Audiotour voor families - Kasteel van Gaasbeek

Audiotour voor families
1. De binnentuin
[Muziek]
Arnoldus XVI: Beste luistervriend ... Zoals je hoort, euh, ben ik een beetje aan het rennen, waarvoor
excuus. Pa?
Arnoldus XV: Ja?
Arnoldus XVI: Komt ge? Ja, ze zitten achter ons aan. Als muis zijt ge nooit veilig voor de mensen. Ah
ja, ik ben Arnoldus, muis te Gaasbeek, aangenaam. Kom pa, pa, snel, we verstoppen ons hier, in die
spleet tussen de stenen!
Jean Jardin: Goh, die zijn hier allemaal weg, dat is toch ongelooflijk. Ah, excuseer, dat staat hier al op.
Goeiendag! Mijn naam is Jean Jardin. Ik ben tuinman van het Kasteel van Gaasbeek.
Jeanine: Jean! Jean!
Jean Jardin: Ja?
Jeanine: D’er zit er hier nog ene hè.
Jean Jardin: Maar nee, Jeanine, die zijn allemaal weg! Zeg! Excuseer, dat is mijn vrouw Jeanine. Maar
ik ben dus de tuinman van het kasteel, Jean Jardin. Mijn taak is eigenlijk om ervoor te zorgen dat
de tuinen er hier prachtig bij liggen. Mijn taak is eigenlijk om ervoor te zorgen dat de tuinen er hier
prachtig bijliggen. Nu moet u eens kijken na al die struiken in al die verschillende vormen. Die vormen
die zijn van mij. Die struiken die zijn van hun zelf [lacht]. Ze noemen dat hier ook wel ‘het Toscane van
Vlaanderen’. Toscane dat is zo’n mooie streek in Italië met allemaal prachtige landschappen. Voila, u
kan dus wel graag geloven hoe graag dat ik dat compliment …
Jeanine: Jean, Jean kom zien! Rap! Ik heb der hier nog ene gevonden zé. Ik hem gezien.
Jean Jardin: Jeanine, alstublieft! Ik zeg u toch: ze zijn allemaal weg! De mensen leuren niet zé!
Jeanine: Pardon!?
Jean Jardin: We zatten hier dus met euh, euh, muizen. Ja. Allé, we vinden dat niet zo erg zenne. Allé, nu
niet meer, maar daarvoor zat het kasteel zat hier bomvol muizen hè zeg. Maar, tot achter de lambriseringen
en onder het parket. [Walgt] Die muizendrollereitjes, euh, muizenharen, pootjes … [Walgt]
Muizen overal! Maar nu zijn ze weg! [Lacht] Want ik heb ze gevangen. Ik heb namelijk een speciaal
fluitje. Hier! [Fluit] En die beestjes komen daar op af alsof dat dat kaas is hè.
Jeanine: Jean, hoe zit het jong? We moeten vertrekken hè.
Jeanine: Ja, ja ik kom Jeanine. Euh, da’s mijn vrouw, ja.
Arnoldus XVI: [Lacht] En hij maar denken dat alle muizen weg zijn.
[Auto rijdt weg]
Arnoldus XVI: Awel, ik heb nieuws voor hem: wij zitten hier nog altijd en we zijn met véél.

[Plop plop]
Arnoldus XVI: Euh, papa, papa! Euh, ik heb mijn ooropkes uit. Ge kunt uw oordopkes ook uit doen hé.
Arnoldus XV: Euh, ik versta u niet. Ik heb mijn oordopkes nog in.
Arnoldus XVI: [Zucht]
[Plop plop]
Arnoldus XV: Jean Jardin met zijn fluitje, wie denkt hij dat hij is zeg? De muizenvanger van Gaasbeek?
Ik hoop dat we niet teveel last van stoelspringers gaan hebben vandaag.
Arnoldus XVI: Stoelspringers? Hoe bedoelt ge juist?
Arnoldus XV: Awel, tweevoeters die als ze muizen zoals wij zien van paniek op ne stoel springen.
Arnoldus XVI: Ah!
Arnoldus XV: Ja maar dat kunnen we vandaag missen als de pest hè.
Arnoldus XVI: Ja.
Arnoldus XV: Ah ja, euh, beste luistervriend, het is vandaag een heel speciale dag voor mijn zoon
Arnoldus XVI.
Arnoldus XVI: Pa, ik kan u wel horen hé. Maar inderdaad, ik kan vandaag portier van Gaasbeek
worden.
Arnoldus XV: Ja.
Arnoldus XVI: Ik ga u rondleiden in het kasteel. Maar euh, je moet zeker niet bang zijn van ons hoor.
Wij knabbelen niet aan tweevoeters, euh, alleen maar aan hun afval.
Arnoldus XV: Mmm … [Smikkelt] Ja, euh, Vandaag wordt het een memorabele dag.
Arnoldus XVI: Ja.
Arnoldus XV: Het vak van portier wordt al eeuwen lang van generatie op generatie doorgegeven bij
ons Arnoldussen.
Arnoldus XVI: Ja.
Arnoldus XV: En vandaag, mijn jongen, kunt gij als 16de Arnoldus uw brevet halen.
Arnoldus XVI: Yes!
Arnoldus XV: Maar … Daarvoor moet ge de gidsenproef succesvol afleggen.
Arnoldus XVI: Ja.
Arnoldus XV: In elke kamer krijgt ge een vraag.
Arnoldus XVI: Ja.

Arnoldus XV: En onthoud goed: ge moogt in totaal maar drie fouten maken. OK?
Arnoldus XVI: Ja papa, ik weet het. Ik doe mijn best.
Arnoldus XV: Okee, tot seffens hè, als we binnen zijn.
Arnoldus XVI: Ja.
[Muizengetrippel]
2. De gang
[Muziek, muizengetrippel, gediscussieer]
Arnoldus XVI: Jongens, jongens, jongens, komaan hè seg! Allé, maak eens dat jullie wegkomen. Ik
moet hier gasten ontvangen. [Ts ts ts ts] Maar raap die kaaskorstjes eens op. En die vuile pootjes
hier op de grond, kuis dat op hè seg! En allé … [Ssht ssht ssht ssht ssht] Niet zoveel lawaai maken.
[Ssht] Allé, hop, kom.
Muizen: Daag! Daag!
Arnoldus XVI: Ja, daag! Ah, ah! [Lacht] Beste luistervrienden, euh, jullie zijn hier al. Euh euh, welkom,
euh, en vraag aan degene achter jou om goed aan te sluiten, want het is hier niet zo groot. [Lacht] Ja,
deze gang is niet de echte inkomhal, euh, waarlangs de belangrijke gasten vroeger binnenkwamen.
Euh, nee, die is ergens anders in het kasteel. Nu, als portier behoor je dat natuurlijk te …
Arnoldus XV: [Schraapt keel]
Arnoldus XVI: Euh ja, euh, als toekomstig portier behoor je dat natuurlijk te weten. OK, euh, papa,
euh, stel de eerste vraag maar.
Arnoldus XV: Arnoldus VI, bent u klaar voor … vraag nummer een?
Arnoldus XVI: Ah, ge hebt uw deejay-setje meegebracht zie ik.
Arnoldus XV: Ja.
Arnoldus XVI: Hip.
Arnoldus XV: Bon, enfin, eerste vraag dus: Wie was Marie Peyrat?
Arnoldus XVI: Ah, dat weet ik, dat is een makkelijke. Euh, Marie Peyrat, dat was de laatste eigenares
van dit kasteel.
Arnoldus XV: Ja.
Arnoldus XVI: Ja, beste luistervriend, je ziet voor u een foto van haar hangen. Zie je? Ja, Marie dat was
een speciale vrouw. Ze was misschien wel een beetje tuut in haar hoofd.
Arnoldus XV: Tuut?
Arnoldus XVI: Awel ja, dus euh, hé, euh … [Maakt gekke geluiden]

