Evaluatierapport 2008 - Klassiek op locatie

More documents

Recommendations

Info

SALZBURG ORCHESTER SOLISTEN “...die toon...........boterzacht, als slagroom...” 18 juli ‘parochiekerk’ KESSEL We hebben het zo mooi bedacht: een concert met veertien topmusici uit Salzburg bij de kasteelboerderij Oyen uit de 16e eeuw. Een bouwwerk dat nota bene twee eeuwen ouder is dan Mozart wiens muziek centraal zal staan. Onze twijfel is groot, de veelvuldige regenval, voorafgaand aan de 18e juli maakt het weiland moeilijk begaanbaar. De vrachtwagens die de overkapping, podiumdelen, ge- luid- en lichtinstallaties moeten aanvoeren zullen het weiland behoorlijk schade toebrengen en hoewel het op die vrijdag overdag droog blijft moeten we besluiten om de binnenlocatie op te zoeken. Al zeker de oudere bezoekers zullen ons dankbaar zijn, de natte ondergrond en de kille bries aan de Maas zou menige blaasontsteking hebben veroorzaakt. Op het moment dat de Salzburger Orchester Solisten beginnen met inspelen weten we 100% zeker dat dit een der mooiste concerten sinds jaren gaat worden in Limburg. De klank van de blazers is dermate beheerst en de zuiverheid en balans van de strijkers zó perfect, dat je je niet kunt voorstellen dat dit live is. Het publiek heeft dit waarschijnlijk aangevoeld, vanaf 18.30 druppelen de eersten binnen. Deze liefhebbers willen het zién gebeuren, niet alleen de wijze waarop de musici zonder dirigent met elkaar communiceren, maar ook elke zweetdruppel wil men volgen totdat die verdwijnt in het boord van het hemd. Als om 20.00 uur de musici het strak gebouwde podium betreden zit de kerk barstensvol en zijn vele extra stoelen bijgeschoven. Het onbetwiste hoogtepunt vormt het klarinetconcert van Mozart dat in de originele versie, voor bassetklarinet, wordt uitgevoerd door Ferdinand Steiner. Alle facetten van het musiceren vallen op z’n plaats, en die toon……….boterzacht, als slagroom, vol en krachtig; ongeëvenaard. De veelzijdigheid van Steiner komt optimaal tot uiting in de cadenza’s. Beheerst, hier en daar impressionistisch, zelfs swingend improviserend, lijkt het wel alsof hij op een jazzpodium staat. Hij doet dit op een wijze die dermate dienend is aan de muziek en creativiteit, dat er geen moment sprake is van effectbejag of populisme. Na afloop ontvouwt hij zijn visie: “Voor mij is een cadenza het moment waarop de solist, geïnspireerd door de compositie, zíjn ziel mag en moet blootleggen. Ik heb de behoefte om mijn voortschrijdende muzikale ervaringen te uiten op deze momenten”. Ook de symfonieën van Schubert en Haydn kennen een optimale uitvoering die het publiek muisstil over zich heen laat komen. De ontlading is groot en met een minutenlange staande ovatie worden de Oostenrijkers tot enige toegiften gedwongen. Na afloop pakken we nog een borrel in het Asteria hotel, de thuisbasis van onze ensembles. Hier aan de bar spreken we af dat Ferdinand in 2009 zal terugkomen, de keuze voor ensemble of programma nog even openlatend. De veelzijdigheid en muzikaliteit van deze “gemütliche Aussie” vormt voor ons voldoende zekerheid om hem blindelings te contracteren. Op 19 juli zal hij medewerking verlenen aan een Stravinsky-programma te Gennep. Nu zijn er nog plaatsen beschikbaar!!! NINO GVETADZE & RUBENS STRIJKKWARTET “...of in een computerspelletje verzeild te zijn...” 27 juli ‘parochiekerk’ TIENRAY Als een organisatie in één week tijd tweemaal het noodscenario uit de kast moet halen is dat op zijn zachtst uitgedrukt: niet leuk. Na Kessel blijft het de hele week regenachtig. Voor de beoogde plek in Tienray is dat vervelend, dit idyllische parkje aan de Molenbeek ligt laag en behoeft daardoor meer tijd om op te drogen. Bovendien wijst de broeierige atmosfeer op een voorspeld stevig onweer. Hoewel er al diverse voorbereidingen zijn getroffen tussen de kapelletjes besluiten we om het podium op te bouwen in de kerk van Klein Lourdes. Nu wordt het doorwerken; de vleugel is in aantocht en als die klaar staat willen de musici inspelen. Daar de kerk vrij donker is besluiten we om extra verlichting te plaatsen, waardoor elke gelaatsuitdrukking van de musici echt zichtbaar wordt. Dit blijkt een juiste conclusie: de gelaatstrekken van Nino, zojuist winnares van de Prijs van de Muziekkritiek, de Publieksprijs en de 2e Juryprijs van het Franz Liszt Pianoconcours, leggen haar hele scala aan emotie bloot en de lichaamstaal van de Rubens-musici maken de finesses van het samenspel zichtbaar. Het is ons bekend