Download - Natuurpunt

omgeving. Dit betekent dat de dieren sterk gebonden zijn aan natte valleigebieden en zich dan
vermoedelijk ook langs deze valleien verplaatsen. Zij maken ook dankbaar gebruik van de
verspreide kleinere maar oude bossen, en tevens van bosrijke kasteeldomeinen waar een vijver
vaak een extra aantrekkingspool is.
6.1.4. Aanbevelingen
6.1.4.1. Bosbeheer
Een bosbeheer afgestemd op Bosvleermuis richt zich op die functies van het bos die voor de soort
van belang zijn:
- Bosbeheer in het kader van verblijfplaatsen
De exacte voorkeuren van koloniebomen van Bosvleermuizen zijn nauwelijks gekend in Vlaanderen.
De enige bekende kolonie bevond zich in de top van een hoge zomereik, op een hoogte van 25m
(Janssen & Dekeukeleire, 2012). Bosvleermuizen zijn echter gekende boomholtenbewoners,
gebonden aan oude bossen. Om die reden is een groot aanbod aan oude bomen met holten van
belang. Uit eerder boomholtenonderzoek bleek dat 20 holten per hectare optimaal zijn voor
vleermuizen – waarbij aanbevolen wordt om minstens 16 bomen met holten per ha te voorzien
(Willems, 2003). In percelen met jongere bomen (waar de kans op meerdere holten per boom relatief
klein is) moet gestreefd worden naar effectief 20 bomen met holten per ha.
- Bosbeheer in het kader van foerageergebied
Omwille van de voorkeur van de Bosvleermuis voor bosrijke, vochtige halfopen omgeving als
foerageergebied, wordt aanbevolen voldoende dergelijke gebieden te onderhouden. De meest ideale
combinatie is half open grasland en waterpartijen in de nabijheid van oud bos. Open stroken of
kapvlaktes in het bos zelf kunnen ook bijdragen aan een uitgebreid foerageergebied.
Vermijden van verlichting van dergelijke locaties is eveneens belangrijk. Verlichting van een kasteel
kan problematisch zijn als de graslanden en vijver naast het kasteel jachtlocaties zijn.
6.1.4.2. Landschapsbeheer
Bosvleermuizen zijn stevige vliegers, en zijn daardoor iets minder gebonden aan kleine
landschapselementen dan de meeste andere vleermuizensoorten om zich van kolonie naar
foerageergebied te verplaatsen. Zij maken daarentegen wel gebruik van langere routes en grotere
gebieden.
Dit impliceert dat een landschapsbeheer dat rekening houdt met Bosvleermuizen grootschalig moet
bekeken worden. De versnipperde bossen langsheen de Laan vormen momenteel stapstenen voor
Bosvleermuis tussen de verschillende foerageergebieden, en dienen daarom behouden te worden.
Dit is tevens belangrijk omdat op deze manier de verbinding kan behouden blijven tussen de
populaties van het Zoniënwoud en die van het Meerdaalwoud. De oppervlakte van dergelijke
snipperbossen kan uitgebreid worden, waardoor de minimumoppervlakte bereikt kan worden om ook
tussenin lokale populaties te laten verblijven.
Het kleinschalig, bosrijk en landelijk houden van de omgeving staat garant voor het behouden van
een geschikt foerageergebied voor Bosvleermuizen. Aandacht moet ook gaan naar het beperken
van verlichting, en het behoud van donkere zones om drukkere (lintbebouwde) wegen te kunnen
passeren. Deze maatregelen komen ook andere vleermuizensoorten ten goede.
De bossen ten westen van Brussel waar Bosvleermuizen voorkomen, liggen vrij ver en geïsoleerd
van elkaar. Het ontwikkelen van lokale kleinere bospartijen, verbonden door kleine
landschapselementen als bomenrijen, dreven en heggen, doorbreekt het isolement en laat
Bosvleermuizen bovendien toe ook andere voor hen geschikte bossen (Kluysbos, Hallerbos,
provinciaal domein Huizingen, …) te bereiken.
Vleermuizen in bos en park in de provincie Vlaams-Brabant 89