Nieuwsbrief 2012 nr. 2 - CAW De Papaver

Inhoudstafel
1 Redactioneel
2 Chathulpverlenening:
één jaar na de opstart
3 De Katrol-t
4 Bellen blazen
5 Gevonden op het nachtkastje…
6 Stop thuisloosheid
7 Op stap met de vrijwilligers
Vrijwilligers gezocht
8 Versterkt team
9 Intrafamilaal geweld:
beleidsdossier en handboek
Redactie
Guido Vandroemme | Melanie Carnel
Wannes Degraeve | Youri Gesquiere
Eindredactie
Youri Gesquiere
Verantwoordelijke uitgever
Caroline Schaek
Welzijn in de Westhoek
Redactioneel
Steeds met de lach, met veel enthousiasme en interesse zetten de vrijwilligers
binnen de organisatie zich keer op keer in voor hun taakopdracht in het CAW De Papaver.
Het is jullie ongetwijfeld ook al opgevallen dat deze mensen met veel plezier hun tijd opofferen om voor anderen klaar
te staan, hen te helpen waar kan en hun opgedane kennis en ervaring toe te passen op hun eigen omgeving.
De interesse voor het werken met mensen die zich in onze maatschappij in een kwetsbare positie bevinden stimuleert
hen om zich te blijven inzetten voor een betere samenleving.
We mogen er steeds op vertrouwen dat onze vrijwilligers voor ons klaarstaan, een werkje meer of minder, ze doen het
met volle overtuiging, elke keer opnieuw…!
De vriendschap in de groep, een leuke babbel met de collega‟s, en hun doorzettingsvermogen zijn de basis van een
leuke samenwerking.
Daarom willen wij hen vanuit de organisatie naar jaarlijkse traditie bedanken voor hun inzet van het voorbije jaar. Ook
dit jaar is de “week van de vrijwilliger” ons niet ontgaan. Een
bedankingskaartje als attentie, maar ook een klein gebaar, geschenkje of
etentje als waardering voor hun belangeloze inzet doet hen deugd.
Volg de “roze draad” in deze nieuwsbrief om de meerwaarde te ontdekken
van het werken met vrijwilligers!
Melanie Carnel
Administratief bediende
NIEUWSBRIEF CAW DE PAPAVER 2012/02
www.cawdepapaver.be - Pagina 1

In september 2010 lanceerde CAW de Papaver haar totaal vernieuwde jongerenwebsite
www.jacwesthoek.be en daarmee meteen ook de mogelijkheid
tot online onthaalhulpverlening via chat. In een samenwerkingsverband
bieden verscheidene JAC‟s (wat voortaan de afkorting is van : Jongeren
Afdeling CAW) in Vlaanderen een „chatpermanentie‟ aan om alle jongeren in
deze regio te kunnen bereiken.
Los van de vraag van de overheid om alle acties te registeren, keken wij er
na iets meer dan een werkjaar naar uit om het aanvoelen dat de website en
chathulpverlening aanslaan bij jongeren, ook bevestigd te zien in cijfers.
De juiste beleidskeuze
Van alle minderjarigen die beroep deden op de
onthaalwerking van het CAW, bracht maar liefst
26% zijn “muizenissen naar de chat”. De cijfers
bevestigen onze beleidskeuze om in te spelen
op de noden van jongeren in onze regio en
hulpverlening meer te laten aansluiten bij de
jongerencultuur waarin vooral digitale media
prominent aanwezig zijn. Het fysiek en telefonisch
onthaal blijft uiteraard niet weg te denken
uit een laagdrempelige eerstelijnsdienst.
Eigen aan de chathulpverlening is het anonieme karakter. Daardoor zijn een
aantal parameters uit de cliëntregistratie vaak „onbekend‟. Zo is het domicilie
van de hulpvrager slechts in 21% van de registraties bekend. Op basis
van deze onvolledige cijfers kunnen we toch concluderen dat wij jongeren
die tot ver buiten ons eigen werkingsgebied bereiken.
Chathulpverlening, één jaar na de opstart.
Een luisterend oog
www.cawdepapaver.be - Pagina 2
Jongeren hebben nood aan ondersteuning (38%), vragen om informatie
(32%) en advies (19%). Chatsessies gaan over gezinsrelaties (16%), partnerrelatie
(10%), geboorteregeling (10%), seksualiteit (10%), stress en
draagkracht (10%) en verwerkingsproblemen (9%). De aard van de vragen
waarmee jongeren worstelen, bepaalt vaak de “zwaarte” van de gesprekken.
