VW nr3 2011 - AVOM

edactioneel
In memoriam Willem den Boer
De redactie ontvangt altijd veel reacties als een nieuw nummer van VastWerken
is verschenen. Vaak aanvullingen op mededelingen, maar ook kritische
opmerkingen. O.a. of bijvoorbeeld de door Ad de Kruijf in zijn artikelen
gemelde Oerlikon geen machinegweer maar een mitrailleur is. Te technische
termen voor de redactie om er een Salomonsoordeel over te vellen.
Soms zijn de reacties van geheel andere aard. Dan word je getroffen door de
naam van een schip waarop jij hebt gevaren, of van een dienstvak waar je bij
hebt gezeten. Dat geldt voor Wim Donken. Hij las in het meinummer van Vast-
Werken in de rubriek In Memoriam het overlijden van W. den Boer. Daardoor
kwamen talloze herinneringen aan zijn marinetijd weer boven. Zo kan één
regel leiden tot herinneringen aan de tijd van weleer. Onder andere daarvoor
hebben 25 jaar geleden natuurlijk de initiatiefnemers van de AVOM besloten
tot oprichting van de vereniging. Om de verhalen levend te houden en om ze
kwijt te kunnen.
Daarom hebben we besloten het persoonlijk verhaal van Wim Donken en het
In Memoriam daarin aan zijn maat van vroeger, Willem den Boer, in zijn geheel
op te nemen. Als een passende herinnering van een AVOM-lid aan een ander
AVOM-lid, maar tevens omdat zijn relaas bij vele lezers ongetwijfeld oproept
aan hun tijd. Omdat het zo gewoon is, maar het bevat dierbare herinneringen
die je koestert en moeten blijven koesteren. Onmisbaar in je verdere leven.
Wij hebben contact gezocht met Wim Donken en enkele foto’s bij dit verhaal
van hem ontvangen, die we u ook niet willen onthouden.
HF
“In VastWerken van mei werd melding
gedaan van het overlijden van W. den
Boer, Ltz2OCTlgr. Dit trof me en ik wil
u graag vertellen waarom.
Op 12 juli 1960 (2 dagen na mijn 16e
verjaardag) ging ik een 6-jarige verbintenis
aan voor dienst bij de Koninklijke
Marine. Ik koos voor het dienstvak
seiner en werd gelijktijdig met Willem
de Boer (uit Schoonhoven) ingedeeld
in bank 201? met als baksmeester
korporaal-konstabel Ockers. Willem, die
de opleiding voor telegrafist zou gaan
doen, was van 22-6-1944, dus nog geen 3
weken ouder dan ik. Hij viel op door zijn
mooie blonde kuif, hij had een goeie babbel
en was ook wel een beetje stoer.
Na de eerste militaire vorming werden
we op de Verbindingsschool in Amsterdam
geplaatst waar Willem in de telegrafistenklas
kwam en ik uiteraard bij
de seiners. Dat was van november 1960
Als 2e klassers appeltje eten op de Azoren. Vlnr:
helaas naam vergeten. Tlg 2 Willem den Boer en
Tlg 2 Leo Mulders
8 VASTWERKEN 3/2011
1e van links: Wim Donke, 3e van links: Willem den
Boer.
tot juni 1961. Toen werden we beiden,
met nog enkele collega’s uit de opleiding
onder wie telegrafist Leo Mulders, geplaatst
op de onderzeebootjager Hr.Ms.
Rotterdam. Ook daar hadden seiners en
telegrafisten regelmatig contact, al was
het alleen al aan de bakstafel, want matrozen,
stokers, verbindingspersoneel, ze
zochten elkaar altijd op.
We maakten eerst wat korte reizen o.a.
naar Antwerpen, Bergen in Noorwegen,
daarna opwerken in Portland; gevolgd
door Key West in Florida voor onderzeeboot-bestrijdingsoefeningen
(waarbij we
de Antillen aandeden), en naar Norfolk
waar schietoefeningen werden gedaan.
Op de heenreis werden de Azoren en
Bermuda aangedaan. In (ik meen januari
1962) werd de Rotterdamuitgezonden
naar Nieuw-Guinea. De vaart door
het Panama-kanaal is me (uiteraard ook
door de foto’s) altijd bijgebleven. Het slot
2000
VastWerken maart 2000: “De Directeur Personeel van de Koninklijke marine heeft bij zijn brief van 10 november
1999, nr. P 1999023095 medegedeeld dat het toevoegen van hoofddeksel/baret aan het AVOM-tenue niet
noodzakelijk noch wenselijk is, gelet ook op het alsdan mogelijk toedichten van paramilitaire kenmerken aan het
tenue. Het hoofdbestuur spreekt de wens uit, dat gelet op het bovenstaande standpunt van de Koninklijke marine
en op het besluit van de ledenraad de leden van de AVOM bij het tenue bij officiële gelegenheden, bij herdenkingen
geen hoofddeksel/baret meer zullen dragen.”
Station Den Helder, terug van verlof vóór vertrek
naar Nieuw Guinea: 4e van rechts Willem den
Boer, 2e van links: Wim Donken.
van het liedje was echter anders dan we
hadden gedacht.
De dag voordat we San Diego (Californië)
zouden aandoen deelde onze commandant
Kltz Van der Graaf over de
scheepsomroep mee dat we niet verder
zouden gaan maar rechtsomkeert zouden
maken. De reden was dat Nederland
onder grote druk van o.a. de V.S. had
ingestemd met overdracht van Nieuw-
Guinea aan Indonesië. Wij waren dus
niet meer nodig. Voor ons géén bezoek
aan Honolulu. Na San Diego weer door
het Panamakanaal.
Een leuk verzetje was nog wel een
bezoek aan Trinidad en Tobago dat
onafhankelijk werd en dat feest werd
opgeluisterd door bezoeken van vlooteenheden
van diverse landen. Daar heb
ik geleerd dat je erg moet oppassen om
veel rum-cola te drinken.
Welke havens we verder nog hebben
bezocht weet ik niet meer, maar in ieder
geval zullen we Willemstad nog wel hebben
aangedaan.
In die tijd zat er veel marine-personeel
in Nieuw-Guinea. Toen er dan ook een
bericht op het publicatiebord hing dat
na het zomerverlof een cursus voor
korporaal-seiner zou starten, heb ik op
aandringen van mijn chefs sgt-snr Van
Gelder en kpl-snr Okkie Fürrer een
verzoek ingediend om tot de opleiding
te worden toegelaten. Eigenlijk idioot,
want ik was nog maar seiner 2e klas.
Tot mijn verbazing werd ik toegelaten
en na het zomerverlof liep ik als 2e klas
rond op de Verbindingsschool voor de
korporaalsopleiding. Gelukkig werd ik
per 1 september 1962 bevorderd tot 1e
klas. Dagelijks moest ik een klasje van
zes dienstplichtige mariniers verbindingsdienst
afmarcheren naar de ‘vreetschuur’.
Na de vakopleiding werden we in maart
1963, zoals dat gebruikelijk was, voor
2001
Op 10 maart van dat
jaar overleed medeoprichter
van de
AVOM en erelid, Cor
Oosterlaak.