LA BRENNE - Natuurpunt Hasselt-Zonhoven

Samen naar Europa’s
mooiste vijvergebied:
LA BRENNE
15-22 juli 2011
Brenne, land van 100.000 ha vijvers en moerassen
Brenne, land van middeleeuwse paysages
Brenne, land van moerasschildpadden en witwangsterns
land van ijle orchis en schemerlibel
Brenne, land van sterke verhalen, van la petite Zouzou
Brenne, land dat je enkel kan beleven

LA BRENNE
Een afwisselend dieet heeft zo z’n voordelen. Dat weten jullie. En dus trekken we voor een keertje
niet naar kalkgraslanden maar naar water, moerassen, vijvers, rietkragen en ruigtes. En daarin is
la Brenne -in heel westelijk Europa- gewoonweg niet te evenaren.
Het vijvergebied van Brenne ligt in midden Frankrijk, ten westen van Châteauroux. Of nog tussen
Orléans en Limoges (N-Z) en Bourges en Poitiers (O-W). Alleen al het eigenlijke, centrale
vijvergebied meet oost-west zo’n 36km en noord-zuid ca. 25km. Samen dus al maar liefst
90.000ha. Hierin liggen ruim 1300 vijvers met een totale oppervlakte van meer dan 12.000ha. En
daaromheen liggen nog massa’s vijvers, verspreid over nog duizenden hectaren. De meeste
vijvers zijn relatief recent ontstaan. Goed een halve eeuw terug waren er maar half zoveel vijvers,
die maar de helft van de huidige oppervlakte bedekten.
De reden waarom la Brenne zo
goed bedeeld is met vijvers is
geologisch. Grote delen van
Brenne werden bedekt door
Tertiaire zandafzettingen (de
zogenaamde ‘grès’). Deze lagen
zijn gedurende het meer recente
Quartair grotendeels geërodeerd,
waardoor een golvend landschap
is ontstaan met depressies en
getuigenheuveltjes. Deze laatste
(les buttons) zijn de restanten
van de oude grès, die op
plaatsen waar het substraat
meer verhard was niet zijn weg
geërodeerd. Gemiddeld gezien is
de bodem dus veelal zanderig
(zuur), maar gezien grès een
wisselende fractie kalk kan
bevatten, zijn er soms ook
basische plekken. Net deze
combinatie van zandige bodems,
die snel uitdrogen in de zomer,
en depressies die het water lang
vasthouden, geeft aanleiding tot
een uitermate divers landschap.
De mens heeft natuurlijk ook
hier zijn stempel gedrukt. Dijken werden aangelegd om grotere vijvers te creëren. Visteelt was
(en is) nog steeds de belangrijkste economische activiteit in de regio. Visvangst, landbouw en
jacht zijn tot op vandaag essentiële activiteiten. Toch kent het gebied bijzonder weinig bewoning.
Ook hier echter speelt de toenemende privatisering parten. Gelukkig heeft de creatie van het Parc
Naturel Régional de la Brenne toch geleid tot een steeds betere samenwerking met de private
eigenaars.
2

NATUUR EN LANDSCHAP
Brenne omschrijf je eigenlijk het best met één enkel woord: verscheidenheid. Afwisseling binnen
de vele biotopen die je in natte gebieden kan hebben, overgangen tussen droog en nat, zuur en
basisch, beschaduwd en zonnig, zand en kalk en meer kleiïge bodem, open en dichtgegroeid, lage
en hoge vegetatie enz. En daar een grote afwisseling aan biotopen resulteert in een hoge
biodiversiteit, is dat in la Brenne geenszins anders. 1600 Soorten planten, 62 libellen, liefst 27
amfibieën & reptielen, bijna 300 vogelsoorten en dan zijn de vlinders nog slecht gekend…
Brenne kenmerkt zich door een aaneenschakeling van natuurlijke milieus: vijvers (met het dieper
water, de oevervegetaties en de rietvelden), weiden en schrale hooilanden, braakland en
struikgewas, heidevelden, verbossende ruigtes en hagen, bossen en wouden, beekvalleien en
tenslotte bewoonde gehuchten. Elk van deze milieus heeft een eigen en vaak specifieke fauna en
flora, en net dat maakt la Brenne tot zo’n unieke plek. Vooral omdat zowat alle denkbare
overgangen tussen vrijwel al deze milieutypes er wel ergens aanwezig zijn. Eerder dan straks per
natuurgebied een overzicht te geven, zetten we hieronder de grote lijnen van elk van deze
habitaten even op een rijtje. Zodoende krijg je een goed beeld van de immense verscheidenheid
en rijkdom van dit weergaloze Pays des Etangs.