Chathulpverlening is een bijzondere methodiek binnen de onthaalwerking
en vereist specifieke competenties. Contact leggen, een gesprek indelen,
vragen ontrafelen, advies geven, een gesprek afronden… verlopen nu eenmaal
anders dan bij een fysiek gesprek. Een “luisterend oog” en ruimte bieden
aan jongeren om hun verhaal kwijt te kunnen zijn belangrijke aspecten
van de chathulpverlening. Vaak kunnen jongeren na een babbel op de chat
terug verder en kunnen meer ingrijpende vormen van hulpverlening worden
vermeden.
Onze chathulpverleners hebben intussen heel wat expertise verworven om
adequaat te handelen in complexe situaties (bijv. dreiging zelfmoord, risico
op het schaden van de integriteit…). Een draaiboek met heldere afspraken
en handvatten en de kwartaalintervisies dragen bij tot een professioneel
digitaal onthaal en helpen de hulpverleners om hun aanpak steeds te verfijnen
en te optimaliseren.
Andy Vanstechelman, Leaderproject Online Hulpverlening in de
Westhoek.
Guido Vandroemme, registratieverantwoordelijke.
“Werken met vrijwilligers maakt onze organisatie sterker”

De Katrol-t de krabben van de trap
Meewerken aan De Katrol was voor mij een verplicht onderdeel van mijn stage.
Evengoed was het zeer interessant om de doelgroep kansarmen beter te leren
kennen.
Enerzijds bracht het project mij bij dat kansarm zijn veel meer is dan enkel
financiële problemen hebben. Zowel op sociaal, cultureel, financieel als
onderwijsvlak is men arm aan kansen.
De Katrol is daarom een uniek project: het biedt net meer kansen aan deze
doelgroep.
Anderzijds wees het project mij op duidelijke (onbewuste) vooroordelen. Wanneer
men mij voorheen zou gevraagd hebben of ik vooroordelen koesterde ten aanzien
van bepaalde groepen van mensen, zou ik resoluut ontkennend geantwoord
hebben. Toch verwachtte ik niet wat ik ervoer toen ik in contact kwam met „mijn‟
Katrolgezinnetje. Ik was oprecht aangenaam verrast door de warmte, openheid,
ontvankelijkheid, de onderwijsgerichtheid en de goede opvoedingsvaardigheden
van de ouders.
Ik vind het project De Katrol een zeer nuttige bijdrage aan mijn opleiding. Het
confronteerde me met de doelgroep, maar ook met m‟n eigen vooroordelen,
aanpak, normen en waarden.
Kortom, ik werd er bij bepaald hoe mijn wijze van hulp verlenen interfereert met
mijn referentiekader.
Stagiaire De Katrol en student toegepaste psychologie Howest Brugge
www.cawdepapaver.be - Pagina 3
“Door hun
belangeloze en
vrijwillige inzet
dragen onze
vrijwilligers bij tot
herstel van
vertrouwen in de
samenleving”

Bellen blazen
“Als hulpverlener sta je dagdagelijks open voor mensen die het leven als broos en breekbaar ervaren omdat ze
bijvoorbeeld in rouw zijn, geconfronteerd zijn met onvruchtbaarheid, zelfdoding, in een echtscheiding verwikkeld
zijn of een verkeersongeval hebben meegemaakt. Deze themadag is de ideale gelegenheid om als hulpverlener stil
te staan bij de broosheid en breekbaarheid van het leven vanuit de gedachte „Homo bulla‟ (de mens is als een
zeepbel) die verwijst naar de broosheid van het menselijk bestaan.”
Zo luidde de inleiding op deze studiedag, beter kan ik het niet formuleren. (wij nochtans wel, red.) Ik koos de
workshop “Leven met gemis: een nieuwe visie op rouw” naar het boek van Johan Maes, rouwtherapeut. Het is de
auteur zelf die vertelde over hoe rouw in onze cultuur herleid wordt tot rouwpijn: iets wat je zo lang mogelijk moet
vasthouden (want zolang je pijn voelt, blijf je verbonden), maar toch ook zo snel mogelijk moet oplossen (want je
moet „erover‟ geraken). Alsof je het gemis op een dag kunt afsluiten, zomaar. Hij heeft het over kwetsbaarheid
versus veerkracht, over hoe rouw de kostprijs van hechting is.