Arnoldus XV: Aha, een beetje zot. [Lacht]
Arnoldus XVI: Ja, dat dus.
Arnoldus XV: Ja.
Arnoldus XVI: Ja, ze verkleedde zich bijvoorbeeld soms in een man en dan nodigde ze al haar vrienden
uit en dan deden ze alsof ze in de middeleeuwen leefden. Euh, zelf woonde ze maar in drie kamers
van het kasteel. De laatste drie kamers die we zullen bezoeken. Euh, ze was getrouwd met markies
Giammartino Arconati Visconti, de eigenaar van het kasteel. Vandaar dus al de letters AV die je in
het kasteel tegenkomt: dat komt dus van Arconati Visconti. Nu, de markies is snel gestorven en toen
werd Marie eigenares. Euhm, is het juist?
Arnoldus XV: En, beste kandidaat, uw antwoord is …
Arnoldus XVI: Oh, spannend ...
Arnoldus XV: Juist!
Arnoldus XVI: Yes!
Arnoldus XV: [Lacht] Goed gedaan jongen, goed! Kom, op naar de eerste kamer.
Arnoldus XVI: Ja, OK!
3. De Infantekamer
Arnoldus XVI: Dit is de Infantekamer. Da’s een rare naam hé. Infante wil zeggen kind. Euh, kijk eens
naar dat schilderij daar met die madam met haar grote kraag. Dat is Isabella. Op het schilderij is zij al
volwassen, maar zij was het kind van De koning van Spanje. Da’s waar hé, papa.
Arnoldus XV: Ja, ja, inderdaad, ja, daarom dus dat ze de Infante werd genoemd.
Arnoldus XVI: Isabella leefde 400 jaar geleden! Euh, zie je die rok die ze draagt? Daar woonde toen
een hele circusfamilie muizen onder: ‘Cirque du Souris.’
[Geluid rewind, circusmuziek]
Regisseursmuis: Trapezemuis, hou je klaar! Jartel 1 naar beneden … nu! Ja! En salto en doorzwieren
en afsprong! Prima! Koorddanseressen, hou jullie klaar! Hup!
[Applaus]
Arnoldus XVI: [Lacht] Oh, da was daar nogal iets onder die rok. Die, die circusmuizen die hadden
plezier, da was ongelooflijk. Oh, dat moet wat …
Arnoldus XV: Arnoldus!
Arnoldus XVI: Ja?
Arnoldus XV: Arnoldus, genoeg over Isabella haar rok.
Arnoldus XVI: Ja.

Arnoldus XV: Ik wil iets horen over het schilderij daarnaast.
Arnoldus XVI: Papa.
Arnoldus XV: Ja, sorry.
Arnoldus XVI: OK, dus de WMR, de ‘Wijze Muizen Raad’, noemde dit schilderij ‘De Moddertaart’, omdat
het eruit ziet als een, euh, ja, een moddertaart. Tot iemand op het idee kwam, dat het ook een toren
zou kunnen uitbeelden. Het verhaal ging dat de mensen een toren wilden bouwen tot in de hemel
waar hun god juist was gaan wonen. Dat vond die god helemaal niet leuk natuurlijk. En toen de toren
hoger en hoger werd, werd hij altijd maar bozer en bozer. En hij kwam op een geniaal idee: hij gaf de
tweevoeters allemaal verschillende talen, zodat ze elkaar niet meer verstonden. Ja, de bouw van de
toren liep geweldig veel vertraging op, euh, dat kan je je wel voorstellen.
Werkman 1: [West-Vlaams] Seg hej, wo kunk ek die seule zettn?
Werkman 2: [Antwerps] Wa seit em?
Werkman 3: [Limburgs] Ich verstee dich nich und dich ook nich!
Werkman 1: [West-Vlaams] Seg hej gen orn oan joun kop miskien! Die seule, wo kunk ek die zettn?
Arnoldus XVI: Tot de mensen het opgaven en de toren dus nooit afraakte.
Arnoldus XV: OK, mijn jongen. Tijd voor vraag nummer twee!
Arnoldus XVI: [Zucht] Ik weet nie of dat wel zo’n goei plan was om hem die micro cadeau te doen
voor zijn vaderkesdag.
Arnoldus XV: Wat is de naam van die onvoltooide toren op het schilderij?
Arnoldus XVI: Euh, wacht hoor, euh, ja, ik weet het, euh, euh, de toren van euh, euh, Ba, Babel?
Arnoldus XV: Juist!
Arnoldus XVI: Ja!
Arnoldus XV: [Lacht] Zoon van zijn vader, hé.
[Muziek]
4. De Rubenskamer
[Geluid van water]
Kindermuis: Een, twee, drie, bommeke! [Gejoel]
Arnoldus XVI: Dit is een speciale kamer. Hier woont de muizenfamilie van Baron de la Petite Commission.
Ze verblijven in de schoonste residentie van het hele kasteel.
Muis: Heeft er iemand mijne handdoek gezien?
Arnoldus XVI: Ze wonen namelijk in ‘Résidence La chaise’, daar, die die die houten troon. Het zitvlak

van de stoel is hun dakterras, met zicht op ‘L’armoire’, de kast, en met een privé-zwembad!
Arnoldus XV: [Schraapt keel]
Arnoldus XVI: Wat?
Arnoldus XV: Kom eens even hier. [Fluistert]
Arnoldus XVI: Een pispot?!
Arnoldus XV: [Ssht] [Ssht] [Ssht]
Arnoldus XVI: Euh, er zit dus een pispot in die stoel?! En de familie de la Petite Commission denkt dat
het een zwembad is? Muizen toch!
Arnoldus XV: Enfin, genoeg over die stoel. Wat er zo speciaal is aan het schilderij daarnaast, met die
familie, is dat het het enige portret is met de oorspronkelijke eigenaar: Paul Arconati. En daarover
gaat uw volgende vraag, mijne jongen. Vraag nummer …
Grégoire: [Getrippel] Ligt dat hier?
Arnoldus XV: Pardon?
Grégoire: Dat stukske beschimmelde salami, ligt dat hier? Ik heb dat ergens gelegd en nu ben ik da
kwijt.
Arnoldus XV: Maar nee, nee, Grégoire. Enfin, waar was ik?
Grégoire: Als ge dat tegenkomt, wilt ge dat dan opzij leggen voor mij, alstublieft?
Arnoldus XV: Ja, okee! Bon, ja ...
Grégoire: Nie zelf opeten hé.
Arnoldus XV: Nee, Grégoire, allé weg! [Jaagt weg, getrippel] Dus, vraag nummer ... [Storing]
Arnoldus XVI: Oh, Drie!
Arnoldus XV: Ja, drie. Wie is nu eigenlijk die Paul Arconati op het schilderij?
Arnoldus XVI: Oei, dat weet ik nie. Euh, ik zal moeten raden. Euh, euh, die lelijke daar in het midden?
Euhm …
Arnoldus XV: Is dat je definitieve antwoord?
Arnoldus XVI: Pa, kom zeg het nu maar al.
Arnoldus XV: ’t Is fout!
Arnoldus XVI: Hé?
Arnoldus XV: ’t Is die kleine jongen helemaal rechts.
Arnoldus XVI: Wat? Die kleine tweevoeter met zijn blozende kaakjes?

Arnoldus XV: Ja! Op die leeftijd was hij natuurlijk nog geen eigenaar. Dat kwam pas later. Arnoldus,
ge hebt uw eerste foute antwoord gegeven. [Muziek] Ge weet da ge niet meer dan drie foute antwoorden
moogt geven.
Arnoldus XVI: Ja, papa, ik weet het. Oh, dan kan ik geen portier worden. [Zucht] Ik weet het.
Grégoire: D’er lag ook nog een oudbakken korstje van een klein bruin gesneden bij. Da’s lekker met
beschimmelde salami. Hedde da echt nie gezien?
Arnoldus XV & Arnoldus XVI: Néé Grégoire!
5. Graaf van Egmond en van Hoorn
Arnoldus XV: In deze doorgang, beste luistervriend, hangen twee schilderijen van de graven
[spookgeluiden] van Egmond en van Hoorn. Zij werden in 1568 onthoofd.
Arnoldus XVI: Ja, de Spanjaarden waren hier baas en die dachten dat Egmont en Hoorn tegen hen
waren.
Arnoldus XV: En op dat kleinere schilderij daar ziet ge ze allebei liggen op een bed.
Graaf van Hoorn: [Spookgeluiden] Meneer Egmond? Meneer Egmond?
Graaf van Egmond: Euh, ja?
Graaf van Hoorn: Bent u daar nog?
Graaf van Egmond: Ja, [lacht] nog een klein eeuwigheidje, ja.
Graaf van Hoorn: Ah, ma nee, Egmond, weet u wat er heel de tijd door mijn hoofd spookt? Is dat ik het
zo beu ben om altijd die ‘wooh wooh’ te doen. Ik wil, ik wil pit, ik wil vreugde, ik wil muziek, ik wil Julie
Andrews! [Zingt: The ‘woohs’ are alive with the sound of ‘wooh’]
Graaf van Egmond: Mijnheer Hoorn, mijnheer Hoorn. Euh, stilletto’s, een rokje vol pailletten, pluimen
vanachter en dan zingen?
Graaf van Hoorn: Ah, da’s toch leuk?
Graaf van Egmond: Is dat wel een goed idee?
Graaf van Hoorn: Goh, ideeën …
Graaf van Egmond: Ja, door wie hebt ge uw kop nu weer zot laten maken?
Graaf van Hoorn: Och, mijnheer Egmond, misschien klink ik te zweverig, maar ik had zo graag een
musicalopleiding gedaan. Maar ja, in onze eeuw bestond dat allemaal nog niet. Het was toen hup,
het saaie leger in, en dan de politiek natuurlijk en dan de carrière, maar nooit iets creatiefs. En ik heb
dat echt gehad, mijnheer Egmond, ik wil sprankel.
Graaf van Egmond: [Ssht] [Ssht] [Ssht] Mijnheer Hoorn, Mijnheer Hoorn, hou uw kop er eens bij. D’er
komen weer mensen aan. We moeten gaan spoken!
Graaf van Hoorn: Oh, daar gaan we weer! [Zucht]

