SCHETS 1 Zending Om te zingen: Psalm 96:1 en 2, Psalm 87:3 en 4 ...

Schets 2
Zending
Om te zingen: Ps. 96 vers 2 en 7
Lezen: Handelingen 11:19-26, 13:1-4, 14:25-28
Startopdracht
Stel: onlangs is in jullie gemeente een echtpaar uitgezonden om ergens in Azië voor
de zending te gaan werken. Je buurmeisje vraagt waarom jullie gemeente dat doet.
Wat zeg je?
Intro
Een zendeling, die indertijd in Zuid-China zijn werk deed, werd eens gevraagd:
‘Waarom spreekt u nooit over iets anders? Al drie dagen lang hebt u gesproken over
Jezus.’
‘Wat eet u voor het ontbijt?’ vroeg de zendeling. ‘Rijst’ was het antwoord. ‘En voor het
middageten?’ ‘Rijst.’ ‘En voor het avondeten?’ ‘Rijst natuurlijk.’ ‘Wat hebt u gisteren
gegeten?’ ‘Rijst’ antwoordde de stomverbaasde man. ‘Waarom eet u dan iedere dag
weer rijst?’ ‘Om in leven te blijven.’
‘Daarom,’ zo zei de zendeling, ‘predik ik Christus omdat Hij het Leven is en wij
zonder Hem geen leven kunnen bezitten.’
A. Zending: roeping van de gemeente!
Iedere christelijke gemeente heeft de roeping de boodschap van het evangelie van
Jezus Christus in deze wereld uit te dragen. Zending (en evangelisatie) behoren tot
het wezen van de gemeente. Hoe moet een gemeente dan deze roeping concreet
invulling geven? Een aantal Bijbelse voorbeelden.
1. Wat doet jullie gemeente voor de zending?
De zendende gemeente (Handelingen 13:1-4)
De jonge zendingsgemeente van Antiochië was een levende gemeente. Onder de
leiding van Saulus en Bárnabas werd een ‘grote schare’ een jaar lang onderwezen in
het Woord (zie Handelingen 11:26). Er werd gepreekt, de samenkomsten van de
gemeente werden gehouden en er werd gevast en gebeden. Tijdens één van deze
samenkomsten spreekt de Heilige Geest, waarschijnlijk door middel van profeten:
‘Zondert Mij af beide Bárnabas en Saulus, tot het werk waartoe Ik hen geroepen
heb.’
De gemeente is gehoorzaam aan de roeping van God: ‘Toen vastten en baden zij, en
hun de handen opgelegd hebbende, lieten zij hen gaan.’