1. Les étangs, oftewel de vijvers
Een vijver is niet zomaar een plas water (zoals dat bij ons vaak het geval is). Eigenlijk is een
vijver continu in evolutie. Oever-, drijvende en ondergedoken watervegetatie zorgen voor meer en
meer afstervend materiaal. Daardoor wordt het open water zowel ondieper als kleiner. Uiteindelijk
bedekken riet, zeggen, russen, drijvende en ondergedoken waterplanten grote delen van het
wateroppervlak. Later komen er struiken en bomen bij, en stilaan raakt de vijver verland en wordt
een moeras. Ook dat verdroogt op termijn en wordt uiteindelijk bos. Natuurlijke successie, noemt
men dit proces. In la Brenne heb je zowat alle mogelijke overgangen tussen deze verschillende
stadia (en zowat alle mogelijke gradiënten naar omgevende biotopen: zie vanaf punt 2).
1.1. L’eau profonde, oftewel het diepere water
Het diepe(re) water blaakt op de goede plekken van het leven: zwarte en witwangsterns, geoorde
futen, tal van eenden, veenwortel, ringslangen, gele plomp, fonteinkruiden… Het is net die
drijvende en ondergedoken watervegetatie die essentieel is voor veel broedvogels. Moderne
viskweektechnieken hebben er echter voor gezorgd dat een deel vijvers dit beeld niet meer
kennen. Maar gelukkig zijn er nog plekken met een zalige rijkdom.
3

1.2. Les rives d’étang, oftewel de oevers van de vijvers
Door het golvende landschap hebben veel vijvers een zeer onregelmatige vorm. Voordeel hiervan
is dat de omtrek aanzienlijk toeneemt, of nog dat er veel oever beschikbaar is. Op veel plaatsen
gaan vijvers langzaam over in weiden of ruigten, en net deze open gebieden zijn favoriete
plekken. Veel eenden en steltlopers zoeken er naar voedsel, of broeden er. Ringslangen komen er
zonnen. Nogal wat planten van natte overgangen tref je hier aan en soms lijken de oeverlanden
wit van de waterranonkel.
1.3. Les roselières, oftewel de rietvelden
Als er iets aspectbepalend is voor Brenne zijn het ongetwijfeld de immense oevervegetaties en
vooral de diversiteit en overgangen hiertussen. Je kan aan vele vijvers staan kijken en letterlijk
niet weten waar eerst gekeken. Natuurlijk, veel leven speelt zich af tussen de pollen riet of zegge
of lisdodde en dus zie je soms enkel wat even boven de uitgestrekte oevervegetaties verschijnt.
Roerdomp of purperreiger, waterral of bruine kiekendief, massa’s libellen of grote aantallen van
de Europese moerasschildpad, maar evenzeer duizenden boomkikkers of hopen ondergedoken
waterplanten.
2. Les prairies et les prés maigres, oftewel weiden en schrale hooilanden
De voedselarme hooilanden, vaak op zandige bodem, behoren tot de rijkste biotopen als je het
bekijkt op vlak van zeldzame bewoners. Inderdaad: hoe minder voedsel, hoe groter de
biodiversiteit. Hier tref je pareltjes als ijle orchis of tongorchis (een orchidee die hier zowat haar
noordelijkste grens bereikt), je vindt er cirlgors en rode patrijs, de hop zit er maar ook een massa
vlinders. Vroeger jaarlijks gemaaid en afgevoerd (hooi) verruigen deze weiden meer en meer daar
veel landbouwers wegtrekken of daar deze vorm van landbouw niet langer rendabel is.
