Hebr. 10,22 - NGK Nunspeet

Preek over Hebreeën 10,22 (Doopdienst): Vrij entree!
Voorzang: Psalm 105, 1 en 3
Votum en Groet
Zingen: Opwekking 599 (Nog voordat je bestond…)
Onderwijs over de doop
Wichert en Gerrie Stoffer beantwoorden de doopvragen
Praatje met de kinderen
Zingen: Kinderlied “Kijk eens naar de vogels”
Doop van Manuel Aaron Stoffer
Zingen: Gezang 234 (Zingende Gezegend; mel. Psalm 21)
Dankzegging en gebed bij de opening van het Woord
Schriftlezing: Psalm 40,1-9 en Hebreeën 10,1-25
Zingen: Opwekking 475 (Majesteit…)
Verkondiging van Hebreeën 10,22: Vrij entree!
Zingen: Opwekking 334 (Heer, uw licht en uw liefde schijnen…)
Dankzegging en voorbeden
Collecte
Zingen: Opwekking 138 (Abba, Vader…)
Zegen
Gemeente van onze Heer Jezus Christus!
Vanmorgen is Manuel Aaron gedoopt.
Een kind met twee prachtige namen.
Manuel van Immanuel met de betekenis: God met ons!
De naam die onlosmakelijk verbonden is met Christus.
Hij is immers God met ons.
A.s. donderdag vieren we de Hemelvaartsdag.
Daarbij horen de woorden aan het slot van het evangelie naar Mattheus.
We hoorden ze nog in het doopformulier zo even: 1
Ga op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de
Zoon en de heilige Geest.
Onmiddellijk daarna voegt Jezus daar nog aan toe: 2
En houd dit voor ogen: Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.
Immanuel – Christus met ons.
Dat is God met ons tot aan de voltooiing van deze wereld.
De tweede naam van de dopeling is Aaron.
Dat is de naam van Israëls eerste hogepriester, de broer van Mozes.
Maar die naam is dus verbonden met Manuel.
En dan denken we onmiddellijk aan Jezus Christus als Hogepriester.
Hogepriester zoals Aäron en zijn opvolgers nooit hebben kunnen zijn.
Het leek mij goed bij de doop van jullie kind daar nadrukkelijk bij stil te staan.
De betekenis van Jezus als onze Hogepriester verstaan we pas tegen de achtergrond van wat het OT ons vertelt
over de offerdienst in de tempel.
In Jeruzalem woonde God in zijn tempel.
Tussen de huizen van de mensen van zijn volk stond toen het huis van God.
Net als Koningin Beatrix in Den Haag ook onder haar volk woont. 3
In Huis ten Bosch.
Daar ben je als Hagenees misschien wel een beetje trots op.
Dat de Koningin in jouw stad woont.
Hoe moeten de Israëlieten zich dan wel niet gevoeld hebben!
Ja, maar eigenlijk kon dat helemaal niet.
Denk nog maar eens aan onze Koningin.
Om haar paleis staat een hoog hek.
Daar kom je zomaar niet doorheen.
Ze woont wel tussen de mensen.
Maar je kunt bij de Koningin zomaar niet even aanbellen en op visite gaan.
Zo’n afstand is er al tussen de Koningin en ons.
1