In de namiddag bracht crisispsycholoog en psychotherapeut Erik De Soir (recent verkozen tot psycholoog van het
jaar) een lezing over “Is irrationeel gedrag in een irrationele situatie rationeel? Zorgzaam omgaan met ingrijpende
gebeurtenissen.” De titel klinkt misschien wat verwarrend, de uiteenzetting was des te boeiender. Vanuit zijn
jarenlange ervaring getuigde De Soir over hoe mensen in een crisissituatie niet in staat zijn om rationeel te denken.
Ze handelen vanuit een meer zintuiglijk, meer „basic‟ niveau. In zijn praktijk werkt hij met mensen die traumatische
ervaringen hebben meegemaakt. Hij doet dit niet enkel door middel van gesprekstherapie; ook wandeltherapie,
shiatsu, cranio-sacraaltherapie, hypnose en meditatie komen aan bod in zijn begeleidingen.
Hoewel de titel van de studiedag verwijst naar de broosheid van het menselijk bestaan, onthoud ik vooral de
woorden „weerbaarheid‟ en „veerkracht‟. Welke ingrijpende gebeurtenissen mensen ook kunnen meemaken, deze
bijzondere eigenschappen zitten in ieder van ons.
Liesbet Miermans
Slachtofferhulp
Over beide sprekers vonden wij nog volgende artikels terug:
http://www.werkgroeproer.be/Bibliotheek/Eigenpublicaties/Boeken/LevenmetGemis/tabid/2035/language/nl-NL/
Default.aspx
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20120323_011
www.cawdepapaver.be - Pagina 4

Gevonden op het nachtkastje …
Uit de marge van het jeugdbeleid.
Werken met maatschappelijk kwetsbare kinderen en jongeren.
Coussée F., Mathijssen C., Acco, 2011.
Als onthaalmedewerker en specifiek binnen mijn opdracht van Jacwesthoek, kom ik regelmatig in contact met
kwetsbare minderjarigen. De vele chatsessies deden mij al langere tijd verlangen naar de vertrouwde geur van een
boek en wat afstand te kunnen nemen van de dagdagelijkse praktijk.
De schrijvers doen de lezer nadenken over jongeren: Hoe ga je met ze om? Hoe spreek je ze aan? Hoe denk je over
hen? Maar ook: Hoe werken jeugddiensten en jeugdbewegingen? Hoe gaan hulpverleners en overheid met jongeren
om? De auteurs richten zich zowel tot jeugdwerkers, beleidsmedewerkers, coördinatoren, docenten, … en besteden
veel aandacht aan de vraag hoe we als samenleving omgaan met kwetsbare kinderen en jongeren.
De vlag „jongere‟ dekt vele ladingen. Scharrelkinderen is een van de vele termen die in het boek worden
toegelicht: kinderen en jongeren die als jonge kuikens speels en vrijelijk bewegen in hun omgeving. Er is
echter geen plaats meer om rond te hangen. Vroeger speelden kinderen buiten voetbal tot het donker werd.
Nu spelen ze computerspelletjes en bekijken ondertussen hun facebookprofiel. Men wil tegenwoordig niet dat
die jonge kuikens losbandig op straat rondhangen in de pas opgeknapte straat vol nieuwe boompjes….
Jeugdwerk kent ook heel wat beperkingen in de omgang met maatschappelijk kwetsbare kinderen en
jongeren. De auteurs hebben het over dertien drempels. Een hele trap dus!
Maar het meest interessante van het boek is wellicht een reflectie over zaken waar jongeren op letten bij een
jeugdwerker. “Heeft hij interesse in mij? Staat hij open voor een gesprek zonder zich op te dringen? Kan je
met hem in vertrouwen spreken… met humor? Aanvaardt hij mij zoals ik ben? Kan ik iets van hem leren? Is
hij enthousiast?”
Waar jongeren op afknappen zijn mensen met gespeelde interesse, die hen afwijzen in hun manier van zijn.
Of mensen die enkel hun job doen.
