Goed Bezig nr.1 - Stichting Ravelijn

Goed Bezig nr.1 

periodiek van Stichting Ravelijn • januari 2008 

In dit nummer o.a. 

Als vrijwilliger op weg naar ‘echt werk’ 6 

‘Doe iets waar je energie van krijgt’ 16 

Netwerk Mantelzorg van start 30 

Stichting Ravelijn • vrijwilligers • mantelzorg • maatschappelijk inzet 

Goed Bezig nr. 1 2010 1

Ruimte voor afscheid 

colofon 

Redactie Adriënne Nijssen, Irma Janssen, Jacqueline van Luit, Cecilia Arons, Natanja Vreugdenhil Eindredactie Natanja Vreugdenhil Ontwerp 

Concreet geeft vorm Drukwerk Drukkerij Van Beek Fotografie Hans Niezen, Wil Groenhuijsen, Robert Stokman, Jet Kraanen, Ravelijn 

Niets uit deze uitgave mag zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de Stichting Ravelijn verveelvoudigd en/of openbaar worden 

gemaakt door middel van druk, offset, fotokopie of microfilm of in enige digitale, elektronische, optische of andere vorm of (en dit geldt 

zonodig in aanvulling op het auteursrecht) het reproduceren ten behoeve van een onderneming, organisatie of instelling of voor eigen oefening, 

studie of gebruik welk(e) niet strikt privé van aard is of voor het overnemen in enig dag-, nieuws- of weekblad of tijdschrift (al of niet 

in digitale vorm of online) of in een RTV-uitzending. 

2 Goed Bezig nr. 1 2010 

Steeds meer mensen hebben de wens thuis te sterven. 

Zij willen de laatste levensfase doorbrengen in de 

eigen vertrouwde omgeving, omringd door dierbaren. 

Iemand die ongeneeslijk ziek is, heeft veel aandacht en 

verzorging nodig. Die zorg kan u als familie te zwaar 

worden. Vrijwilligers van Ravelijn kunnen die zorg een 

aantal dagdelen en nachten per week van u overnemen. 

Zo kunt u in alle rust en op uw eigen manier afscheid 

nemen van elkaar. 

U kunt hulp krijgen bij Ravelijn 

telefoon 033-4613000 

e-mail vptz@ravelijn.nl 

internet www.ravelijn.nl

Goed Bezig nr.1 

periodiek van Stichting Ravelijn • februari 2010 

Van de redactie 

Alstublieft! Voor u ligt het eerste nummer van de nieuwe periodiek 

van Stichting Ravelijn, Goed Bezig! Met dit blad willen 

wij u op de hoogte brengen van nieuws en actualiteiten vanuit 

Ravelijn, hét Amersfoortse adres voor vraag en aanbod van 

vrijwilligerswerk en ondersteuning van mantelzorgers. Daarnaast 

willen wij onze lezers inspireren en enthousiasmeren om 

plezier te beleven in een vrijwillige functie. U vindt Goed Bezig 

dan ook op diverse plekken in de stad waar mensen komen die 

mogelijk vrijwilliger willen worden. Of die wat extra hulp kunnen 

gebruiken. Als u werkt met vrijwilligers vindt u in dit blad tips 

om nieuwe vrijwilligers te vinden en binden. 

‘Goed Bezig’ is het onderschrift van het logo van Ravelijn. Het 

verwijst naar onze vrijwilligers en mantelzorgers, die zich belangeloos 

voor een naaste inzetten. Dat verdient een groot compliment! 

Zij maken tijd om iemand te bezoeken, om boodschappen 

te doen voor een ziek familielid, iets leuks te organiseren voor 

de stad, een muur te sauzen voor een kwetsbare oudere, een 

speeltuin te besturen, enzovoort. Zij voorzien onze samenleving 

van warmte en aandacht, van passie en plezier. Met de woorden 

‘Goed Bezig’ willen wij die inzet erkennen en waarderen! 

Wij wensen u heel veel leesplezier! 

Het redactieteam 

Inhoud 

Ravelijn bereidt zich voor op subsidie- 4 

vermindering 

Als vrijwilliger op weg naar ‘echt werk’ 6 

Ravelijn in beeld 8 

‘Als je twijfelt, gewoon doen’ 10 

Vrijwilligers binden, hoe doe je dat? 12 

‘Kleine succesjes geven mij veel 14 

voldoening’ 

‘Doe iets waar je energie van krijgt’ 16 

Activiteitenkalender 18 

Boek over 45 jaar Ravelijn 21 

Na twintig jaar neemt Hanny de Hoog 22 

afscheid 

Vrijwilligerswerk, hoe houd je het vol? 24 

Nieuws 26 

Stoer 27 

Uitgelicht 28 

Netwerk Mantelzorg Amersfoort 30 

van start 

Ravelijn; alles op een rijtje 31 


Nieuws 

Ravelijn bereidt zich voor 

op subsidievermindering 

Directeur Sylvia Cox: ‘Kwetsbare groepen zoveel mogelijk ontzien’ 

Ravelijn zoekt naar manieren om haar werk zo goed mogelijk voort te zetten. De komen- 

de jaren krijgt de vrijwilligersorganisatie te maken met een flinke vermindering van de 

gemeentelijke subsidie. De ondersteuning van kwetsbare mensen en de bemiddeling van 

vrijwilligers naar functies in de stad staan hierdoor onder druk. 

Directeur Sylvia Cox (links) probeert de gevolgen van de subsidievermindering 

voor de hulpvragers van Ravelijn zoveel mogelijk te beperken. 

Foto: Robert Stokman 


Vrijwilligers van Ravelijn zetten zich onder meer in voor mensen die 

eenzaam zijn, voor een naaste zorgen of hulp nodig hebben bij klussen 

rondom het huis. Jaarlijks zet Ravelijn bijna 400 vrijwilligers in 

voor kwetsbare Amersfoorters. Daarnaast werft en bemiddelt Ravelijn 

jaarlijks eveneens bijna 400 vrijwilligers voor maatschappelijke organisaties. 

“We doen er alles aan om de gevolgen van de subsidievermindering zo 

goed mogelijk op te vangen”, stelt directeur Sylvia Cox van Ravelijn. 

“Het raakt ons diep als kwetsbare mensen in de kou komen te staan. 

Ook weten we hoe belangrijk vrijwilligers zijn voor onze stad. Bij het 

aanpassen van onze organisatie aan de verminderde subsidiestroom 

proberen we de ondersteuning van kwetsbare groepen en de vrijwilligersbemiddeling 

zoveel mogelijk te ontzien.” 

Als gevolg van de economische crisis moet de Gemeente Amersfoort 

bezuinigen. In november 2009 besliste de gemeenteraad over een 

begrotingsvoorstel van het college van burgemeester en wethouders. 

Directeur Sylvia Cox: “De gemeenteraad stond voor bijzonder moeilijke 

keuzes. Wij hebben onze hulpvragers en vrijwilligers daarom opgeroepen 

aan de raad te laten weten wat Ravelijn voor hen betekent.”

Veel reacties 

De oproep leverde maar liefst 126 brieven met veelal aangrijpende 

persoonlijke verhalen op. “Als er geen vrijwilliger meer komt, betekent 

dit voor mij dat ik zeven dagen per week tussen vier muren gevangen 

zit, daar ik niet in staat ben om verder dan mijn brievenbus te lopen”, 

schrijft een hulpvrager. “Ravelijn zorgt momenteel voor het enige 

sociale contact dat ik heb met de buitenwereld, bijvoorbeeld door een 

koffie-uurtje en door regelmatige boswandelingen met een maatje”, 

meldt een andere hulpvrager. 

“Ik hoop dat u beseft wat het voor ons ouderen betekent, als er eens 

iemand komt voor een stekkertje, om een plafonnetje te witten of een 

lampje op te hangen”, schrijft een hulpvrager aan de gemeenteraad. 

“Het lijken niemendalletjes, maar als je de 80 nadert is het een hels 

karwei. En dan de liefde die je er gratis bij krijgt.” 

“Ik doe al vele jaren beroep op Ravelijn”, stelt een andere hulpvrager. 

“Ik zou echt niet weten bij wie ik anders terecht kan. Verleden jaar 

met kerst hebben ze een kerstboom in mijn huis neergezet, ik heb 

zitten huilen van blijdschap. Ik zat net erg in de put en wilde niets 

aan Kerstmis doen.” Een andere hulpvrager beschrijft hoe blij ze was 

dat de vrijwilligers haar huis kwamen sausen. “Ik kan nu weer zonder 

schaamte mijn deur open kan doen. Ik ben minder mobiel en daardoor 

veel aan huis gebonden.” 

“Het raakt ons diep als kwetsbare 

mensen in de kou komen te staan. 

Ook weten wij hoe belangrijk 

vrijwilligers zijn voor onze stad.” 

Ook de vrijwilligers zelf zouden het vrijwilligerswerk niet willen 

missen. In een brief aan de raadsleden schrijft een van hen: “Vrijwilligerswerk 

is voor mij heel belangrijk. Ik ben buiten mijn schuld om 

werkloos geworden en met dit werk heb ik het gevoel dat ik zeker de 

maatschappij kan dienen. De cliënten waarmee ik mijn werk elke week 

doe zijn heel erg blij met mensen zoals ik. Ze bloeien ervan op en 

verheugen zich op dat moment dat je er weer even voor ze bent.” 

“Bij het lezen van deze persoonlijke verhalen kreeg ik geregeld een 

brok in mijn keel”, zegt directeur Sylvia Cox. “Ook de leden van de 

gemeenteraad werden geraakt door de brieven. Tijdens de begrotingsbehandeling 

werd door verschillende politieke partijen benadrukt dat 

het belang van de vrijwilligers en de mantelzorgers niet kan worden 

overschat. De wethouder beloofde te zoeken naar mogelijkheden om 

de weggevallen subsidies voor Ravelijn gedeeltelijk te compenseren. 

De gesprekken hierover zijn nog niet afgerond.” 

Efficiëntieverbetering 

Intussen zoekt Ravelijn naar manieren om de gevolgen van de 

subsidievermindering voor haar dienstverlening zoveel mogelijk te 

beperken. Sylvia Cox: “We proberen onze efficiëntie te verbeteren. 

Daarnaast proberen we nieuwe financieringsbronnen aan te boren 

of projecten elders onder te brengen. Dat dit niet makkelijk is, is 

duidelijk. Maar we doen er alles aan om onze hulpvragers te blijven 

ondersteunen. Zodra bekend is hoe het financiële plaatje eruit gaat 

zien, kunnen we meer vertellen over de gevolgen voor onze dienstverlening.” 

Rie de Jager is de vrijwilligers die haar huis hebben gesausd enorm dankbaar. 

Foto: Natanja Vreugdenhil 


Als vrijwilliger op weg 

naar ‘echt werk’ 

De vraag naar vrijwilligerswerk groeit sterk. Sommige onderzoeken wijzen op een ver- 

band tussen de economische crisis en de toename van het aantal meldingen voor vrijwil- 

ligerswerk. In Amersfoort is Ravelijn hét punt voor vraag en aanbod van vrijwilligers- 

werk. Annette Uiterdijk werkt als vrijwilliger twee dagdelen per week bij deze grote 

vrijwilligersorganisatie. “Als bemiddelaar naar vrijwilligerswerk heb ik iets te bieden en 

dat geeft veel energie.” 

Zeker 500 vacatures staan in de mappen van Stichting Ravelijn. Van 

heel eenvoudig werk tot werk voor hoger opgeleiden, vertelt Annette. 

“Laatst kwam er iemand binnen die zich wilde oriënteren op vrijwilligerswerk. 

Ik gaf toelichting en reikte wat ideeën aan. Dat bracht die 

mevrouw ertoe om in de mappen te gaan bladeren. ‘Dat was ik nog 

helemaal niet van plan’, zei ze later bij vertrek. Ze ging heel blij de 

deur uit. Dat gaf mij zoveel energie. Als vrijwilliger heb je echt iets te 

geven.” 

Zelf maakte Annette een veelzijdige loopbaanontwikkeling door, zoals 

dat heet. Van een opleiding aan de kunstacademie en muziektheater 

tot een baan in een verpleeghuis in de regio. “Als facilitair servicemedewerker 

had ik daar een enorm leuke baan. Maar op een gegeven 

moment was ik er klaar mee, omdat ik zoveel tijd achter de computer 

doorbracht. Ik wilde meer met mensen omgaan. Tenslotte ben ik een 

echt mensenmens.” 

Teleurstelling 

Een moeilijk jaar volgde, want een nieuwe uitdaging bleek op een teleurstelling 

uit te lopen. Annette werd coördinator van vrijwilligers in 

een verzorgingshuis in Amersfoort. “Ik was net veertiger en ik dacht 

te kunnen doorgroeien. Mijn wens was eraan bij te dragen dat mensen 

goed in hun vel zitten. Maar om verschillende redenen was dit niet 

wat ik wilde. Afgelopen april kwam het tot een wederzijdse opzegging 

en hoewel die organisatie meestal wel vacatures heeft, kwamen er 

door de crisis weinig nieuwe banen binnen. Zo belandde ik in de WW.” 


Toch bleef Annette positief. “Mijn instelling is om, wat er ook 

gebeurt, het positieve eruit te halen. De eerste tijd na het ontslag 

moest ik uit de stress komen. Ik wandelde veel. Na de vervelende 

dingen die waren gebeurd, had ik ruimte nodig om mijzelf opnieuw te 

vinden.” 

Herkenning 

Per 1 juli ging Annette bij de Ravelijn aan het werk, een organisatie 

die zij al langer kende. “Het is een hele ervaring om te zeggen: ‘Ik ga 

weer naar mijn werk’. Vrijwilligerswerk is interessant en het levert een 

hele kring fijne collega’s om me heen op. Ravelijn heeft veel boeiende 

vacatures. Ik doe ervaring op als bemiddelaar tot vrijwilligerswerk. 

