De uitbreiding van het Nationaal Beiaardmuseum in ... - André Lehr

Achteraanzicht van de uitbreiding van het Nationaal Beiaardmuseum te Asten.
De volgende vraag was welk model? Het welbekende profiel met een bult in de flank? Of
met een recht getrokken flank, zoals dat enkele jaren geleden voor de Akademietoren van
de universiteit te Groningen werd gebruikt? Of wellicht een geheel nieuwe aanpak? Dat
laatste leek zo dwaas nog niet, immers, de aanslagklank van de grote terts-klok is nog
steeds een punt van discussie. De auteur koos daarom voor een geheel nieuwe benadering,
want in plaats van te streven naar de partiaalreeks c 1 -c 2 -e 2 -g 2 -c 3 werd het c 1 -e 2 -g 2 -c 3 -c 3 . Dat
betekende dat de priem c 2 met een kwint tot g 2 verhoogd werd en de oorspronkelijke kwint
g 2 met een kwart verhoogd tot het octaaf c 3 en daarmee dus samenvalt. De slagtoon bleef
daarbij op c 2 gehandhaafd. Een variant daarop was een klok met de reeks c 1 -e 2 -g 2 -bes 2 -c 3 ,
dus geen twee partialen op octaafhoogte doch in plaats daarvan ook een kleine septiem. In
beide gevallen resulteerde dit in een model met als voornaamste visuele kenmerk een aanzienlijk
gereduceerde hoogte. Kan dat en mag dat, zo’n afwijkend klokmodel? En nog wel
voor een museum? Eigenlijk is die laatste vraag onterecht. Het beiaardmuseum wil immers
de hele geschiedenis van klok en beiaard vertellen en niet ergens in het verleden ophouden.