Terwijl ze toch ook maar een gewoon mens is.
Hoe groot is dan wel niet de afstand tussen Gód en de mensen?
In de tempel merkte je dat dan ook aan alles. 4
God woonde bij de mensen, maar tegelijk streng van hen gescheiden.
Niemand kreeg ooit zijn woonvertrek te zien.
Het gewone volk bleef op grote afstand in de voorhof.
Iets dichterbij deden de priesters hun werk in het heilige.
Maar ook zij moesten afstand houden.
Iedereen moest afstand houden.
Toch was God niet ver van een ieder van hen.
Slechts een gordijn was de muur die God van de mensen scheidde.
Een dunne, beweeglijke wand.
Ook al konden de mensen niet bij Hem binnengaan, toch was Hij dichtbij.
Maar ook, al was Hij dichtbij, ze hadden geen toegang tot Hem, de Heilige!
Dit was symbolisch voor de intense spanning in de omgang van God met zijn volk.
Eén maal per jaar werd de dunne, maar onverbiddelijke scheidingswand, het voorhangsel, door mensenhand opzij
geschoven.
Op de Grote Verzoendag mocht de Hogepriester binnenkomen.
Maar juist de ene uitzondering onderstreepte des te duidelijker de algemene regel.
Dat het niemand was toegestaan tot God te naderen.
Want God is de Heilige!
Beseffen wij voldoende wat het betekent dat God de Heilige is?
Dat betekent dat bij God niets dan leven is.
Maar bij de mensen is de zonde met als gevolgen onreinheid en dood.
En dat moet wel botsen!
Het leven verdraagt zich niet met de dood.
God en de mensen kúnnen eigenlijk niet met elkaar omgaan.
In de Bijbel wordt ons dan ook verteld dat zij, die iets van God ervaren hebben, zich dodelijk bedreigd voelden.
Zoals Jesaja eens uitriep: Wie van ons kan verkeren bij een verterend vuur?
Wie van ons kan verkeren bij een eeuwige gloed?
Je zou Gods heiligheid kunnen vergelijken met elektriciteit.
Elektriciteit is een groot goed, dat staat voorop!
Het is een bron van licht en warmte en van energie.
We kunnen ons leven nauwelijks meer voorstellen zonder elektriciteit!
Maar wat moet je er voorzichtig mee zijn! 5
Bij hoogspanningskabels en elektriciteitscentrales staan borden.
Waarschuwingsborden: Hoogspanning! Levensgevaarlijk!
Elektriciteit is een weldaad.
Maar isolatie en bescherming is strikt noodzakelijk.
Anders krijg je kortsluiting en vallen er doden!
Zo is het ook met Gods heiligheid.
Het is allereerst een groot goed.
God is een bron van warmte en licht en van mateloze energie.
Maar wel dodelijk voor zondige mensen.
Daarom zorgde God zelf voor isolatie en bescherming.
Om toch midden tussen zijn volk te wonen bracht Hij allerlei zekeringen aan:
de offerdienst en de priesterdienst in de tabernakel/tempel. 6
Enerzijds spreekt heel de tempeldient van de kloof tussen God en mens.
Een onoverbrugbare kloof.
God is heilig.
Wij zijn zondig.
Er is geen contact mogelijk tussen God en ons.
Een ontmoeting met God is dodelijk.
Hoogspanning.
Levensgevaarlijk!
Anderzijds spreekt de tempeldienst ons van de oneindige liefde van God.
Want Hij wilde toch zo dicht mogelijk bij de Zijnen wonen.
2

Om voor hen een bron van licht en warmte te kunnen zijn.
Die tempel was de wereld der tekenen.
In de tempel werden aan God duizenden, tienduizenden offers gebracht.
Die offers be-teken-den dat God de mens eigenlijk niet kan verdragen.
Behalve wanneer er schuldeloos voor hem wordt geleden.
Toen kwam Christus, God geopenbaard in het vlees.
Maar ook verhuld, versluierd in het vlees.
De tempeldienaars noemden Hem een tempelbreker.
Ze wierpen Hem het huis van zijn Vader en de stad van zijn God uit.
Hij bloedde buiten de poorten van Jeruzalem dood aan het kruis.
Maar juist zo bracht Hij het offer waarheen alle offers verwezen.
Op die Goede Vrijdag, waarop alle Grote Verzoendagen werden vervuld.
Toen werd dat ene offer gebracht, waarheen alle offers hadden verwezen.
En toen werd juist in de tempel weer een teken gegeven. 7
Het voorhangsel dat het Allerheiligste afschermde,
de onverbiddelijke scheidingswand tussen God en de mensen,
scheurde in tweeën van boven naar beneden.
De toegang tot Gods woonvertrek lag zomaar open!
Immers, door zijn offer heeft Christus de reden van de strenge scheiding tussen God en ons vernietigd.
Die reden was onze zondigheid.
Dáárom kon geen mens het in Gods nabijheid uithouden.
Maar sinds Goede Vrijdag is dat voorbij!
De offerdienst is afgeschaft.
Jaren geleden werd ik daar op een bijzondere wijze bij bepaald.
Vlak voordat ik bevestigd werd als predikant ben ik in Israël geweest. 8
Daar heb ik o.a. de Omar Moskee bezocht.
Ook wel de Dome of Rock genoemd.
Deze moskee is gebouwd op het voormalige tempelplein.
Ik ben er ook binnen geweest. 9
Daar zie je in het centrum van de moskee een kaal stuk rots.
Waarschijnlijk stond daar vroeger het brandofferaltaar.
Je kunt ook onder die rots komen.
Onze gids wees ons toen op roodbruine strepen op de wanden van dat onderaardse gewelf.
Hij vertelde ons dat dit te maken had met de offerdienst van vroeger.
Bij de talloze offers die gebracht werden, vloeide natuurlijk immens veel bloed.
Dat moest op de één of andere manier worden afgevoerd.
Die roodbruine strepen zouden daar nog aan herinneren.
Op dat moment realiseerde ik me dat die bloedstroom is gestopt.
En dat het sinds Goede Vrijdag ook niet meer nodig is.
Het volmaakte offer is gebracht door Jezus Christus.
Nu zijn geen offers meer nodig!
Zijn wij dan niet zondig meer?
De schrijver van de brief aan de Hebreeën verklaart:
In Gods heilige ogen bent u, die gelooft, niet schuldig meer.
God ziet u als volmaakte mensen.
Ongelooflijk, maar toch waar!
Zijn eigen Woord geeft het ons zwart op wit.
Leest u maar 10,10: 10
Op grond van Gods wil zijn wij voor eens en altijd geheiligd, door het offer van het lichaam van Jezus
Christus.
En vs 14: 11
Door deze ene offergave heeft Hij hen die zich door Hem laten heiligen voorgoed tot volmaaktheid gebracht.
3