3. Les friches et les fourrés, oftewel braakland en struikgewas
Verruigde weilanden kunnen, op korte en middellange termijn, aanleiding geven tot
landschappelijk bijzonder mooie ruigtes. Het kleinschalig landschap -dat ontstaat door
opschietende struiken en verruigende, hogere vegetatie- herbergt zomertortels, spotvogels,
nachtegalen, maar ook verschillende slangen of rouwmantel. Ook reeën voelen zich er thuis. De
weelderig om zich heen groeiende doornstruiken zijn een ideale plek voor honderden grauwe
klauwieren of roodborsttapuiten. Maar eigenlijk waren de schrale graslanden belangrijker…
Roodborsttapuit
in
sleedoorn
4

4. Les landes, oftewel heidevelden
De ‘landes’, ook wel ‘brandes’ genoemd, zijn te vergelijken met heidevelden bij ons. Het zijn ook
in Brenne zeldzame biotopen. Ze komen enkel voor op arme en drogere zandgronden. De meest
interessante zijn die welke ‘clairières’ hebben: open stukken middenin de brousse van vaak bijna
ondoordringbare struiken. Verschillende soorten heide komen hier voor (ook in struikvorm) naast
doornstruwelen. Je vindt er boomvalk, maar ook blauwe en grauwe kiekendief. Provençaalse
grasmus zit er maar ook rugstreeppad en verschillende orchissen. De witte affodil, een meterhoge
lelieachtige, bereikt er zijn bijna meest noordelijke standplaats. De natte heidevelden zijn nog
zeldzamer maar net daardoor nog belangrijker.
5. Les lisières forestières et les haies, oftewel verbossende ruigtes en hagen
Nog een stadium verder dan de ruigtes van braakland met struiken, zijn de verbossende ruigtes.
Landschappelijk mooi, ongetwijfeld: afwisselend en rijk aan structuur. Roofvogels houden van
deze overgangen, maar ook de hop komt hier wel. De blauwe ijsvogelvlinder verkiest deze open
omgeving, marterachtigen gaan er op jacht, en er groeit een bonte afwisseling van kruiden en
struiken. De vos komt er graag, evenals reeën, omdat ze er snel weer voor de veiligheid van het
bos kunnen kiezen.
6. Les bois et les forêts, oftewel bossen en
wouden
Bossen en wouden komen in la Brenne vooral in het
noordoostelijk deel voor. Zo is het Forêt de Lancosme
zo’n 5000ha groot. Maar ook in de vele kleinere bossen,
die overal (en meer en meer) verspreid voorkomen, valt aardig wat te beleven. Het zijn vrijwel
uitsluitend loofbossen, met een soms nat karakter. Edelherten en everzwijnen voelen zich er
thuis, weerschijnvlinders ook. Goudvinken en wielewalen zitten er naast boommarters en
hazelwormen. Door de veroudering van de bossen vinden tal van spechten er een thuis.
7. Les vallées, oftewel de beekvalleien
Alle vijvers wateren af via kleine grachtjes en beekjes, die via een cascadesysteem met elkaar
verbonden zijn. In deze beekvalleitjes, die zichzelf her en der in het landschap wat hebben
uitgeschuurd, krijg je weer andersoortige overgangen. Natte ruigtes en wilgenstruwelen
overheersen hier vaak en maken sommige beekvalleien vrijwel ondoordringbaar. Door Brenne
stromen ook enkele riviertjes, vaak gevoed door deze beken. Zij hebben dikwijls nog een rijke
vegetatie en zijn zeker bij libellen erg in trek.
5

8. Les hameaux, oftewel bewoonde gehuchten
De gehuchten zijn nog steeds boeiend. Hoewel de massa’s huiszwaluwen en ringmussen ook hier
verleden tijd zullen zijn, zie je er nog aardig wat huismussen en boerenzwaluwen. Kerkuilen
vinden er nog een goede stek, hoppen komen soms tot dicht bij de huizen. Af en toe tref je nog
een orchidee aan in de wegberm en vlinders hebben er toch beter overleefd dan in onze contreien.