Dus om van die dertiendelige trap een lift te maken: begin bij jezelf! (Of lees eens een goed boek…)
Andy Vanstechelman
Onthaal
Of dit boek effectief terug te vinden is op het nachtkastje van Andy Vanstechelman laten wij in het midden, net als alle andere spulletjes die er
hun habitat hebben gevonden. Need to know en Nice to know … de principes gelden ook binnen een deugdelijk personeelsbeleid (red.)
www.cawdepapaver.be - Pagina 5
Waar jongeren op
afknappen zijn mensen
met gespeelde interesse,
die hen afwijzen in hun
manier van zijn

Het is ondertussen alom bekend: thuisloos zijn is meer dan een
woonprobleem. En wonen is meer dan een dak boven het hoofd hebben.
Wonen, een thuis hebben, betekent ook geborgenheid, veiligheid, privacy,
identiteit, verankering, een sociaal netwerk, familie, omgeving, buurt, … en
gezond leven. Een plek om te zijn, te eten, zich te verzorgen, te slapen en uit
te zieken wanneer nodig.
”Na een verblijf in het opvangcentrum kan ik eindelijk, samen met mijn
kinderen, op eigen benen staan. Ik ben trots dat ik als vrouw ook mijn
eigen boontjes kan doppen. Ondertussen heb ik ook het nodige vertrouwen
gekregen in mijn woonbegeleider. Dit geeft een veilig gevoel op momenten
dat ik het moeilijk heb.”
Thuisloosheid is een extreme vorm van armoede waarbij het dakloos zijn
slechts de veruitwendiging is van een aantal voorafgaande zaken.
Thuisloosheid ontstaat door een samenspel van verschillende factoren zoals
wonen, economische draagkracht en psychosociaal welzijn.
De ene thuisloze is de andere niet. Het is een zeer heterogene groep wat
betreft leeftijd, levenstraject, moeilijke „huisvestingssituatie‟, gezondheid enz.
Thuislozen hebben echter één treffende gelijkenis : een proces van „ontankering‟
waarbij het sociale weefsel aftakelt, elke vorm van verbintenis
verloren gaat en men zichzelf uitsluit.
“Rolf was pas enkele weken alleen gaan wonen. Hij belde mij in paniek op.
Hij had zo’n brief ontvangen met een ruitje. Alles ging terug mislukken ...
Hij zou beter niets meer betalen en terugkeren naar het opvangcentrum.
Het had toch allemaal geen zin. Hij was gedoemd te mislukken. Het kostte
me wat moeite om hem te kalmeren en met hem af te spreken. Zodra ik bij
hem langs kwam bekeken we samen de brief. Rolf had hem zelfs niet
durven openen. Eens geopend zagen we vlug dat het zelfs niet om een
factuur of een deurwaardersexploot ging. Nee, het was gewoon de
welkomstbrief van Stad Ieper...”
Voor heel wat mensen betekent het opvangcentrum een laatste vangnet. Het
verblijf en de geboden begeleiding kan echter perspectieven bieden tot het
STOP Thuisloosheid
www.cawdepapaver.be - Pagina 6
op duurzame wijze overstijgen van de thuisloosheid.
Het individueel traject, opgestart binnen het opvangcentrum en indien
wenselijk verder gezet bij het terug zelfstandig wonen, biedt de meeste kans
tot een geslaagde en definitieve stap uit de thuisloosheid.
Bij de vervolgbegeleiding, ook woonbegeleiding genoemd, gaan we
gezamenlijk op zoek naar het verder detecteren van problemen, formuleren
van hulpvragen, zoeken naar oplossingen en ondernemen van acties. We
werken nauw samen met diverse welzijnsorganisaties uit de regio. Hierbij
streven we naar een complementariteit met het bestaande aanbod aan
woonondersteuning dat zich naar andere specifieke doelgroepen richt :
Begeleid en Beschermd Wonen (personen met een beperking), Beschut
Wonen (geestelijke gezondheidszorg), Begeleid Zelfstandig Wonen (bijzondere
jeugdzorg) en de Woonbegeleiding vanuit de sociale huisvestingssector.
In het benaderen van de thuisloosheid beogen we een gedeelde zorg, soms
als voorwaarde tot het vermijden van herval, te verwezenlijken.
Het CAW De Papaver vzw beschikt over een opvangcentrum voor thuisloze
vrouwen (met of zonder kinderen) en een centrum voor thuisloze mannen.
Die opvangcentra kunnen samen 22 mensen opvangen.
