officieel orgaan van de afdeling parachutespringen koninklijke ...

KALEIDOSCOPE
26
TEKST: SABINE GIJZEN
FOTO: HENNY WIGGERS
Op 18 november was het dan zover: het
10-jarig jubileum van Kaleidoscope.
Een event dat ooit, tien jaar geleden
dus, begon om de NSL 4-way competitie op te
leuken: to give it something for the eye. En dat
moest dus groots, oftewel 100-mans formaties:
leuk om te zien van de grond.
Na een stop-over van 3 dagen in New York,
waar we zijn wezen shoppen en sight-seeën
met de metro en op de ets(!) zoals goede
Nederlanders (of Belgen) betaamt, kwamen
we op dinsdag midden in de nacht aan in
Deland. Een paar uurtjes slaap en dan vroeg
weer op om ons te registreren en daarna
af te zakken naar Orlando’s pretpark Island
of Adventures. Rollercoasters en zeer natte
wildwaterbanen waar zelfs de ‘people dryer’,
een grote föhn waar je met 3 – 4 personen
in paste, niet tegenop kon drogen. Gelukkig
was het lekker weer zodat we niet allemaal al
verkouden waren vóórdat we met de sprongen
zouden beginnen.
Donderdag was het zover. Om 8 uur stond
iedereen klaar voor de brie ngs en het langdradige
gewauwel waar Amerikanen zo goed
in zijn. Leader of the pack was BJ Worth die
helaas zelf niet meesprong omdat hij herstellende
was van een operatie aan zijn schouder.
De Skyvan en vier Twin Otters hadden Roger
Ponce de Leon en Lou Tomasso, Patrick Passe,
Mike Johnston, Rob Laidlaw en Alya Veselova
als captain. Wij belandden in de groep
van Patrick die gedurende het event met de
Franse slag regeerde. Het videoteam werd
aangevoerd door Andrej Veselov en natuurlijk
Henny Wiggers.
Een caleidoscoop is een soort ‘toverkijker’
die we als kind allemaal wel gehad hebben
en waarin je mooie regelmatige guren te
zien krijgt van kleurige kraaltjes die continu
wijzigen door de kijker te draaien. De guren
die BJ voor dit event ontwerpt doen hier dan
ook erg aan denken. In principe waren de
guren ontworpen voor 100 personen, maar
met een ‘bench’ van 8 personen werd al snel
besloten om met 108 man omhoog te gaan.
In de eerste sprong moest iedereen nog wat
wennen aan elkaar maar bij de tweede sprong
lag de 108-way al bijna. De derde en helaas
alweer laatste sprong van de eerste dag was
een tweepunt sequential geweest als niet één
van de buitenste lijntjes in slaap was gevallen
en had gereageerd op de key. Al met al een
mooie dag.
Dag 2 startte om 7 uur ’s ochtends in de hoop
de gemiste vierde sprong van dag 1 in te halen.
Dat lukte en met wat extra hoogte tot 20.000
ft werd op deze dag de signature formation
van het event gelegd. Als beloning ontving
iedere springer een mooi t-shirt met daarop
deze zelfde formatie en een NSL paraplu. Een
leuke uitdaging voor iedereen die nog met
een lijnvlucht naar huis moest. Dag 2 werd
afgesloten na 5 sprongen en de sponsorfoto’s
van het hele Kaleidoscope team. Daarna werd
BJ nog in het zonnetje gezet. Op zijn Amerikaans
geëerd en bedankt voor de vele jaren
inzet in de springwereld, o.a. Kaleidoscope
en natuurlijk the World team! Als dank kreeg
BJ, de man die James Bond liet vliegen, een
door alle springers gesponsord James Bond
horloge, gemaakt in beperkte oplage.
Aangezien dag 2 zo geslaagd was startten we
op dag 3 wederom om 7 uur. Maar Deland ligt
in de USA dus de tweede sprong ging op een
weather-hold als gevolg van een optrekkend
wolkendek. Gelukkig brak dit later op de dag
doordat de voorspelde ‘breeze’, wat volgens BJ
in Florida gelijk staat aan een tornado, opstak.
Gelukkig viel die tornado mee zodat we nog
een aantal mooie 106-way sequentials gedaan
hebben. De laatste dag openden we met een
gewaagde formatie in spiraalvorm. De sprong
lukte, wat hele mooie plaatjes opleverde.
Ondanks het vroege opstaan en verwoede
pogingen het tempo erin te houden, bleef
het als gevolg van bewolking op de laatste
dag bij 14 van de geplande 16 sprongen. Maar
wel 14 hele mooie sprongen met zeer ervaren
deelnemers van over de hele wereld. Zelfs de
Oekraïnezen hadden duidelijk veel getraind
afgelopen jaar om dit jaar hun steentje bij
te dragen aan hoogwaardige sprongen. De
Nederlandse bijdrage aan dit event is vreemd
genoeg uiterst beperkt met Jose Brouwers en
Henny (en ikzelf als ‘nep-Belg’). De NSL 4-way
competitie werd dan wel weer Nederlands
gekleurd door de deelname van Paul Hofstee,
Petra van Overveld en Kjeld van Druten die als
gelegenheidsteam samen met Solly Williams
en Cathrine Tunes maar liefst derde werden!
De Belgen Tom Claeys, Luc Maisin, Marc Kelchtermans,
Wesly van Gorp, Koen Michiels, Julie
Regnier en ikzelf zullen volgend jaar zeker
weer meedraaien als kleurige kraaltjes in de
mooie caleidoscoop guren.
Ik kijk er nu al naar uit!!