Levendbarende hagedissen en distelvinken vind je er nog aan of rond oude boerderijen.
Dit is ‘la Grande Brenne’, zoals ze nogal eens genoemd wordt. Bijna 100.000ha van al dit fraais
bijeen. Er liggen natuurlijk gecultiveerde akkers en weiden tussen, maar door de veelheid aan
vijvers en overgangen lijken die meer de teneur te zetten dan de gewone landbouwgronden. Toch
is la Brenne meer dan alleen dit centrale deel. Zo heb je in het noorden en oosten van de regio
een streek met vooral uitgestrekte akkers, maar met daartussen een paar (zeldzame maar
bijzonder rijke) kalkmoerasjes. Meer zuidoostelijk tot zuidelijk heb je de vallei van de Creuse, de
enige wat grotere rivier (los van de Indre die iets verder weg ligt). Hier een totaal ander
landschap: steile rotsen, met kalkhellingen en palmstruikbossen. In het zuidoosten loopt de
Anglin, een schitterend riviertje, ook met steile kalkhellingen en fraaie ruïnes. En helemaal
zuidelijk tenslotte heb je een afwisselend landschap met bossen en beekvalleien op zure grond
(graniet) –nogal eens la Petite Brenne genoemd- met daartussen enkele, helaas sterk bedreigde,
zure moerasjes met bv. zonnedauw maar ook met her en der een kalkmoerasje.
PROGRAMMA
Daar de ene vijver in de andere overgaat zijn ook de soorten vaak niet toe te wijzen
aan één plek. Daarom hebben we hieronder per wandeling iets aan info toegevoegd
over wat er zoal te verwachten is, eerder dan in een volgend hoofdstuk per gebied
een lange opsomming te geven. In onderlinge afspraak kan de planning ter plaatse
trouwens aangepast worden.
Vrijdag - 5.00u: vertrek vanuit Limburg (zie verder onder ‘wegbeschrijving’)
15-07-11 - 12.00: samenkomst aan hotel in gehucht Scoury te Ciron (zie ook onder
‘wegbeschrijving’)
- 12.00-12.15: inchecken in hotel en bagage naar kamers
- 12.15-12.30: verplaatsing per auto naar Les Communaux de Rosnay
- 12.30-13.00: picknick aan Les Communaux de Rosnay (eten en drank zelf
meebrengen)
- 13.00-14.00: les Communaux de Rosnay: korte verkenning (1km, 1u)
Dit lokaal natuurreservaat bestaat uit hooilanden met veel orchideeën (vooral
tongorchis) maar met ook moerasparelmoervlinder. We kijken wat hier in de
hoogzomer nog te bespeuren valt.
- 14.00-14.15: verplaatsing naar het Maison du Parc aan de
Château du Bouchet
- 14.15-17.45: Sur le mont Brennou: rondwandeling t.h.v. het
Maison du Parc en de Château du Bouchet met bezoek aan Etang
de Montiacre (5km, 3,5u)
We wandelen in de buurt van het imposante kasteel van
Bouchet, gelegen op de hoogste ‘button’ van Brenne. Tussen
gaffelwaterjuffer en beverratten kijken we naar visarend en
orpheusspotvogel in de bijzonder rijke omgeving rondom het
Etang de Montiacre
- 17.45-18.15: bezoek aan het Maison du Parc
Een knap bezoekerscentrum met een winkel vol boeiende boeken
over Brenne, met leuke cadokes en met tal van regionaal lekkers om te eten en te
drinken
- 18.15-18.45: verplaatsing naar hotel
- 18.45: terug in ons hotel
- 19.30: avondeten (drie gangen menu) met een goede apéro…
6

Zaterdag - 8.00: ontbijt
16-07-11 - 9.00-9.30: verplaatsing naar Domaine de Chérine
- 9.30-12.30: Les Etangs de Chérine, Monmelier, Miclos en Beauregard (=Grands
Etangs): deel 1 van een dagtocht doorheen het hart van la Brenne
Het réserve naturelle de Chérine is HET kloppend hart van de Brenne. Hier heb je
zowat alles bijeen: massa’s Europese moerasschildpadden, purperreigers, bruine
kiekendieven en slangenarend, boomkikkers en tal van slangen. En dat alles goed te
bekijken vanuit meerdere schuilhutten. Etangs Monmelier en Miclos zijn steeds goed
voor reigers, zwarte wouwen of verdwaalde orchideeën
- 12.30-13.00: picknick t.h.v. les Grands Etangs (het eten en de drank, zelf te
verzorgen, wordt per auto naar de picknickplaats gebracht)
- 13.00-17.00: deel 2 van de dagtocht doorheen het hart van la Brenne: les Grands
Etangs (= Etang Beauregard) en achterzijde Réserve de Chérine (in totaal 9km – 7u)
Les Grands Etangs, ook bekend als Etang de Beauregard, herbergt een grote kolonie
geoorde futen, veel cetti’s zangers, een prachtige ‘brande’ met boomheidesoorten. Hop
en zilverreigers zijn er alomtegenwoordig. Libellen evenzeer.