Arnoldus XV: Zoon, uw vraag hier is …
Arnoldus XVI: Ja?
Arnoldus XV: Welke man staat er afgebeeld op het grote schilderij?
Graaf van Egmond: Graaf van Egmond
Arnoldus XVI: Hé?! Wa wa was da? He, hebt gij iets gehoord?
Arnoldus XV: Euh, nee, maar ik voel opeens een koude tocht. [Rilt] Allé, wat is uw antwoord, euh,
Arnoldus?
Arnoldus XVI: Euh, de man op de stoel is de Graaf van Egmond! Mijne kop eraf als da niet juist is. Oei,
[lacht] dat was misschien nie gepast. Euh, kom, we zijn hier weg.
Arnoldus XV: Ja!
[Getrippel]
6. De Keizer Kareltrap
[Spannende muziek]
Arnoldus XVI: [Angst] Zie je die grote ijzeren tralies daar? [Angst] Dat is de ingang naar het ‘Grote
Gapende Gat’.
Arnoldus XV: Ja, daar beneden woont ‘Het monster van Gaasbeek’.
Arnoldus XVI: [Angst]
Arnoldus XV: Dat is een gigantisch beest met tanden zo groot als een volwassen muis.
Arnoldus XVI: [Angst] En klauwen zo groot als nen bol Brugse blommekaas.
[Miauw]
Arnoldus XVI: Oh nee, het monster!
Arnoldus XV & Arnoldus XVI: [Gillen]
7. De Keuken
Marktkramer 1 (man): Kaas! Kaas! Verse stukjes kaas! Nog maar net van tafel gevallen! Boterhammekes
waar maar nog den helft van gegeten is!
Marktkramer 2 (vrouw): Vers graan, nog in de zak, met voorgebeten gaatje! Nog enen beet en ’t
malse graan stroomt eruit! Da kunt ge niet laten staan! Komaan zenne! Twee kopen is ene gratis hè!
Marktkramer 3 (man): Camembert, stinkt gelijk als de beste! Verras uw moeder, verras uw vrouw!
Pakt hem mee, pakt hem mee, komaan!

Arnoldus XVI: [Snuffelt] Oh, ruik je dat? Oh, mmm … dat zijn kruiden. Oh, dat is de geur van het, van
het paradijs.
Marktkramer 4 (vrouw): Volkorenbrood, volkorenbrood aan halve prijs!
Arnoldus XVI: Oh, de geur van, van eten! Oh, mmm … dit is voor ons, muizen, zo’n beetje de, de allerbelangrijkste
plaats van het kasteel. Oh! [Snuffelt] We zijn hier in de, in de keuken.
Marktkramer 4 (vrouw): Allé, pruimenpitten met nog wat vruchtvlees aan! ’t Zijn de laatste hè,
muizenmannekes!
Arnoldus XVI: Euh, ziet je die grote groene flessen op de kast? Uh, zo’n fles heet een ‘Dame Jeanne’.
Arnoldus XV: En jawel, dat brengt ons naadloos naar de volgende vraag! Vraag nummer vijf!
Arnoldus XVI: [Zucht]
Arnoldus XV: Waarvoor diende zo’n Dame Jeanne?
Arnoldus XVI: Goh, hoe stond dat nu weer in mijne cursus? Euh, eerst fruit geplukt, dan sap van fruit
in de fles gedaan. Da begint te gisten, alcohol wordt gevormd en zo wordt het sap wijn. Oh, lekker, oh!
Dat, ja, dat is het!
Arnoldus XV: En het antwoord is ... juist!
Arnoldus XVI: Joehoe! [Blije kreten]
Arnoldus XV: Arnoldus!
8. De eetkamer
[Geroezemoes]
Karel V: Goeiedag! [Kucht] Euh, goeiedag en welkom! Ja, die staat weer naar de verkeerde kant te
kijken. Hier! Hallo, hier ben ik. Joehoe, boven de schouw. Hallo, in mijn zondags kostuum hier. Ja? Ja!
Goeiedag. Mijn naam is de vijfde, Karel V.
Dronken man: Eh, van ’t bier, ja!
Karel V: Ja, van het bier, ja. Welkom! Ik hang hier in de eetkamer en dit was de eetkamer van Marie.
Slechte manieren: [Boer] [Gelach]
Karel V: Allé, allé. Jongen! Ja, ja …
Slechte manieren: [Zingen: ‘Zo ne goeie hebben wij nog ni gehad hej hej (2x)] [Scheet] [Gelach]
Karel V: Allé, hier gaan we weer. Daar tegenover mij hangt het schilderij van de slechte manieren.
[Gelach, gejoel] Ja, ja, ja, ja mannen, ’t is goed, ’t is goed, ‘t is goed. Het is goed! En hier naast mij, dat is
het schilderij van de goede manieren.
Goede manieren: Hallo!

Karel V: In het midden, gezeten op een troon, zie je Marie, en rechts van haar, die een beetje bleke
man daar, dat is haar papa.
Alphonse Peyrat: Messieurs dames, la bienvenue!
Karel V: Voilà.
Slechte manieren: [Boer] [Gelach]
Karel V: Alstublieft zeg.
Goede manieren: Wij hier aan de tafel van de goeie manieren, wij vinden jullie onbeleefderikken.
Slechte manieren: [Gelach] Wij, wij amuseren ons tenminste. Ja, da kunde van olle nie zeggen.
Goede manieren: Ja maar, euh, euh, euh, euh, ja …
Slechte manieren: [Gelach]
Karel V: Allé jongens, hé, alstublieft …
Slechte manieren: [Gelach] [Zingen: ’t Is stil aan de overkant (2x)]
Karel V: Heren! Heren! Heren! Heren!
Vrouw 1: Hé zeg, helaba, en wij dan?
Vrouw 2: Sexist!
Karel V: Ja, dames ook, ja. Dames ook!
Vrouw: Dank u!
Arnoldus XVI: Amai papa, er is wel veel lawaai vandaag hé zeg.
Arnoldus XV: Ja, ja, dat is hier altijd zo’n zottekesspel. Kom we blijven hier niet te lang. Uw vraag is de
volgende.
Arnoldus XVI: Uhuh.
Arnoldus XV: Op de tegels op de grond staat wel duizend maal 'Ung seul désir'. Wat wilt da zeggen?
Arnoldus XVI: 'Ung seul désir' is, euh, Frans.
Arnoldus XV: Uhuh.
Arnoldus XVI: En het betekent letterlijk, euh, ‘één enkel verlangen’.
Arnoldus XV: Uhuh.
Arnoldus XVI: Dat wil eigenlijk zeggen: iets wat heel heel belangrijk is voor u.
Arnoldus XV: Uhuh.

Arnoldus XVI: Iets dat ge uzelf of iemand anders toewenst.
Arnoldus XV: Ja, ja en wat is dat dan?
Arnoldus XVI: Ah, euh, kaas.
Arnoldus XV: Tadaa! Dat is goe geantwoord! [Lacht]
9. Zaal van de wacht
[Muziek]
Arnoldus XVI: Pas op vrienden! Dit is de gevaarlijkste plek van heel het kasteel. Hier staan, oh, de
metalen reuzen. De mensen noemen dat ‘een harnas’. Rare kerels, die stalen gevallen. Ze bewegen
niet, maar ze zijn groot, koud, ze blinken en je kan je er als muis best niet in verstoppen, want als je
een geluid maakt, hoe klein ook … [Luikje] [Boe] [BOE], dan klinkt er een enorme galm die door heel
je lijf dendert. [Luikje] Goed, euh, beste luistervriend, jij bent daarstraks langs een andere ingang
binnengekomen hé. Wel, dit is de echte, officiële inkomhal die gebruikt werd in de tijd van Marie
Peyrat. Juist hé, papa?
Arnoldus XVI: [Lacht] Hij weet veel hé, mijne zoon! Maar kent hij ook het antwoord op de volgende
vraag, die luidt: waarvoor dient het kleine luikje in de grote voordeur?
Arnoldus XVI: Hoppa, weeral een makkie! Dat was een … kijkluikje! En nu zal je zeggen, haha, die muis
heeft het fout, want dat luikje hangt toch veel te laag. Maar ons Marie was eigenlijk een hele kleine
dame. Om wat groter te lijken stak ze haar haar heel hoog op. Maar dat veranderde natuurlijk niks aan
de hoogte van haar ogen, ah nee. Dus dat kijkluikje was speciaal voor haar wat lager geplaatst.
Arnoldus XV: Ja! Hij heeft het hé. [Lacht] Juist, juist, jouw antwoord is juist!
Arnoldus XVI: Papa!
Arnoldus XV: Hé, euh, ja!
Arnoldus XVI: OK
10. Galerijzaal
[Muziek]
Arnoldus XVI: [Getrippel] Oh, de muziekmuizen zijn hier juist aan het optreden. Ja, Marie deed dat
ook, die speelde theater op dat podiummeke daar in de hoek.
Muziekmuis: Hé Arnoldus!
Arnoldus XVI: Ja?
Muziekmuis: Zeg, komt ge nie mee zingen?
Arnoldus XVI: Ah ja, graag! Waarover?
Muziekmuis: Awel, over het Kasteel van Gaasbeek.