Vaak ervaar ik een stuk herkenning wanneer ik in gesprek kom met 

mensen die in dezelfde situatie zitten.” 

De vacatures van Ravelijn staan in vijftien mappen, geordend naar rubriek 

met een letter van het alfabet. De A bijvoorbeeld van Activiteiten, 

de B van bestuursfuncties en de H voor Hand- en Spandiensten. 

Soms willen de mensen zelf in de mappen bladeren, vertelt Annette. 

Soms blijft ze erbij om uitleg te geven. Wanneer de belangstelling 

voor vrijwilligerswerk is gewekt, gaan ze met drie vacatures op zak 

naar huis. Thuis nemen ze zelf contact op met de organisaties van hun 

keuze en bespreken ‘welke beren ze nog op de weg zien’. Vervolgens 

gaan zij enkele keren op proef meedraaien. Vanuit Ravelijn belt de 

bemiddelaar na twee tot drie weken op met de vraag hoe het werk 

bevalt.

Vrijwilligerswerk is leuk 

“Soms heb ik een dubbel gevoel”, erkent Annette. “Tenslotte is dit 

wel werk dat ik voorheen betaald deed. Maar vrijwilligerswerk is ook 

erg leuk en het helpt je om jezelf te ontdekken (Wat wil ik? Wat kan 

ik? Welke vacatures zijn er?). Ik ben ervan overtuigd dat ik door mijn 

ervaringen bij Ravelijn doorgroei naar een volgende betaalde baan.” 

Even binnenlopen bij Ravelijn 

Vrijwilligerswerk is werk dat iemand regelmatig voor een organisatie 

doet zonder daarvoor betaling te ontvangen. Werkgevers vinden vrijwilligerswerk 

op een CV erg positief. Een vrijwilliger toont zijn inzet 

en vergroot zijn vaardigheden en inzicht. Vrijwilligerswerk is ook nuttig 

om uit te proberen welk werk bij je past en waar je talenten liggen. 

“Werken is leuk. Verantwoordelijkheden hebben is leuk”, besluit 

Annette. “Maar vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend. Er wordt op je 

gerekend. Dat houdt je ook in een werkritme, in een dagelijkse structuur. 

Ravelijn is echt een heel fijne organisatie. Ravelijn is werkervaring 

opdoen in een prettige werkomgeving. Iedereen kan hier zo maar 

binnenlopen. Even kennismaken en informeren naar mogelijkheden en 

kansen. En daarmee weer een stapje verder komen.” 

Annette Uiterdijk in gesprek met twee leerlingen die een werkstuk 

maken over vrijwilligerswerk. Foto: Natanja Vreugdenhil 

“Ik ben ervan overtuigd dat ik door 

mijn ervaringen bij Ravelijn doorgroei 

naar een volgende betaalde baan” 

Ook vrijwilliger worden? 

Kom dan gerust eens langs bij Stichting Ravelijn, vrijwilligers, mantelzorg, 

maatschappelijke inzet. Ravelijn is gevestigd aan de Bergstraat 

24-26 te Amersfoort. Geopend op werkdagen van 09.00 tot 17.00 uur. 

Meer weten? Neem vrijblijvend contact op met Stichting Ravelijn, tel. 

033 461 3000, e-mail info@ravelijn.nl of op kijk op de website www. 

ravelijn.nl. Ravelijn presenteert zich op de Banenmarkt in april en 

oktober 2010. 

Tekst: Marian Vreugdenhil, artikel met toestemming overgenomen uit 

Amersfoort Nu (23 september 2009), pagina Werkplein UWV Werkbedrijf 

Amersfoort 


Ravelijn in beeld 


Ravelijn geeft 250 kerstbomen weg 

Het project Doorgeven van Ravelijn bezorgde 

december 2009 maar liefst 250 kerstbomen bij 

mensen die het anders zonder zouden moeten stellen. 

Zonder een mooi versierde kerstboom is voor 

velen de decembermaand niet compleet. Als mensen 

vanwege de kosten of door een fysieke beperking 

besloten geen kerstboom in huis te halen, zorgde 

Doorgeven voor een extra stukje feestvreugde door 

een gratis boom te bezorgen, inclusief ballen en 

verlichting. 

Aan de kerstboomactie werken dit jaar 24 scholieren 

mee van praktijkschool de Borgwal en Accent Praktijkonderwijs. 

De kerstboomactie wordt gedragen 

door een brede groep sponsors, waaronder Provincie 

Utrecht, Amersfoort Vernieuwt, Intratuin, Snackbar 

Sjors, Hubo, BSO Vathorst, Winkeliersvereniging 

Vathorst en adopteereenkerstboom.nl. 

Foto: Jet Kraanen 

Markt levert zestig nieuwe vrijwilligers 

op 

Dierenliefhebbers, gezellige maatjes, computerdeskundigen, 

fotografen en collectanten; tijdens de 

vrijwilligersvacaturemarkt van Ravelijn in september 

was het aanbod aan vrijwillige functies zeer divers. 

Daardoor was de markt een uitgelezen kans voor 

mensen die zich wilden oriënteren op vrijwilligerswerk. 

Zij maakten kennis met meer dan dertig organisaties 

en hun vacatures. Vijfenveertig nieuwe 

vrijwilligers meldden zich aan bij de marktkramen. 

Wie op de vacaturemarkt geen passende functie 

vond, kon terecht aan de balie van Ravelijn. Daar 

waren extra bemiddelaars aanwezig om voor elke 

bezoeker een zinvolle, plezierige, uitdagende en 

gezellige vacature te vinden. Vijftien bezoekers 

meldden zich hier alsnog aan voor een op maat 

gesneden functie. 

Foto: Robert Stokman

Verwenmiddag voor mantelzorgers 

Sieraden maken, Wijn en Kaas proeven, Effectief 

ontspannen en Vogelhuisjes decoreren; mantelzorgers 

konden tijdens de Dag van de Mantelzorg in 

november kiezen uit vier gezellige workshops. 

Week in, week uit zorgen mantelzorgers voor 

iemand in hun directe omgeving. Een partner, kind, 

vader of moeder, broer of zus, buur, vriend(in) of 

kennis heeft hulp nodig en zij aarzelen niet om bij 

te springen. Zelf vinden ze het vaak vanzelfsprekend 

wat ze doen. Tijdens de Dag van de Mantelzorg 

wordt stilgestaan bij de ongeveer 3 miljoen 

Nederlanders die zorgen voor een chronisch zieke of 

gehandicapte naaste. 


Ravelijn start eetcafé 

“Het is gezellig om met elkaar te eten en heerlijk 

om eens niet zelf te hoeven te koken!” aldus een 

van de deelnemers van het eetcafé. “Daarom vind ik 

het leuk om er iets tegenover te zetten en help ik 

altijd opruimen en afwassen.” 

Ravelijn startte in februari 2009 met een eetcafé 

voor de deelnemers van het maatjesproject 

Stimulans. Dit project is bedoeld voor mensen die 

al langer psychische problemen hebben en moeite 

hebben om sociale contacten te leggen en vast te 

houden. Eens per maand genieten zij samen van 

een maaltijd in buurthuis De Roef, Neptunusplein 

66K. Het eetcafé start om 17.30 uur. De maaltijd 

kost 3,50 euro per persoon; het eerste drankje is 

gratis. 

Foto: Riët Postma 

Altijd een vriendelijke stem aan de 

lijn 

De vrijwilligers van het telefoonteam van Ravelijn 

staan u met plezier te woord. Enthousiast en toegewijd 

zorgen ze ervoor dat u wordt doorverbonden 

met iemand die u verder kan helpen. Nieuwsgierig 

wat voor gezichten er bij die vriendelijke stemmen 

horen? Op deze foto ziet u ze allemaal! 

Foto: Hilda Mossink 


Achtergrond 

Maatjesproject Stimulans zoekt vrijwilligers 

‘Als je twijfelt, 

gewoon doen’ 

Ellen Cramer (49) uit Soest komt sinds kort als vrijwilliger op bezoek bij plaats- 

genoot Lieneke Westerhoff (58). Door een visuele handicap en een psychiatrische 

achtergrond kan Lieneke er moeilijk alleen op uit. Het contact betekent dan ook 

veel voor haar. Via maatjesproject Stimulans van Stichting Ravelijn werden de 

dames aan elkaar gekoppeld. 


Vrijwilliger Ellen Cramer (rechts) kan het iedereen aanraden om maatje te 

worden via Stichting Ravelijn. Foto: Natanja Vreugdenhil

Aanvankelijk twijfelde Ellen Cramer of ze vrijwilligerswerk zou gaan 

doen. “Ik werk fulltime en daarnaast is er het huishouden. Maar aan 

de andere kant, als je iemand met psychische problemen blij kunt 

maken, geeft dat een goed gevoel. Mijn moeder deed ook vrijwilligerswerk 

en dat vond ik mooi. Je betekent iets voor je naaste. En twee 

uurtjes per twee weken, dat valt toch eigenlijk ook wel mee?” 

Echt een voorstelling van hoe het maatjescontact zou zijn, had Ellen 

Cramer niet. “Ik ben er blanco in gestapt. De ene persoon met een 

psychiatrische achtergrond is de andere niet. De kennismaking met 

Lieneke ging heel goed. Ik had meteen een klik met haar. Ze is altijd 

vrolijk en gezellig.” Ook Lieneke Westerhoff is te spreken over haar 

maatje: “Ellen is een leuke vrouw, die bruist van spontaniteit.” 

Samen winkelen 

Bij maatjesproject Stimulans worden de deelnemers en vrijwilligers 

aan elkaar gekoppeld op basis van gelijkwaardigheid en gezamenlijke 

interesses. Zo zijn Ellen en Lieneke gek op hun hondjes. Ze hebben 

allebei een Jack Russel en daarnaast heeft Ellen ook nog een Chihuahua. 

Ellen Cramer: “We hebben al twee keer met de honden in de Soesterduinen 

gewandeld. Daarnaast houden we allebei van winkelen.” 

Voor Lieneke Westerhoff is het maatjescontact erg belangrijk. Zes jaar 

geleden werd ze opgenomen met een ernstige psychische ziekte. Vier 

jaar later kwam daarbij dat ze door een herseninfarct visueel gehandicapt 

raakte. Lieneke: “Ik zie geen diepte meer. Alle dingen die ik 

leuk vond om te doen, kan ik daardoor niet meer: lezen, schrijven, 

schilderen, fietsen. Ik heb een lieve, zorgzame man, maar ik wil ook 

wel eens zonder hem op pad.” 

Staan joelen 

Lieneke vervolgt: “Via Ravelijn kreeg ik mijn eerste maatje, met wie 

ik nog steeds zo nu en dan contact heb. Toen zij vanwege een nieuwe 

baan stopte met het vrijwilligerswerk, miste ik het contact enorm. Ik 

vind het belangrijk dat mijn man ook zijn eigen leven kan hebben. 

Juist daarom ben ik erg gesteld op het maatjescontact een keer per 

twee weken. Ik heb staan joelen toen er een nieuw maatje voor mij 

was gevonden.” 

Ellen Cramer vindt het contact met Lieneke Westerhoff plezierig. “Het 

is heel gezellig en je kunt van elkaar leren. Lieneke heeft veel meer 

“Het geeft je voldoening als je iets 

doet voor een ander. Je krijgt een 

kijkje in een wereld die je niet kent. 

Je kunt met de deelnemer activiteiten 

ondernemen die je zelf niet zo 

snel zou doen.” 

levenservaring dan ik.” Ellen Cramer kan het iedereen aanraden om 

ook maatje te worden. “De coördinator zoekt voor jou een deelnemer 

waar je een klik mee hebt. De begeleiding vanuit Ravelijn is goed en 

je hoort meteen bij de club. Als je nog twijfelt of je vrijwilliger wilt 

worden, dan gewoon doen.” 

Flexibele maatjes (m/v) 

Een uurtje bezoek van een maatje of een paar uur samen erop uit, 

voor mensen met een klein netwerk kan dat veel betekenen. Maatjesproject 

Stimulans zoekt vrijwilligers in Amersfoort en Soest die een 

keer per twee weken contact willen met iemand met een psychiatrische 

achtergrond. Voor de vrijwilliger is het een kleine moeite, voor de 

deelnemer maakt het groot verschil! 

“We zijn op zoek naar flexibele vrijwilligers, die kunnen omgaan met 

voor hen onverwachte situaties”, beschrijft coördinator Riët Postma 

van Stimulans. ,,Mensen kunnen door hun ziektebeeld soms anders 

reageren dan je verwacht. Daar moet je mee om kunnen gaan. Je hebt 

goede contactuele eigenschappen nodig. Je moet jezelf ook een spiegel 

voor kunnen houden en je bewust zijn van je eigen vooroordelen.” 

Hoewel het contact tussen de maatjes er in de eerste plaats is voor de 

deelnemer, levert het de vrijwilliger wel degelijk iets op. Riët Postma 

somt op: “Het geeft je voldoening als je iets doet voor een ander. 

Je krijgt een kijkje in een wereld die je niet kent. Je kunt met de 

deelnemer activiteiten ondernemen die je zelf niet zo snel zou doen. 

Verder staat vrijwilligerswerk goed op je CV, dat speelt tegenwoordig 

ook mee. Tenslotte krijg je een andere kijk op je eigen leven. Door het 

contact met je maatje komt je eigen manier van leven in een ander 

licht te staan.” 

Meer weten? Neem vrijblijvend contact op met Stichting Ravelijn, 

tel. 033-4613000, e-mail stimulans@ravelijn.nl of kijk op de website 

www.ravelijn.nl. 


Achtergrond 

Vrijwilligers vinden 

en binden, hoe doe 

je dat? 