- 17.00-18.00: bezoek aan het Maison de la Nature
Ook een leuk bezoekerspunt met uitgebreide natuurboekenwinkel maar vooral met
prachtige uitzichtpunten voor de Europese moerasschildpad en tal van reigers
- 18.00-18.30: verplaatsing naar hotel
- 18.30: terug aan hotel
- 19.30: avondeten (drie gangen menu)
De uitgestrekte rietkragen van Etang de Chérine Nieuwe infoborden aan Les Grands Etangs
Purperreiger in de vlucht
Zondag - 8.00: ontbijt
17-07-11 - 9.00-9.15: vertrek naar St-Gaulthier
- 9.15-12.15: St-Gaulthier: La vallée des Chézeaux: rondwandeling door bossen,
vochtige beekvalleien en heuse kalkhellingen (6km, 3u)
Een andersoortig Brenne deze voormiddag: hier een wirwar van kalkhellingen met
orchissen en vlinders, oude bossen met spechten en evers en voorts beekjuffers
langs het beekje. De koude, noordelijke kalkhelling herbergt de Turkse lelie, een
verdwaalde bergsoort
- 12.15-13.00: picknick ter plaatse (eten en drank zelf meebrengen)
- 13.00-13.45: verplaatsing naar l’Etang Vieux te Saulnay
- 13.45-17.45: Saulnay: l’Etang Vieux: een kalkvijver in de noordelijke Brenne (6km,
4u)
7

L’Etang Vieux is een begrip in Brenne. Niet enkel is dit de enige plaats ter wereld waar
de Brenne orchis groeit (endemisch) maar ten gevolge van kalkrijke kwel vanuit de
Touraine krijg je hier een kalkmoeras-met-vijver. Galigaan, zwarte knopbies en
moeraswespenorchis komen er voor maar ook brandlobelia en
blauwoogvlinder.
- 17.45-18.30: verplaatsing naar hotel
Door de uitgestrektheid van la Brenne zijn er nogal wat
verplaatsingen per auto. Het zal duidelijk zijn dat, telkens we
onderweg iets leuks zien, we even stoppen. Of dus dat de
timing wel wat kan… veranderen
- 18.30: terug aan hotel
- 19.30: avondeten (drie gangen menu)
De blauwoogvlinder
Maandag - 8.00: ontbijt
18-07-11 - 9.00-9.30: vertrek naar le Temple (met mogelijkheid tot inkopen in Rosnay)
- 9.30-12.00: Le Temple: vijvers tussen droge en vochtige weiden (5,5km, 2,5u)
Dit landschap straalt de oude glorie van la Brenne uit met verruigde, verdroogde
graslanden, vochtige depressies, overgroeide beekjes, doornstruwelen, met daar
tussenin verloren gelopen vijvertjes
- 12.00-12.45: picknick ter plaatse (eten en drank zelf meebrengen van thuis)
- 12.45-13.00: verplaatsing naar la queue de l’Etang de Bellebouche
- 13.00-18.00: L’Etang de Bellebouche: rondwandeling (7km, 5u)
Deze lange vijver is vooral bij toeristen wel bekend maar de staart van de vijver is
ongemeen rijk en getooid met prachtige ‘landes’ van natte heide en verruigende
oevervegetaties. Er is een kolonie purperreigers en twee schuilhutten geven een fraai
beeld van deze prachtige vijver, getooid met echte steilranden in het noordelijk deel
- 18.00-18.30: verplaatsing naar hotel
- 18.30: terug aan hotel
- 19.30: avondeten (drie gangen menu)
Dinsdag - 8.00: ontbijt
19-07-11 - 9.00-9.15: per wagen naar Le Perron te Migné
- 9.15-12.15: grote dagtocht in de buurt van Migné (deel 1)
Tussen het uitgestrekte Forêt de Lancosme (5000ha), met bijzonder veel edelherten,
