Reuzenmoedervlekken bijkinderen - Huidfonds

Tamar Nijsten: "Eigenlijk is het triest dat huidkanker zo vaak voorkomt."
alle behandelopties wil doornemen, inclusief de alternatieve
mogelijkheden!”
De Franse filosoof Pascal Bruckner omschreef vlijmscherp de
moderne patiënt en wel als volgt: “De hedendaagse patiënt is
een scepticus die in geen enkele behandeling gelooft, maar die ze
allemaal tegelijk probeert.” Het citaat doet Nijsten breed glimlachen.
Hij laat zich echter niet verleiden en zet zijn betoog voort.
“Als arts wil je juist rust, tijd en van twee kanten een luisterend
oor. Want dan krijg je als arts de meeste informatie in de kortste
tijd. Voelt een patiënt zich echter niet op zijn gemak, dan duurt
het consult meteen langer. De tijd is gewoon te krap om alles in
vijf minuten te proppen. En dat is dan ook nog eens inclusief twee
keer handen schudden en aan- en uitkleden.”
Adoptie
Mijmerend: “Eigenlijk is het triest dat huidkanker zo vaak
voorkomt. Want in principe is huidkanker een vermijdbare
aandoening, omdat de meeste huidtumoren het gevolg zijn van
overmatige blootstelling aan UV-straling van de zon. Maar alle
voorlichtingscampagnes ten spijt: gedragsverandering lukt niet,
en al zeker niet bij jongeren. Men doet het niet in Nederland, en
zelfs niet in Australië, waar de voorlichtingscampagnes zeer
intensief zijn gevoerd.”
Wat staat ons te doen?
“Nu primaire preventie - via voorlichting - niet effectief is, moeten
we onze focus vooral richten op mensen die al huidkanker hebben
gekregen. Degenen met een basaalcelcarcinoom (80% van alle
huidkankers) hebben namelijk ongeveer 30 procent kans dat zich
een nieuwe, kwaadaardige plek voordoet. Dat risico is dus hoog
en een goede follow-up van die patiënten zie ik als een medische
en ethische plicht. Daarbij gaat de aandacht uit naar het zo vroeg
mogelijk diagnosticeren van die mogelijke, tweede kankerplek.
Het denken moet ‘om’: huidkanker is niet een eenmalige
aandoening, maar een gezondheidstoestand die het hele leven
duurt. Huidkanker is een chronische ziekte.”
Wiens taak is dat, die follow-up?
“Hier zie ik een taak voor diverse disciplines, met huisarts en
dermatoloog voorop. Maar ook een gespecialiseerd verpleegkundige
of een nurse practitioner kunnen van waarde zijn. De
functie van nurse practitioner is laagdrempelig en zo iemand kan
uitstekend de zorg en ongerustheid van een patiënt adopteren.”
Maar alles heeft zijn prijs?
“Dat moeten we ons goed blijven realiseren. De dermatologische
zorg en de individuele patiënt met huidkanker kunnen ervan
profiteren. Maar het is aan de maatschappij om te bepalen welke
prijs zij hiervoor wenst te betalen.”
M A G A Z I N E H U I D & H A A R M E I 2 0 1 3 13