Vrijwilligers voor het tuinonderhoud, bestuursvrijwilligers, gastheren en -vrouwen die zorgen 

voor een goede sfeer; bijna elke club, organisatie of vereniging heeft ze nodig. Maar hoe kom 

je aan vrijwilligers? En, nog belangrijker: hoe houd je ze? Ravelijn is al jaren hét Amersfoortse 

adres voor vraag en aanbod van vrijwilligerswerk en ondersteunt organisaties met haar expertise. 

“Bij veel organisaties gaat het werven van vrijwilligers niet op een efficiënte 

manier”, weet Jacqueline van Luit, coördinator van de vrijwilligersbemiddeling 

van Ravelijn. “Er vindt wat mond-tot-mondreclame 

plaats, er wordt een briefje opgehangen in de supermarkt, wellicht 

komt er een stukje in de krant. Maar er is geen tijd, aandacht en visie 

voor het maken van een vrijwilligersbeleid en een wervingsplan. Het 

effect? Je haalt de vrijwilligers wel binnen, maar die lopen al snel 

weer weg. Het binden van vrijwilligers aan je organisatie vraagt beleid 

en visie.” 

Als de vrijwilliger te lang moet ‘zwemmen’ houdt hij het voor gezien 

Bij veel organisaties die vrijwilligers zoeken, is er te weinig tijd om de 

juiste basisvoorwaarden te scheppen. Jacqueline van Luit: “De nieuwe 

vrijwilligers worden in het diepe gegooid. Ze hebben zich aangemeld, 

maar ze kunnen bij niemand terecht met hun vragen. Wat moet er 

precies gebeuren en wanneer? Waar en hoe wordt de vrijwilliger ingezet? 

Met wie gaat de vrijwilliger aan de slag? Waar gaat de organisatie 

naartoe? Als de vrijwilliger te lang moet ‘zwemmen’ houdt hij het 

vaak voor gezien. Al voor je gaat werven, moet je nadenken over de 

begeleiding van je vrijwilligers.” 

Deskundige begeleiding 

Organisaties die zich bij Ravelijn inschrijven, worden op deskundige 

wijze begeleid bij het vinden en binden van vrijwilligers. Een accountbeheerder 

bezoekt de organisatie om duidelijk te krijgen wat er 


nu echt nodig is. “Soms hebben ze een vacature gemaakt, maar het 

blijken er eigenlijk drie te zijn”, vertelt Jacqueline van Luit. “Het is 

erg moeilijk om een vrijwilliger te vinden die bereid is klusjes te doen, 

zorgt voor het tuinonderhoud en ook nog het clubgebouw schildert. 

Wij gaan dan op zoek naar een klusjesman, een schilder en een tuinvrijwilliger.” 

De vacatures worden inhoudelijk aan een kritische blik onderworpen. 

Jacqueline van Luit: “Geregeld ontbreekt belangrijke informatie. Een 

natuurbeweging zoekt bijvoorbeeld iemand om wilgen te knotten. 

Voor de potentiële vrijwilliger is deze omschrijving niet genoeg. Die 

wil weten wanneer hij wordt ingezet, hoe hij op de locatie komt en 

of er voor gereedschap wordt gezorgd. Krijgt hij wat terug voor zijn 

inzet, materieel of immaterieel? Gaat hij genieten van een gezellige 

dag in een prachtig landschap? Worden hem soep met broodjes aangeboden 

of ontvangt hij een reiskostenvergoeding? Hoe meer informatie 

je biedt, hoe eerder je een vrijwilliger vindt. En als je goed voor deze 

vrijwilliger zorgt, komt hij niet alleen knotten, maar blijft hij daarna.” 

De juiste vrijwilliger 

De juiste vrijwilliger bij de juiste vacature, daarin is Ravelijn gespecialiseerd. 

Mensen die vrijwilligerswerk willen doen, kunnen zich 

met hun vaardigheden, talenten en kwaliteiten inschrijven. In deze 

vrijwilligerspool kan Ravelijn gericht zoeken naar een vrijwilliger 

die precies het juiste profiel heeft. “Van deze vrijwilligers weten we

welke interesses ze hebben”, vertelt Jacqueline van Luit. “We mogen 

hen benaderen met functies die hen op het lijf geschreven zijn. De 

organisatie treft zo niet meer de toevallige passant, maar precies de 

juiste vrijwilliger.” 

Vrijwilligers vinden een functie die bij hen past 

Steeds meer mensen zoeken thuis van achter hun pc naar een vrijwillige 

functie. Dé website waar ze meestal het eerst gaan kijken, is 

www.ravelijn.nl. Ravelijn heeft namelijk een vacaturebank waarin 

aankomende vrijwilligers kunnen zoeken naar een passende functie. 

“Vrijwilligers kunnen onder meer aanvinken wat voor werk ze graag 

doen, met welke doelgroep ze willen werken en hoeveel uur ze per 

Jacqueline van Luit (rechts) benadrukt het belang van het maken van een gedegen 

vrijwilligersbeleid en wervingsplan. Foto: Robert Stokman 

week beschikbaar zijn”, zegt Jacqueline van Luit. “Inmiddels reageert 

al meer dan 40% van de potentiële vrijwilligers via onze website op 

de vacatures. Dat percentage zal alleen maar groeien.” Verder wordt 

er vanuit Ravelijn wekelijks een persbericht met vrijwillige vacatures 

naar een lokaal nieuwsblad verstuurd. 

Advies op maat 

Naast de ondersteuning bij het werven, ondersteunt Ravelijn de organisaties 

ook bij het maken van een goed vrijwilligersbeleid. Zo biedt 

Ravelijn nuttige en leerzame workshops aan de organisaties. Bijvoorbeeld 

over het begeleiden van vrijwilligers, het werven en behouden 

van vrijwilligers en het schrijven van effectieve vacatureteksten. 

Meer weten? Neem dan vrijblijvend contact op met de Vrijwilligersbemiddeling 

van Stichting Ravelijn tel. 033-4613000, e-mail 

bemiddeling@ravelijn.nl of kijk op de website www.ravelijn.nl. 

Goed Bezig nr. 1 2009 2010 13

Achtergrond 

‘Kleine succesjes geven 

mij veel voldoening’ 

Angelique helpt Gerard zijn netwerk uit te breiden 

“Ik word er heel enthousiast van”, stelt Angeli- 

que van Herwijnen over haar vrijwilligerswerk als 

netwerkcoach. Sinds maart ondersteunt zij Gerard 

van Alphen bij het vergroten van zijn sociale net- 

werk. “Ik geniet van de stapjes die hij zet. Die 

kleine succesjes geven mij heel veel voldoening.” 

De netwerkcoach brengt het netwerk van de hulpvrager overzichtelijk in 

kaart. Foto: Natanja Vreugdenhil 


Gerard van Alphen heeft moeite met het opbouwen en in stand 

houden van een sociaal netwerk. Het leek erop dat hij zich aardig kon 

redden, tot er een zware periode voor hem aanbrak. “Mijn vader werd 

ernstig ziek en overleed. Daarnaast kreeg ik te horen dat ik door een 

reorganisatie op mijn werk op zoek moet naar een andere baan. Ik 

kwam erachter dat ik buiten de familie om geen sociaal netwerk had.” 

Meer vrije tijd 

Angelique van Herwijnen werkt drie dagen per week als HR-adviseur 

bij de Rabobank. “Mijn zoontje ging naar de basisschool, dus ik kreeg 

wat meer vrije tijd. Ik ging op zoek; wat vind ik leuk om te doen? De 

vacature voor netwerkcoach sprak mij meteen aan. Vanuit mijn werk 

heb ik met coaching te maken. Ik maakte kennis met de coördinatoren 

van Ravelijn en werd steeds enthousiaster.” 

Gerard hoorde via kennissen over Ravelijn. “Buiten mijn werk en familie 

om had ik weinig contacten. Ik kwam thuis uit het werk, kookte 

mijn potje, keek televisie, internette. Daarna ging ik slapen. Door de 

moeilijke periode die ik meemaakte, besefte ik dat ik op een eilandje 

zat. Je denkt dat je het wel redt, maar intussen redt je het niet. Het 

is belangrijk om, buiten de familie om, iemand te hebben waar je mee 

kunt praten.” 

Training 

Voordat Angelique daadwerkelijk als coach aan de slag ging, deed 

ze mee aan een training vanuit Ravelijn. “Je maakt kennis met de 

methodiek van Sterk Netwerk. In zes bijeenkomsten wordt deze manier 

besproken om mensen te coachen bij het uitbreiden van hun netwerk. 

Ik vond dit heel positief. Ook als je aan de slag gaat, zijn er intervisiebijeenkomsten. 

Het is prettig om ervaringen uit te wisselen.” 

Aan het eind van de training maakte Angelique kennis met Gerard onder 

begeleiding van de coördinator. “Ze hadden het goed uitgezocht,

Netwerkcoach m/v) 

Heeft u affiniteit met kwetsbare mensen? Bent u communicatief, 

flexibel en een aantal uren per week beschikbaar? Dan zou u 

netwerkcoach kunnen worden van iemand met een chronische 

ziekte, een psychiatrische achtergrond, een verstandelijke beperking 

of iemand die de zorg voor zijn naaste heeft. U coacht hen bij het 

opbouwen van een sociaal netwerk en ziet structurele resultaten 

van uw inzet. 

Meer weten? Neem dan vrijblijvend contact op met Stichting Ravelijn, 

tel. 033-4613000, e-mail hulpthuis@ravelijn.nl of kijk op de website 


het klikte meteen”, vindt Gerard. Ook Angelique had er direct een 

goed gevoel bij. “Dus we zijn gewoon begonnen. Na een poosje heeft 

de coördinator met ons allebei apart contact opgenomen. Het bleek 

dat we het allebei zagen zitten om het traject samen te doorlopen.” 

Met behulp van de methodiek gingen Angelique en Gerard aan de 

slag. Angelique legt uit: “Eerst hebben we gekeken, wat wil Gerard nu 

precies? Wat heeft hij al voor een netwerk en waar zitten de hiaten? 

Vervolgens hebben we zijn mogelijkheden in kaart gebracht. Samen 

met zijn zussen hebben we gekeken naar zijn positieve eigenschappen.” 

Ook een collega van Gerard werd erbij betrokken. 

Actie 

“Nu is het tijd voor actie”, zegt Angelique. “Je kunt natuurlijk niet 

zomaar ergens aanbellen omdat je een maatje wilt. Daarvoor moet je 

activiteiten gaan doen. Samen hebben we al een buurthuis bezocht. 

Inmiddels zijn we in contact met een stichting die een kookavond 

organiseert voor mensen met een beperking. De eerste keer ga ik mee, 

daarna gaat Gerard er alleen naartoe.” 

Gerard is bijzonder te spreken over zijn coach Angelique. “Zij heeft 

veel geduld. Dit traject is heel nieuw voor mij. Met haar geduld schept 

zij een sfeer, waarin ik mijn zegje durf te doen. Het geeft een goed 

gevoel dat ik merk, dat wat ik belangrijk vind, bij Angelique overkomt. 

Voor haar lijkt het mij een lastige klus, zij kent mij immers niet. Je 

gaat als het ware een bepaald experiment aan met elkaar.” 

Voldoening 

Ook Angelique is positief: “Ik kan dit absoluut aan mensen aanraden. 

Het geeft je een positieve energie. Het is zinvol, nuttig, wat je betekent 

voor die ander. Het is concreet én het werkt. Iemand komt echt 

verder.” Zo stapte Gerard een hoge drempel over toen hij zijn collega 

opbelde. “Dat soort succesjes geeft voldoening”, stelt Angelique. 

Vrijwilligers bouwen aan ‘Sterk Netwerk’ 

Een sociaal netwerk om je heen is niet voor iedereen vanzelfsprekend. 

Door een chronische ziekte, een psychiatrische achtergrond, 

een verstandelijke beperking of de zorg voor een naaste schiet het 

onderhouden van contacten er soms bij in. Stichting Ravelijn traint 

vrijwilligers, die mensen daarna coachen bij het opbouwen van een 

sociaal netwerk. 

Stichting Ravelijn zoekt nieuwe vrijwilligers, die de hulpvragers willen 

helpen bij het bouwen aan een ‘Sterk Netwerk’. ,,De coach onderneemt 

zelf geen activiteiten met de cliënt, maar stimuleert dat 

hij of zij zelf actie onderneemt”, zegt coördinator Hilda Mossink. 

Voordat zij bij de hulpvrager worden ingezet, volgen de coaches 

een training. Deze duurt zes dagdelen en wordt overdag gegeven. 

Coördinator Heleen Vonk: ,,Elk traject is maatwerk. Dit vraagt flexibiliteit 

en creativiteit van de coach.” 

De vrijwillige inzet levert niet alleen de hulpvrager iets op, maar 

ook de netwerkcoach. Hilda Mossink vertelt: ,,Als netwerkcoach 

oefen je je coachingsvaardigheden en leer je veel op communicatief 

vlak. Bovendien ontvangt je na het volgen van de training een 

certificaat. Verder kun je gerust op je Curriculum Vitae zetten dat 

je vrijwilligerswerk doet. Maar vooral is het heel mooi om te zien 

dat er structurele verandering komt bij de hulpvrager. Dat is heel 

dankbaar werk.” 

Angelique van Herwijnen (links) coacht Gerard van Alphen bij het uitbreiden 

van zijn netwerk. Foto: Natanja Vreugdenhil 


Achtergrond 

Floris Verhoef (links) volgt Giel van der Speld (rechts) 

op als workshopleider van de pensioenscursus van Ravelijn. 