Volmaakt – in Gods heilige ogen!
Sinds het voorhangsel in de tempel in tweeën scheurde,
hebben wij vrije toegang tot de heilige God.
Vrij entree!
In vs. 19 lezen we: 12
Broeders en zusters, dankzij het bloed van Jezus kunnen we zonder schroom binnengaan in het heiligdom…
God heeft met een brede zwaai de deur voor ons geopend.
Hij nodigt ons hartelijk uit om bij Hem binnen te komen.
We hebben uitdrukkelijk permissie om bij God aan te gaan.
Christus' bloed is ons toegangsbewijs.
We hebben vrij entree!
Stel u voor – u loopt morgen naar de brievenbus.
Er ligt een brief op de mat die er nogal officieel uitziet.
U maakt de enveloppe open en u leest: 13
Geachte Heer/Mevrouw,,
Bij dezen nodigen Wij u uit voor een ontmoeting met Ons op Huis ten
Bosch. Mogen Wij u verwachten om 15.30 uur.
Met hartelijke groeten,,
Dan denk je: Dit kan niet waar zijn!
Dit is een vergissing.
Er moet ergens een fout zijn gemaakt.
Waarom zou ik uitgenodigd worden op Huis ten Bosch.
Ik ben helemaal niet belangrijk.
Ik zou niet weten waaraan ik dat te danken zou hebben.
U probeert contact te krijgen met de secretaris van de Koningin.
Maar die zegt: Nee hoor, die uitnodiging is echt voor u bedoeld.
Hare Majesteit verwacht u a.s. vrijdag op de thee op Huis ten Bosch.
Ja maar, zegt u nog, wat is de reden voor die uitnodiging?
Gewoon, zegt de secretaris, ze wil u graag wat beter leren kennen.
Ze ziet uit naar uw komst!
Je kunt het haast nog niet geloven.
Maar je gaat op vrijdag naar Den Haag.
Je komt bij het hek.
En je denkt opnieuw: Dit is waanzin!
Iemand haalt een grap met mij uit.
Of straks kom ik bij de Koningin binnen,
blijkt ze toch totaal iemand anders op het oog te hebben!
Maar goed, je loopt toch maar door met trillende knieën en een knoop in je maag.
4

Je geeft je uitnodigingsbrief af bij de ingang aan een lakei.
De lakei glimlacht en zegt: Hare Majesteit verwacht u.
En hij laat je binnen in de salon.
Ja, nou zal toch wel blijken dat er echt iets niet klopt.
De Koningin zal verbaasd zijn en zien dat er een vergissing in het spel is.
Maar wat gebeurt?
In de salon komt er een vriend op je af die je al jaren kent.
Je vraagt verbaasd: Wat doe jij hier?
De vriend zegt: Wist je niet dat ik al jaren bevriend ben met Hare Majesteit?
Ik heb haar over jou verteld en daarom wil ze je dolgraag ontmoeten.
Hij pakt je bij de arm en leidt je naar de Koningin.
Hij stelt je voor en ze groet je allervriendelijkst.
Je mag naast haar zitten en ze vraagt je honderduit over je leven in Nunspeet.
Als je na een paar uur weg gaat, knijp je je in je arm.
Je zegt tegen je vriend: Maar stelt de Koningin echt belang in mij?
Zeker, zegt hij, ze is echt geïnteresseerd.
Ze zou het fijn vinden als je regelmatig terugkomt.
Ze heeft me persoonlijk verzekerd: elke vriend van mij is ook een vriend van haar!
Lieve mensen, in onze tekst staat nog iets oneindig mooiers.
Wij hebben een Vriend die ons introduceert bij de heilige God.
En Hij zegt: Wees niet verlegen!
Geloof niet dat stemmetje in je hart dat zegt: Hoe kan ik welkom zijn bij God?
Met mijn leven?
Hoe pas ik bij de Heilige.
Wat is er nou bijzonder aan mij?
Het offer van Christus op Golgotha heeft de weg gebaand.
Een Hogepriester, groter dan Aäron, heeft de verzoening tot stand gebracht.
Immanuel – God met ons – Hij heeft een band gesmeed die onbreekbaar is.
Die band is in onze doop bevestigd – voor eeuwig en altijd! AMEN.
13-05-2012
5