Koorduitreiking i" Tilburg (Foto: Sectie Communicatie 13 Mechbrig)

UIT HET DAGBOEK VAN EEN M.T.O.
Eerste luitenant Dirk Badings, Motor Transport Officer van Gevechtsgroep lil, hield een dagboek bij
van zijn belevenissen gedurende de veldtocht van de Irene Brigade. Het zijn z'n persoonlijke
indrukken en weergaven van gebeurtenissen, voorzien van tekeningen en schetsen. In iedere
Vaandeldrager volgen enkele bladzijden uit zijn dagboek, een uniek document.
10 Tuesday (september 1944)
Gisteren zijn we uit Beringen vertrokken en
gingen ong. 3 k.m. naar voren om een positie
in te nemen bij de grote kolen hoop van de
Beeringen kolenmijn. Het is een pracht mijn en
ik keek natuurlijk m'n ogen uit en genoot van
de prachtige installaties voor koeling en de
schitterende headgears, die als machtige stalen
bouwwerken boven alles uitsteken en het
landschap domineren. In de villawijk bij de
kolenhoop bleven we en kregen zoveel gastvrijheid
van de mensen daar, dat we allen in
de huizen onderdak konden vinden.
Ik was ingekwartierd bij de familie Boulanges-
Hoydonckx en heb er genoten van de intense
vreugde van de mensen dat ze niet meer onder
de Moffen zijn. Ze hebben 't niet erg breed
gehad en vertelden ons de meest gruwelijke
verhalen die haast niet te geloven zijn. Zoals
ze bijv. mensen uit de schuilkelders haalden,
hun sieraden, ja alles van waarde, afnamen en
soms uit enkel sadistisch genoegen een handgranaat
in de kelder gooiden. Het meest gehaat
zijn de Belgische en Hollandse zwarten,
die zich beestachtig gedragen, martelen en
treiteren en alles legaal.
Deze dagen hebben de mensen in de kelders
doorgebracht, velen zonder voedsel, en de
schrik zat er nog goed in, want ze sliepen de
nacht weer in de kelder en wij maakten gebruik
van de slaapkamers. Wij hebben heerlijk
geslapen ofschoon er nog door kanonnen
gevuurd werd. Luitenant Badings
Vanmorgen staken voor 't eerst in deze straat
alle vlaggen uit en een ieder kwam nu op z'n
zondags te voorschijn. Nu pas begon het tot
de menschen door te dringen wat het eigenlijk
was om bevrijd te zijn. Ze hebben ons verwend
tot en met. We moesten beslist meeeten
en kregen melk en pannekoeken en ie s a ik
jaren niet heb geproefd: "appelstroop",
Ik ging vandaag naar Leuven om onze gewonden
van de wegoverval op te zoeken en ze
chocolade en cigaretten te brengen. Ik zal het
25