Publicatie: Nazorg, onze zorg - Veiligheidshuis.nl

Rob Platzbeecker
Penitentiaire inrichting Roermond
In detentie, vrij, in de fout en weer
in detentie: Rob Platzbeecker
(PI Roermond) maakte het maar al
te vaak mee. “In feite waren we
mensen aan het rondpompen en
achteraf gezien deden we het ook
niet slim. We sneden tijdens de
detentie alle banden met de
samenleving door en van nazorg
was geen sprake.” Inmiddels gaat
het in Limburg een stuk beter, met
dank aan de levensloopbenadering.
“ Levensloopbenadering
Het is een opvallend contrast: de streng voor de buitenwereld
afgeschermde omgeving van de penitentiaire inrichting Roermond
versus de bijna onbegrensde wijze waarop Rob Platzbeecker de
buitenwereld in Roermond naar binnen haalt.
Platzbeecker is directeur van de unit trajectfacilitering. Deze unit
begeleidt trajecten van gedetineerden en streeft daarbij nadrukkelijk
naar ketensamenwerking en informatie-uitwisseling. Daarnaast
geeft hij leiding aan het ketenbureau gevangeniswezen Limburg.
De penitentiaire inrichtingen in Limburg werken vanuit de levensloopbenadering,
zo vertelt hij. “Onze trajecten beginnen meestal nog
voordat de gedetineerde binnenkomt en gaan vaak nog door als hij
al weer op vrije voeten is.” De levensloopbenadering is een fundamentele
keuze, vindt Platzbeecker. “We hebben voor deze werkwijze
gekozen op grond van wetenschappelijk onderzoek van Nelissen
Onderzoek & Advies (zie kader, red.). Hun onderzoeken hebben aangetoond
dat we detentie te veel beschouwen als een afzonderlijke
fase - een fase waarin zo’n beetje alle banden met de samenleving
worden doorgesneden - en dat deze werkwijze niet bijdraagt aan
oplossing van de problemen. Detentie moet je niet zien als een onderbreking
van iemands leven, maar als een onderdeel ervan.
Een fase.”
Doorpakken tijdens detentie
Er zijn volgens Platzbeecker goede redenen om de detentie tijd ten
volle te benutten voor interventies. “De GGZ heeft vaak moeite de
mensen te vinden die zorg nodig hebben. Vele van hen leiden een
zwervend bestaan. Bovendien wijzen ze buiten op straat zorg vaak
verkleint kans op recidive”
32 33