‘Doe iets waar je 

energie van krijgt’ 

Workshop zet gepensioneerden aan het denken 

Gepensioneerden die op zoek zijn naar een zinvolle invulling van hun 

nieuwe levensfase, kunnen met hun vragen terecht bij de workshop ‘Wat ga 

ik doen na mijn pensioen?’ georganiseerd door Stichting Ravelijn. Het drie- 

daagse programma wordt sinds kort gegeven door Floris Verhoef. Hij neemt 

het stokje over van cursusleider Giel van der Speld, die de workshop drie 

jaar geleden ontwikkelde. 

16 Goed Bezig nr. 1 2010

Je bent een jaar met pensioen. Je hebt een grote reis gemaakt, je 

lijst met klussen rondom het huis is flink geslonken, je hebt veel 

tijd in je hobby’s gestoken. Toch knaagt er iets aan je. “Heerlijk, die 

vrijheid”, denk je, “ik moet alleen nog leren om ervan te genieten.” 

Terwijl anderen je benijden omdat je zoveel vrije tijd hebt, voel jij je 

eigenlijk helemaal niet zo tevreden. Is dit nu wat je verwachtte van 

deze nieuwe levensfase? 

Een herkenbare situatie voor Giel van der Speld. “Ik ging met pensioen 

toen ik 58 was, dat zou ik niemand aanbevelen. Na een jaar kon 

ik een deel afvinken van de klussen die ik op mijn lijstjes had gezet. 

Maar tevreden voelde ik me allerminst. Wat nu?” In zijn omgeving 

vond Van der Speld weinig begrip. “Over het algemeen hadden mensen 

de overtuiging: ‘Werk is vreselijk, pensioen is geweldig.’ Maar wat doe 

je nu eigenlijk na je werkzame leven? Menigeen vindt het lastig om 

zijn tijd zinvol in te vullen.” 

Naar aanleiding van zijn eigen worsteling met zijn pensioen ontwikkelde 

voormalig adviseur personeel- en arbeidsvraagstukken Van der 

Speld de workshop ‘Wat ga ik doen na mijn pensioen?’ De workshop 

blijkt vaak naadloos aan te sluiten bij de vragen van gepensioneerden. 

“Deelnemers vinden herkenning bij elkaar. Je zou kunnen spreken van 

een lotgenotengevoel. Die herkenning geeft mensen de kracht om op 

zoek te gaan naar een levensinvulling die bij hen past. Je reikt de 

deelnemers geen oplossing aan. Nee, je geeft ze alle ruimte om op 

ontdekkingsreis te gaan.” 

Vrijblijvend keutelen 

Sinds jananuari 2010 geeft Floris Verhoef de pensioensworkshop. 

Ook hij worstelde met het vinden van een zinvolle invulling voor 

zijn pensioensleven. “Op mijn 62e ben ik gestopt met mijn werk als 

systeemtherapeut. Ik heb een jaar lang vrijblijvend gekeuteld: lezingen 

bezocht, heb vele pentekeningen gemaakt en had plannen voor 

een reis naar Santiago de Compostella. Ik begrijp niet hoe mensen 

daar tevreden mee kunnen zijn. Ik ben ontzettend gaan malen over 

de vraag ‘hoe kan ik weer van enig nut zijn?’ Ik wilde terug in het 

arbeidsproces.” 

Al malende vond Verhoef een invulling van zijn pensioensleven die bij 

hem past. “Ik werk nu freelance als therapeut, begeleidt maatschappelijke 

stages en investeer in mijn hobby als tennisinstructeur voor 

amateurs. Ook heb ik er veel zin in om de pensioensworkshop van 

Ravelijn te gaan leiden.” Als hij niet op deze ideeën was gekomen, 

“Mensen kiezen vaak het eerste de 

beste wat ze tegenkomen als invulling 

voor hun pensioensleven. Wij 

adviseren hen om iets te gaan doen 

wat ze echt leuk vinden. Doe iets 

waar je energie van krijgt! 

zou hij zeker hebben gezocht naar mogelijkheden om met anderen over 

zijn vragen te praten, stelt Floris Verhoef. “Waarschijnlijk was ik dan 

ook bij de workshop ‘Wat ga ik doen met mijn pensioen?’ van Ravelijn 

uitgekomen.” 

Zinvol 

Tijdens de workshop volgen maximaal tien deelnemers een driedaags 

programma waarin elke dag een andere vraag centraal staat. Dag 1: Hoe 

is het met mij? Dag 2: Wat wil ik? Dag drie: Dit is mijn plan! Samen 

gaan de deelnemers op zoek naar een zinvolle invulling van hun nieuwe 

levensfase. Verhoef: “De workshop is bedoeld voor mensen die ontevreden 

zijn over het vrijblijvend keutelen en die daarvoor in zichzelf geen 

oplossing vinden. Voor mensen die willen meedoen in de maatschappij 

en daarin constructief willen zijn.” 

“Mensen kiezen vaak het eerste wat ze tegenkomen als invulling voor 

hun pensioensleven”, weet Giel van der Speld. “Wij adviseren hen om 

iets te gaan doen wat ze echt leuk vinden. Doe iets waar je energie van 

krijgt! De workshop is heel persoonlijk, individueel en gericht op actie.” 

Floris Verhoef belooft: “Door je drie dagen te verdiepen in je talenten 

en kwaliteiten borrelt er iets bij je op, er wordt iets geboren. Als je 

hiervoor durft te kiezen, geeft dit je een hoge mate van welbevinden.” 

Deelnemen aan deze workshop? 

De eerstvolgende workshop vindt plaats op dinsdag 9, 16 en 23 februari 

2010 tussen 10.00-16.00 uur in de Johanneskerk, Westsingel 30. 


tel: 033 461 3000, e-mail nestor@ravelijn.nl of kijk op de website www. 

ravelijn.nl. 


Activiteitenkalender 

‘Geen gat op je CV door 

vrijwilligerswerk’ 

Ravelijn bij scholings- en banenmarkt 

Ravelijn, hét Amersfoortse adres voor vrijwilligerswerk, is in april 

en oktober 2010 te vinden op de scholings- en banenmarkt in 

De Flint. Voor mensen die zich vrijblijvend willen oriënteren op 

vrijwilligerswerk is dit een uitgelezen kans. Want juist als je tussen 

twee banen in zit, is het leuk en slim om als vrijwilliger aan 

de slag te gaan. 

Carrière-switch? 

Hoe vervelend tijdelijk zonder werk zitten ook is, het biedt ook 

nieuwe kansen. “Bijvoorbeeld om op zoek te gaan naar werk dat écht 

bij je past.”, zegt coördinator Jacqueline van Luit van de Vrijwilligersbemiddeling 

van Ravelijn. “Vrijwilligerswerk kan je daarbij helpen. Je 

kunt iets heel anders gaan doen dan je tot op heden gedaan hebt. Zo 

ontdek je of je die carrièreswitch nu echt wilt maken, of toch kiest 

voor je oude vertrouwde beroep. Bovendien vergroot vrijwilligerswerk 

je kansen op een nieuwe baan. Je dicht het gat op je CV en laat 

potentiële werkgevers zien dat je van wanten weet. Werkgevers vinden 

dat een pre.” 

Ravelijn beschikt over een database met honderden vrijwillige vacatures 

in Amersfoort en omgeving. “Maatschappelijke organisaties zijn 

vaak enorm geholpen met een vrijwilliger die komt meehelpen,” stelt 

Van Luit. “Kom vrijblijvend kijken bij onze kraam op de banenmarkt of 

bezoek ons adres aan Bergstraat 24-26. De bemiddelaars van Ravelijn 

nemen graag de tijd voor je. Wat voor vrijwilligerswerk je ook zoekt 

en wat voor achtergrond je ook hebt, we vinden bijna altijd wel een 

functie die bij je past.” 

“Vrijwilligerswerk vergroot je 

kansen op een nieuwe baan. 

Je dicht het gat op je CV en laat 

potentiële werkgevers zien dat je 

van wanten weet.” 


Stimulans eetcafé in De Roef 

Elke eerste dinsdag van de maand (behalve in augustus) is er een 

gezellig eetcafé in buurthuis de Roef. Deelnemers en vrijwilligers van 

maatjesproject Stimulans eten samen een maaltijd. Daarbij zijn ook 

wijkbewoners van harte welkom. 

Maatjesproject Stimulans is bedoeld voor mensen die al langer psychische 

problemen hebben en moeite hebben om sociale contacten te 

leggen en vast te houden. Het eetcafé biedt hen een warme maaltijd 

én de mogelijkheid binnen een veilige setting de sociale vaardigheden 

te verbeteren. Het is een laagdrempelige manier om anderen te ontmoeten. 

En wellicht geeft deze activiteit een impuls om de weg naar 

andere activiteiten makkelijker te vinden. 

Het eetcafé start om 17.30 uur. De maaltijd kost 3,50 euro per 

persoon; het eerste drankje is gratis. Buurthuis De Roef vindt u op 

Neptunusplein 66K in Amersfoort. Voor meer informatie, neem contact 

op met Ravelijn: 033-4613000, stimulans@ravelijn.nl of kijk op de 

website www.ravelijn.nl. 

Mantelzorgers vinden luisterend 

oor tijdens lotgenotengroep 

De zorg voor een naaste is niet altijd makkelijk, ook al doe je 

het met veel liefde. Het kan erg opluchten om je ervaringen met 

andere mantelzorgers te delen. Daarom organiseert het Steunpunt 

Mantelzorg van Stichting Ravelijn een lotgenotengroep, waar mantelzorgers 

onderling tips uitwisselen en herkenning vinden. 

De lotgenotengroep wordt maandelijks gehouden op de tweede maandag 

van de maand (14.00-16.00 uur). Op de vierde donderdag van de 

maand (10.00-11.30 uur) is er een inloopochtend, zodat mantelzorgers 

er even tussenuit kunnen voor een ontmoeting onder het genot 

van een gratis kopje koffie of thee. Kijk op onze website voor een 

actuele agenda: www.ravelijn.nl. 

Op zoek naar ondersteuning? 

Informeer bij de coördinatoren Irma Janssen en Heleen Vonk van het 

Steunpunt Mantelzorg van Ravelijn naar de mogelijkheden. Aan de 

ondersteuning vanuit het Steunpunt zijn voor de mantelzorger geen 

kosten verbonden. Tel. 033 461 3000, e-mail mantelzorg@ravelijn.nl 

of kijk op de website www.ravelijn.nl.

Juist als je mantelzorger bent, moet je goed voor jezelf 

zorgen. Foto: Erik Kottier 

Vrijwilligersraad zoekt leden 

Heeft u hart voor Ravelijn en zou u graag willen meedenken en 

-praten over de gang van zaken binnen de organisatie? Heeft u 

er al eens aan gedacht om lid te worden van de Vrijwilligersraad? 

Deze raad geeft gevraagd en ongevraagd advies. Op dit moment 

zoekt de Vrijwilligersraad nieuwe leden. 

De Vrijwilligersraad vergadert circa zes keer per jaar; vergaderingen 

duren twee uur. Er is een voorzitter en notulist. Alle afdelingen en 

projecten van Ravelijn zijn in de Vrijwilligersraad vertegenwoordigd. 

Bij de vergaderingen van de Vrijwilligersraad is een lid van het 

managementteam aanwezig om informatie te geven en te reageren op 

suggesties en vragen van de Vrijwilligersraad. 

De leden van de Vrijwilligersraad buigen zich over onderwerpen als: 

bijscholing, onkostenvergoedingen, waardering van vrijwilligers, bijeenkomsten 

en feesten. De Vrijwilligersraad krijgt informatie, discussieert 

hierover en koppelt dit terug naar de vrijwilligers. 

Meedenken en meepraten? 

Bijna vierhonderd vrijwilligers zijn de grote kracht achter Ravelijn. Het 

is belangrijk dat er een raad is die meedenkt over lopende kwesties en 

daarbij het belang van de vrijwilligers in het oog houdt! Overweegt u 

zich aan te melden als raadslid, maar wilt u eerst meer informatie? U 

kunt dan terecht bij de vrijwilligersraad via email vrijwilligersraad@ 

ravelijn.nl of bel naar Ravelijn: 033-4613000. 

Mantelzorger? 

Zorg voor jezelf! 

Het Steunpunt Mantelzorg van Ravelijn en het Maatschappelijk Werk 

van Beweging 3.0 bieden samen een nieuwe vierdelige cursus aan 

voor mensen die Mantelzorg geven aan naasten die bijvoorbeeld ziek 

of gehandicapt zijn. Het maakt niet uit of u enkele uren per week of 

dagelijkse zorg biedt. 

In de cursus gaat het om u: “Wat weet ik”; “Wat wil en kan ik” en 

“Wat wil en kan ik niet” 

Situaties die kunnen spelen zijn bijvoorbeeld: 

- Wanneer en hoe vraag ik om hulp bij anderen/instanties en hoe 

zorg ik ervoor dat ik niet van het kastje naar de muur wordt gestuurd. 

- Hoe breng ik mijn zorg over mijn moeder/vader/partner onder 

woorden bij de verpleegkundige, verzorgende of arts in het verpleeg- 

of verzorgingshuis. 

- Het is me te veel, ik wil een gesprek aangaan met familie om de 

zorg meer te verdelen. 

- Ik voel me vaak geclaimd door degene die ik verzorg. Hoe geef ik 

mijn grens aan en/of zeg ik op een goede manier “nee” 

- Wanneer bel ik het Steunpunt Mantelzorg? 

- Ik voel me zo moe, hoe kan ik zorgen dat ik meer energie heb? 

Eigen situaties kunnen ingebracht worden en daarnaast oefent men 

om met bovenstaande situaties om te gaan. Er wordt theorie meegegeven 

om thuis te lezen. De cursus vindt plaats bij het Steunpunt 

Mantelzorg van Ravelijn, Bergstraat 24-26 in Amersfoort. Het is de 

bedoeling dat u alle keren aanwezig bent. 

Voor de bijeenkomsten wordt een eigen bijdrage van € 25 gevraagd. 

