Iedereen lid! Kinderen toegelatenEnkel voor 16 ... - Sodico
Iedereen lid! Kinderen toegelatenEnkel voor 16 ... - Sodico
Iedereen lid! Kinderen toegelatenEnkel voor 16 ... - Sodico
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Roken<br />
onder<br />
vuur<br />
Sinds 1 januari van dit jaar is<br />
OCMW Antwerpen rookvrij.<br />
Ocharme die verstokte rokers,<br />
zal je zeggen en dat deden<br />
we ook! Samen met de personeelsvereniging<br />
van de Stad<br />
deed OCMW Antwerpen een<br />
prachtaanbod: een gratis rookstopcursus!<br />
In totaal acht sessies van twee<br />
uur. Zonder pillen of naalden<br />
en met goeie tips en trucs.<br />
HERMAN<br />
TARATATAAAA!<br />
GELUKT!!<br />
Hoe heb je dit gedaan?<br />
Herman: “Ik wilde al langer stoppen.<br />
Toen kwam het rookverbod en ik dacht:<br />
ik ga niet heel de dag op het werk liggen<br />
smachten naar een sigaretje. Dus kappen<br />
ermee!<br />
Het blijft moeilijk, nog altijd. Elke dag is<br />
er de goesting om er eentje op te steken.<br />
En dan pak ik een snoepke …”<br />
Dikker geworden?<br />
“Euh, misschien wel, geen idee. Er begint<br />
nog niks te spannen. Maar ik pak m’n<br />
broeken graag wat ruimer, dus …”<br />
In sociaal centrum Merksem<br />
keken twee collega’s elkaar<br />
aan en dachten: waarom niet?<br />
Ze schreven zich in en gingen<br />
netjes op cursus.<br />
En wij dachten: hoe gaat het<br />
nu met Tim en Herman? Zijn<br />
ze clean?<br />
Het resultaat:<br />
TIM<br />
JAMMER<br />
MAAR HELAAS<br />
Hoe is dit kunnen gebeuren?<br />
Tim: “Tja, die eerst zaterdag na de cursus<br />
was het bij ons thuis de traditionele<br />
pokeravond. Met sigaren, weetjewel …<br />
En ik was zwak. Slechte timing.<br />
Mijn vriendin was trouwens ook gestopt.<br />
Dat was geen goed idee. We liepen<br />
eigenlijk met twee de muren op en begonnen<br />
op mekaars kap te zitten. Slecht<br />
<strong>voor</strong> de relatie, vonden we. En toen zijn<br />
we samen een pakje gaan kopen.<br />
En we leven nog lang en gelukkig.”<br />
De zeven<br />
magere jaren<br />
14 februari 2005. Ik zit in de tram<br />
huiswaarts en krijg telefoon. Of ik<br />
het huis van mevrouw V. nog wil<br />
kopen? Natuurlijk zei ik volmondig:<br />
“ja!”.<br />
Het was liefde op het eerste gezicht<br />
met die hoop bakstenen en hun<br />
bijzondere bewoonster. Mevrouw<br />
V. redde in haar uppie een hele klas<br />
kinderen toen de bommen in ’43 op<br />
Mortsel vielen.<br />
Thuis regende het natuurlijk ook<br />
bommen en granaten. Ik moest kiezen:<br />
hem of het huis! Uiteraard koos<br />
ik <strong>voor</strong> het huis …<br />
En nu woon ik er dus, zonder man en<br />
de helft van de week met twee kinderen.<br />
Ik betaal me appelblauw aan<br />
de lening, maar dat lach ik zuurtjesgroen<br />
weg. Ik ben eigenaar, weet je!<br />
En als ik doodval (van honger of zo)<br />
is het van míjn kinderen.<br />
Het heeft zelfs niet veel gescheeld:<br />
stoned van de staalverf op drie meter<br />
hoogte en - net nog - op een wankele<br />
ladder tussen slierten behang<br />
anno 1964 …<br />
Maar ik leef nog, proper maar arm.<br />
Deuren met kapot glas, muren vol<br />
putten, een tuin van tapijt: mijn<br />
droomhuis smeekt om een handige<br />
Harry. Ik schuim dus de cafés af op<br />
zoek naar de man met de grootste<br />
handen en de smerigste nagels.<br />
En natuurlijk val ik als een baksteen<br />
(verdomme!) <strong>voor</strong> de eerste beste<br />
mooiprater met twee linkse pollen.<br />
Soort zoekt soort, zal je denken.<br />
Nog zeven magere jaren, dan valt de<br />
eerste lening weg. “En dan ...”, zei<br />
één van mijn meer mondige vriendinnen<br />
dit weekend tijdens een feestje<br />
“is uwe schoonste tijd <strong>voor</strong>bij!”.<br />
Gelukkig is ze lesbisch, anders had ik<br />
met plezier haar vriendje afgepakt en<br />
de volgende dag op de ladder gezet.<br />
Heks Emma<br />
Collegiaal / Loslippig
Change language