en de schitterende vijvers tussen Migné en Méobecq heerst een bijna mediterrane
sfeer. Kiekendieven voelen zich hier thuis, moerasschildpadden, zilverreigers maar ook
de witte affodil in de open bossen of de dwergarend langs de bosranden
- 12.15-13.00: picknick onderweg (het eten en de drank, zelf te verzorgen, wordt per
auto naar de picknickplaats gevoerd)
- 13.00-17.00: rest van de wandeling met o.a. Etang de la Loge en het jachtreservaat
van Le Perron (deel 2 – in totaal 13km of 7u)
- 17.00-18.00: toertje met de auto in de buurt op zoek naar edelherten aan de
bosrand en witwangsterns boven de vele vijvers
- 18.00-18.30: verplaatsing naar hotel
- 18.30: terug aan hotel
- 19.30: avondeten (drie gangen menu)
8

Woensdag - 8.00: ontbijt
20-07-11 - 9.00-9.30: verplaatsing naar les Etangs de Foucault
- 9.30-10.30: bezoek aan de ZO-hut van Etangs de Foucault (1km, 1u)
- 10.30-12.30: korte wandeling via de N-hut van Etangs de Foucault (3km, 2u)
Les Etangs de Foucault is een vrij recent natuurreservaat met twee schuilhutten. Het ligt
in één van de boeiendste delen van la Brenne, dicht bij de grote vijvers als Et. Blizon of
Et. du Sault. Er is hier steeds veel te bespeuren: steltkluten, beverratten, zomertalingen
- 12.30-13.15: picknick op oever van Etang du Blizon (eten en drank zelf verzorgen)
- 13.15-18.00: Etang du Blizon, Et. Pèchevreau & Et. Massé (7km – 4,5u)
De omgeving van Etang du Blizon behoort tot de meest in het oog springende
landschappen van de hele Brenne: schitterende vijvers, prachtige oevervegetaties,
wondermooie overgangen naar verruigende struwelen. Etang Massé bevat de
belangrijkste reigerkolonie van heel Brenne met blauwe en purperreiger, kleine en grote
zilverreiger, kwak en ralreiger, maar ook koereiger en roerdomp
- 18.00-18.30: verplaatsing naar hotel
- 18.30: terug aan hotel
- 19.30: avondeten (drie gangen menu)
Donderdag - 8.00: ontbijt
21-07-11 - 9.00-9.45: per auto naar Pouligny (met mogelijkheid tot inkopen in Le Blanc)
- 9.45-12.15: wandeling door le pays des piramides (4,5km, 2,5u)
Poluligny-St-Pierre is heinde en verre bekend omwille van z’n geitenkazen in de vorm
van piramides. Als het wat mee zit gaan we die tussendoor ook proeven. Maar er zijn
ook kalkhellingen en orchideeën. Hoogzomer toont natuurlijk niet veel meer van de
liefst 47 soorten orchissen in Brenne maar ongetwijfeld vinden we nog wel één en
ander
- 12.15-13.00: picknick in de buurt (eten en drank zelf verzorgen)
- 13.00-14.00: bezoek aan een ambachtelijke geitenkaasboerderij
- 14.00-18.00: rondrit met de wagen langsheen de belangrijkste nog niet bezochte
vijvers en deelgebieden van la Brenne (met veel stopplaatsen, 4u)
La Brenne, daar kun je weken in rond dolen. Eén weekje toont zelfs maar een deel van
de topgebieden. En dus toeren we per auto rond tussen wat we nog niet bezochten en
stoppen waar wat te bespeuren valt: Etang de Gabriau, Et. de la Gabrière, Et. du Sault,
Et. des Vigneaux en andere. Met bezoek aan een leuke winkel aan la Gabrière.
