In vuur en vlam - Nederweert

met diverse hulpstukken. Het heeft ongeveer drie kwartier geduurd,
voordat wij het slachtoffer hadden bevrijd. Wiel Jonkers
heeft de echtgenote van de burgemeester tijdens het incident
telefonisch op de hoogte gehouden over het verloop van de reddingsoperatie.
We hadden toen nog geen verbindingsmiddelen
zodat hij telkens in de buurt bij een woning moest aanbellen
om gebruik te kunnen maken van de telefoon. Ook herinner ik
me hoe slecht de korpsen vroeger samenwerkten. Zo’n 30 jaar
geleden waren we als brandweer Nederweert volledig op ons
zelf aangewezen. Als er een grotere brand was, moest we een
ander korps opbellen met de vraag of ze kwamen assisteren.
Meestal was ook nog eens eerst toestemming van de burgemeesters
nodig. En nadat de assistentie was verleend, stuurden
de gemeenten elkaar ook nog eens rekeningen. Ik herinner
mij nog een brandje in De Groote Peel. Het korps van Meijel
was gealarmeerd, doch de brand was op het grondgebied van
Nederweert. De toenmalige burgemeester van Meijel gaf zijn
korps opdracht om onmiddellijk te vertrekken, terwijl de brand
bijna onder controle was. Door dit onbewaakt achterlaten van
de brand kon deze zich weer uitbreiden en werd brandweer
Nederweert geconfronteerd met een fikse brand.
In dezelfde periode werd Nederweert gealarmeerd voor een
boerderijbrand op de Sint Sebastiaanskapelstraat op de grens
met Weert. Hier lagen destijds sommige woningen in Weert en
andere in Nederweert. De brand was in een boerderij in Weert
maar Nederweert was aan het blussen. Brandweer Weert kwam
aanrijden en het overleg tussen de toenmalige commandanten
verliep bepaald niet prettig. Het gevolg was dat Nederweert
ging inpakken en Weert de eigen slangen begon uit te rollen”.
Op een vraag aan welke brandweerman Sjef de meeste herinneringen
heeft, noemt hij zonder te twijfelen de naam van
Bèr Roost. “We stonden werkelijk dag en nacht klaar voor de
brandweer en hebben samen veel meegemaakt. Bèr is gedurende
tientallen jaren een van de steunpilaren van de brandweer
geweest”.
In 1999 heeft Sjef afscheid genomen van de brandweer. “Ik
was 30 jaar bij de brandweer en vond dat het tijd was om iets
rustiger aan te gaan doen. Maar ik kijk terug op een prachtige
tijd en mijn afscheidsreceptie werd bezocht door collega’s uit
de hele regio”.
Jef Kirkels
“Op 31 jul 1979, volgens de letter van de verordening
mijn laatste dag operationeel, zag mijn vrouw dat het op
het verlichte torenuurwerk 24.00 uur was. Haar reactie:
commandant, daar ga je”.
Jef Kirkels (1919) is op 16 juli 1942 bij de brandweer aangesteld.
Hij schreef zelf hierover “Ik werd in militaire dienst in
koers gezet om officier te worden. Dat ging niet door vanwege
de gebeurtenissen in mei 1940. Wel was doorgegaan dat ik
geleerd had een aantal mensen in een rij te zetten, die aan het
stappen kon krijgen en daarmee kon laten ophouden. Zoiets viel
in het Nederweert van toen nog op. Ik werd gevraagd om de
brandweer marcheren te leren en toog aan de instructie. Blijkbaar
tot voldoening want in 1942 werd ik op verzoek lid van de
brandweer. Wat mij het meest aantrok, weet ik niet meer.”
Als brandweerman is Jef Kirkels in de oorlogsjaren van start
gegaan. Dit waren bijzondere tijden. Denk maar eens aan
het uitrukken naar neergestorte vliegtuigen soms onder het
spervuur van het Duitse luchtafweergeschut. Op 29 april
1945 is hij door het brandweerpersoneel voorgedragen als
tijdelijk commandant. Bij besluit van de burgemeester van 8
februari 1946 wordt deze voordracht geformaliseerd en op
16 augustus 1946 wordt hij benoemd tot commandant.
Jef Kirkels had overal contacten, in Roermond, in Eindhoven,
bij de Rijksbrandweerinspectie, noem maar op. Van deze
contacten wist hij handig gebruik te maken om brandweer
Nederweert te verbeteren. Zo werd in 1955 een hoge druk
tankautospuit gekocht. Dit was voor die tijd een geavanceerd
voertuig en de hoge druk blustechniek was nog nieuw.
Door zijn nauwe contacten met brandweer Eindhoven had
Jef Kirkels deze kennis van de lichtstad meegebracht naar
Nederweert. Ook onderhield hij een goed contact met bur-
Jef kirkels ontvangt een onderscheiding vanwege zijn 25-jarig lidmaatschap
van de brandweer.
gemeester Spiertz, wiens ambtstermijn grotendeels parallel
liep met de brandweerloopbaan van Kirkels. Deze burgemeester
vond een goede lokale brandweer erg belangrijk en
samen hebben ze een grote stempel gedrukt op de ontwikkelingen
binnen de brandweer.
Volgens de overlevering werd Jef Kirkels niet geplaagd door
bescheidenheid. Ook had hij niet met alle bestuurders en
ambtenaren een even gemakkelijke relatie. Zijn mensen
vonden hem echter een goede commandant. De volgende
woorden die oud-lid Wim Mertens op de afscheidsreceptie
op 1 augustus 1979 heeft uitgesproken, zeggen voldoende.
“Als U de groep bekijkt die nu voor u staat, zal er een scala van
beelden aan uw geest voorbijgaan. Onder uw leiding waren
deze mensen lid van de Vrijwillige Brandweer in Nederweert.
Nu zijn we nog een keer bij elkaar gekomen om U te feliciteren.
Ja, ik zie uw wenkbrauwen even omhoog gaan. Wij weten het.
U neemt niet graag afscheid van de actieve brandweer. Toch
feliciteren wij U. En als er iemand is die dat helemaal kan begrij-
90 91
Na een brandweercarrière die 37 heeft geduurd, houdt Jef Kirkels op
1-08-1979 zijn afscheidsrede.