Doorzetter - Hospice Thuis van Leeghwater

zijn zwager is. “Ik zit bij de Rotary
Purmerend en op een gegeven
moment was er een presentatie
van Astrid Koot. Een fantastische
vrouw die vertelde over het idee om
een ‘hospice’ te bouwen. Daarin
creëer je een thuissituatie voor
mensen die ongeneeslijk ziek zijn
en op korte termijn overlijden.
Wat Astrid ook probeerde bij
banken, financiële instellingen en
particuliere investeerders, ze kreeg
geen geld bij elkaar om het hospice
te realiseren. Dat was voor mij het
moment om te zeggen: ‘Dan bouw
ik het wel’. En dus liet ik het Thuis
van Leeghwater bouwen. In dit
hospice logeren mensen voor
wie geen hoop meer voor is, die
– heel hard gezegd – doodgaan.
We spreken in het Thuis niet van
patiënten, maar van gasten. Zij
kunnen om wat voor reden dan ook
de laatste dagen niet in hun eigen
huis doorbrengen. De partner kan
het – emotioneel of lichamelijk –
niet aan, ze wonen op drie hoog,
of de gast zelf wil niet thuis sterven
omdat hij of zij de kinderen niet te
veel wil belasten. Er zijn allerlei
redenen op te noemen, maar het
gaat er om dat het hospice het gevoel
van thuis evenaart. Het meubilair
ziet eruit als het meubilair dat je
thuis hebt. Je kunt schilderijen
meenemen en noem het maar op.
W ‘We spreken
in het Thuis
niet van
patiënten,
maar van
gasten’
Frits en Astrid
voor hun hospice.
Het grote verschil is alleen dat alles
is aangepast aan de lichamelijke
gesteldheid van de gasten. Zo kan
het bed versteld worden en hebben
we – omdat veel gasten niet meer
goed ter been zijn – een soort
kraansysteem ingebouwd. Er is
een speciale badkamer ingericht,
we hebben familieslaapkamers
en een keuken waar ze zelf hun
eten kunnen koken. Daarnaast
zijn er 24 uur per dag vrijwilligers
aan wezig in het huis. Zij doen geen
verzorgingstaken, maar zijn een
soort ‘buddy’s’ en kunnen altijd
bijspringen. Ik verhuur het gebouw
nu aan de Stichting Hospice Thuis
van Leeghwater voor een symbolisch
bedrag en verdien er niets
aan, het kost alleen, maar dingen
als dit zijn belangrijker dan geld.
De credits voor dit project moeten
ook niet naar mij uitgaan, maar
vooral naar mensen als Astrid
Koot. Zonder haar was het hospice
er nooit gekomen. Ze heeft al een
lintje van de gemeente Beemster
ontvangen voor haar bijdrage voor
de gemeenschap, maar wat mij
betreft wordt dit heel snel een
Nationaal lintje.”
100%NL
‘Een man uit
duizenden’
Astrid Koot: “Zonder de grote
betrokkenheid en inzet van Frits
was het Thuis van Leeghwater
simpelweg niet tot stand gekomen.
Bijna vier jaar heeft hij ruimte in
zijn bedrijf beschikbaar gesteld
voor het trainen van vrijwilligers
en het organiseren van themabijeenkomsten
en door zijn
toedoen zijn er diverse succesvolle
sponsoracties georganiseerd.
De zoektocht naar een geschikte
locatie voor het hospice was
moeizaam, maar Frits maakte
hier — met de aankoop van het
voormalige Groene Kruisgebouw
in Middenbeemster — abrupt een
einde aan. Het is echt een man uit
duizenden. Het vertrouwen dat hij
heeft in het Thuis van Leeghwater
en het gevoel dat we dit initiatief
samen dragen zijn een enorme
steun in de rug. Dit moet gewoon
een groot succes worden!”
25