Net als alle opvangcentra in Vlaanderen zorgt een tekort aan
doorstromingsmogelijkheden voor dichtslibben van de opvangcapaciteit.
Sedert december 2008 biedt het toewijzingsreglement van de stad Ieper de
mogelijkheid op versnelde wijze een sociale woning aan thuislozen toe te
kennen. De woonbegeleiding van het CAW ondersteunt ook hier de huurder
bij de overstap naar het terug zelfstandig wonen. Op jaarbasis hebben tot op
heden telkens 3 à 4 daklozen een versnelde nieuwe start kunnen nemen of
hoe de intersectorale samenwerking tussen Wonen en Welzijn een
meerwaarde kan beteken voor onze doelgroep !
Greet Maenhout, algemeen maatschappelijk werk, woonbegeleiding
Steven Vantorre, coördinator cluster kansarmoede
“vrijwilligers kunnen wat meer tijd vrijmaken voor de mensen en hebben een drempelverlagend effect”

Op stap met de vrijwilligers ontvangst
Het was al heel vroeg druk in ‟t CAW Veurne. We verwachtten namelijk de vrijwilligers uit Ieper. Willem haalde stoelen
van de zolder en samen met Saskia dekten we de koffietafel, sneden de cake aan, en enkele kaarsjes voor de stemming
werden aangestoken.
Rond 10h00 mochten we de vrijwilligers uit Ieper verwelkomen met geurige koffie en lekker gebak. De stemming zat er
meteen in.
Saskia gaf ons een korte rondleiding in het centrum, gevolgd door een bezoek aan de Sint-Walburgakerk die gepland was
om 11h00.
Een rondleiding in de kerk, met deskundige uitleg door Rita, langs het gebeente van Walburga, de 17 de statie van de
kruisweg, en nog veel andere wetenswaardigheden.
Na een wandeling door het stadspark, over het marktplein naar de St-Niklaaskerk. Het culturele gedeelte van de dag werd
afgesloten met een aperitief bij Verdonck, gevolgd door een exquise menu.
Willem zorgde niet alleen voor een prachtig boekje over het korte stadsbezoek, maar ook voor de menukaartjes. Helaas
kwam Jacques hierdoor vroegtijdig te weten waar wij onze “geitenwollensokjes” voor nodig hadden.
Na de lunch trokken we richting Oostduinkerke voor een middag bowling. Kampioenen genoeg, maar iemand die er in
slaagt om met 1 bal twee banen te bedienen was en is daar nog nooit gezien.
Tussen 2 spelletjes in, en om op adem te komen, lekkere pannenkoeken mét een drankje à volonté. En of het smaakte!!
Zoals aan alle plezante dingen kwam ook hier een eind aan.
Iedereen dank je wel voor de leuke dag en speciale dank aan alle vrijwilligers van Veurne voor de organisatie van deze
prachtige dag!
Rita, vrijwilliger Ontvangst Veurne
Vrijwilligers gezocht
Het CAW (Centrum voor Algemeen Welzijn) De Papaver vzw zoekt voor haar locaties in Ieper en Veurne vrijwillige
medewerkers. Je verwelkomt derden/cliënten, zowel telefonisch en aan de deur, op een respectvolle en uitnodigende
manier en brengt hen zo efficiënt mogelijk in contact met de hulpverleners.
Ben je communicatief en sociaal vaardig, handig met de telefoon en computer? En gedurende minstens een half dagdeel
per week beschikbaar? Dan ben je degene naar wie wij op zoek zijn.
Voor meer informatie: www.cawdepapaver.be
Interesse? Contacteer ons: tel 057/22.09.30 en vraag naar Melanie Carnel
www.cawdepapaver.be - Pagina 7

Marie-Anne Fernagut werkte voorheen als lesgever en afdelingscoördinator voor de opleiding
Ervaringsdeskundige in armoede en sociale uitsluiting aan het CVO VSPW van Kortrijk.
De overstap op 2 mei naar het onthaalteam van het CAW en het project de Katrol was een bewuste
keuze. Hierin wil zij graag haar kennis en ervaring inzetten in het werken met mensen in kans armoede.
Zij is mama van 2 kinderen ( 12 en 9 jaar )
Wendy Degraeuwe startte op 2 mei in het Algemeen Onthaal, in een arbeidsritme van 19u.
Ze zal samen met nog een collega in de toekomst instaan voor groepsaanbod van sociale
vaardigheidstraining aan minderjarigen.
