Over Oegstgeest oktober 1997 - Vereniging Oud Oegstgeest

ouw trok men de bovenverdieping
door, zodat de zieken binnendoor
naar de medische diensten konden
worden gebracht. Tevens ontstonden
zo twee doorgangen "voor den
in- en uitgang der koetsen, zodat
dezelve niet zouden botsen". (Jaarverslag
geneesheerdirecteur 1897).
Er werd snel en hard gewerkt: op 27
januari 1897 arriveerden de eerste
vier patiënten. Aan het einde van
1897 waren vrijwel alle gebouwen
gereed. Op 238 patiënten waren er:
een geneesheer-directeur, een tweede
geneesheer, een hoofdzuster, zes
verpleegsters, een verpleger, een
huismeester, een boekhouder, een
linnenjuffrouw, een tuinbaas en veertien
"hulpkrachten" .
Kort na de stabilisering van het werk
werden de eerste verplegenden geworven.
Zij moesten zijn :"volkomen
gezond, van onbesproken gedrag,
betrouwbaar, zachtzinnig, opmerkzaam,
ijverig en voldoende ontwikkeld
om de te geven cursussen in
krankzinnigenverpleging moeiteloos
te kunnen volgen". De verpleegsters
21
moesten "tijdens het werk de voorgeschreven
kleeding dragen en zich
buiten de inrichtingen kleeden in
overeenstemming met de ernst en
de waardigheid van haar beroepM .
Bouw, inrichting en latere reparaties
gingen gepaard met uiterst zorgvuldige
overwegingen wat betreft doel-
matigheid, innovatie en zuinigheid.
Uit binnen- en buitenland kwamen
gestichtsdirecteuren kijken naar de
toen zeer moderne isoleerkamers en
later naar de badkamers voor permanente
badverpleging ter kalmering
van onrust.
De krankzinnigengestichten waren
reeds een eeuw lang sterk gesloten
gemeenschappen, waar de "lijders"
werden opgevangen met zorg, rust,
regelmatig leven , zo mogelijk gesprekken
en zo nodig kalmerende
medicijnen. Aan dit statische beeld
zou Endegeest niet voldoen: In 1899
wordt de eerste hoogleraar in de
psychiatrie benoemd: Prof. Dr. G.
Jelgersma. Hij houdt demonstraties
van patiënten in het hoofdgebouw,
die zich in een grote belangstelling