Koorduitreiking i" Tilburg (Foto: Sectie Communicatie 13 Mechbrig)

schijnbaar leuk vonden om alles wat op straat
verscheen te mitrailleren. 's Avonds kwamen
we zonder uitvallers te Antwerpen aan, waar
we voorlopig werden ondergebracht in de
Luchtbal-kazerne. Het wemelde hier van de
Nederlanders. Vooral de marechaussee's waren
zeer sterk vertegenwoordigd. Blikjes
vleesch werden uitgereikt. Met mes of dolk
moesten ze opengepeuterd worden. M'n mannen
- ongeveer 150 - waren onder veilige
hoede nu.
Ik voelde me moe, en wou rustig slapen. Niet
in deze drukke kazerne echter. Ha, daar is
Frits Horn. Kom mee, jongen. Tezamen hebben
we onderdak gevonden bij particulieren.
Politie kwam voor controle. Frits durfde niet te
slapen. Dan maar met het bed naar den kelder.
's Morgens (13 mei) bleek dat alle troepen,
en dus ook mijn mannen, nog denzelfden
avond waren vertrokken. Dan voortmaken om
weer bij hen te komen.
In Beveren werden we opgevangen door de
gendarme's. U wordt aangewezen om te helpen
bij het controleren der doortrekkende Nederlandsche
troepen. Goed. Tot in den middag
stonden we op post. Allemachtig, wat kwamen
hier veel Hollanders langs, per rijwiel, te voet,
in autobussen. Allen kregen koffie en wijzelf
werden op een warm maal onthaald. Tegen
den avond kwamen wij via Hulst in Axel, waar
de burgemeester mij verzocht tijdelijk als kantonnementscommandant
te willen optreden,
voor de dien nacht aldaar legerende troepen.
Hier was het rustig. Slechts een enkel hoogvliegend
toestel.
In den morgen (14/5) weer door naar Terneuzen.
Troepen kwamen terug. De overvaart bij
Terneuzen is gestaakt. Ga naar Breskens. We
kwamen in Ijzendijke, waar overste Granpré
Moliere de leiding op zich genomen had. Hij
was niet vriendelijk, "bekte" een paar officieren
af en maakte aanmerking op een loszittende
knoop.
Daar kwam sergt. Janssen met 7 van m'n
eigen mannen. Waar is de rest? Over naar
Walcheren, doch ook Breskens is gestremd.
Misschien dat ze nog kunnen terugkomen. Ik
kreeg toestemming om met m'n kleine groepje
onderdak te zoeken in een andere gemeente.
In Zuidzande lagen nog geen militairen. Hier
konden m'n menschen rusten. Ik heb me
daarna gepresenteerd bij Majoor de Heer in
Oostburg, die me aanwees als kantonnementscommandant
van Zuidzande. Prachtig,
dan naar de secretarie om geld voor m'n arme
donders. FI. 25,- Nu kunnen ze weer even
vooruit.
Nu kwamen meer troepen aan. 'n Vrij groot
detachement met Lt. Ballot. Ook hij was uit z'n
evenwicht, ontvouwde grootsche plannen, ging
een bureau inrichten, had "Lotta's" bij zich en
zou slag gaan leveren met de Duitschers.
Arme kerel. Majoor Sicherer kwam en nog vele
anderen, majoor de Bruin, kapitein Schilt en ""
m'n bataljonscommandant Klompers. Hij was
weer rustig.
In Zuidzande zijn we op alle mogelijke manieren
aan het knoeien geraakt: compagnieën
werden gevormd, ontbonden, opnieuw gevormd,
de mannen moesten de wapenen inleveren,
aan anderen werden ze weer opnieuw
uitgereikt. Wat was de bedoeling van al deze
maatregelen toch? Om wanhopig van te worden.
In den avond van 17 Mei werd het onrustig in
de hoogere regionen. Daar ging weer iets
gebeuren, doch beslissingen werden niet genomen.
Lt. Ballot was intuschen opgesloten.
's Avonds om plm. 8 uur kwam bericht dat de
troepen zich gereed moesten maken om te
vertrekken. Ik ben deze boodschap gaan brengen
in verschillende boerderijen. En opeens
was alles in beweging, in de richting Sluis.
Was daartoe bevel gegeven? 'n Ongeorganiseerd
vertrek, absoluut geen leiding. Waar
moest ik me in het donker bij aansluiten? Ha,
daar waren kapitein Vullings en luitenant Horn.
Met jullie ga ik maar mee.
Door Sluis gingen we in de richting Heijst, dat
dien dag lichtelijk gebombardeerd was. Tusschen
Heijst en Brugge was een kanaal brug
door militairen afgezet. We mochten niet verder.
In 'n geitenstal hebben we geslapen. Al
vroeg (18 Mei) reden we verder naar Blanken-
15