Arnoldus XVI: Ah, het Kasteel van Gaasbeek. Ja, da’s goed! Euh, beste muizenvrienden, wat is het
Kasteel van Gaasbeek?
Muis 1 (vrouw): Cultureel!
Arnoldus XVI: Ja, euh, absoluut, en wat nog?
Muis 2 (man): Geschiedkundig interessant!
Arnoldus XVI: Correct, maar bovenal is het [Zingt] lekker, lekker, lekker, lekker, lekker.
Zangmuizen:
Welkom in ’t Kasteel van Gaasbeek
voor een lekker stukje kaas of een heerlijk sneetje cake.
Wij zijn de muizen van Gaasbeek, Gaasbeek, Gaasbeek
Leve hesp met witloof of een vette T-bone steak
Muis: Ja, maar ik heb het niet zo voor vlees eigenlijk …
Arnoldus XVI: Wie was de eerste eigenaar van het kasteel?
Bertrand: Oh, dat weet kik. Dat was mijn bedbedbedbedovergrootmoeder, euh Muis Wilhelmina!
Arnoldus XVI: Ja maar Betrand, we hebben het hier wel over de tweevoeters hé.
Muis (vrouw): Ah, was dat niet Godfried van Leuven?
Arnoldus XVI: Inderdaad!
Muis (man): Volgens mij gaat hem beginnen zingen.
Arnoldus XVI en andere muizen: [Zingen]
Godfried van Leuven dat was een flinke eter
zijn buik had een omtrek van wel anderhalve meter
Godfried at elke ochtend twee kilootjes spek
Hij zakte door zijn knieën en ging plat op zijn bek
[Gelach]
Allen: [Refrein]
Welkom in ‘t Kasteel van Gaasbeek
Je komt hier echt niet buiten als een culinaire leek
Wij zijn de muizen van Gaasbeek
‘k Had een vriend in Gullegem
Die at tot hij bezweek
Muis (vrouw): Oh nee, da’s is bruut.
Arnoldus XVI: En pijnlijk! Goed jongens, euh, nog eigenaars van het kasteel?
Muis (man): De graaf van Egmond!
Arnoldus XVI: OK, de graaf van Egmond!

Muis (man): Ja!
Arnoldus XVI: Daar gaan we!
Arnoldus XVI en andere muizen: [Zingen]
De graaf van Egmond, dat was ne magere vent
Hij liet ons altijd restjes en zo werden wij verwend
Wij hielden van Egmond, die gulle knaap
Tot zijn kop eraf ging. Ja, het was een arm schaap
Muis (vrouw): Oh, da’s erg!
Arnoldus XVI: Ja maar ‘ts wel echt gebeurd hoor!
Muis (man): Dikke pech!
Allen: [Refrein]
Welkom in ‘t Kasteel van Gaasbeek
Neem alvast wat bloem terwijl ik een eitje breek, mmm
Wij zijn de muizen van Gaasbeek, Gaasbeek, Gaasbeek
En bij een indigestie moet u naar de apotheek
Muis (man): Da’s waar!
Arnoldus XVI: Wie waren er nog eigenaren van het Kasteel van Gaasbeek?
Muis (man): De familie Arconati Visconti!
Nonkel Lapperre: Oe just?
Muis (man): Arconati Visconti!
Nonkel Lapperre: Oe?
Muis (man): Arcon… Ja, lot mo.
Muizen: [Zingen]
Uit Italië kwam de familie Arconati Visconti
Een tomaat met mozarella of een ton of twee linguini
Giammartino, da was een markies
En als ‘t ne Fransman was geweest, dat heette ‘m Maurice
Allen: [Refrein]
Welkom in ’t Kasteel van Gaasbeek
Bananen dansen hier de bananenmilkshake
Wij zijn de muizen van Gaasbeek Gaasbeek Gaasbeek
en voor ne lek’re kookboek moet ge naar de bibliotheek
en nen hoed dwars op uwe kop da noemen ze ne steek
zeg moette gij nie iets eten, want gij zie percies wat bleek
Ja, wij zijn de muizen van Gaasbeek, Gaasbeek, Gaasbeek
Nonkel Lapperre: Seg kan da nie wa stiller, da’s precies een discotheek!

11. Het Chinees paviljoen
[Gong, Oosterse muziek]
Waarzegger: [R = L] Hai, hallo! Jullie staan hier al. Ik had het nog niet gezien. Ik zit hier, in die witte
ivoren toren. Helemaal bovenaan, op de zolder. Ik ben een schrijver van fortune cookies. Fortune
cookies zijn spreuken in cookies. Muizenwijsheden als het ware. Bijvoorbeeld – ik zal eentje lezen …
[Papiergeritsel]
‘Wilt ge eens praten met de kat, dan ben je beter eerst wat zat.’ [Lacht] Hé, snap je?
‘Hebt u last van uw blaas? Drink dan wat minder, eet meer kaas.’ [Lacht] Zo eigenlijk, dat doe ik.
Of wensen, die doe ik ook, zoals deze …
‘Voor mij is het mooiste muizenboek gemaakt van peperkoek.’
Marie Peyrat, de eigenares van dit kasteel, had wel een heel grote wens, want dat liet ze overal
opschrijven: ‘Ung seul désir’. En ze heeft wel niet erbij verteld wat die wens dan wel mocht zijn. Dat is
ook niet zo slim hé.
Maar misschien, beste luistervriend, heb jij ook wel een wens, die je graag ergens zou opschrijven.
Dat kan! Want jij hebt een papiertje gekregen, waar je je wens kan opschrijven. Iets wat jij het liefste
wilt van de hele wereld. Bijvoorbeeld dat jouw pingpongploeg kampioen wordt of dat jouw oma haar
heup snel geneest. En op het einde van de rondleiding mag je die wens dan ophangen. Maar niet vergeten
hé! Sajonala!
[Oosterse muziek, gong]
12. De Egmondkamer
Arnoldus XV: In deze kamer staat een groot standbeeld van de heilige Katharina met een zwaard en
een kroon. Zie je ‘t? Ja! Lang geleden hebben de muizen van Gaasbeek Katharina de bijnaam ‘Chocolatte
Cathy’ gegeven. Ze dachten dat het beeld van chocolade gemaakt was. Om dit verder te onderzoeken
is er een expeditie naar Chocolatte Cathy ondernomen.
[Rewind]
Expeditielid 1 (vrouw): [Hijgt] Ja, we zijn er.
Expeditielid 2 (vrouw): Ja …
Expeditielid 1: OK!
Expeditielid 2: Allé, proef maar. Alle!
Expeditielid 1: OK! [Bijt, gilt]
Expeditielid 2: Oei, wat is ‘t?
Expeditielid 1 (vrouw): Mijnen tand!
Expeditielid 2: Wa?
Expeditielid 1: Ik heb mijnen tand kapot gebeten.
Expeditielid 2: Oh nee!
Expeditielid 1: Dat is nie van chocolat, nondepiep, da beeld! [Gilt]