dat de strijkers behoren tot de meest talentvolle jonge musici in Nederland, maar ieder moet na afloop beamen dat de diepgang, afwerking en interpretatie beslist niet onder hoeft te doen voor de gerenommeerde internationale strijkkwartetten. De intensieve samenwerking tijdens het Orlandofestival tijdens de afgelopen week zal hieraan ongetwijfeld debet zijn geweest. Het touché van Gvetadze is prachtig. Soms lijkt het wel alsof ze de toetsen streelt of aait in plaats van dat er sprake is van aanslaan, maar uitpakken kan ze ook, wat duidelijk wordt bij de Hongaarse Rhapsodie nr.10 van Liszt. De compositie van Joey Roukens: Earnest & Game is zeer verrassend. Af en toe heb je het gevoel popmuziek te beluisteren of in een computerspelletje verzeild te zijn geraakt, gevoed door de andersoortige speeltechnieken van de strijkers. Het na de pauze geprogrammeerde lijvige pianokwintet van Brahms is een werk waarbij het uiterste wordt gevergd van pianist en kwartet. Technisch zowel als muzikaal vraagt het een gigantisch uithoudingsvermogen van elk musicus. Zonder één moment van verslapping spelen de musici naar het vierde deel dat een uitbundig einde brengt aan deze muzikale middag. Het Franz Liszt Pianoconcours heeft inmiddels een hoge status verworven in de wereld van de internationale pianoconcoursen. In 2005 werd de winnaar Yingdi Sun door Klassiek op Locatie uitgenodigd om in de TBS-kliniek te Venray een concert te verzorgen. Wij zijn ervan overtuigd dat Nino Gvetadze binnen een paar jaar ook een plekje heeft verworven tussen de grote eerdere winnaars als: Enrico Pace en Igor Roma. Inmiddels heeft de 1e violiste Quirine Scheffers haar plaats overgegeven aan de Amerikaanse Sarah Kapustin: laten we hopen dat het Rubens Strijkkwartet in de toekomst haar bezetting trouw blijft, dan is internationaal succes verzekerd.
ZOEK JE PLEKJE Geen groeiende aantallen bezoekers dus in 2008 en daarmee ook geen dringende locatieproblemen. We hebben ons voorgenomen de locaties regelmatig te “verversen”. Een publiek met hoge verwachtingen en de mooist gespeelde muziek verdient ook verrassingen. Dat we velen kunnen verrassen blijkt ieder jaar opnieuw. “Hoe hebben jullie deze plek gevonden?” “Geen idee, dat het hier zo mooi was.” “Nou meende ik, dat ik Noord Limburg zo goed kende, hebben jullie me toch nog een onbekende plek gewezen”. Enkele van de opmerkingen die ons worden toevertrouwd. We maken het onszelf niet gemakkelijk. Eigenlijk proberen we zeker driekwart van de concerten in de buitenlucht te laten plaatsvinden. Die plekken vinden we ook. Echter, niet altijd houdt het weer zich aan de zomerafspraak. Dus moeten we niet alleen een buitenplek hebben, maar ook een alternatief voor het slechtweer scenario. Heel vaak zochten en vonden we een droog onderkomen in een van de vele kerken in onze regio. Daar zijn we de parochieherders zeer dankbaar voor. Toch wringt het op enig moment. Niet dat die kerken niet goed zouden zijn, maar we willen ook niet dat ons goed opgebouwde imago langzaam verschuift naar “Klassiek in de kerk”. Al blijft het bijzonder dat na het concert de pastoor met ons een paar pilsjes drinkt. Muziek verbroedert. En bier ook. Soms. De zoektocht naar geschikte en bijzondere binnenlocaties bezorgt nog wel eens kopzorgen. Want bijzonder willen we blijven en alternatieven liggen niet overal voor het oprapen. Ook de concerterende musici zijn bijna altijd aangenaam verrast over de locatiekeuze. Het is nogal een overgang wanneer je op zaterdag in het Concertgebouw in Amsterdam speelt en op zondag op een idyllische plek aan de oevers van de Niers, om maar een voorbeeld te noemen. Een overgang die hogelijk gewaardeerd wordt; ook op de musici heeft de locatie een stimulerende invloed. COMITÉ VAN AANBEVELING dhr. L.J.P.M. Frissen - commissaris van de koningin in Limburg dhr. H.M.F. Bruls - burgemeester Venlo dhr. drs. J.H.H. Mans - voorzitter Stichtingsbestuur Floriade 2012 dhr. ir. H.F.M. Haffmans - ondernemer dhr. John Bröcheler - internationaal operasolist dhr. Gil Sharon - concertmeester L.S.O. / artistiek leider Amati Ensemble
Page 1 and 2: ‘n verrassende Kijk op Cultuur
Page 3: LIMBURGS SYMFONIE ORKEST jubileumco
Page 7 and 8: In het midden van het jaar werd ons
Page 9 and 10: HET WEER DAT WE VERDIENEN Voor de o
Page 11 and 12: DE RIJKE BRAMENPLUKKER en MÉÉR
Page 13 and 14: THE CREW Jan de Vleugelman Klassiek

Evaluatierapport 2008 - Klassiek op locatie

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?