Bekijk hoofdstuk 1 (pdf) - Miquel Bulnes

vassallucci bulnes LAB.qxd 26/04/2005 14:05 Pagina 14
Ik sla het boekje open bij het dankwoord en probeer voor de
zoveelste maal te begrijpen wat Joris bedoelt met de zinnen die
hij aan mij heeft gewijd:
Jidde, al drie jaar lang vraag ik me af hoe een
laconieke cynicus als jij zo’n onwrikbaar geloof in
zijn werk kan hebben. Om jóuw woorden te
gebruiken: iemand zou dat eens uit moeten zoeken!
Ze klinken in ieder geval wel weer iets vriendelijker dan zijn
uitspraak: ‘Jidde, we weten dat je dood bent, als je niet loopt te
zeiken.’
De klok boven de ingang geeft aan dat we inmiddels een
kwartier op weg zijn. Nog een kleine dertig minuten en Joris is
doctor. Nou ja, eigenlijk ís hij al doctor. Hij is gepromoveerd
toen de promotiecommissie twee maanden geleden bijeen
kwam en onder het genot van een goed glas wijn het leesexemplaar
van zijn proefschrift goedkeurde. Wat we hier
bijwonen is in feite slechts een formaliteit, een ritueel. Het is in
geen decennia meer voorgevallen dat iemand de doctorsgraad
werd geweigerd omdat de verdediging van het proefschrift
tegenviel; niet nadat zo iemand familieleden uit andere
continenten over had laten komen, een groot feest had
georganiseerd en driehonderd boekjes had laten drukken.
Desalniettemin kunnen de opponenten de ceremonie tot een
bijzonder onprettige ervaring maken voor de promovendus.
Door kritische of denigrerende vragen te stellen, te hameren
op insignificante details of de gelegenheid aan te grijpen óver
diens hoofd een meningsverschil met de promotor uit te
vechten. Wetenschap is politiek 1
. Daarom worden ook zo veel
hoogleraren minister.
1 Het omgekeerde is overigens twijfelachtig
14