Paarden gezond houden - Landbouw en Visserij - Vlaanderen.be

7.2 Blokvoet
Deze standafwijkingen aan het onderste deel van de ledematen kunnen zowel
aangeboren (ontstaan tijdens de ontwikkeling in de baarmoeder) als verkregen
(= ontstaan tijdens de eerste levensmaanden) zijn. Door het verkeerd plaatsen van de
ledematen kan het veulen niet normaal functioneren. Bij vroegtijdig onderkennen en
behandelen van deze aandoening is de kans op volledig herstel gelukkig zeer groot.
7.2.1 Ontstaan
Bij een veulen met een blokvoet (ook genoemd grasvoet, steltvoet, bokvoet,...) heeft
de hoef een zeer steile voorkant en hoge hielen. Hierdoor is er steeds een buiging in
het hoefgewricht aanwezig. Erge gevallen kunnen enkel op de toppen van de tenen
steunen terwijl de hielen de grond niet raken. Alhoewel dit ook aangeboren kan zijn,
ontstaat deze aandoening meestal tussen de tweede en de achtste levensmaand.
Blokvoeten komen meestal aan de beide voorbenen voor, zelden aan de
achterbenen. Het ene been is meestal erger aangetast dan het andere. Soms wordt
het slechts aan één been gezien. In de meeste gevallen betreft het veulens die zeer
snel groeien. Vaak hebben deze veulens een moeder die zeer veel en rijke melk
produceert. Ook veulens die veel bijgevoederd worden, onder meer om deel te
nemen aan shows, vertonen vaak deze afwijking.
Naast het snelle groeien, kan ook pijn in de hielstreek deze aandoening veroorzaken.
Door de pijn wordt de hiel ontlast en slijt de teen sneller af. Door het ontlasten van
de hiel staat ook de diepe buiger minder onder spanning. Als gevolg van de
verminderde spanning zal de diepe buigpees en de bijbehorende spier verkorten. Dit
maakt de afwijkende stand permanent.
Wanneer een buiging in het hoefgewricht bestaat met enkel verkorting van de diepe
buiger, is de kans op een volledig herstel zeer groot indien tijdig ingegrepen wordt.
Wacht men echter te lang dan kan de kromming zo uitgesproken worden dat een
behandeling met goed functioneel resultaat nagenoeg uitgesloten is.
50