- 18.00-18.30: verplaatsing naar hotel
- 18.30: terug aan hotel
- 19.30: avondeten (drie gangen menu)
Vrijdag - 8.00: ontbijt en uitchecken
22-07-11 - 9.00-9.30: vertrek naar Etang Renard en Etang Piégu
- 9.30-12.00: wandeling langs Etang Renard, Et. Piégu en Et. Tailis (4km, 2,5u)
Deze grote vijvers zijn boeiend voor reigers en de omliggende hooilanden herbergen tal
van vlinders. Ook tal van roofvogels voelen zich thuis in deze omgeving
- 12.00-12.30: picknick per plaatse (eten en drank zelf verzorgen)
- 12.30: vertrek terug naar huis
- 19.30: terug in Limburg
Witwangsterns, overal
aanwezig in la Brenne
9

LOGIES
In een half middeleeuws landschap zijn hotels niet dik gezaaid. Om cru te zijn: er zijn er 3 of 4. We
hebben gekozen voor eentje net ten zuiden van het gebied maar met het grote voordeel dat we er
elke avond kunnen eten (alle andere zijn 2 avonden dicht). En daarboven heeft het net iets meer
kamers beschikbaar. We verblijven in :
Hotellerie des Rives de la Creuse **
28, route de Châteauroux (Scoury)
Ciron F-36300 (Indre)
Tel 00 33 254 37 08 01
E-mail hotel.rivescreuse@wanadoo.fr
(Website geen)
WAT NEEM JE ZOAL MEE ?
- toiletgerief (handdoeken en beddengoed zijn aanwezig).
- wandelkledij, regenjas, paraplu, maar toch vooral zomerkledij…: afhankelijk van het weer, maar
het kan er zeer warm zijn.
- zonnebrandolie en aftersun; zonnebril; ev. een hoed of petje.
- minstens degelijke stapschoenen, waterdichte bergschoenen zijn beter; laarzen zijn soms het
meest aangewezen, maar niet echt noodzakelijk (tenzij je de oevervegetaties wil verkennen of het
de dagen ervoor fel geregend heeft: veel stukken zijn jaarrond nat).
- teken zitten ook daar: dus best lange broek (tevens tekentangetje en ontsmettingsmiddel).
- middagpicknick (eten+drank) voor eerste dagen; erna voorzien we tijd om ter plaatse verdere
inkopen te doen.
- we zitten midden Frankrijk, dus veel van onze natuurboeken zijn aldaar weinig bruikbaar. Beschik
je over werken voor midden Frankrijk dan zijn die natuurlijk welkom: flora’s, amfibieën- en
reptielenboek, vlinders & libellen, vogelboek. Verder loep, notitieboekje, zeker een (liefst goede)
verrekijker, vlindernet, eventueel telescoop, Petri-schaaltjes en potjes, fototoestel.
- actuele wegenkaart van de streek (minstens één per auto graag – schaal liefst 1:100.000).
- pantoffels en de traditionele pimpelpaarse slaapmuts.
HOE KAN IK MEE?
We kunnen de reguliere dagprijs aanhouden die we voor de meeste van onze reisjes gebruiken.
Voor de acht dagen is de inschrijvingsprijs dan € 495 per persoon, dezelfde als 2 jaar terug. In dit
inschrijvingsgeld zitten de zeven overnachtingen met ontbijtbuffet, zeven warme avondmaaltijden
(drie gangen menu), geregeld een extraatje (apéro of drankje of…) en tevens de verblijftaxen en
een deel van de voorbereidingskosten.
Zoals steeds is de drank bij het avondeten niet inbegrepen. Iedereen houdt voor zichzelf bij wat er
geconsumeerd is en verrekent dit per persoon of per kamer. De betaling gebeurt bij vertrek.
