You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Pastoraal artikel<br />
GOd ErVarEn<br />
In hET PaSTOraaT<br />
Pastorale modellen (IV)<br />
Toen Hij met hen aan tafel<br />
aanlag, nam Hij het brood,<br />
sprak het zegengebed uit en<br />
gaf het hun. Nu werden hun<br />
ogen geopend en herkenden<br />
ze Hem. Maar Hij werd<br />
onttrokken aan hun blik.<br />
Lc 24:31,32<br />
Wat is een geslaagd gesprek?<br />
Wanneer kun je een pastoraal gesprek als<br />
geslaagd beschouwen? Of beter: wanneer<br />
is het gesprek tot zijn doel gekomen? Wat<br />
moet er bereikt worden in zo’n gesprek?<br />
Een goed wederzijds contact, belangstelling<br />
en openheid: ze zijn onmisbaar in het<br />
pastoraat. Maar is dat voldoende? Wat is<br />
het eigene van het pastoraal gesprek waar<br />
we naar toe willen werken? Want zelfs al is<br />
er openheid om over de geestelijke kant<br />
te spreken en is er de mogelijkheid om de<br />
Bijbel te laten spreken, dan nog kan het<br />
zijn dat er geen verandering komt.<br />
het kantelpunt<br />
De Emmaüsgangers zeiden achteraf dat<br />
hun hart in brand stond toen Hij de Heilige<br />
Schrift voor hen opende, maar dat was niet<br />
genoeg. Het kantelpunt dat verandering<br />
bracht, kwam pas op het moment waarop<br />
ze Jezus herkenden bij het breken van het<br />
brood. Jezus ontmoeten en Hem zien, is<br />
iets dat alles anders maakt. Hetzelfde zie je<br />
trouwens bij de andere personen die Jezus<br />
na Zijn opstanding ontmoet hebben.<br />
En in het pastoraat?<br />
Maar wat is het kantelpunt dat wij in ons<br />
pastoraat willen bewerken?<br />
Gerrit Houtman, www.bethesda.be<br />
Ik moet denken aan grote opwekkingsbijeenkomsten<br />
waar gezongen en gebeden<br />
wordt, waar het woord wordt verkondigd.<br />
Maar dan, als hoogtepunt waar alles om<br />
draait: de altar-call. Het moment waarop<br />
mensen naar voren worden geroepen<br />
om hun hart aan Jezus te geven. Ik vind<br />
dat altijd weer een ontroerend moment,<br />
ook al weet je niet precies wat er in de<br />
harten omgaat van al die mensen die naar<br />
voren komen. Maar hoe is dat in het pastoraat?<br />
Daar gaat het soms om bekering,<br />
om overgave, maar vaak ook om andere<br />
dingen, zoals keuzes maken, inzicht krijgen,<br />
begrepen worden, troost ontvangen,<br />
dingen loslaten enz. Kun je de link leggen<br />
tussen al die verschillende zaken en het<br />
herkenningsmoment bij de Emmaüsgangers?<br />
God ervaren<br />
Ik merk dat iedere christen het diepe<br />
verlangen heeft om God te ervaren. Veel<br />
van onze liederen gaan daar over. In het<br />
bijzonder, in de psalmen zie je dat diepe<br />
verlangen om God zelf te ontmoeten, uitgedrukt.<br />
Met name in Ps 27:4 staat dat<br />
schitterend verwoord: Ik ken slechts één<br />
verlangen, wonen in het huis van de Heer,<br />
om te genieten de pracht van de Heer en<br />
met vreugde zijn heiligdom in mij op te<br />
nemen. Als je achteraf na de dienst onder<br />
de koffie met mensen spreekt en vooral<br />
goed luistert, ontdek je soms dat dat verlangen<br />
er is en ook of dat beantwoord is<br />
in de dienst. Maar hoe en wanneer wordt<br />
dat verlangen beantwoord binnen ons<br />
pastoraat?<br />
herkennen<br />
In dit Bijbelverhaal lezen we dat zij Hem<br />
herkenden. Voor mij is dit cruciaal in elke<br />
soort van pastoraat. Herkennen mensen<br />
Jezus midden in hun nood, in hun vra-<br />
6<br />
gen, in hun problemen, in hun zonden?<br />
Ontdekken ze net als Petrus dat als je op<br />
het dieptepunt van je leven bent, juist<br />
dan Jezus zich liefdevol naar je omdraait<br />
met een blik vol vergeving? Ontdek je in<br />
je zwaktes en beperkingen de aanwezigheid<br />
van God? Het wezen van pastoraat<br />
is niet de aanwezigheid van God in onze<br />
successen en onze overwinningen maar<br />
juist om God te ontmoeten als je aan de<br />
grond zit. Herkenning betekent dat naast<br />
ons verdriet, de fouten en het lijden ook<br />
Zijn aanwezigheid er is en dat dit alles anders<br />
maakt.<br />
de rol van de pastor<br />
De vraag is natuurlijk, kun je als pastor<br />
hier een rol in vervullen? Is dit niet het<br />
werk van de Heilige Geest waarvoor je<br />
kunt bidden en waar je op hoopt maar<br />
toch onmogelijk zelf tot stand kunt brengen?<br />
Dat is inderdaad waar, hier treed je<br />
als pastor een paar stappen terug. Hier<br />
word je de voorzichtige toeschouwer<br />
die wel aandachtig kijkt en luistert, maar<br />
niets kan organiseren. Toch is daarmee<br />
niet alles gezegd, want waar echt contact<br />
met mensen wordt gemaakt en de Schrift<br />
wordt geopend, daar wil God zich ook<br />
kenbaar maken en bevestigen wat we<br />
zaaien en hopen. Daarom, ook al ben je<br />
toeschouwer en word je regelmatig verrast<br />
door wat God doet, toch is het gebeuren<br />
niet onverwacht. In geloof en verwachting<br />
kijken we uit naar het moment<br />
waarop mensen Jezus in hun leven zien.<br />
De volgende keer: stap 5 terug naar de toekomst<br />
Gerrit Houtman is verantwoordelijke in de ecvgemeente<br />
van Meeuwen-Gruitrode<br />
en als relatie- en gezinstherapeut eindverantwoordelijke<br />
van Bethesda, christelijk centrum voor vorming en<br />
hulpverlening te Genk en Antwerpen
Change language