Expeditielid 2: Oh nee, da’s veel te hard hé. Da’s nie van chocolat! Ja, wie zet er nu ook meteen zijn
tanden in.
Expeditielid 1: Seg! [Huilt]
Expeditielid 2: Da’s is niet slim hé. Dommerik!
Arnoldus XV: [Lacht] En zo bleek dus dat Chocolatte Cathy dus helemaal niet van chocolade was,
maar van hout. Arnoldus, de volgende vraag …
Arnoldus XVI: Ja.
Arnoldus XV: Weet gij waarom Catharina altijd met een wiel wordt getoond?
Arnoldus XVI: [Aarzelt] Is da mijn vraag?
Arnoldus XV: Ja!
Arnoldus XVI: Awel, dat is echt een keistraf verhaal, da gelooft ge nooit. Euh, Keizer Maxentius die
vroeg Katharina ten huwelijk en zij zei ‘nee’. Want ze wilde liever nonneke worden. Nu, als wraak
veroordeelde de keizer haar tot de dood. Ze zou verpletterd worden door een wiel. Maar het wiel
maakte haar niet kapot, het sprong zelf kapot! Da moet zo cool geweest zijn. Echt graaf! Euh, vandaar
dus, euh, dat wiel hé.
Arnoldus XV: [Lacht] Mijne zoon maakt ge niks wijs hé.
Arnoldus XVI: ’t Is juist hé?
Arnoldus XV: Ja, ja!
Arnoldus XVI: Aha, ik weet alles!
Arnoldus XV: Ja, ow, ow, ow, gene dikke nek krijgen hé, jongen. Nen dikke nek da past nie bij een muis.
Maar inderdaad, het is juist!
Arnoldus XVI: Ik wist het!
[Muziek]
13. De blauwe kamer
Nonkel Lapperre: [Niest]
Arnoldus XVI: Gezondheid, Nonkel Lapperre! Ja, Nonkel Lapperre die woont in deze kamer, in de
matras van het bed daar. De Blauwe kamer is de kamer van Marie. Hier kwam ze gezellig op haar bed
een boek lezen. Euh, euh, weet u dat nog, Nonkel Lapperre? ... Ja, euh, Nonkel Lapperre heeft een
gehoorprobleem.
Nonkel Lapperre: Watte? Diadeem?
Arnoldus XVI: Euh, nee, een gehoorprobleem!
Nonkel Lapperre: Eczeem? Ja, dat jeukt hé!

Arnoldus XVI: Nee, nee, nee, nee, een gehoorpro ... Ja, euh, nikske, laat maar.
Nonkel Lapperre: [Kreunt]
Arnoldus XVI: Euh, euh, dit was de kamer waar de markiezin ...
Nonkel Lapperre: Verkiezing? Weeral?
Arnoldus XVI: Marie Peyrat, ja, euh, ja, u weet het to … , die kwam hier altijd lezen!
Nonkel Lapperre: Ah ja, de markiezin, ja, dat weet ik nog goe.
[Rewind]
[Geroezemoes]
Jonge Nonkel Lapperre: Pas op, pas op! De markiezin gaat nu zitten op het bed. Pas op voor de poep.
Ja! Allemaal uiteen ... OK, wooh … Ja, ze gaat liggen nu. Ze gaat liggen. Allemaal naar het hoofdeinde.
Ja! Naar boven, naar boven. Wooh, nee, nee, ze gaat draaien. Ah, pas op, pas op. Allemaal naar links,
naar links, ze gaat draaien. Naar links naar links!
Arnoldus XV: Zoon, de vraag van vandaag: waarom noemen we dit de blauwe kamer?
Arnoldus XVI: Goh, wat een saaie vraag! Ja, euh, omdat blauw haar lievelingskleur was zeker?
Arnoldus XV: Nee! [Kwade geluiden] Neeje, neeje, neeje, neeje! Niet omdat het haar lievelingskleur
was, maar omdat het behangpapier hier blauw is, allé, was. Je ziet dat niet meer zo goed, want het is
gebleekt door de zon, maar het was blauw!
Arnoldus XVI: Ja en waarom was dat behangpapier blauw? Omdat het haar lievelingskleur was!
Arnoldus XV: Da kunt gij niet weten!
Arnoldus XVI: Jawel!
Arnoldus XV: Hoe, hoe dan?
Arnoldus XVI: Gij hebt het mij verteld!
Arnoldus XV: Ma da zal niet zijn!
Arnoldus XVI: Jawel, pa!
Arnoldus XV: Nee en daarbij en daarbij, ge moet uw bronnen beter checken.
Arnoldus XV: Kom, hier met die microfoon da’k zelf mijn antwoord goedkeur.
Arnoldus XV: Nee, ge blijft eraf!
Arnoldus XVI: Jommo, dat is van mij.
Arnoldus XV: Dat is mijne microfoon!
Arnoldus XVI: Ik heb hem u gegeven!

Arnoldus XV: Nee, ja, dat maakt niet uit!
Arnoldus XVI: Ja, zeg pa, nie wijzen, dat is onbeleefd! Hebt ge mij geleerd!
14. De gotische kamer
[Kermisgeluiden]
Foorkramer: Allé, allé, allé, roulez, roulez! Altijd prijs, altijd gewonnen!
Arnoldus XVI: André!
Foorkramer: Roule, ah, …
Arnoldus XVI: André Roulez! André Roulez! Ah, stopt maar, pakt uw kermiskraam maar in. Ons
welkomstfeestje gaat niet door.
[Muziek stopt]
André Roulez Allé, waarom nie?
Arnoldus XVI: Nee, ze zijn weer weg, onze nieuwe huurders, de familie Roma. Ik heb ze juist zien vertrekken.
Ze zijn weg.
André Roulez: Hoe, ze waren hier juist!
Arnoldus XVI: Ja, da’s spijtig hè. We, we hebben ze nie eens kunnen leren kennen.
Arnoldus XV: Euh, beste luistervrienden, het is misschien allemaal een beetje verwarrend. Luistert.
Wij, muizen van het Kasteel van Gaasbeek, wij houden altijd kermis, als verwelkoming voor nieuwe
muizen.
Arnoldus XVI: De familie Roma.
Arnoldus XV: Ja, voilà, en jammer dat het niet is kunnen doorgaan, want onze kermis is altijd heel
erg plezant. Veel ambiance, veel muziek en kramen vol smoutebollen en lacquemants en [smikkelt]
kramen met frietjes en [smikkelt] hamburgers en hotdogs en barbapapa en suikerwafels en …
Arnoldus XVI: Euh, papa, hallo, euh, papa, ja, ’t is goed hé. Euh, waar is mijn vraag hier?
Arnoldus XV: Euh, euh, de vraag, ja.
Arnoldus XVI: Ja.
Arnoldus XV: Euh, allé, vertelt eens iets over die wandtapijten die hier hangen.
Arnoldus XVI: Iets vertellen? Euh, awel, er hangen hier drie wandtapijten. En op twee wandtapijten
tegenover het bed zie je zigeuners afgebeeld. Je herkent ze aan hun gestreepte kleren. Op het linkse
wandtapijt zie je een kermis afgebeeld waar de zigeuners muziek maken en dansen. En als je heel
goed kijkt, zie je in de rechter benedenhoek hoe een zigeunermensenkind danst om de aandacht af
te leiden, zodat haar vriendje ondertussen ongestoord kan stelen. Erg hè! Ja, zo, euh, heb ik nu iets
verteld over de wandtapijten?

Arnoldus XV: Ja, ja, jongen, ja, ja. Da’s helemaal goed geantwoord, ja, ja, ja.
Arnoldus XVI: Allé papa, dan moet ge die kamer hier weer te huur zetten.
Arnoldus XV: Ja. [Zucht] Ja, straf hè, dat die familie Roma hier niet langer wilde blijven?
Arnoldus XVI: Ja.
Arnoldus XV: Zo’n exclusieve omgeving!
Arnoldus XVI: Ah ja.
Arnoldus XV: Welke muis wilt er nu nie in een kasteel wonen?
Arnoldus XVI: Ja, de familie Roma, hé.
Arnoldus XV: Ja, blijkbaar hé.
Arnoldus XVI: Ja.
15. De Scockaertkamer
Arnoldus XVI: Zie je die oude houten ovalen tobbe staan? Jullie tweevoeters noemen dat een bad,
maar ik vind dat wel een beetje raar, want als dat een bad is, waar is dan de kraan? En waar is het
putteke?
Arnoldus XV: Awel, zoon, luistert. Vroeger vulden de tweevoeters hun bad met emmers. Zij zetten
het dicht bij een haardvuur. Maar tweevoeters namen niet vaak een bad toen. Ze waren bang dat ze
ziek zouden worden. En als ze dan al in bad gingen, dan hielden ze soms hun kleren aan.
Arnoldus XVI: Met hun kleren aan in bad?
Arnoldus XV: Aha.
Arnoldus XVI: Dat is ook raar.
Arnoldus XV: [Lacht]
Arnoldus XVI: Dan kunt g’u toch nie wassen? Ik vind die tobbe veel geschikter voor onze wedstrijd
kaasbolrollen.
[Rewind] [Applaus]
Commentator: Ja, welkom iedereen op de alweer driehonderdste editie van het jaarlijks festijn ‘kaasbolrollen’.
Op de glimmende badrand van het houten bad verschijnen dit jaar weer drie spetterende
teams. [Schot] Ja, ja, ja daar komt de jonge Gouda in beweging. Hij komt al bijna aan de steile afdaling
van het bad, nog een klein duwtje en ho, ho, ho, daar gaat de bol in vliegende vaart de helling af.
Arnoldus XVI: Seg pa?
Arnoldus XV: Ja, jongen?
Arnoldus XVI: Maar, als dat voor de tweevoeters een bad is, waar bleven die met het water als ze zich

