Download (PDF, 1.06MB) - Amelander Musea

Toen de reddingmaatschappij geen sloep in Hollum wenst te stationeren koopt
Sipkes zelf een bootje voor f 22,50.
Die eerste periode zijn ook zeer zeker lang niet alle eilanders bereid om met de veel
te zware boten het riskante reddingswerk te verrichten. Er is een verslag van een
bezoek van een bestuurslid( inspecteur) van de reddingmaatschappij aan Ameland.
Geconstateerd wordt dat de boot en wat er bij hoort in redelijk staat verkeerd. In
Hollum is dan nog de veel te kleine sloep gestationeerd waar D. van der Laag
toezicht op houdt. De inspecteur acht deze boot zeker niet geschikt voor het
beoogde doel.
Klaas Sipkes, die volgens het rapport al zeer bejaard is, wil wel graag van het
toezicht af. Wellicht zal Heere Schols bereid zijn dit van hem over te nemen. De
algemene geest op Ameland is dat men grote problemen heeft met de zwaarte van
de boot en er is weinig lust mee te werken, het vuur ontbreekt en men vindt dat het
werk onvoldoende wordt beloond.
Er zijn wel een aantal reddingsacties in de periode 1824 tot 1843 maar dikwijls
komen de boten niet in actie.
Zeker is dat Klaas Sipkes eerst zelf nog actief heeft meegedaan met het
reddingswerk. Bij latere acties ontbreekt zijn naam als roeier. Maar omdat er steeds
sprake is van wisselende bemanningen is het vrijwel onbegonnen werk om na te
gaan wie als bootsman heeft dienst gedaan.
Zo is er de stranding op 20 augustus 1844 van de Duitse galjas “Diana”. De
reddingboot wordt direct naar het strand gebracht. De bemanning bestaat uit Sijmen
R. Brouwer, Cornelis C. Colmer, Gabbe J. Scheltema, Pieter F. Kleyn, Meindert F.
Metz, Jurjen C. Colmer en Wijbren D. de Boer. Bij de eerste poging lukt het om een
bemanningslid te redden. Een tweede komt in zee terecht maar ook deze weet men
behouden aan wal te brengen. De reddingboot raakt vol water en keert terug.
Cornelis Colmer is echter aan boord van het wrak gesprongen en wordt daar met nog
een schipbreukeling achter gelaten. Bij het strand gekomen raakt de reddingboot in
de problemen en slaat om. Hierbij komen Reddingbootschipper Wijbren Douwes de
Boer en de van het schip geredde kapitein G. Koning om het leven. Met hun paarden
schieten Schelte Jans Scheltema (38 jaar), Thomas B. Roep, Paulus S. de Vries en
C.J. de Jong te hulp. Schelte Jans Scheltema ziet kans een van de mannen uit zee
te redden. Daarna wordt hij door een golf van zijn paard geslagen en verdrinkt.
Cornelis Colmer ziet kans om met een stuk wrakhout de kust te bereiken. De laatste
schipbreukeling lukt dit niet en ook hij komt om het leven.
In feite zouden Wijbren D. de Boer en Schelte Jans Scheltema ook geëerd moeten
worden nu ze bij een reddingsactie om het leven zijn gekomen. Hun namen worden
echter nergens genoemd. Bij het station Hollum is een steen geplaatst met daarop
de namen van de mannen van het station Hollum die tijdens hun werk voor de
reddingsmaatschappij om het leven zijn gekomen. Bij het station Nes is dit niet het
geval maar mogelijk is hier nog iets aan te doen.
Klaas Sipkes blijft tot aan zijn dood lid van het plaatselijk bestuur van Nes. Hij
overlijdt op 11 oktober 1844. Volgens de tekst op zijn fraaie grafsteen is hij dan 84
jaar, 2 maanden en 8 dagen oud!