Gewrichten

415Z3.FM
het bekken
de achterpoten.
Het bewegingsapparaat
De schedel
De schedel bestaat uit twee groepen botten. Dit zijn ten eerste de beenderen die
de hersenholte omhullen: de hersenschedelbeenderen oftewel hersenpan. En
ten tweede de beenderen die het gezicht vormen: de aangezichtsbeenderen, die
de mond- en neusholte omhullen.
1. bovenste kaak (os maxillare)
2. neusbeen (os nasalis)
3. jukbeen (os zygmaticus)
4. voorhoofdsbeen (os frontalis)
5. wandbeen
6. achterhoofdsbeen
7. slaapbeen
8. onderkaak (os mandubulare)
9. achterhoofdsknobbel.
Afb. 4. Hondenschedel van opzij gezien.
Schedelbeenderen
De schedelbeenderen (zie afb. 4, nummers 4, 5, 6, 7 en 9) hebben de taak de
hersenen te beschermen. Het zijn dus zeer sterke platte botten die met elkaar
vergroeid zijn. Bovendien huisvesten ze de ogen, oren en het reukzintuig.
In het achterhoofdsbeen is een grote opening aanwezig: het foramen occipitale
magnum.
Het verlengde merg gaat via deze opening over in het ruggenmerg.
Er zijn drie schedelvormen:
De metacefale (middenschedelig), die we zien bij de Duitse herder. Dit is de
meest natuurlijke vorm.
De dolichocefale (langschedelig), die we zien bij de windhond.
De brachycefale (kortschedelig), die we zien bij de pekinees of de Perzische
kat.
3.7