Mocht dit een bezwaar zijn dan kunt u dit aangeven bij de begeleiders. 

Meer weten? Neem dan vrijblijvend contact op met het Steunpunt 

Mantelzorg van Stichting Ravelijn, tel. 033 461 30 00, e-mail steunpuntmantelzorg@ravelijn.nl 

of kijk op de website www.ravelijn.nl. 


Column 

De Regiotaxi 

Toen ik iets over zessen buiten kwam, zag ik haar staan. Klein, gezet, 

minstens zeventig, leunend op haar rollator. Mijn werk zat er op, de 

laatste crematie was om half vier geweest. Tegen vijven was iedereen 

vertrokken en nu alles opgeruimd was, kon ik ook gaan. 

Ik vroeg me af wat een vrouw van haar leeftijd hier nog zo laat te 

zoeken had, het was al behoorlijk schemerig, bussen reden er niet 

meer. Zou ze een dementerende zijn die de weg kwijt was? Of een 

verdrietige vrouw die nog even naar het graf van een geliefde wilde? 

Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen in de auto te stappen zonder 

haar even aan te spreken. Ik had alleen geen idee wat ik moest zeggen. 

Gelukkig was de dame in kwestie me een stap voor. 

‘Hallo mevrouw, mag ik u iets vragen?’ 

‘Ja natuurlijk.’ 

‘Weet u misschien hoe laat het is?’ 

Ik keek op mijn horloge. ‘Tien over zes.’ Ze mompelde iets en rommelde 

in haar handtas. ‘Wat zegt u?’ vroeg ik haar. 

‘Dat hij er dan over twintig minuten toch echt moet zijn.’ 

‘Oh, u wordt opgehaald,’ zei ik opgelucht. 

‘Als het meezit,’ was haar antwoord. ‘De laatste keer zou ik om drie uur 

opgehaald worden en dat werd uiteindelijk half acht. Vandaag zou hij 

er om half vijf zijn. Ik heb om half zes gebeld omdat hij er nog niet 

was. Toen zei dat meisje dat het zeker nog een uur zou duren voordat 

hij zou komen.’ Eerlijk gezegd begreep ik niet waar ze het over had, 

dus ik vroeg om wat uitleg. 

‘De regiotaxi mevrouw. Altijd ellende. Maar ja, iemand als ik is er van 

afhankelijk. De bushalte is te ver weg en als er niemand bij de bus 

staat die me met mijn rollator wil helpen, dan kom ik er niet eens in. 

Je wilt ook niet altijd je kinderen overal voor op laten draaien. Ik heb 

er maar een, dus die is altijd de pineut. Nee, ik vind dat ik zelfstandig 

moet blijven en de WMO helpt me daarbij.’ 

Ze zweeg en ik wist ook niet goed wat te doen. Haar laatste zin had 

sarcastisch geklonken. 

‘Maar wat onbeleefd van me, laat ik me eerst eens even voorstellen. Ik 

ben mevrouw Kam – van de Laak en ik kom uit Aalsmeer. Ik had hier 

om half vier een crematie. Mijn beste vriendin is overleden. Meer dan 

vijftig jaar deelden we lief en leed. Dat valt niet mee hoor.’ 

De crematie van half vier. In gedachten ging ik alle gasten na die als 

laatste koffie hadden gedronken, ik kon me haar niet herinneren. Er 

was niemand met een rollator geweest. Ik twijfelde aan haar verhaal. 

‘Er waren zoveel sprekers, de dienst duurde zo lang, dat ik niet eens 

meer in de aula ben geweest om te condoleren en afscheid te nemen 

van vrienden. Nee, ik ben rechtstreeks naar buiten gegaan. Want hij 

van de regiotaxi mag gruwelijk te laat zijn, maar als ik vijf minuten te 


laat ben heeft hij het recht om weg te rijden.’ 

Ze was duidelijk boos en dit keer geloofde ik haar wel. Schaamde me 

bijna dat ik aan haar getwijfeld had. 

‘Geluk bij een ongeluk dat ik op deze manier iedereen toch nog gedag 

heb kunnen zeggen, maar ondertussen heb ik het wel koud gekregen.’ 

Ze rommelde weer in haar tasje en haalde een mobieltje tevoorschijn. 

‘Ah, het is half zeven, ik ga maar weer eens bellen.’ 

Diep in mijn hart wilde ik naar huis, ik was moe, had honger. Anderzijds 

durfde ik mevrouw Kam niet alleen te laten. 

‘Nee meisje, ik ben niet boos op jou. Jij kunt er ook niets aan doen,’ 

hoorde ik haar zeggen. Toen ze de verbinding verbroken had keek ik 

haar vragend aan. ‘Kan wel half acht worden,’ zei ze gelaten. ‘Als ik 

van u nog even naar het toilet mag, dan red ik het verder wel. Ik ben 

het gewend. De laatste keer heb ik van half drie tot zeven uur moeten 

wachten. Op de stoep, voor een supermarkt. Tegenover staat een 

Grieks restaurant, die hebben me om zes uur een maaltijd gebracht. 

Nooit Grieks gegeten, maar lekker joh.’ 

Ik voelde dat ik iets moest doen en stelde haar voor dat ik haar naar 

huis zou brengen. Voor de vorm sputterde ze eerst wat tegen, daarna 

stemde ze in. In de auto werd ze nog spraakzamer dan ze al was. 

‘Ik ga de rit niet afbellen hoor, laat hem maar eens een keer flink in 

de rats zitten en de halve begraafplaats afzoeken,’ zei ze met pretoogjes. 

‘Dat is voor de drie keer dat hij me helemaal niet op is komen 

halen. Toen heb ik van armoe een echte taxi besteld, maar met mijn 

pensioentje kan je dat eigenlijk niet hebben.’ 

En mevrouw vertelde nog meer. Dat ze gemiddeld vier van de vijf keer 

te laat op een afspraak komt bijvoorbeeld. ‘Kijk als ik naar familie ga 

is dat niet zo erg, maar als ik naar het ziekenhuis moet zijn ze daar 

niet blij met me. Terwijl ik er helemaal niets aan kan doen.’ 

Ik had al vaker gehoord dat regiotaxi’s niet altijd doen wat ze beloven, 

maar dat het zo erg was, daar had ik geen vermoeden van. Ik 

nam me voor om daar eens onderzoek naar te doen. 

‘Kijk hier is het,’ zei ze ineens. ‘Kindje hoe kan ik je bedanken.’ 

‘Niet,’ zei ik. ‘U was aangenaam gezelschap en het was echt maar 

een klein stukje om.’ Ze sjokte naar de deur terwijl ik de motor liet 

draaien. We zwaaiden nog even naar elkaar voor ik de donkere avond 

inreed. 

Na het eten speurde ik het Internet af naar berichten over de regiotaxi, 

er waren er genoeg. Na tien minuten hield ik het echter voor 

gezien. Toen had ik er al zoveel ellende over gelezen dat ik vol zat. 

Gelukkig ook berichten van politieke partijen die er iets aan wilden 

gaan doen. Terwijl ik de computer uitzette dacht ik terug aan haar 

laatste woorden. ‘WMO kindje, als het kan zorg er voor dat je er nooit 

iets mee te maken krijgt. De echte betekenis van de letters ben ik allang 

kwijt. Voor mij staat het voor: Wordt Moeizaam Oud.’

Boek over 45 jaar vrijwilligerswerk Ravelijn 

‘hapklare brokken’ 

Naast de vele boeken die in 2009 verschenen in 

het kader van Amersfoort 750, kwam een boek 

uit over 45 jaar Ravelijn, dé vrijwilligersorgani- 

satie in Amersfoort. Auteur Gerard Raven wijst op 

opmerkelijke ontwikkelingen. 

“Voor iedereen die zich Amersfoorter voelt, is dit een interessant 

boek, voorzien van veel foto’s. Ravelijn is in Amersfoort het cement in 

de samenleving, de olie in de machine”, aldus Raven. In ruim honderd 

pagina’s beschrijft hij het verhaal van Ravelijn, een naam die sinds 

2003 wordt gevoerd. Eerder, in 1992, fuseerden acht verschillende 

wijkhulpdiensten en de centrale Hulpdienst Amersfoort tot Vrijwillige 

Hulpdiensten Amersfoort (VHA). Nog enkele fusies zouden volgen. 

We schrijven 1964 voor het allereerste begin, toen genoemde Hulpdienst 

Amersfoort werd opgericht. Deze richtte zich vooral op de hulp 

bij mensen thuis, zoals het doen van boodschappen. Ten tijde van de 

vele stadsuitbreidingen in de jaren daarna, ontstonden de wijkhulpdiensten, 

die zich richtten op de wijken zelf. 

Sommige ontwikkelingen zie je terugkomen, vertelt Raven. “Zoals de 

vraag of de hulp op wijkniveau, dan wel op centraal niveau gegeven 

moet worden. Het is een soort mode. Daarbij pleit kleinschaligheid 

van hulp en het dichtbij de mensen staan, voor wijkgebonden hulp. 

Het pleidooi voor samenwerking, professionalisering en bundeling van 

krachten wordt gewoonlijk ingegeven door de wens tot bezuinigen.” 

Ook nu zie je die tegengestelde bewegingen. “Ravelijn is nadrukkelijk 

in de wijken bezig, in samenwerking met de partners van Amersfoort 

Vernieuwt. De dreigende sluiting van wijkcentra staat daar haaks op.” 

Verder in het boek negen portretten van sleutelfiguren uit de geschiedenis 

van Ravelijn. Daar tussen de telkens terugkerende discussies, 

bijvoorbeeld over de vraag wie de vrijwilliger eigenlijk is. Ook 

aandacht voor de gespecialiseerde projecten, zoals Terminale Zorg en 

De Klusserij, waarop men zich na de vele fusies richtte. 

“Veel is veranderd sinds die beginjaren. Tóen kwam op de vraag ‘wil je 

helpen?’, het antwoord: ‘waarom eigenlijk niet?’ Nu luidt het standaardantwoord 

‘nee’. Mensen zijn druk en overbelast. Ook in je werk word 

je continu overvallen door mensen die snel iets van je willen.” De 

netwerken zijn eveneens veranderd, vertelt Raven. “Vroeger woonden 

je kinderen om de hoek. Nu moet je al blij zijn wanneer ze niet in het 

buitenland wonen. De mensen in je straat ken je niet meer. Je rijdt 

intussen wel door de stad om je vroegere (maar intussen verhuisde) 

buren op te zoeken. De eerste bewoners van de nieuwbouwwijken hadden 

een hechte band vanuit de gedachte ‘we staan er samen voor’.” 

Ravelijn speelt volgens de auteur goed in op de ontwikkelingen. “Het 

is de kunst om telkens nieuwe projecten te bedenken. Van de huidige, 

vitale Vutgeneratie wil lang niet iedereen maatschappelijk werk doen. 

Mensen houden graag de regie over hun leven. Wat je van vrijwilligers 

vraagt, moet in projecten worden gegoten. De moderne vrijwilliger 

gaat voor hapklare brokken.” 

Tekst en foto: Marian Vreugdenhil, met toestemming overgenomen uit 

Amersfoort Nu (14 november 2009) 

Dit boek aanschaffen? 

Ravelijn, 45 jaar vrijwilligerswerk in Amersfoort en omgeving 

1964-2009, Gerard Raven. Verkrijgbaar bij Ravelijn, 

Bergstraat 24-26 (loop gerust even binnen) voor tien euro. 

ISBN 978 90 813732 1 0. 


Na twintig jaar neemt Hanny de Hoog afscheid 

‘Ik ben bij Ravelijn 

gegroeid als mens’ 

Hanny de Hoog: “Ik ben blij met alles wat ik bij Ravelijn 

heb mogen leren” Foto: Bert Weggelaar 


Een bedreiging met een mes, ontmoetingen met gepassioneerde 

vrijwilligers en drinken uit koffiekopjes waar je van griezelt. Hanny de 

Hoog maakte veel mee in de jaren dat ze administratief medewerkster 

was bij de Hulpdienst Amersfoort, later Ravelijn. Nu ze met pensioen gaat, 

blikt Hanny nog eenmaal terug. Een persoonlijk verhaal over twintig jaar 

vrijwilligerswerk in Amersfoort.

“Het lijntje is zo dun, ik had daar 

kunnen zitten in plaats van die 

persoon” 

“Ik begon bij de Hulpdienst als assistent van directeur Annie Baats. 

Ik heb veel geleerd door te luisteren hoe zij de telefoon aannam en 

de hulpvragers te woord stond. Dat bleek niet altijd eenvoudig te zijn. 

Er belden geregeld mensen op die over hun toeren waren. ‘Als u nu 

niet komt, spring ik van het balkon’, zeiden ze. Ik leerde van Annie 

om deze mensen niet tegen te houden, dat heeft geen zin. Je kunt ze 

alleen wijzen op hun eigen verantwoordelijkheden. En verder aanhoren 

en wachten tot ze bedaard zijn. 

Gemêleerd publiek 

Je had toen in elke wijk een vrijwillige coördinator die de vrijwilligers 

aanstuurde. Ik belde hen op en gaf de hulpvraag door. De wijkcoördinator 

zocht er dan een vrijwilliger bij. Verder zorgde ik voor de koffie 

en ontving ik een zeer gemêleerd publiek bij de Hulpdienst. Er waren 

vrijwilligers die elke morgen kwamen koffie drinken. Maar ook verslaafden 

en eenzamen liepen dagelijks binnen. Dat zorgde soms voor 

spannende momenten. 

Op een koude dag, het had gesneeuwd, zat ik alleen op kantoor. Het 

was bijna sluitingstijd, maar er zat een verslaafde meneer die niet weg 

wilde gaan. ‘Jij hebt een huis, maar wat moet ik?’ zei hij. Urenlang 

ben ik bezig geweest om onderdak voor deze meneer te vinden. Uiteindelijk 

heb ik een hotel gevonden waar hij terecht kon. Trots belde 

ik Annie Baats. Maar het verwachte complimentje bleef uit. Annie 

werd boos. ‘Wat denk je nu, hoe gaan we dat morgen doen?’ zei ze. 