gewassen hadden?
Arnoldus XV: Ah, ze kieperden dat door het venster.
Arnoldus XVI: Oei!
Arnoldus XV: Zeg, maar ik moet hier geen vragen beantwoorden hé. Dat is uw taak. Hier komt uw
vraag, luister … Waarom staat het bed in deze kamer op rails?
Arnoldus XVI: Ah, dat is een puur praktische ingreep geweest, papa. Het is een pak makkelijker om te
poetsen achter een bed dat ge even naar voren kunt schuiven.
Arnoldus XV: [Lacht] Prima geantwoord.
[Muziek]
16. De archiefzaal
Anabella: [Huilt]
Arnoldus XVI: Anabella?
Anabella: Ja? [Huilt]
Arnoldus XVI: Ma wat doede gij hier? Gij moogt hier helemaal niet komen.
Anabella: Ik weet het, maar het is zo vreselijk. [Huilt]
Arnoldus XVI: Wat is er vreselijk?
Anabella: Ik ben bezeten door de duivel.
Arnoldus XVI: Uh? Ma, Anabella, ge vergist u, er staat een duivel op dat wandtapijt hier, ge zult er
over gedroomd hebben en denken dat dat echt is.
Anabella: Nee, nee, d’er zit echt een duivel in mij en die gaat heel mijn toekomst verpesten.
Arnoldus XVI: Ma nee, nee, nee, nee, nee, dat is een droom. Beste luistervrienden, in deze kamer
hangen er drie wandtapijten. Op het tapijt het dichtst bij de deur waarlangs jullie zijn binnengkomen,
staat het verhaal afgebeeld van Tobias en Sarah. Zij gaan trouwen. Tobias heeft een rode cape aan
en Sarah zit daar rechts vanboven in het hemelbed. Ze is vervloekt, bezeten door de duivel.
Anabella: Nee, zij ook al. Het spookt hier in ‘t kasteel. [Huilt]
Arnoldus XVI: Kleenex’ke?
Anabella: [Snuit neus] Dank u.
Arnoldus XVI: Allé! Sarah is al een aantal keer getrouwd, maar telkens sterft haar kersverse man
tijdens de huwelijksnacht. En nu is het Tobias z’n beurt.
Anabel: Oh nee, dat arm schaap!

Arnoldus XVI: Maar wacht, wacht, wacht, het komt goed hoor.
Anabel: Oh, echt? Da zou wel fijn zijn.
Arnoldus XVI: Tobias die wordt namelijk bijgestaan door een engel. Hij moet de ingewanden van een
vis offeren aan God.
Anabel: Vis?
Arnoldus XVI: Door de stank zal de duivel uit het lichaam van Sarah komen en de engel zal de duivel
een kopje kleiner maken.
Anabel: Goh, en ze leefden nog lang en gelukkig?
Arnoldus XVI: En ze leefden nog lang en gelukkig!
Anabel: Ik heb vis nodig!
Arnoldus XVI: Uh?
Anabel: Waar kan ik vis vinden? Vis, vieze, rotte vis. Vis, vis, vis, vis, vis, vis, vis, vis, vis … [Getrippel]
Arnoldus XV: [Snuift] Oh, nee!
Arnoldus XVI: Ja, euh, ontroerend hé, pa.
Arnoldus XV: Nee, nee, nee, nee, ma da stinkt hé, die vis.
Arnoldus XVI: Ja, ja, allé, kom, euh, stel uw vraag maar.
Arnoldus XV: Ja. [Schraapt keel] Bon, mijn vraag is: wat staat er op het wandtapijt, ja, ma dat hebt ge
dus al goed geantwoord hé.
Arnoldus XVI: Hopla! Da’s ookal in het sacoche!
Arnoldus XV: [Snuift]
Arnoldus XVI: Toch een Kleenex’ke?
Arnoldus XV: Ja, merci.
17. De bibliotheek
[Iemand schrijft] [Muziek]
Prof. Dr. Jamembert: [Schraapt keel] [Frans accent] Hooggeëerde muismajesteit, Edelmuis Albertus
de driehonderdste …
Arnoldus XVI: [Ssht] Hier moeten we stil zijn, vrienden. Dit is een plek van studie en concentratie: de
bibliotheek. Daar zit onze professormuis net te schrijven.
Prof. Dr. Jamembert: Ik, le Professeur Jamembert, richt mij aan uw doortrippelde hoogheid, sire, in
naam van de wetenschap. Vive la science!

Arnoldus XV: Kom, langs hier, zoon, dan kan ik je aan de andere kant van de kamer je vraag stellen.
Prof. Dr. Jamembert: Decennia heb ik mij profondément verdiept in een problème dat ons, muizen,
al zo lang bezighoudt: de gaten van de kaas, ‘les trous du fromage’. Wie zijn ze? Wat is hun nut? En
waarom zijn ze er? ‘Point d’interrogation!’ […]
Arnoldus XV: Voilà, Arnoldus, hier komt uw vraag: wat is het geheim ...
Arnoldus XVI: Papa, papa, misschien moet dat deze keer niet door uwe micro.
Arnoldus XV: Ah ja, ja, ja, ja, ja, dat is waar. Wat is het geheim van deze kamer?
Arnoldus XVI: Euh, in een van de kasten bevindt zich een deurtje, met daarachter een geheime trap.
Dit was een soort van, ja, van geheime vluchtroute die tot in de gang naast de blauwe kamer leidt.
Arnoldus XV: Juist!!!
Arnoldus XVI: [Ssht]
[Iemand schrijft]
Prof. Dr. Jamembert: Avec mes salutations les plus fromageuses, Prof. Dr. Ir. Odeur Jamembeurre, euh,
-bert. [Schraapt keel] ‘Point.’
18. Ridderzaal
Arnoldus XVI: OK, klaar, euh, volgende vraag graag.
Arnoldus XV: [Schraapt keel] [Papier] Kunt ge de vuilbakken buiten zetten?
Arnoldus XVI: Hé, pardon? Euh, is dat mijn vraag?
Arnoldus XV: Uh, ah ja, oh, oh, nee, nee, nee, nee, nee, dat is een vraag van uw moeder voor mij, voor
vanavond. Ja, sorry. Ja, ja, hier is ‘t: euh, kunt ge mij vertellen van waar de naam ‘kiekenfretters’ komt?
Arnoldus XVI: De naam kiekenfretters’, ja. Euh, we zitten hier in de ridderzaal, beste luistervriend.
En hoog rondom rond zie je schilderijen die de geschiedenis van het Kasteel van Gaasbeek vertellen,
een beetje zoals in een stripverhaal. Het verhaal van de kiekenfretters staat afgebeeld op een
van de schilderijen. Het schilderij met de boogschutters. In die tijd bestond het land België nog niet,
maar Brussel al wel en Gaasbeek ook. Er staat 1387, maar eigenlijk moet dat 1388 zijn. [Trompetgeschal]
De Brusselaars vielen Gaasbeek aan, want ze wilden Gaasbeek en het kasteel veroveren.
[Geroezemoes] Ze waren heel goed voorbereid en hadden een berg eten bij, want ze dachten dat de
slag weken kon duren. Maar na enkele dagen was het kasteel al veroverd en daar zaten ze dan met
honderden kippen. Ze hebben dan maar een reuze barbecue gehouden waar ze alle kippen tegelijk
op roosterden en opaten. Vandaar hun naam ‘kiekenfretters’.
[Kanonschot]
Soldaat 1: [Brussels accent] Hey ket!
Soldaat 2: [Brussels accent] Wad is ‘t?
Soldaat 1: [Brussels accent] Moede gij nog een beke kieken hebbe jong?
Soldaat 2: [Brussels accent] Nee, merci, echt, merci.
Soldaat 1: [Brussels accent] Allé, da’s toch goe jong, mé compot en al en zo …
Soldaat 2: [Brussels accent] Nee, merci, k’em echt al te veul kiek gefret.

