Gewrichten

415Z3.FM
Het bewegingsapparaat
Middenvoetsbeentjes (= ossa metacarpalia)
De ondervoet van de voorpoot van de hond en de kat (we spreken bij deze
dieren niet van handen) bestaat uit de middenvoetsbeenderen en de tenen. Er
zijn vijf middenvoetsbeentjes. Hiervan zijn er vier goed ontwikkeld en hebben
een draagfunctie. De meest mediale metacarpalia heeft geen draagfunctie en is
onderontwikkeld.
De metacarpalia worden van mediaal naar lateraal genummerd: os metacarpale
1 ligt aan de kant van de ”duim”, os metacarpale 5 aan de kant van de ”pink”.
Tenen (= digiti)
Er zijn in de voorpoot vijf tenen aanwezig. Ze worden net als de metacarpalia
genummerd van mediaal naar lateraal. Iedere teen bestaat uit drie kootjes
(= falanges) behalve de 1ste, meest mediale, teen die uit twee kootjes bestaat.
De phalanges worden genummerd en wel van de metacarpalia af naar beneden
(= van proximaal naar distaal). De eerste falanx vormt een gewrichtje met de
corresponderende metacarpalia, de derde falanx draagt de nagel.
Het bekken (pelvis)
q Het bekken vormt een stevige structuur die dient om de achterpoot aan de
romp te bevestigen. Bovendien brengt het bekken de stuwende kracht van de
achterpoten over op de ruggengraat en beschermt het de organen die erin
liggen. Het bekken bestaat uit drie paar (= zes) botten. Drie in de linker
bekkenhelft en drie in de rechterhelft. Het zijn respectievelijk het darmbeen
(= Os ilium), het zitbeen (= Os ischium) en het schaambeen (= Os pubis) (zie
afbeelding 15). Het Os ilium, Os pubis en Os ischium zijn geheel met elkaar
vergroeid, net als de schedelbeenderen.
w De linker- en rechterbekkenhelften zijn stevig aan elkaar bevestigd door middel
van de symfysis pelvis. Bij de geboorte kan de symfysis wat uit elkaar wijken
waardoor het geboortekanaal wat ruimer wordt.
Het Os ilium is aan het heiligbeen (= sacrum) verbonden door middel van
ligamenten waardoor het bekken stevig bevestigd is aan de wervelkolom.
De bekkenbanden van de moeder worden bij de geboorte slapper en langer.
Ook hierdoor wordt het geboortekanaal ruimer zodat het jong makkelijker
geboren kan worden.
In het bekken zit links en rechts de kom van het heupgewricht, het acetabulum.
Heupgewricht
Het bekken is via het heupgewricht verbonden met het dijbeen. Dit gewricht
kent bewegingen in voor- en achterwaartse richting, in zijdelingse richtingen
en een draaiende beweging.
In het heupgewricht vinden we als extra versteviging een ligament (= lig. teres)
dat de heupkom verbindt met de kop van het dijbeen. Dit ligamentum
verhindert dat de kop uit de kom schiet.
3.17