Eigen verantwoordelijkheden 

Door dit voorval leerde ik een enorme les. Ieder heeft zijn eigen verantwoordelijkheden. 

Je kunt mensen wijzen op de mogelijkheden die 

ze hebben. Ik heb die meneer de volgende dag verteld, dat ik een fout 

had gemaakt. Hij begreep het en heeft niet meer geprobeerd gebruik 

van mij te maken. Na dit soort ervaringen was ik niet zo snel meer 

ondersteboven van een hulpvraag. 

Sommige cliënten staan nog op mijn netvlies. Zoals die mevrouw, 

die elke dag kwam. ‘Grumpie’ noemde ik haar. Ze wilde een geldprijs 

winnen en zocht een mooie man. Mopperend kwam ze en mopperend 

ging ze de deur weer uit. Maar dan wel lachend. Het was voor mij een 

succesje als ik haar een spiegel kon voorhouden. Ik bedacht mij elke 

keer: ‘het lijntje is zo dun, ik had daar kunnen zitten in plaats van die 

persoon’. 

Met mes bedreigd 

Ik ben ook eens met een mes bedreigd door een meneer die geld van 

mij wilde. Ik typte gewoon door en zei: ‘nee, ik heb geen geld bij me’. 

Daarop liep hij woedend weg. Ik stond op en deed de deur op slot. 

Toen voelde hij dat ik bang van hem was. Hij werd agressief en sloeg 

met zijn hand door de deur. Meteen kwam er een bestuurslid om mij 

op te vangen. Die man werd de toegang overigens niet geweigerd, 

er is wel met hem gesproken. Hij is na het incident nog twee keer 

gekomen. 

Er was ook een vrouw die elke dag belde. Ze was eenzaam en voelde 

zich altijd bedreigd. Haar katten waren haar kinderen, maar ze stikten 

van de vlooien. Deze dame zat vol angsten, maar was eigenlijk niet te 

helpen. Op een dag zei ze: ‘Je moet komen, Hanny’. Dus ik kwam. Het 

was afschuwelijk in haar huis, zo vies. ‘Wil je wat drinken?’ vroeg ze. 

Ik pakte zelf uit de koelkast een pak wat nog niet aangebroken was. 

Je deed toen dingen die totaal buiten je eigen wereld stonden. 

Vrijwilligers veranderen 

Dat miste ik later wel eens. De vragen die we twintig jaar terug kregen, 

waren urgenter. Nu zijn er veel meer hulpinstanties. En wat toen 

kon, kan nu niet meer. Ravelijn is professioneler en gespecialiseerder 

geworden en het vrijwilligersbestand is veranderd. Je had vrijwilligers, 

die deinsden nergens voor terug. Een man met een vervuild huis, die 

duiven hield op zijn kamer, dat soort hulpvragen. Die nemen we nu 

niet meer aan. We wijzen mensen op hun eigen verantwoordelijkheid. 

We willen dat vrijwilligers plezier hebben in hun werk. 

In de loop van de jaren veranderde er veel bij de Hulpdienst. De wijkcoördinatoren 

verdwenen en we gingen stadsbreed werken. Hulpvragen 

werden ondergebracht in verschillende projecten. Zo konden we 

meer specialistische vragen behandelen. Vrijwilligers gingen cursussen 

volgen om zich te verdiepen in hun doelgroep. Er volgde een aantal 

fusies en zo ontstond in 2002 Ravelijn. Ondanks alle veranderingen 

bleef altijd de goede sfeer. 

Pensioen 

Ik ben blij met alles wat ik bij Ravelijn heb mogen leren. Als ik terugkijk, 

zie ik dat ik in mijn werk heb mogen groeien. Ook als mens. Dat 

heeft me voldoening gegeven. En nu ga ik met pensioen. Vorig jaar 

keek ik er nog tegen aan als ‘dat afschuwelijke zwarte gat’, inmiddels 

ben ik aan het idee gewend. Ik ga eerst lekker freewheelen en 

genieten van mijn hobby’s, zoals werken met keramiek. En daarna ga 

ik zeker vrijwilligerswerk doen, maar niet bij Ravelijn. Deze periode 

sluit ik af, hoezeer het mijn hart ook heeft.” 


‘Het zijn de simpele dingen 

die zo waardevol zijn’ 

Vrijwilligerswerk, hoe hou je het vol? 

Maar liefst vijftien jaar was Elly de Gans vrijwilliger bij hetzelfde 

gezin. Elke woensdagmiddag bezocht ze Floris en Vincent Boshuizen, 

een tweeling met een lichamelijke beperking. Ze hielp bij 

verzorging en speelde met ze. Nu de jongens pubers zijn is het 

tijd voor andere dingen, vindt Elly. Hoe heeft ze het vrijwilligerswerk 

zo lang volgehouden? Elly de Gans vertelt hoe vrijwilligerswerk 

leuk blijft. 

“Het leven lijkt soms alleen maar te bestaan uit werken. Mensen 

zijn prestatiegericht en leven langs elkaar heen. Dat is toch niet het 

doel van mijn leven”, bedacht Elly de Gans in 1994. Ze meldde zich 

als vrijwilliger aan bij (de voorloper van) Ravelijn. Al snel werd Elly 

voorgesteld aan een gezin dat alle hulp kon gebruiken. “Een tweeling, 

twee jongens, was te vroeg geboren. Beide baby’s kregen een 

hersenbloeding, waardoor ze ernstig lichamelijk beperkt raakten. Toen 

de tweelingkinderwagen plaats maakte voor twee rolstoeltjes kwam de 

moeder armen te kort. Ik hielp bij het badderen of ging mee naar de 

markt of de dierentuin.” 

“Nog nooit in die vijftien jaar heb ik een dag gehad dat ik het niet 

leuk vond om naar de tweeling te gaan”, zegt Elly. “Het zijn hele 

leuke, intelligente jongens. Zij zitten vol humor en dat maakt het 

leuk.” Elly heeft mooie herinneringen aan een reis naar Disneyland 

Parijs met de tweeling. “De jongens waren dertien. Na een bezoek 

aan het park kwamen we laat terug op de slaapkamer. ‘Wie lust er een 

gevulde koek?’ vroeg ik. De jongens lagen dubbel van het lachen. ‘Wie 

eet er nou om half twaalf ’s nachts een gevulde koek?’ Het zijn juist 

die simpele dingen die zo waardevol zijn.” 

Wel goed, maar niet gek 

Het geheim van plezier houden in vrijwilligerswerk is volgens Elly 

vooral het waarderen van het kleine. “Je bent geneigd om het in 

het extreme te zoeken. Maar je moet beseffen dat je maar een klein 

radertje bent in het grote geheel. Ik heb vrijwilligers ontmoet die ‘er 

echt voor gingen’. Zij wilden zo graag het gezin helpen, dat ze een te 

grote last op zich namen. Daar gaat het mis. Uiteindelijk ga je eraan 


onderdoor. Ik heb dat vaak zien gebeuren. Mijn insteek is anders. Ik 

houd het contact iets zakelijk. Dat klinkt onaardig, maar als je wat 

afstand bewaard, kun je makkelijker je grenzen aangeven. Je kunt wel 

goed zijn voor de mensen, maar je moet niet gek zijn.” 

Wees duidelijk 

Ook het maken van duidelijke afspraken met het gezin waar je werkt, 

is heel belangrijk, zegt Elly de Gans. “De familie waar ik werk is heel 

open en duidelijk. Dat is prettig. Je moet het treffen, maar je kunt 

er ook zelf als vrijwilliger wat aan doen. Wees duidelijk in wat je wel 

doet en wat je niet doet. Dat voorkomt onrealistische verwachtingen. 

Zo blijft het leuk en houd je het langer vol.” Natuurlijk is ook Elly na 

vijftien jaar vrijwilligerswerk verweven geraakt het gezin dat zij ondersteunt. 

“Dat kan niet anders. Toch, ondanks het feit dat je elkaar goed 

kent, heb ik die duidelijke, ietwat zakelijke houding niet losgelaten. 

Die houdt het contact gezond.’ 

Inmiddels komt Elly niet meer als vrijwilliger bij het gezin. “De jongens 

zijn nu 17, ze zitten er niet meer zo op te wachten om op hun 

vrije woensdagmiddag beziggehouden te worden. Het zijn pubers, ze 

kunnen het prima zelf. Ik heb het aan de familie uitgelegd, dat ik me 

niet meer zo nuttig voelde.” Toch ziet Elly de jongens nog twee keer 

per week. Betaald nu, via het Persoonsgebonden budget. “Ik vang ze 

op als ze uit school komen. We laten de hond uit of gaan naar de cdwinkel. 

Het voelt wel anders om ervoor betaald te worden. Aan vrijwilligerswerk 

zit geen enkele verplichting, dat maakt het verschil.” 

Elly de Gans denkt dat ze nog wel eens vrijwilligerswerk zal gaan 

doen. Op dit moment kan ze dat niet goed combineren met haar 

onregelmatige werktijden. Elly: “Ik kan het iedereen aanraden om zich 

vrijwillig in te zetten. Het is jammer dat vrijwilligerswerk zo’n ‘geitenwollen 

sokken’-imago heeft. Dat imago klopt niet. Vrijwilligerswerk is 

ontzettend leuk. Als ik een keer mijn dag niet had, en ik ging naar de 

tweeling, dan lukte het mij daarna weer om mijn zorgen te relativeren. 

Ik hoop nog lang contact met ze te houden. We hebben veel 

samen meegemaakt, het contact met hen is mij veel te dierbaar.”

Familie Boshuizen: 

‘Elly was er onvoorwaardelijk voor ons’ 

“Wij vinden het leuk als Elly langskomt”, zeggen Floris en Vincent 

Boshuizen eensgezind. “Je kunt met haar lachen. Maar ook kun je met 

haar over serieuze dingen praten.” 

De tweeling maakte veel mee in de jaren dat Elly vrijwilliger bij hen 

was. “Als ik werd geopereerd, kwam Elly op bezoek”, vertelt Vincent. 

“Ik vond het soms moeilijk om mijn beperking te accepteren. Met Elly 

kon ik erover praten.” Floris vult aan: “Ga jij maar eens een poosje in 

een rolstoel zitten, dat valt niet mee.” 

Moeder Liesbeth Boshuizen: “Als Elly er was, kon ik zo weglopen. Zij 

was altijd heel goed voor de jongens. Ik heb heel veel bewondering 

voor de onvoorwaardelijkheid waarmee Elly er voor ons was. Ze belde 

bijna nooit af, dan moest er echt wat zijn. Ze heeft het vrijwilligerswerk 

altijd met veel betrokkenheid gedaan.” 

Ook vrijwilliger worden? 

Neem dan vrijblijvend contact op met Stichting 

Ravelijn, tel. 033-4613000, e-mail hulpthuis@ 

ravelijn.nl of kijk op de website www.ravelijn.nl. 

Dat Elly gestopt is met haar vrijwilligerswerk bij de tweeling, vinden 

de jongens ‘moeilijk en fijn.’ Vincent: “Ze komt al zo lang, dat je haar 

op woensdag nu niet meer ziet, is toch wel jammer.” Floris vult aan: 

“Aan de andere kant is het ook wel fijn om je eigen gang te gaan. 

Gewoon lekker thuis zijn en je eigen dingen doen.” Op dinsdag en 

vrijdag is Elly er ’s middags nog anderhalf uur om de jongens op te 

vangen uit school. Echt weg is ze dus niet. 

Heel gewoon 

Na de vraag of ze wel eens iets grappigs met Elly hebben meegemaakt, 

blijft het lang stil. Dan vertellen de jongens hoe Elly tijdens 

de reis naar Disneyland Parijs op haar bed ging springen. “Dat is wel 

gek”. Liesbeth vult aan: “Als Elly er was, dan was dat heel gewoon. Er 

gebeurt dan niet altijd iets geks. De tweeling is heel vertrouwd met 

haar. Juist daardoor kun je het contact heel lang volhouden.” 

Elly de Gans was maar liefst vijftien jaar vrjiwilliger 

bij dezelfde familie. Foto: Familie Boshuizen. 

Goed Bezig nr. 1 2009 2010 25

Nieuws 

‘Senioren waarderen dat vaste gezicht’ 

Vrijwillige schauffeurs helpen isolement voorkomen 

Dankbare blikken en stevige handdrukken, een baan als vrijwillige 

chauffeur levert je veel voldoening op. Dat stelt coördinator Rachid 

Oahalou van Stichting Ravelijn. Voor uitbreiding van het project ‘Vervoer’ 

zoekt hij nieuwe chauffeurs, die kwetsbare Amersfoorters van A 

naar B brengen en hen waar nodig ook ter plekke begeleiden. 

“De mensen waarvoor je je als vrijwillige chauffeur inzet, hebben het 

niet makkelijk”, zegt Rachid Oahalou. “Jouw hulp kan verrassend veel 

voor hen betekenen.” Door een hoge leeftijd, ziekte, handicap, door 

omstandigheden of te weinig financiële middelen kunnen kwetsbare 

mensen niet altijd met het Openbaar Vervoer, de taxi of de Regiotaxi 

reizen. Soms woont er ook geen familie in de buurt die even kan 

bijspringen. Voor deze mensen vormen de vrijwilligers van het project 

Vervoer een vangnet.“ 

Twee horen meer dan een 

Vrijwillige chauffeurs brengen de hulpvrager bijvoorbeeld naar een 

afspraak in het ziekenhuis of bij de tandarts. Ze bieden een steunende 

arm aan een minder mobiele oudere, zoeken de weg in het gebouw en 

als dat nodig is, gaan ze zelfs mee de dokterskamer in. “Twee horen 

Met een autochtoon maatje op je vrijwilligerswerk is het makkelijker 

om je de Nederlandse taal eigen te maken. Dat is de 

gedachte achter het project Duizend-en-een-kracht van Stichting 

Ravelijn, dat zomer 2009 van start ging. In nauwe samenwerking 

met het NVA, centrum voor duurzame inburgering, bemiddelt Ravelijn 

jaarlijks 25 allochtone vrouwen naar vrijwilligerswerk. 

