaar dit zinloze refrein.
lies van cauter
2de bach. BPM
Ondertussen werd een overlegorgaan opgericht
waarin alle studentenraden vertegenwoordigd
zijn, om de werking van VVS grondig te hervormen
en om de afwezige studentenraden opnieuw
bij VVS te betrekken. HGSR hoopt dat VVS-nieuwe
stijl snel uit de startblokken kan schieten: in tijden
van besparingen en rationaliseringen heeft
de Vlaamse student(e) zijn/haar “studentenvakbond”
immers hard nodig!
philip vermoote
studentenvertegenwoordiger van HGSR bij VVS
Wist je dat…
Geert De Pauw heel af en toe heel ‘luidrustig’ is?
Wist je dat…
Curtis Porter, de nummer twee van Troy State
University (USA) zei: ‘Oh yeah, Ludo Peferoen, a
very intelligent, a bright man!’
maart 2009 | nr 112 beha-info 11

Opgave puzzel 112
We gaan deze keer op zoek naar een stukje geschiedenis. Om het je niet
te moeilijk te maken, krijg je zelfs 4 letters cadeau! Stuur je antwoord als
de bliksem naar beha-info@hogent.be en vermeld ook je gsm-nr. zodat
we je kunnen opbellen als jij gewonnen hebt!
1
2 M
3
4
5
6 O
7
8 E
9
10
11 N
12
1 Belgische rockgroep
2 Nabootsend geluid
3 Subtropische citrusvrucht
4 Staat van de VSA
5 Nevenkarakter bij de smurfen
6 Levensbeschouwing/filosfie
7 Neerslag bij vulkanische uitbarsting
8 Verdedigende plaats in bvb. voetbal
9 Gentse politicus
10 zwaarlijvigheid
11 (iets eetbaars) wegnemen
12 militaire expeditie in een vreemd land
Oplossing puzzel 111
Koen Decuypere (2 HW) bleef de examenkoorts de baas en verdient twee
filmtickets om te ontstressen. Af te halen bij Myriam De Bruyne.
1 J E N I S E J
2 C O N I N C K X D A N I E L
3 M O R G E N M A A N D A G
4 A L F A R O M E O
5 J E A N - P I E R R E P A P I N
6 I C O S A H E D R O N
7 G E K K O
8 R H O D E I S L A N D
9 J A S O N S T A T H A M
10 K A R E N C E L I S
11 A G A T H A C H R I S T I E
12 D U I V E L S B I J B E L
Oplossing anagrammanaam 111
Enkele deelnemers meldden dat ze Franse les krijgen
van NADJA DECRAENE. Vervloekt, de zetduivel
die JANANA CREDERE onthoofdde! Davina Vandewiele
(4 HW) mag deze maand een geschenkbon
ophalen bij Myriam De Bruyne.
12 beha-info maart 2009 | nr 112
Koken met Nicky
Deze maand een typisch Oostenrijks receptje,
kwestie om me al wat voor te bereiden op mijn
skireis volgende week. Ik zal er van genieten terwijl
jullie, niet master-studentjes in de les zitten!
Hopelijk kan ik toch de Oostenrijkse bergen en
pakken sneeuw wat dichterbij brengen met deze
overheerlijke Tiroler Grostl!
Wat heb je nodig?
500 gr aardappels (ongeschild!) | Ongeveer 250
gram gekookt rundvlees ( je kunt er ook voor kiezen
om nog 150 gram rookworst toe te voegen) | 1 ui |
Kruiden: majoraan, bieslook, peterselie | 2 eieren
Hoe beginnen we eraan?
Laat de aardappelen in de schil koken en pel ze
terwijl ze nog heet zijn (dan laat de schil makkelijk
los). Snijd ze vervolgens in schijven. Hak de ui en
snijd het vlees in kleine stukken. Braad het vlees
aan in de pan. Voeg de aardappelen en majoraan
toe met zout en peper totdat ze gelijkmatig bruin
gebakken zijn. Besprenkel het geheel vervolgens
met bieslook en peterselie. Bak het ei en serveer
dat met de aardappelen.
Simpel en om je vingers van af te likken! Smakelijk!
nicky blondé, ma. HW
Straffe madammen met straffe verhalen
Een rondrit doorheen de leefwereld van de poetsvrouwen. Hoe komen studenten
over bij de dames en welke bizarre toestanden hebben zij al meegemaakt met het
studentenvolkje?
Dat de student ook vriendelijk kan zijn, daar is het onderhoudspersoneel het zeker mee
eens. Het mooiste compliment is -hoe kan het ook anders- dat ze hun werk goed doen. Wij
vinden het aangenaam om in propere lokalen les te volgen. Keep the good work going!
De behulpzame student!? Een zeldzame soort, maar hij/zij bestaat! Wanneer er voorbereidingen
getroffen worden om te beginnen poetsen, dan is het zelfs al gebeurd dat de
student spontaan meehelpt om de stoelen op de tafels te zetten. En in het restaurant van
het spiksplinternieuwe D-gebouw zal dat een zeer welkom gebaar zijn. Als de stoelen
tenminste ooit op de tafels belanden ;-).
Zijn wij gewoon allemaal maar ‘nummertjes’ voor de hygiënische werksters? Neen hoor.
Er zijn wel nog geen gevallen bekend van relaties tussen studenten en leden van het onderhoudspersoneel,
maar wat niet is, kan nog komen. Naar eigen zeggen hebben ze wel
meer sympathie voor de ene student dan voor de andere.
Dus let maar op de volgende keer dat je door de gangen wandelt,
je wordt in de gaten gehouden ;)
Opgave Anagrammanaam 112
Iedere maand gaan we op zoek naar een HABE’er
wiens naam in een anagram verscholen zit. Je krijgt
ook een foto te zien die iets of wat zou (kunnen)
te maken hebben met de naam van de gezochte.
Mail naar Beha-Info@hogent.be wie TOKXI
BENT NAVELSTAAR is en win een geschenkbon
t.w.v. 15 euro.
thijs van troostenberhe 3de bach. HW en veerle vernaeve 2de bach. HW