In vuur en vlam - Nederweert

De brandspuit van Ospel en die van Leveroy werden in de
loop van de oorlog naar de nieuwe brandweerkazerne gebracht.
Helaas werden ze gesloopt omdat de bronzen pompen
bij de bezetter moesten worden ingeleverd.
Medio 1943 werd van de rijke Nederweertenaar Bolle Jan
(Jan Hendriks) van villa Zuidhoeve een luxewagen overge-
nomen van het merk Nash. Cornelis Jonkers maakte een ontwerp
hoe de nieuwe brandweerwagen eruit moest komen
te zien en er werd begonnen met de werkzaamheden. Eerst
werd de Nash ontmanteld en daarna werd op het onderstel
een zogenaamde opbouw gemaakt. Lei Heijnen is begonnen
met het opbouwen en Sjeng Kluskens van de Smisserstraat,
dit was een timmerman die kwaliteitswerk leverde, heeft het
werk naderhand voltooid.
Het werd een open wagen. De opbouw was van iepenhout
gemaakt. De spuitgasten zaten ruggelings tegen elkaar op
banken in de open lucht. De chauffeur en de bijrijder zaten
achter de voorruit, eveneens in de open lucht. Op de laadvloer
onder de banken was een slangenruimte met haspels
op een slede. Een bel verried het uitrukken van de wagen.
Zoals gebruikelijk was de wagen van een zwengel voorzien.
De benzine werd getapt uit 200 liter vaten, terwijl in de tuin
bij de kazerne een waterton van 1000 liter was ingegraven
die gevuld was met benzine die aan het distributiesysteem
van de Duitsers was onttrokken.
Het voertuig werd op 21 september 1944 gevorderd door
de Duitsers. Jef Jonkers, die bij de kazerne woonde, werd
gedwongen om als chauffeur te fungeren. Bij het begin van
de Kerkstraat moest een versperring genomen worden en
kwam het voertuig stil te staan. Hier vluchtte Jef Jonkers weg.
Een Duitse soldaat heeft het voertuig toen meegenomen.
Nadien is het voertuig uitgebrand terug gevonden langs de
Noordervaart. Het was getroffen door een granaat.
De motorspuit overleefde de oorlog en bleef in de kazerne.
Aangezien brandweer Nederweert geen vervoer voor de
motorspuit had, stelden de geallieerden een Bedford 3-tonner
ter beschikking als trekker. Deze werd later vervangen
door een Austin “Bellewagen” van Britse makelij, die het
echter op de slechte wegen in het buitengebied niet goed
deed.
In 1950 kocht de gemeente in Roermond voor 1400 gulden
een Ford legervoertuig dat als vrachtwagen gebruikt werd
door een aannemer. De laadbak werd eraf gesloopt en er
werd, naar hetzelfde ontwerp als dat van de wagen van Bolle
Jan, een opbouw gemaakt op het chassis. Dit gebeurde
bij smid Geusens (Smeeds Pierke) in de Brugstraat voor 960
gulden. Met name knecht Pier Jonkers heeft veel aan de wagen
gewerkt.
Er was nauwelijks een terrein denkbaar dat deze wagen
niet kon nemen. De vele niet gesynchroniseerde versnellingen
stelden echter wel hoge eisen aan de chauffeur. Naast
brandweermaterialen beschikte het voertuig ook over twee
brancards. Deze bewezen meteen hun nut; op de avond
van de inhuldiging had een wethouder te diep in het glaasje
gekeken en werd per brancard naar huis getransporteerd.
14 15
De kazerne aan de Bredeweg. Zoals u ziet moest de brandweerauto
langs de gevel van de woning gestuurd worden. Dit heeft in de haast
van een uitruk wel eens een spatbord gekost.
Het wagenpark in 1950. Links de Ford en rechts de Austin “Bellewagen”
De Ford trekker- manschappenwagen.
De Ford heeft lange tijd dienst gedaan. De “bellewagen”
heeft nog enige tijd als tweede voertuig dienst gedaan en is
vervolgens verkocht aan brandweer Stein.