Evaluatierapport 2008 - Klassiek op locatie

LIMBURGS SYMFONIE ORKEST
jubileumconcert “Buitengewoon LSO”
6 juli ‘Kasteeltuinen’ ARCEN
2008 werd in Limburg op muzikaal gebied in vele opzichten
het jaar van het Limburgs Symfonie Orkest.
Met de eerste uitvoering in 1883 in Maastricht blijkt
het Maastrichts Stedelijk Orkest vele Nederlandse symfonieorkesten
vóór te zijn gegaan, o.a. het Koninklijk
Concertgebouw Orkest dat in 1888 van start ging.
Dus in 2008 bestaat het LSO 125 jaar, reden voor een
heel jaar topconcerten en programma’s die ook ruimte
zullen geven aan onbekende terreinen. Één der projecten
is een tour van vijf openluchtconcerten in Limburg.
Wij, Klassiek op Locatie, zijn uitermate aangenaam verrast
als ons wordt gevraagd of we onze medewerking
willen verlenen aan één van deze concerten in de Kasteeltuinen
te Arcen.
Middels onze artistiek leider zijn er al eerder contacten
geweest met het LSO en nu blijkt dat Nard de verantwoordelijke
is voor het concept en de arrangementen
van dit spektakel, ligt een volmondig ja voor de hand,
zonder dat we alle consequenties helemaal kunnen
overzien. Het wordt een prachtig avontuur waarbij ook
de Gemeente Arcen-Velden en de Kasteeltuinen Arcen
hun allerbeste beentje voorzetten.
Na een aansprekelijke Ouverture waarin diverse nostalgische
Limburgse liedjes fantasierijk zijn verpakt, betreedt
de meest ervaren en geroemde operasolist van
Nederland het podium.
Het publiek ligt aan de voeten van John Bröcheler en
interpreteert samen met hem elk woord; van Wagner
tot een duet van Mozart dat hij zingt met de jonge sopraan
Daphne Ramakers. Het ritmische duet El Desdichado
van Saint-Saëns maakt de weg vrij voor het lich-
tere repertoire. De Engel Gabriël en Fanfare van Toon
Hermans, Dikke Nel en November van Jack Poels en de
Neet oet Lottum hits: Hald mich ens Vas en Schöld van
d’n Hiemel doen de luisteraars naar het puntje van de
stoel schuiven.
Geen wonder: Nancy Deusings, Jack Vinders en Frans
Pollux voelen zich prinsheerlijk in het warme symfonisch
gespreide bedje waarin zowel de melancholie en
de romantiek, als de volkse uitbundigheid met power
en passie door het LSO tot klinken worden gebracht.
Op het moment dat het stuk “Risk of Fire” als eigentijdse
klap op de vuurpijl wordt ingezet maakt het ruim
drieduizendkoppige publiek zich los van de kartonnen
zitjes en stoelen en wordt er “geswongen” door menige
vijftiger en zestiger. Deze wereldpremière van de hand
van Trance DJ Ron van den Beuken en Nard Reijnders
oogst in de aanloop naar deze “Buitengewoon-Concerten”
veel belangstelling in de klassieke wereld en bij
Radio 4.
Nadat de solisten enige liederen van Jacques Brel in
het Limburgs hebben vertolkt, is de finale aan de jubilaris
zelf. De ouverture 1812 van Tsjaikovski, compleet
met kanonnen, klokgelui, carillon, schutterijen en harmonieën,
zorgt voor een indrukwekkende afsluiting van
dit unieke jubileumproject.
Terwijl méér dan 3000 mensen uiterst voldaan huiswaarts
keren, neemt het bestuur van Klassiek op Locatie
een afzakkertje, tevreden, maar ook nieuwsgierig
vooruit kijkend naar het volgende concert in Maasbree:
dan is Klassiek op Locatie weer zoals het wil zijn...
LES FLEURS NOIRES
“...de Sensualiteit van de tango is een vrouwenaangelegenheid”
13 juli ‘de fabriek’ MAASBREE
Eind negentiende eeuw brachten zwarte slaven in Argentinië
hun muziek naar de sloppenwijken van Buenos
Aires. Men ging naar duistere zaaltjes, onduidelijke
café ‘s, broeierige bordelen of naar smalle steegjes om
te dansen. Harde muziek, rauwe muziek en zo waren de
dansen ook: alles wat het
leven in zich heeft, klonk
door in de muziek, in het
ritme en de danspassen.
Immigranten uit Europa
voegden hun muziek toe, er
kwamen méér ensembles,
méér dansgelegenheden
maar ook; meer tegenstand.
De Tango werd gezien
als een ordinaire, vulgaire
dans, bedacht door
mannen. Langzamerhand
kwam de tango in een beter
daglicht te staan, de kleine
gitaarbezettingen werden uitgebreid met meerdere instrumenten
en de dansscholen introduceerden de ballroomtango.
Dit ging in vele gevallen wel ten koste van
de scherpe interessante kanten van ritme en muziek en
de echte passie werd meermaals een surrogaatpassie.
Piazzolla en zijn Zuid-Amerikaanse vrienden hielden
gelukkig de echte geest levend en dankzij Maxima en
haar legendarische traan kregen we in Nederland een
Piazzolla - en tango revival die onmiskenbaar is.
Het uit Parijs afkomstige tango-orkest Les Fleurs Noires
past volledig in die rauwe traditie. Megaberoemd in
zuidelijk Europa en nog noot één nooit gespeeld in Nederland,
leggen we contact en tot onze vreugde kunnen
de elf vrouwen, komend uit Griekenland, op 13 juli in
Maasbree een optreden verzorgen. Uiteindelijk besluiten
de musici zaterdagavond te landen in Parijs en zondag
te treinen met de TGV naar Luik, waar een bus van
Munckhof Groep hen oppikt.
Zou de naam gekozen zijn naar aanleiding van de diepzwarte
kapsels waaronder de elf Franse en Argentijse
vrouwen schuil gaan, of lag het boek Les Fleurs Noires
de Santa Maria hieraan ten grondslag? In dit boek beschrijft
de auteur de nitraat mijnen in de Noord Chileense
Atacama woestijn, een gebied waar het slechts
1 tot 2 mm per jaar regent en waar menselijk leven
nauwelijks mogelijk is.
De muziek straalt een ongelooflijke intensiteit uit. Bestaande
composities worden afgewisseld met werken
van de pianiste en leidster Andrea Marsili. Soms lijkt
het alsof de instrumenten een stevige afranseling krijgen,
zo onvrouwelijk gaan de meiden tekeer.
Met grote kundigheid en
ervaring worden de dissonanten
en ritmes op
hun plek gezet en dankzij
de glamour en de humor
lijkt het wel of de tango
een nieuwe interpretatie
krijgt, mede door de zang
van Debora Russ. Ineens
krijgt het statement op
hun website een betekenis
die verder gaat dan
een interessant verkooppraatje:
“de Tango is mannenmuziek
die gaat over
vrouwen, liefde, verdriet en passie......de Sensualiteit
van de tango is een vrouwenaangelegenheid”.
De aankondiging van het laatste stuk komt zeer onverwacht,
jammer genoeg is er slechts tijd voor één
toegift: Munckhof maant tot instappen en uitgezwaaid
door het enthousiaste publiek draait de bus richting
TGV, die de “Zwarte Bloemen” met een nietsontziende
power naar Parijs zal denderen. Onze première heeft
geleid tot twee optredens in 2009:
18 september in Amsterdam en 19 september in de
Doelen in Rotterdam.
Ik weet zeker dat daar tenminste één Noord Limburger
aanwezig zal zijn.