Arnoldus XV: [Brussels accent] Dad es just! [Lacht] [Smikkelt]
19. Arrivabene kamer
Cindy: Geef me een S!
Sonja: S!
Cindy: Geef me een O!
Sonja: O!
Cindy: Geef me een N!
Sonja: N!
Cindy: Geef me een J!
Sonja: Sonjaa!
Cindy: Zeg, ik moest de A wel nog doen hé.
Sonja: Goh, Cindy, zeg dat duurt altijd keilang bij u.
Cindy: Oh, wees dan zelf de lead ch, ch, de lead ch, ch, cheerleader hé zeg!
Sonja: Awel, ’t is goe! Ik zal in ’t vervolg wel zelf cheerleaden!
Arnoldus XV: Ja, dag dames!
Cindy & Sonja: [Giechelen] Dag Arnoldus! Geef me een A, een R, een N, een O, een L, een ...
Arnoldus XV: Dames, dames! [Lacht] Mijn zoon Arnoldus XVI moet hier iets vertellen over de koning
van Thule.
Sonja: T, H, U, L, E, ...
Cindy & Sonja: Thulee!
Arnoldus XVI: Euh, juffrouwen, mag ik? Euh, ik heb al twee foute antwoorden gegeven. Dus ik moet
mij echt goed concentreren.
Cindy: Saai!
Sonja: Ja, nee, nee, tuurlijk, doe maar, ja.
Grégoire: Hé, zeg, zeg, heeft er iemand mijn, mijn beboterde beschuit gezien. Ik had he nog juist in
mijn pootjes en nu ben ik hem kwijt.
Arnoldus XVI: Goh, Grégoire, gij weer. Nee, nu nie, we zijn bezig!
Grégoire: OK!
Arnoldus XVI: Goed! Op het eiland Thule woonde een koning samen met zijn koningin. Hun hele

leven lang hielden ze van elkaar, zo intens en hevig, dat ze elkaar nauwelijks konden loslaten.
Sonja: [Gemurmel] Hoe kan kik die nu kenne?
Cindy: [Gemurmel] Ik weet da nie!
Arnoldus XVI: Meisjes!
Cindy & Sonja: Sorry!
Arnoldus XVI: OK, de koning en koningin werden samen oud. Maar op een dag voelde de koningin
als eerste haar einde naderen. Op haar sterfbed schonk ze haar man een beker. En even later was ze
dood.
Cindy: D, O, O, D!
Cindy & Sonja: Dood! [Gegiechel]
Arnoldus XVI: Meisjes!!!
Cindy & Sonja: Wooh, sorry! Zeg!
Arnoldus XVI: Uit liefde en trouw voor zijn vrouw, dronk de koning elke dag uit die beker.
Cindy: O, m, g.
Sonja: Uh? O, m, g?
Cindy: Ja, oh my God.
Cindy & Sonja: [Gegiechel]
Arnoldus XVI: En aan het einde van zijn eigen leven besloot de koning de beker in zee te gooien,
zodat niemand anders er ooit nog uit zou kunnen drinken.
Cindy: En toen?
Arnoldus XVI: En toen niks. Die beker ligt nog altijd ergens op de bodem van de zee.
Sonja: E, i, n, d, e. Einde. [Zucht]
Cindy: Oh, ik had op een grotere climax gehoopt.
Sonja: Ja, ik ook eigenlijk. Kom we zijn weg.
Cindy: Oh, w, e g …
Cindy & Sonja: Weg!
[Getrippel]

20. De kamer met groot glasraam
[Muziek]
Arnoldus XV: OK, Arnoldus, volgende vraag … Waarom …
Arnoldus XVI: Is een micro met effect stom?
Arnoldus XV: Nee! Waarom zijn de bedden hier zo kort?
Arnoldus XVI: Ah, in die tijd hadden de tweevoeters korte bedden omdat ze al zittend sliepen. Liggen
was voor mensen die doodgingen, dacht men. In die tijd hadden ze ook meer last van ademhalingsproblemen,
omdat er nog geen krachtige medicamenten bestonden. Daarom sliepen de mensen
zittend en hadden dus geen lange bedden nodig.
Arnoldus XV: Juist! [Lacht]
Arnoldus XVI: Yes!
Arnoldus XV & Arnoldus XVI: High five! [Klap]
Arnoldus XVI: Aw, pa! Oh, nie zo hard!
Arnoldus XV: Flauwe!
Arnoldus XVI: Ja zeg …
21. De kamer met erker
Arnoldus XVI: Hier komen Georgette en Mia altijd op de koffieklatsh. Die twee oude muizenmadammen
dat zijn echt twee pootjes op ene buik, zo dik bevriend dat ze een keer per jaar samen op
vakantie gaan.
[West-Vlaams]
Georgette: Ik heb hem aan mijnen bikini. En nu Mia?
Mia: Awel, j’hebt hier nog ne zonnenbril en ne strooien hoed hé. Allé kom, Georgetteje, gaat liggen,
kom, toe, dan smeer ik je pootjes en je snuitje in me zonnencrème hé.
Georgette: Eik, dat ruikt naar kokosnoten. Ik mag geen kokosnoten.
Mia: Ma Georgetteje, ga je een keer zwijgen alstublieft! Dat is voor in de sfeer te komen, hé?
Georgette: Ja, en tons, Mia?
Mia: Awel, en tons, Georgette, ga je moet’n kijken naar dat schilderij daar.
[Zuiderse muziek]
Georgette: Naar dien kerel op dien dromedaris daar.
Mia: Ja, ja, kijkt een keer, kijkt er een keer naar toe? Voilà, wat vind je daarvan?

Georgette: Ja, zeg, zo kan ‘kik daar niks van vinden hé. Kunnen we ons niet gewoon verstoppen op ne
charter naar Sharm-el-Sheikh, in plaats van hier te zitten doen alsof?
Mia: Ja, kijkt hé, luistert hé, Georgette. Gaan wij Egypte wel plezant vinden? Ikke durf da nie garanderen
hé. Op onze leeftijd? Dat is daar … allé … Ik vind da veiliger om dat eerst een keer te test’n hé.
Arnoldus XV: Ah, dames, waarnaartoe dit jaar?
Mia: Ah, zij wil naar Egypte.
Georgette: Ja, en zij wil naar Benidorm, zoals elk jaar. Maar ik ben dat een beetje beu. Ja!
Arnoldus XV: Giammartino, hé, de man van Marie, die hield ook van reizen.
Georgette & Mia: Ah?
Arnoldus XV: Arnoldus?
Arnoldus XVI: Euh, euh, ja pa?
Arnoldus XV: Uw vraag is: wat was de lievelingsplek van Giammartino en waarom?
Arnoldus XVI: Ja maar hé hé, da’s een dubbele vraag hé. Dat is nie eerlijk!
Arnoldus XV: Jongen, nie zagen hé.
Arnoldus XVI: Ja, ik vind da niet eerlijk. Maar, allé, hier, hier is mijn antwoord. Euh, de lievelingsplek
van Giammartino was het nabije en verre Oosten, landen zoals Turkije en Egypte en zelfs het continent
Azië. En waarom? Omdat hij zich graag liet portretteren met een exotische achtergrond, zoals
bijvoorbeeld op dat schilderij daar met die dromedaris.
Arnoldus XV: Goed gedaan! Woehoe!
Arnoldus XVI: Yes!
Georgette: Mia?
Mia: Hé?
Georgette: ‘K hem kou!
Mia: Zie je ‘t? We mogen wieder niet naar Egypte gaan hé!
Georgette: Ah nee?
Mia: Ah ma neent gie. Georgette, dat is daar veel te koud. Wij moeten hé naar Benidorm gaan.
Georgette: Ah ja?
Mia: Je gaat ’t wel zien!

22. De rode kamer
[Vegen met borstel]
Soda: Ammonia?
Ammonia: Ja, Soda?
Soda: [Oost-Vlaams]: Zouden wij de badkamerbalzaal niet nog ne keer kuisen met nat?
Ammonia: Soda, astemblieft hé, begin nie hé! W’hemmen z’al dra kie helemaal gekuist.
Soda: Ja.
Ammonia: Ah, hé, zeg, en daarbij, euh, da volk begint binnen te komen hé. Alle muizen uit de wijden
omtrek zijn uitgenodigd hé.
Soda: De wijden omtrek, waar ligt da?
Ammonia: Da weet ik nie, zeg, hé, maar 't is veel volk zenne!
Soda: Toen da kik sanitair managementmuis werd, werd er nie a zo'n feest gegeven.
Ammonia: Ah, ja ma, dat is omdat kuisen op zijn eigen al een feest is hé. Ja, weet je wat dat triestig is,
jong? Portier zijn: dat is triestig. Maar a zo ne keer, a zo ne keer goe kuisen hé, jong, oh, jongens, da
kan deugd doen hé!
[Getrippel]
Arnoldus XV: Ah, hier zie, de kuismuizen.
Ammonia & Soda: Ah, dag Arnoldussen!
Arnoldus XV: Soda, Ammonia!
Arnoldus XVI: Dag dames!
Arnoldus XV: Luistervrienden, hier komen ze in de enige drie kamers waar Marie Peyrat ook echt
in woonde en sliep, toen ze in het kasteel verbleef. Niemand mocht hier komen. ’t Is haar eigen
privévertrekje.
Arnoldus XVI: Goh, ik verschiet er altijd van hoe mooi en romantisch het is in deze kamer.
Soda: Ja, wacht maar tot je verder gaat. De badkamerbalzaal is helegans gereed voor uw grote finale
hé.
Ammonia: Ja!
Arnoldus XVI: Grote finale?
Arnoldus XV, Ammonia & Soda: Ja!
Arnoldus XV: Je finale opdracht straks in de badkamerbalzaal. Je krijgt daar als laatste proef vier
vragen die je in dertig seconden moet beantwoorden.

