Peter Kruithof - Rob Langeveld Mediacoach

N
Deze reeks portretteert bekende Westlanders op hun favoriete stek iil Westland.
Muzikant Peter Kruithof (49), die vorige maand met zijn Kromme Jongens een
tweede reunieconcert gaf, keert om nostalgische motieven graag terug naar:de
"Nieuwe-Waterweg.
'Bij d~
,~,;., .;::~-~:::;:
altess
Zullen we in het verleden beginnen?
"Ik ben opgegroeid onderaan de
dijk van Maasdijk. Daar zat ik
nrenlang eenzaam op m'n zolderkamertje.
Thrend naar al die lichtjes
in de haven. Ik werd er enorm
door aangetrokken. Elke dag fietste
ik er door de polder naartoe.~Weer
of geen weer. Over het spoor, de
dijk en dan lopend langs de Waterweg.
Je inbeeldend dat je aan
boord van zo'n schip zon zijn;'

Is dat er ooit van gekomen?
"Ik kwam al vroeg bij de zeekadetfen.
Als jochie van 15 mocht ik op
een groat supplier-schip mee. Voeren
we de Waterweg op. Ik stond te
janken, z6 mooi vond ik het. Ik
wilde stuurman worden en heb de
zeevaarts.chool gedaan. Maar uiteindelijk
werd ik walkapitein;'
Met uitzicht op de Waterweg ...
"De scheidslijn tussen kassen en
havens. Hier komt alles samen
waar ik herinneringen aan heb en .
waar ik van houd;'
Waar kwam de muziek in jouw
jeugd?
"Ik was een extreem verlegen jongetje.
Op de lagere school maakte
-juffrouw Pontier ons enthousiast
voor muziek. Ik was 9 jaar. Ik
kreeg een Spaans gitaartje. Zat ik
op mijn kamertje constant op te
pingel en. Ik speelde dat ding helemaal
aan barrels. Toen ik 25 was,
ben ik teksten en muziek gaan
schrijven;'
Won de muziek van het water?
"Doordat ik zo verlegen was, heb ik
nooit beseft dat ik beroepsmuzikant
kon wQrden. Het conservatorium?
Nooit bij stilgestaan. En de
scheepvaart bleef me trekken. Ik
werk al 22 jaar aan de overkant
van de Waterweg. Bij overslagbedrijf
ECT. Eerst als scheepsplanner
en nu als personeelsadviseur. Maar
ik houd ook ruimte voor mijn muziek:'
.
PaSpOOR
Geboren: 9 februari 1963 in
Maasdijk.
'Opleiding: Zeevaartschool
LOQpbaan: Muzikaal timmerde
hij aan de weg met 'Drie Meter
J: "'Kruithuis' en 'de
me Jongens' (een verwijzing
naar Westlandse komkommers).
.
Prive: Hij woonde tot zijn 26ste
thuis en trouwde in 1997 met
de 's-Gravenzandse Liesbeth
van Werkhoven. Ze hebben
twee kinderen: Ruben (11) en
Stella (8). 'Peet' Kruithof woont
met zijn gezin in Schiedam. Op
500 meter afstand van de
.Nieuwe Waterw~~t.
Met de Kromme Jongens werd
je wereldberoemd. In het Westland.
Is dat genoeg?
"Ehhhh, ja. Ik heb wel de ambitie
om heel goed te zijn. Vooral in het
schrijven van muziek. Nadat we in
1997 met de Kromme Jongens
waren gestopt, kreeg ik een contract
bij Willem van Kooten. Dat
leek de aanloop naar landelijke bekendheid.
Maar ik voelde me er totaal
ongelukkig bij. De vrijblijvendheid
was weg;'
Peter Kruithof mijmert aan de oever van de Nieuwe Waterweg: 'Als
kind ben ik hier bijna verzopen.' FOTO THIERRY SCHUT
gens?
"Het is geen pure vriendenclub.
Wel een creatief collectief waarin
ieders talent op z'n plek viel. Ik als
de serieuze, Gert voor het amusement
en Rob juist 'middle of te
road';'
Waarom slaat dat zo aan bij
Westlands publiek?
"Omdat we plezier, trots en troost
brengen. Onbewust dragen de .
Kromme Jongens bij aan 'groosheid'
voor de streek. Zoals Normaal
in Twente. En Guus Meeuwis, maar
hij heeft Brabant een beetje losgelaten.
Onze teksten zorgen voor
herkenbaarheid en emotie;'
Met een verlegen jongetje als
bandleider en songwriter ...
"Heel gek. Op mijn'21ste had ik'
mijn eerste optreden. Ik had het
Spaans benauwd. Maar zodra ik
mijn pet opzet en op het podium .
stap, ben ik het kwijt. Het lied
'Twee tissies druiven' gaat over verlegenheid.
Ik breng soms bewust
symboliek in mijn teksten. Het is
onze gave dat we daarmee troost
kunnen brengen bij het publi~k.
Een handvat voor ze kunnen zijn.
Daar reageren mensen soms zwaar
ontroerd op;'
Was die vrijblijvendheid ook de . Dat bleek onlangs bij jullie rekracht
van de Kromme Jon- unie-concert 'weer of geen
weer.', dat vorig jaar in het
water was gevallen. Komt er
een vervolg?
,;Dat is voorlopig niet de bedoeling.
Nu het achter de rug is, mer-k ik
weer hoeveel energie het heeft gekost.
En we mogen blij zijn dat we
financieel net quitte hebben gedraaid;'
Blijf je wel muziek maken en
schrijven?
"Jazeker. Voor mijn muziekteksten
en voor mijn columns in Groot
Westland ishet goed dat ik met
mijn gezin naar Schiedam ben verhuisd
..Buiten Westland ontdekje
betel' wat de bijzonderhedim van
de regio zijn. Ook daar woon ik
trouwens vlak bij de Waterweg;'
Waarover je meerdere Iiedjes
hebt gemaakt.
"Zeven van de zeventig zelfs. Nu ik
hier weer zit, overheerst de nostal-
.gie. De geur van land en water. Het
geluid van de golven. En de industrii:Hegeluiden
uit de haven. Ik
vond hier ooit een plastic eitje met
een brief van een zeeman erin. Als
kind ben ik hier trouwens ook
l;>ijnaverzopen. We sloegen om met
een paar aan elkaar geknoopte zeilvletten.
Door de stroming zijn we
pas honderden meters verder aan
land gekomen. Ook dat is voor mij
de Waterweg;'