De vrouwen worden door het NVA bij Ravelijn aangemeld. Ravelijn begeleidt 

hen naar initiatieven en organisaties waar met name autochtonen 

werken. De nieuwe Nederlander wordt waar mogelijk gekoppeld 

aan een autochtone vrijwilliger van de organisatie zelf. De autochtone 

vrijwilliger fungeert als ‘coach on the job’ en helpt bij de taalverwerving 

van de allochtone vrijwilliger. 


Door kwetsbare ouderen ergens te brengen, helpen de vrijwilligerchauffeurs 

van Ravelijn isolement voorkomen. 

nu eenmaal meer dan één”, stelt coördinator Oahalou. 

Ook brengen de vrijwilligers senioren van en naar de dagbesteding van 

het Pieters en Bloklands Gasthuis en (vanaf begin 2010) naar de Molendijkflat. 

“Instellingen krijgen slechts een gedeeltelijke vergoeding 

voor de vervoerskosten van deze cliënten”, zegt Rachid Oahalou. “Zij 

moeten daardoor beknibbelen op begeleiding die ze de ouderen bieden 

of kunnen geen warme maaltijd meer voor hen verzorgen. Wij vinden 

dat het vervoer niet ten koste mag gaan van andere aspecten van de 

dagbesteding en zetten daarom graag onze vrijwilligers in.” 

“De vrijwilliger heeft altijd tijd voor een praatje. Dit gezellige contact 

betekent veel voor kwetsbare ouderen”, vervolgt Oahalou. “Door hun 

gezondheidsproblemen dreigen zij vaak in een sociaal isolement te 

geraken. Als je minder mobiel bent, is het een hele toer om ergens 

naartoe te gaan. Wat is het dan fijn als er een vertrouwde vrijwilliger 

bij je aanbelt en je letterlijk en figuurlijk over de drempel helpt!” 


tel. 033-4613000, e-mail vervoer@ravelijn.nl of kijk op de website 


Duizend-en-een-kracht helpt vrouwen met inburgeren 

Coördinator Ria Stam licht toe: “Nieuw zijn in Nederland betekent 

voor deze vrouwen vaak niet alleen een nieuwe taal, maar ook dat een 

vrouw in Nederland soms een heel andere rol heeft dan in het land van 

herkomst. Met intensieve begeleiding op de werkvloer leren zij hun 

taallessen toepassen in de praktijk. Daarnaast kunnen zij wennen aan 

de normen en waarden in onze samenleving.” 

“1001 Kracht gaat uit van de kracht van vrouwen die bij hun komst 

naar Nederland vaak al heel veel hebben moeten doormaken”, zegt 

Ria Stam. “Dit maakt ze tot sterke vrouwen die soms niet of laag zijn 

opgeleid, maar hun levenservaring kunnen inzetten in een bijdrage 

aan onze samenleving.”

Achtergrond 

Stoer 

“Wat doe jij eigenlijk tegenwoordig?” Tijdens de laatste verjaardag 

van mijn drie jaar jongere zus zit ik in een kring rond 

de salontafel in haar woonkamer. Naast mij zit een kennis van 

mijn zus die ik al jaren niet heb gezien. “Ik werk als projectleider 

bij Ravelijn.” Hij kijkt mij aan alsof hij water ziet branden. 

Hij doet wel alsof het hem nog vreselijk interesseert. “Leuk, 

projectleider, bij Ravelijn?.” Mijn gesprekspartner kijkt met 

grote vragende ogen. “Ravelijn is de vrijwilligersorganisatie 

van Amersfoort.” Met de nadruk op “de”. Ik zeg dit met grote 

gepassioneerde trots. 

“Ben je dan vrijwilliger?” In de meeste gevallen is dat de vraag die 

volgt tijdens feesten en partijen. “Nee, ik heb een betaalde baan als 

projectleider.” Volgens mijn neefje van twaalf betekent dat, dat ik 

goed ben in opschrijven, telefoneren, nadenken en praten met andere 

mensen. “Wat voor soort projecten doe je dan?” Mijn hart maakt een 

sprongetje. Ik mag nog meer vertellen. Ik ben zo vreselijk gek op mijn 

werk. Ik vind het leuk om uit te leggen wat ik mag doen. Precies, mag 

doen. Mijn werk is zo leuk dat het in de buurt van een hobby komt. 

“Ik heb www.doorgeven.nl opgezet. Iets goed(s) doen voor een ander 

om vervolgens die ander weer te inspireren om weer iets goed(s) te 

doen voor weer drie anderen. Ik doe dit samen met mijn collega’s en 

vrijwilligers vooral samen met scholen. Om jongeren te interesseren 

voor vrijwillige inzet via maatschappelijke stages.” Ik heb het erg blij 

verteld en krijg de kans om nog dieper op het onderwerp in te gaan. 

“Vinden jongeren vrijwilligerswerk wel leuk dan?” 

Ik ga helemaal uit mijn dak. Natuurlijk vinden jongeren vrijwilligerswerk 

leuk, dûh. “Natuurlijk spreken we de jongeren op hun manier 

aan. We geven ze de ruimte om zelf te bedenken wat ze op hun 

Dat vrijwilligerswerk heel stoer kan zijn, bewijzen de 

jongeren van Doorgeven. Foto’s: Joris Steentjes, Jet Kraanen 

manier graag willen doen. Er is veel ruimte. Als ze maar Doorgeven 

op hun eigen manier. En ja, volstrekt vrijwillig natuurlijk. Er moet 

niets.” Mijn gesprekspartner zit op een volstrekt ander spoor. “Maar 

vrijwilligerswerk is toch vooral iets voor ouderen?” Ik word gek van 

deze vraag. Is hij nu helemaal besnuffeld. Ik ken de vooroordelen en 

meningen natuurlijk ook wel. Vrijwilligerswerk is suf. Vrijwilligerswerk 

wordt vooral gedaan door 50-plussers en andere bejaarden. Rolstoelduwen, 

voorlezen voor een slechtziende oudere, een boodschapje 

doen voor een chronisch zieke en als maatje een kopje koffie drinken 

met een psychiatrisch patiënt klinkt wel vreselijk nuttig maar niet erg 

sexy. 

Ik weet inmiddels dat jongeren vrijwillige inzet “chill”, “vet” en 

“geniaal” vinden. Evenementen in het kader van Amersfoort 750, de 

Eneco Tour, Kerstboom- en beschuitjesacties zorgen voor het onttrutten 

van de beeldvorming. De kernwoorden van Ravelijn zijn persoonlijk, 

betrokken, samen leven en samenwerken. Jongeren hebben daar 

een eigen mening over. Dat hoort zo. Achterop mijn visitekaartje staat 

ook zo’n kreet: Betrokken. Niet echt chill is mij door verschillende 

jongeren verteld. Nee, truttig, suf en vooral dom. “Je moet er iets 

anders op zetten jôh.” Ik heb daar even over nagedacht. Ravelijn is 

stoer. Vrijwilligerswerk is zeker zoals veel mensen denken. Niets mis 

mee en onmisbaar. Vrijwilligerswerk met jongeren is er ook. Ondeugend, 

creatief, verrassend, gedurfd, af en toe een tikkeltje stout en 

zeker ontzettend stoer. Kom maar op als je durft! 

Joris Steentjes, projectleider Doorgeven 


tel. 033-4613000, e-mail info@doorgeven.nl of kijk op de website 

www.doorgeven.nl. 


Uitgelicht 

Wie op zoek is naar een vrijwillige functie die het leven verrijkt, is bij Ravelijn aan het juiste adres. 

Ravelijn heeft ruim 500 functies in haar database bij meer dan 250 maatschappelijke 

organisaties. Vrijwilligerswerk is er in alle soorten en maten. En of u er nu veel tijd of weinig tijd 

voor heeft, bij Ravelijn vindt u een passende vacature. 

Vrolijke gastheer/-vrouw (m/v) 

Bent u het vrolijke gezicht waar 

de twintig bezoekers van een 

seniorenrestaurant dagelijks 

naar uitkijken? Als vrijwillig 

gastheer/gastvrouw schenkt u 

koffie en thee, dekt de tafels, 

neemt bestellingen op, serveert 

maaltijden, bedient de kassa en 

ruimt af. U bent sociaal vaardig, 

klantgericht en kunt goed met 

ouderen overweg. 

Vacature 45, map G 

Enthousiaste museumgids 

(m/v) 

Spreekt u meerdere talen en 

bent u een liefhebber van kunst 

en cultuur? Als museumgids 

kunt u deze liefde overbrengen 

aan anderen door hen tijdens 

een rondleiding te boeien, te 

verwonderen en te enthousiasmeren. 

U leidt groepen kinderen en 

volwassenen rond. Deze organisatie 

geeft mensen die wat langer 

uit het arbeidsproces zijn graag 

een kans! 

Vacature 112, map O 

Dierverzorger (m/v) 

Kunt u goed observeren, bent u 

stressbestendig en bereid om te 

leren? Als dierverzorger maakt 

u de verblijven van honden 

en katten schoon en ontsmet 

deze. U observeert intussen de 

gezondheid van de aanwezige 

dieren. U wandelt met de honden 


en verzorgt de vachten van de 

katten. U werkt met een gezellige 

club mensen en er worden er voor 

u geregeld cursussen, lezingen en 

workshops georganiseerd. 

Vacature 307, map N 

Sterke magazijnmedewerker 

(m/v) 

Bent u ordelijk, betrouwbaar en 

kunt u goed zelfstandig beslissingen 

nemen? Kunt u goed met 

anderen samenwerken en bent u 

in prima conditie? Als magazijnmedewerker 

zet u meubels in elkaar, 

zet ze in de verkoopruimtes, 

verwijdert afval en zet containers 

aan de straat. U werkt 4-8 uur 

op dinsdag, woensdag of vrijdag 

tussen 9.00-16.00 uur. U werkt 

bij een stichting die veel oog 

heeft voor de minder bedeelde 

medemens. 

Vacature 1225, map H 

Medewerker Dierenambulance 

(m/v) 

Bent u die redder in nood die 

zieke en gewonde dieren naar 

de dierenarts brengt? Heeft u 

affiniteit met dieren en kunt u 

ook goed met mensen overweg? 

Als vrijwilliger bij de Dierenambulance 

kunt u veel betekenen! U 

werkt samen met een collega en 

kunt terugvallen op een coördinator, 

die dag en nacht bereikbaar 

is. U bent minimaal twee 

dagen en een avond en nacht per 

maand beschikbaar. 

Vacature 440, map V2 

Gezellige marktbezoeker (m/v) 

Weet u een gezellig uitje te creeren 

voor de rolstoelafhankelijke 

bewoners van een verzorgingshuis? 

Als marktbezoeker haalt u 

de bewoners op en neemt ze in 

de rolstoel mee naar de markt. U 

werkt samen met andere vrijwilligers 

en bent fysiek in staat om 

een rolstoel te duwen. U bent 

sociaal, flexibel en kunt goed 

met de gevoelens van anderen 

omgaan. 

Vacature 596, map A 

Servicegerichte kassavrijwilliger 

(m/v) 

Bent u die servicegerichte kassamedewerker 

die zorgt voor een 

goed begin van een cultureel 

avondje uit? Als kassavrijwilliger 

bent u het eerste aanspreekpunt 

voor het publiek, u zorgt voor 

informatie, plaatsreserveringen 

en kaartverkoop. U heeft affiniteit 

met kunst, beschikt over een 

goed cijfermatig inzicht en heeft 

ervaring met MS Office. U werkt ’s 

avonds of in het weekend. 

Vacature 610, map V 

Taallesgeefster thuis (m/v) 

Er zijn mensen met een niet 

Nederlandse achtergrond, die 

graag hun Nederlands willen 

verbeteren maar door psychische 

en/of fysieke beperkingen niet 

in staat zijn taallessen te volgen 

in groepsverband. Als vrijwilliger 

bezoekt u zo iemand thuis en 

geeft u wekelijks een individuele 

taalles van een uur. U bereidt lessen 

op maat voor met behulp van 

een kant-en-klare methode. 


Adviseurconsulent vluchtelingen 

(m/v) 

Raakt het u dat mensen zich genoodzaakt 

zien om te vluchten? 

Bent u goed in het begeleiden 

van gesprekken, spreekt u minstens 

één vreemde taal en heeft 

u enige kennis van de internationale 

politiek? Als adviseurconsulent 

begeleidt u vluchtelingen die 

door de UNHCR zijn uitgenodigd. 

U helpt hen bij het vertrek naar 

een eigen woning en assisteert 

bij gezinsherenigingsprocedures. 

Vacature 777, map B 

Accurate kantoormedewerker 

(v) 

Bent u die zelfstandige, representatieve 

en accurate kantoormedewerkster 

waar ze bij een 

inloophuis om staan te springen? 

Het inloophuis biedt een gezellige 

en veilige plek voor mensen 

die een luisterend oor willen. Als 

vrijwilliger houdt u de ledenadministratie 

bij, maakt u roosters, 

notuleert overlegmomenten, verzorgt 

de post, houdt een archief

‘Plezier in vrijwilligerswerk’ 

bij en neemt de telefoon aan. 

Vacature 1180, map K 

Servicegerichte restaurantmedewerker 

(m/v) 

Kunt u goed met ouderen omgaan 

en bent u vriendelijk en geduldig? 