Iedereen zorgt ook zelf voor eten en drank voor de picknicks voor de eerste dagen; erna doen we
inkopen in de plaatselijke winkels.
Jullie inschrijving is definitief na betaling van het bedrag van € 495 op rekening 001-0992898-82
van Johan Royeaerd, Koningsbergweg 89a, 3520 Zonhoven. Gelieve ook een seintje te geven per
mail indien je mee gaat, zodat ik het hotel onmiddellijk kan verwittigen i.v.m. extra kamers:
johan.royeaerd@base.be. Er zijn nog een heel klein aantal plaatsen vrij (6) dus wees snel indien
je nog mee wil op deze toch wel unieke reis.
VERVOER
De afstand tot Brenne is zo’n 700 km, waarvan 640 km autostrade. De reistijd is 6,5 uur, dus
ongeveer 7 uur met een korte pauze onderweg. Er is autostrade tot Châteauroux. De beste
verbinding is via Parijs en de grote autostrades, hoewel je dan natuurlijk met de péage zit (twee
maal, in totaal € 31,30). Maar het alternatief kost je minstens 9,5 uur, dan wel zonder péage
maar… met meer benzineverbruik. Denk eraan dat er momenteel veeeel flitscamera’s staan in
Frankrijk.
10

* WEGBESCHRIJVING : naar Brussel (E314) en daar de oostelijke ring op; volgen richting Mons
en daar rechtdoor via Valenciennes naar Cambrai (A2). Volgen tot je de autostrade vanaf Lille
vervoegt (A1). Zo tot Parijs en daar de oostelijke omleiding volgen (A3): borden Orléans,
Toulouse, Bordeaux volgen. Via een stukje van de périphérique (kleine ring om Parijs) kom je aan
de borden richting Bordeaux, Toulouse, Orléans, Chartres. Die volg je tot de splitsing naar Orléans
en Toulouse (A10-E5). Je volgt tot Orléans en volgt daar richting Toulouse (A71-E9) tot in
Vierzon. Daar volg je richting Toulouse (niet Bourges) (A20-E9) tot Châteauroux. Rij tot even ten
zuiden van Châteauroux en neem afrit 15. Volg daar richting St-Gaulthier (D951) en vandaar
richting Le Blanc (ook D951). Door Chézeaux tot in Scoury (voor Ciron) en daar vind je het hotel
langs de D951.
We treffen elkaar op de parking van het hotel. Graag is iedereen daar om 12u. We zetten onze
spullen dan op de kamer en vertrekken vervolgens richting Rosnay voor het eten en onze eerste
excursie.
* CARPOOLING : We beperken het aantal auto’s tot het minimum en werken zoals steeds met
een carpoolsysteem. Zoals ook voor andere reisjes spreken we af dat de mensen die meerijden
aan de chauffeur een vergoeding van € 0,05/km betalen voor deelname in de vervoerskosten. De
autostradekosten (péage) worden eveneens verdeeld. De definitieve regeling voor het vervoer
wordt later aan de deelnemers doorgemaild, samen met de coördinaten van de deelnemers.
DEELNEMERSLIJST (voorlopig)
- Johan Royeaerd
- Marcella Bijnens
- Luc Vanoppen & Lisette Haucqier
- Frans De Meyer & Bea Braye
- Kim Windmolders & Katrijn Maes
VERDELING VAN DE DEELNEMERS OVER DE AUTO’S
Voorlopige regeling:
- auto 1: Johan rijdt en neemt Marcella, Kim en Katrijn mee
- auto 2: Frans en Bea nemen Luc en Lisette mee.
We zien elkaar om 12u op de parking van ons hotel.
Mag ik vragen dat de mensen per auto onderling afspreken waar en wanneer ze elkaar treffen en
hoe het oppikken geregeld wordt?
Hebben jullie nog vragen: bel me dan of stuur een mailtje. En anders tot in la Brenne! Voor
problemen onderweg: gebruik m’n gsm-nummer: 00 32 486 031 131.
Met heel veel natuurgroetjes,
Johan Royeaerd
Koningsbergweg 89a, 3520 Zonhoven
011 80 35 25 – 0486 031 131
johan.royeaerd@base.be
11