Arnoldus XVI: Oei. Dat klinkt serieus!
Arnoldus XV: Ja, mo da gaat allemaal wel lukken.
Ammonia: Ja wadde, jong! Kom, Soda jong, wij gaan voesj kuisen. We klimmen wij daar in diene
plumeau jong. Pakt diene pluimezwabber, kom!
Arnoldus XV: Euh, maar eerst nog de vraag van deze kamer. Tegenover de schouw hangen twee
foto’s. Links zie je de foto van Marie Peyrat. Maar hoe heet de dame op de rechtse foto?
Arnoldus XVI: Sarah Bernhardt! Da's een bekende actrice van vroeger uit Marie haar tijd. Euh, zeg, die
hadden precies dezelfde kleermaker, niet?
Arnoldus XV: Inderdaad, ja, ja, dat kwam omdat Marie een hele grote fan was van Sarah Bernhardt.
Jouw antwoord is helemaal goed, goed, goed!
Arnoldus XVI: Ja! En ik heb gehoord dat de dweil van de kuismuizen gemaakt is uit een kostuum dat
ooit van Sarah Bernhardt was.
Arnoldus XV: [Lacht] Jongen, jongen, als ge die kuismuizen moet geloven zijn hé, dan zijn de veren
uit hunne plumeau nog afkomstig van een Pterosauriër.
Arnoldus XVI: Ah, da, da's ook niet waar of wat?
Arnoldus XV: Mo nee!
Arnoldus XVI: Oh, dat is spijtig!
Arnoldus XV: [Lacht]
Arnoldus XVI: Oh, da wist ik nie!
Arnoldus XV: Zotte wijven!
23. De slaapkamer
Arnoldus XVI: Beste luistervrienden, wij zijn nu in de slaapkamer.
[Muziek]
Arnoldus XVI: Euh, papa?
Arnoldus XV: Euh?
Arnoldus XVI: Wa staat ge daar zo naar buiten te kijken? Euh, voelt ge u nie lekker?
Arnoldus XV: Jawel, jawel, jawel, ik, ik voel me prima.
Arnoldus XVI: Euh, ge ziet er ander nie gelukkig uit. Wilt ge de sleutel misschien niet doorgeven?
Arnoldus XV: Natuurlijk wel, mijn jongen, dat wil ik meer dan wat ook.
Arnoldus XVI: Maar ge vraagt u af wat ge hierna gaat doen. Is het dat?

Arnoldus XV: Nee, nee, dat vraag ik me nie af. Da weet ik.
Arnoldus XVI: Ja?
Arnoldus XV: Ja.
Arnoldus XVI: Ah, euh, en wat is dat dan?
Arnoldus XV: De zee.
Arnoldus XVI: Uh?
Arnoldus XV: Ja, ik wil graag de zee zien. Weet ge, ik ben nog nooit uit het kasteel geweest. En ik heb
gehoord dat de zee blauw is. En soms grijs met wit. En soms groen!
Arnoldus XVI: Pa, da komt in orde, echt. Als ik portier ben en alles hier gesmeerd loopt, dan kunt gij op
reis … naar de zee.
Arnoldus XV: Oh, goh, als da zou kunnen. [Lacht]
Arnoldus XVI: Kapitein Arnoldus XV.
Arnoldus XV & Arnoldus XVI: [Lachen]
24. De badkamer
[Geroezemoes]
Commentator 1 (man): Ja, en we zenden nog steeds live uit …
Commentator 2 (man): Live!
Commentator 1: … vanop de kast in de Badkamerbalzaal.
Commentator 2: Ja, het gaat om kandidaat portier Arnoldus XVI. Hij komt op dit ogenblik het badrandpodium
op gewandeld. [Applaus] Euh, hij heeft de gidsentour door het kasteel tot nog toe succesvol
afgelegd.
Commentator 1: Absoluut, en hij is klaar voor de grote finale!
Commentator 2: Finale, ja.
Commentator 1: Die finale, zoals u weet, bestaat uit het correct beantwoorden van vier vragen in
dertig seconden.
Commentator 2: Correct, Willem. Euh, ja, de vragen worden dus ook gesteld door zijn voorganger en
zijn vader, Arnoldus XV. En ze gaan er nu aan beginnen, denk ik.
Arnoldus XV: Arnoldus, zoon …
Arnoldus XVI: Ja?
Arnoldus XV: Je hebt momenteel twee vragen fout beantwoord.

Arnoldus XVI: Dat klopt.
Arnoldus XV: Dat wil zeggen dat je nog maar één fout mag maken.
Arnoldus XVI: OK.
Arnoldus XV: Ben je er klaar voor?
Arnoldus XVI: Ja.
Arnoldus XV: Goed, dan gaan we er aan beginnen.
Arnoldus XVI: Ja.
Arnoldus XV: Concentratie!
Arnoldus XVI: Uhu.
Arnoldus XV: Start de klok! [Getik] Wie was de allereerste poortwachter van het kasteel?
Arnoldus XVI: Euh, euh, Arnoldus de, euh, eerste?
Arnoldus XV: Correct!
Arnoldus XVI: Yes!
Arnoldus XV: Hoeveel weken per jaar was Marie Peyrat hier?
Arnoldus XVI: Euh, drie!
Arnoldus XV: Goed! Wie was de enige, buiten Marie, die in deze badkamer mocht komen?
Arnoldus XV: Euh, haar, euh, goh, euh, Griekse buurjongen!
Arnoldus XV: Nee, nee, haar Italiaanse kamermeisje. Stop de klok!
Publiek: Oh!
Commentator 1: Ja, de spanning is te snijden. Zo'n zenuwslopende finale hebben we niet meer
gezien sinds Arnoldus XII.
Commentator 2: Klopt, Willem, en iedereen houdt ook de adem in. Komaan Arnoldus!
Commentator 2: Komaan Arnoldus!
Arnoldus XV: Nog een vraag te gaan.
Arnoldus XVI: Ja!
Arnoldus XV: Je hebt nog vijf seconden.
Arnoldus XVI: OK.
Arnoldus XV: Je mag geen fout meer maken.

Arnoldus XVI: Nee, nee …
Arnoldus XV: Hier komt de laatste vraag.
Arnoldus XVI: Ja!
Arnoldus XV: Start de klok.
Arnoldus XVI: Oh, oh!
Arnoldus XV: In welk kostuum liet Marie Peyrat zich het liefst fotograferen?
Arnoldus XVI: In dat van een ridderknecht!
Arnoldus XV: An, ander woord, ander woord voor ridder, ridderknecht!
Arnoldus XVI: Euh, een page!
Arnoldus XV: Ja!!! [Gejuich] Yes! Yes! Yes!
Commentator 1: Ja, het is gebeurd!
Commentator 2: Het is gebeurd!
Commentator 1: Damesmuizen en herenmuizen, we hebben een nieuwe portiermuis!
Commentator 2: Arnoldus XVI!
Commentator 1: Ja, en Arnoldus krijgt nu de sleutels van het kasteel overhandigd door z’n vader en
voorganger Arnoldus XV.
Arnoldus XV: Ik ben fierste vader van de hele wereld! [Lacht]
Arnoldus XVI: Pa!
Arnoldus XV: Ja, ja, sorry, zeg, da’s van de emoties hé.
Commentator 1: Een mooi moment, dames en heren. En het muizenfeest kan bij deze afgetrapt
worden.
Commentator 2: Absoluut!
Zangmuizen:
Welkom in ’t Kasteel van Gaasbeek
Bananen dansen hier de bananenmilkshake
Wij zijn de muizen van Gaasbeek Gaasbeek Gaasbeek
en voor ne lek’re kookboek moet ge naar de bibliotheek
en nen hoed dwars op uwe kop da noemen ze ne steek
zeg moette gij nie iets eten, want gij zie percies wat bleek
Ja, wij zijn de muizen van Gaasbeek, Gaasbeek, Gaasbeek
Nonkel Lapperre: Seg kan da nie wa stiller, da’s precies een discotheek!
Zangmuizen: Nee!