Een ouderensteunpunt zoekt 

een servicegerichte restaurantmedewerker 

die tussen 12.00-13.15 

de warme maaltijd helpt serveren 

aan tachtig ouderen. U neemt 

op wat de gasten willen eten, 

serveert de maaltijd en ruimt na 

afloop de tafels af. U werkt in 

een gezellig vrijwilligersteam. 

Vacature 1206, map G 

Deskundige chauffeur (m/v) 

Vindt u het leuk om met een 

vrachtwagen door Amersfoort te 

rijden en samen met een of twee 

bijrijders tweedehands goederen 

op te halen? Ook bezorgt u 

gekochte goederen. U rijdt veilig 

en deskundig, u bent communicatief 

en beleefd en u heeft een 

goede conditie. U werkt bij een 

stichting die een plek biedt aan 

mensen die door omstandigheden 

hun plek binnen de maatschappij 

zijn kwijtgeraakt. 

Vacature 1227, map V2 

Twee rechterhanden (m/v) 

Bent u ondernemend, zelfstandig 

en handig? Een manegebedrijf 

zoekt een vrijwilliger die kleine 

reparaties en onderhoud kan 

verzorgen. De werkzaamheden, 

waaronder het vervangen van verlichting, 

onderhoud in de stallen 

en schilderwerkzaamheden, verricht 

u in een gezellig team. De 

organisatie verzorgt paardrijlessen 

aan beginnende en gevorderde, 

jeugdige en volwassen ruiters 

uit Amersfoort en omgeving. 

Vacature 1486, map K2 

Enthousiast bestuurslid (m/v) 

Heeft u affiniteit met natuur 

en milieu? Lijkt het u leuk om 

educatieve activiteiten te organiseren? 

Een vereniging die mensen 

wil interesseren voor het behoud 

van natuur en milieu, is op zoek 

naar een enthousiast bestuurslid. 

U heeft geen specifieke taken, 

maar pakt in overleg op wat er 

gedaan moet worden en waar u 

affiniteit mee heeft. Eens per 

maand wordt er van 20.00-22.00 

uur vergaderd. 

Vacature 1508, map B 

Vriendelijke geluidstechnicus 

(m/v) 

Lijkt het u leuk om tijdens een 

radio-uitzending ‘achter de 

knoppen’ te zitten? Dat kan, 

als u vrijwilligergeluidstechnicus 

wordt. Heeft u respect voor 

andere levensovertuigingen, bent 

u serieus en vriendelijk en is uw 

concentratievermogen goed? Als 

vrijwilliger verzorgt u de opname 

van een radio-uitzending met een 

gast, een presentator en muziek. 

De opnames vinden plaats op 

vrijdag van 10.00-12.30 uur. 

Vacature 1570, map K2 

Aspirant-hondentrainer (m/v) 

Zijn honden uw lust en uw leven? 

Heeft u sterke communicatieve 

vaardigheden, doorzettingsvermogen 

en bent u bereid de hondentrainersopleiding 

te volgen? 

Als vrijwilliger helpt u elke zondag 

van 08.45-14.00 uur (in weer 

en wind) de samenwerking tussen 

baas en hond te verbeteren. Eens 

in de twee maanden wordt er vergaderd. 

De voorbereiding van de 

training en/of de opleiding kost 

u twee tot vier uur per week. 


Assistent-taaldocent (m/v) 

Is de Nederlandse taal ‘uw ding’? 

Bent u geduldig en kunt u goed 

omgaan met cultuurverschillen? 

Als assistent-taaldocent helpt 

u een beroepskracht bij het 

verzorgen van lessen Nederlands 

aan inburgeraars. Op termijn leidt 

u een á twee keer per week min 

of meer zelfstandig een klein 

groepje. De functie kan worden 

vervuld op ma-, di-, wo- of doochtend 

en op ma- of wo-avond. 


Begeleider dementerende 

oudere (m/v) 

Voor een dementerende ou- 

dere is het heerlijk om wat extra 

aandacht te krijgen van een 

vrijwilliger. Bent u graag buiten, 

in een moestuin of bij dieren te 

vinden? Als vrijwilligerbegeleider 

doet u samen met de senior gezellige 

activiteiten, zoals paarden 

borstelen, aardbeien plukken of 

de konijnen op schoot nemen. 

Uw aanwezigheid maakt veel 

verschil! 


Sociale chauffeurs (m/v) 

Kunt u zich goed in anderen 

inleven, bent u sociaal vaardig 

en heeft u een dienstverlenende 

instelling? Als chauffeur brengt 

u kwetsbare Amersfoorters in 

uw eigen auto van A naar B. Als 

dat nodig is, begeleidt u hen ter 

plekke. Dankbare blikken en stevige 

handdrukken, deze functie 

levert u veel voldoening op. U 

wordt in overleg ingezet en ontvangt 

een kilometervergoeding. 

Vacature 1959 en 1961 

Meer weten? Spreekt een van 

deze functies u aan? Dan maken 

wij graag kennis met u! Voor 

meer informatie over deze en 

circa 500 andere functies, kom 

naar Ravelijn, Bergstraat 24-26 

in Amersfoort. U kunt ook bellen: 

033 4613000. We helpen u graag 

verder! Ook kunt u een kijkje 

nemen in onze vacaturebank op 

de website www.ravelijn.nl. 


Laatste Nieuws 

Netwerk Mantelzorg Amersfoort van start 

Tijdens de feestelijke afsluiting van de mantel- 

zorgcampagne ‘In de watten… want mantelzor- 

gers verdienen het’ op donderdag 12 november 

2009 presenteerde wethouder Hans van Daalen 

het Netwerk Mantelzorg Amersfoort. In dit Net- 

werk zijn organisaties, instellingen, verenigingen 

en bedrijven vertegenwoordigd die aandacht heb- 

ben voor ‘hun’ mantelzorgers. 

Geweldig nieuws bij de presentatie van het Netwerk Mantelzorg: 

Burgemeester Albertine van Vliet-Kuiper (rechts) wordt gedurende 

een jaar voorzitter! Foto: Wil Groenhuijsen 


Tijdens de mantelzorgcampagne was er in Amersfoort een jaar lang 

aandacht voor het thema mantelzorg. Verenigingen, bedrijven, zorginstellingen, 

kerken en moskeeën, zij maakten mantelzorg bespreekbaar, 

organiseerden een ontmoetingsmoment voor mantelzorgers of gaven 

input aan het campagneteam. Hun betrokkenheid maakte de mantelzorgcampagne 

tot een groot succes! 

Aandacht voor mantelzorgers 

Maar ook nu de campagne is afgelopen, blijft aandacht voor de positie 

van mantelzorgers van groot belang. Zij vinden het vaak vanzelfsprekend 

wat ze doen en beseffen meestal ze niet dat ze mantelzorger 

zijn. Velen vragen niet om ondersteuning als de zorg hen (te) zwaar 

wordt. Juist daarom is het zo belangrijk dat mantelzorgers in de eigen 

omgeving worden herkend en gekend. Organisaties die hen willen blijven 

ondersteunen, nemen deel aan het Netwerk Mantelzorg Amersfoort 

van Ravelijn. 

De organisaties die deel uitmaken van het Netwerk Mantelzorg 

Amersfoort ondersteunen ‘hun’ mantelzorgers in eigen kring. De wijze 

waarop dit gebeurt, verschilt per organisatie. In een verzorgings- of 

verpleeghuis, kerk, moskee of vereniging kan het bijvoorbeeld gaan 

om een luisterend oor en concrete, vrijwillige hulp bij de mantelzorgtaak, 

of om respijtzorg. Bij een bedrijf kan het gaan om het tijdelijk 

afstemmen van de werkzaamheden op de zorgtaak van de werknemer. 

Wat biedt Ravelijn de leden van het Netwerk Mantelzorg? 

Ravelijn adviseert graag bij het vormgeven en uitvoeren van een 

eigen mantelzorgbeleid. Ravelijn traint medewerkers van de bij het 

Netwerk ingeschreven organisaties en voorziet hen van informatie. Zo 

kunnen zij zelf hun mantelzorgers optimaal ondersteunen. Viermaal 

per jaar verschijnt een digitale versie nieuwsbrief met daarin actuele 

ontwikkelingen op gebied van mantelzorg. De leden van het Netwerk 

Mantelzorg ontmoeten elkaar tweemaal per jaar tijdens een themabijeenkomst. 

Ook mantelzorgers ondersteunen? 

Neem dan vrijblijvend contact op met Stichting Ravelijn, 

tel. 033-4613000, e-mail netwerkmantelzorg@ravelijn.nl of 

kijk op de website www.ravelijn.nl.

Ravelijn; alles op een rijtje 

Stichting Ravelijn is hét Amersfoortse adres voor vraag en aanbod 

van vrijwilligerswerk. Ravelijn bemiddelt mensen naar vrijwilligerswerk 

waarin zij plezier beleven, ondersteunt kwetsbare mensen 

door vrijwilligers in te zetten en helpt mantelzorgers de zorg 

vol te houden. Met haar innovatieve projecten werkt Ravelijn aan 

een samenleving waarin mensen naar elkaar omzien. Vrijwilliger, 

hulpvrager en mantelzorger, organisatie, school en bedrijf kunnen 

bij Ravelijn terecht. 

Doorgeven: jong en fris vrijwilligerswerk 

Droom jij ook van een betere wereld? Je kunt hier echt wat aan doen. 

Het is niet moeilijk en je bereikt er veel mee! Doe gewoon mee met 

Doorgeven! Kijk op www.doorgeven.nl, bel 06-16537325 of mail 

doorgeven@ravelijn.nl. 

Hulp Thuis: steun van vrijwilligers in de thuissituatie 

Hulp Thuis steunt chronisch zieken, mensen met een beperking, 

dementerenden en mantelzorgers. Vrijwilligers komen bijvoorbeeld op 

bezoek, maken samen met u een wandeling of nemen de zorg voor 

uw naaste enkele uren van u over. Kijk op www.ravelijn.nl, bel 033- 

4613000 of mail hulpthuis@ravelijn.nl. 

Klussendienst: veilig en leefbaar wonen voor iedereen 

Vrijwilligers zorgen ervoor dat ook mensen met een smalle beurs prettig, 

veilig en leefbaar wonen. De Klussendienst is actief in de wijken 

Liendert-Rustenburg, Randenbroek-Schuilenburg en Kruiskamp-Koppel. 

Kijk op www.ravelijn.nl, bel 033-4613000 of mail 

klusserij@ravelijn.nl. 

Nestor : uw kennis en ervaring inzetten 

Bent u een of twee jaar met pensioen? En bent u op zoek naar een 

zinvolle invulling van deze nieuwe levensfase? Neem dan eens contact 

op met het Nestorproject. Kijk op www.ravelijn.nl, bel 033-4613000 of 

mail nestor@ravelijn.nl. 

Sensor: weer onder de mensen 

Bent u steeds vaker alleen? Wilt u daarin zelf verandering brengen, 

maar weet u niet goed hoe? Vrijwilligers van Sensor kunnen u coachen 

om stappen te zetten naar nieuwe activiteiten en contacten. 

Kijk op www.ravelijn.nl, bel 033-4613000 of mail sensor@ravelijn.nl. 

Steunpunt Mantelzorg: voor wie zorgt u? 

Zorgt u voor uw partner, kind, ouder, goede buur, vriend(in) of andere 

naaste? Het Steunpunt Mantelzorg biedt praktische en emotionele 

ondersteuning, waardoor u de zorg langer volhoudt! Kijk op 

www.ravelijn.nl, bel 033-4613000 of mail 

steunpuntmantelzorg@ravelijn.nl. 

Stimulans: plezier beleven met een maatje 

Als u al langer psychische problemen heeft, kan het moeilijk zijn om 

contact met anderen te leggen. Ravelijn zoekt voor u een vrijwillig 

maatje, om mee te winkelen, koffie te drinken of gewoon voor een 

goed gesprek. Kijk op www.ravelijn.nl, bel 033-4613000 of mail 

stimulans@ravelijn.nl. 

Zorg in de laatste levensfase (VPTZ) 

Uw naaste heeft de wens om thuis te sterven, in de vertrouwde 

omgeving en omringd door dierbaren. Vrijwilligers kunnen meerdere 

dagdelen of nachten per week aanwezig zijn en bieden zo ruimte voor 

afscheid. Kijk op www.ravelijn.nl, bel 033-4613000 of mail 

vptz@ravelijn.nl. 

Vervoer: van A naar B met begeleiding ter plekke 

U moet ergens naartoe, maar u kunt geen gebruik maken van het 

openbaar vervoer, de taxi of regiotaxi? Of u heeft ter plekke begeleiding 

nodig? Vrijwilligers bieden uitkomst. Kijk op www.ravelijn.nl, bel 

033-4613000 of mail vervoer@ravelijn.nl. 

Vrijwilligerswerk: functies waarin u plezier beleeft 

Ervaring opdoen? Iets betekenen voor uw naaste? Een zinvolle invulling 

van uw vrije tijd? Gezelligheid en teamgevoel? Ravelijn heeft 

vrijwilligerswerk in alle soorten en maten. Of u nu veel tijd hebt of 

weinig, Ravelijn heeft voor u een functie waarin u plezier beleeft! 

Kom gerust eens langs op en informeer naar de mogelijkheden. Kijk op 

www.ravelijn.nl, bel 033-4613000 of mail bemiddeling@ravelijn.nl. 


Laatste Nieuws 

betrokken 

persoonlijk 

samen leven 

samen werken 


Stichting Ravelijn • vrijwilligers • mantelzorg • maatschappelijke inzet 

Bergstraat 24-26 • 3811 NJ Amersfoort • t 033 461 30 00 • info@ravelijn.nl • www.ravelijn.nl

Goed Bezig nr.1 - Stichting Ravelijn

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?