Wendy werkte voorheen in het Opvoedingshuis te Oostende, als medewerker in het project „Het
Verschil‟. Dat is een nevenproject van het bekende project „De Katrol‟. Haar taak bestond uit studie- en
opvoedingsondersteuning aan huis. Bij multi-problem gezinnen werkte ze empowerend en
ondersteunend, heel integraal, en vanuit hetgeen de cliënten zelf aangaven. Een heel brede inzet dus.
Wegens het wegvallen van subsidies moest zij echter op zoek naar een andere job, en hoorde van de
vacature bij het CAW. Ze kende het CAW al, en omdat ze gebeten is door de sociale sector en het
helpen van mensen, reageerde ze vol enthousiasme.
Wendy woont in Veurne, en zal vooral in de locatie in Veurne werken.
Hervé Deb(l)auweR, kan jij ons vermaken? Nou en of!
Op 16 april startte Hervé als fulltime klusjesman in het CAW. Hij staat in voor het onderhoud van de 4
panden en doet wel eens wat meer (als je het hem heel vriendelijk vraagt).
Na meer dan 20 jaar als schrijnwerker te hebben gewerkt, was het tijd voor iets anders. Een e-mail aan
de burgemeester (sinds kort lid van de Raad van Beheer) leverde hem zijn job als manusje van (bijna)
alles op.
Hervé in ‟t kort:
· Groot is hij niet; zijn breedte compenseert voldoende ;)
· Diehardfan van de Club (check deze zomer zijn tattoo op de linkerschouder)
maar Iepers voetbal is ook het aanmoedigen waard.
· Vroeger zelf voetballer en ook tennis-ster.
· Coca-Cola reclame vindt hij op zijn best rond kerst.
· Al 19 jaar getrouwd („goh, van 1993‟) met Sylvie. Drie jaar minder lang papa van Shavely!
Tip voor wie Hervé wil zien razen (geen typ-, noch spellingsfout): Rijd rond 16u in de omgeving van het
MOC aan een maximum van 10 km per uur…
Zorg voor een stevige bumper!
www.cawdepapaver.be - Pagina 8

“Vrijwilligers hebben
een frisse kijk
op de organisatie
en delen
hun ervaringen
met de hulpverleners”
Intrafamiliaal geweld: beleidsdossier en handboek
Het Steunpunt Algemeen Welzijnswerk heeft na zes jaar de balans opgemaakt van de
aanpak van familiaal geweld op de eerste lijn en dit op een ogenblik dat de sector
nieuwe beleidsontwikkelingen mag doorkauwen. In het beleidsdossier komen aan
bod: wat is familiaal geweld, in welke mate komt het voor en hoe kijken we er naar?
Het Steunpunt heeft ook een balans opgemaakt van de werking van de CAW's gedurende
de afgelopen zes jaar en waagt zich tot slot aan enkele beleidsaanbevelingen
voor de centra en voor de overheid.
Het handboek Familiaal geweld is ontwikkeld voor praktijkwerkers en leidinggevenden
in alle sectoren die met deze problematiek geconfronteerd worden. Het boek
geeft een beeld van de verschillende vormen waarin geweld zich kan manifesteren:
geweld tussen (ex)partners, stalking, kindermishandeling, eergerelateerd geweld, geweld
tussen broers en zussen, van kinderen naar hun ouders, van volwassen kinderen
naar hun bejaarde ouders. Ook pleegouders, stiefouders, halfbroers en -zussen komen
in het vizier. Het boek geeft inzicht in de problematiek van familiaal geweld in de
verschillende fasen. Er worden zowel instrumenten voor screening aangeboden als
handvatten en elementen voor visie en beleid om familiaal geweld aan te pakken.
Het uiteindelijke doel van het boek is het bijdragen tot het goed omgaan met geweld
in het gezin. Dat betekent ook (een herhaling van) geweld vermijden, veiligheid
bieden en geweld correct bestraffen, en vooral geleden leed helpen herstellen.
Beleidsdossier "Klopt dit nu? 6 jaar werken rond familiaal geweld"
Dit dossier kost 10 Euro voor CAW' s en 15 Euro voor derden (verzendingskosten niet inbegrepen).
| Download | Bestellen |
Handboek Familiaal geweld
Bekijk hier de infofolder met bestelkaart.
www.cawdepapaver.be - Pagina 9