nr 3 - NGV Afdeling Zeeland - Nederlandse Genealogische Vereniging

keerde de nieuwe notaris terug en begon hij zijn nieuwe loopbaan in de stad waar
hij was toegelaten. Verhuisde hij naar een andere plaats binnen het gewest, dan
was geen nieuwe procedure nodig, maar kon hij daar verder gaan op basis van
deze toelating. Jacob Trompert kreeg zijn akte van creatie op 28 februari 1707 op
aanbeveling van het stadsbestuur van Brouwershaven en op 14 maart daaropvolgend
werd hij toegelaten als notaris. In die stad was hij de opvolger van notaris
Jacobus van der Wolf, die naar Zierikzee was vertrokken.
Van notaris Trompert zijn de notariële akten over de periode 1707-1717 bewaard
gebleven. Die berusten met de andere in het Gemeentearchief Schouwen-
Duiveland. Vrijwilligers maken daar deze akten voor wat betreft de periode tot
1811 toegankelijk. Al ruim 32.000 akten zijn op die manier bewerkt. Deze toegang
is te raadplegen op de website. Het adres is www.schouwen-duiveland.nl. Daarna
achtereenvolgens aanklikken: Gemeentearchief / zoeken in de collectie / notariële
akten. Daarna kan op elke naam worden gezocht. De akten zelf zijn ter inzage in
de studiezaal van het Gemeentearchief, dat gehuisvest is in het gemeentehuis
aan de noordwestzijde van Zierikzee (Laan van St. Hilaire 2). Op de website is
onder andere informatie over de openingstijden te vinden.
Alvorens we ingaan op de transcripties eerst iets over de vorm. De akte betreft
een testament. De aanhef ervan - de notaris begint met ‘In den name Godes
amen’ - was gebruikelijk. Dat geldt ook voor de formulering over het beschikken
over de ‘tijdelijke’ goederen, immers na de dood moet alles worden losgelaten.
Ten slotte was het ook gebruikelijk om alle eerdere testamenten of wilsbeschikkingen
te herroepen. Dat moet ons niet op een dwaalspoor brengen. In veel gevallen
was er geen testament opgemaakt, maar nam de notaris toch zo’n passage
op om elk misverstand uit te sluiten. Het zoeken naar een eerder testament
kan daarom negatief eindigen.
Ook komt vaak voor dat de notaris melding maakt van ziekte. In deze gevallen
was sprake van een zodanig ernstige ziekte die wellicht kon eindigen met de
dood. Daarom werd de notaris erbij geroepen voor het opmaken van het testament.
Die ziekte mocht echter niet zodanig zijn dat de betrokkene niet meer aanspreekbaar
was. Hij of zij moest derhalve in een dusdanige toestand zijn dat goed
beseft werd wat vastgelegd ging worden. Zijn of haar verstand en geheugen
(‘memorie’) moesten in tact zijn. Dat laatste legde de notaris vast om achteraf
geen onnodige discussies op te roepen over de geldigheid van het testament.
Ten aanzien van de transcripties gingen de inzenders in de fout bij de achternaam
van de notaris. Trampert lag ook erg voor de hand. Transcriptie van eigennamen
is lastig, vooral wanneer we niet goed thuis zijn in de gangbare familienamen.
In dit geval moest de a in Trampert een o zijn. Met de namen van het echtpaar
ging het iets beter. De inzenders maakten nog een ander gezamenlijke foutje.
Aan het eind van de achtste regel staat ‘en’ met een streepje erboven. Dat
streepje duidt een afkorting aan, in dit geval is dat: ende.
De notaris maakte twee schrijffoutjes. Letterlijk schreef hij ‘haer verstaet’ in plaats
van ‘haer verstant’. Dit foutje hebben we in de transcriptie stilzwijgend hersteld.
Even verder schrijft hij ‘niet wettende de tijt nog uijre’. De dubbele t in ‘wettende’
is ook een schrijffout maar laten we staan omdat de betekenis nog steeds duide-
- 36 -