Turnen was tot 1928 exclusief voor heren - De Oud-Hagenaar

Pagina 2 Dinsdag 16 oktober 2012 De Oud-Hagenaar - Krant voor de 50-plusser
OPROEPJES EN BRIEVEN
Tante Annie & De Mol
Ik wil hiermee graag reageren op het
stukje over Tante Annie, geschreven
door F. van der Helm in het oktobernummer
van de OH. Inderdaad heeft
tante Annie met haar partner vele jaren
gewoond op het Hofwijckplein aan
het deel waar de taxi’s, die moesten
wachten op een betaalde rit vanaf
het Station Hollands Spoor, rond het
plein stonden opgesteld. Wij woonden
schuin naast tante Annie - voor ons
mevrouw Lallemann - op nummer 39
en keken vanaf ons grote balkon op de
eerste verdieping aan de achterzijde op
de achterplaats en uitbouw van tante
Annie, die een huis op de begane grond
bewoonde. In de uitbouw die alle benedenhuizen
hadden, bevonden zich twee
kamertjes. Het waren deze kamertjes
waarover sprake is in het artikeltje in
de OH nummer 20, die (on)opvallend
meer gebruikers hadden. Overigens
hebben mijn broer Dik (1951) en ik (
1949) nooit geweten waarvoor deze
kamers gebruikt werden. Onze ouders
en de bewoners van het huis boven de
familie Lallemann natuurlijk wel, maar
zij hebben hier voor ons de verklaring
aan gegeven dat tante Annie een erg
grote familie had, die geregeld bij haar
op bezoek kwam. Mijn herinneringen
aan mevrouw L. bestaan eerder uit een
ander fenomeen uit die jaren: het kijken
naar de televisie op de woensdag- en
zaterdagmiddagen, wanneer er speciaal
voor alle kinderen werd uitgezonden.
De familie Lallemann beschikte eerder
dan anderen over een televisietoestel,
waar wij als buurtkinderen twee keer
per week mochten komen kijken naar
programma’s als Morgen gebeurt het,
Wie wil mijn marmotje zien, De verrekijker,
Varen is fijner dan je denkt
en Pipo de Clown. Een zes- tot achttal
kinderen van het Hofwijckplein mocht
even voor vier uur, na het uitdoen
van hun schoenen, plaats nemen op
de grond in de voorkamer en genoot
zo twee keer per week van een uurtje
kindertelevisie. Dit heeft geduurd tot
de verhuizing van de familie L. naar
de Weteringkade. Haar partner, Ome
Wim, hield zich niet zo bezig met de
kinderen uit de buurt, maar verzorgde
graag zijn stationwagen Ford Taunus,
die door hem voor de deur keer op keer
gewassen en gepoetst werd. Na hun
vertrek naar de Weteringkade werd hun
huis bewoond door de familie De Mol:
John de Mol Sr met zijn gezin. John Jr.
( destijds 16 jaar ) die vele jaren later
zo’n prominente rol is gaan spelen in
het Nederlandse televisiebestel, betrok
Colofon
De Oud-Hagenaar verschijnt elke twee weken
in Den Haag, Zoetermeer, Westland, Delft,
Midden-Delfland, Leidschendam-Voorburg,
Rijswijk, Pijnacker-Nootdorp en Wassenaar.
De krant wordt elke twee weken gratis verspreid
in een oplage van minimaal 70.000 exemplaren,
via circa 340 distributiepunten. Toezending is
mogelijk voor € 49,90 per jaar (voor het buitenland
gelden aparte tarieven).
Hoofdredacteur / directeur
Frans M. Hoynck van Papendrecht
hoynck@deoud-hagenaar.nl
een van de kamers in de uitbouw, maar
was door een leeftijdsverschil destijds
geen speelkameraad voor ons.
Ferry Verhaaf
ferryverhaaf@casema.nl
------------------------------------------------
Operatie Sneeuwvlok
Naar aanleiding van een oproep in uw
krant nummer 20 van 2 oktober j.l.
betreffende de dwangarbeid in WO II,
wil ik erop attenderen dat er een boekje
is uitgegeven onder de titel ‘Operatie
Sneeuwvlok - de razzia van Den Haag’
van de schrijver Reinold Vugs (ISBN:
90-5911-270-9). Daarin staat precies
beschreven welke gruwelijkheden Hagenaars
komende uit de ondergingen tijdens
de razzia’s van 21 november 1944.
Ook mijn vader heeft deze razzia meegemaakt
en heeft later bij thuiskomst
het een en ander verteld, maar nooit zo
uitgebreid als in het genoemde boekje.
Helaas leeft mijn vader niet meer.
Peter Sekeris
picas7@caiway.nl
------------------------------------------------
Dwangarbeid WO II
Elke 2 weken haal ik de Oud-Hagenaar
bij ons in de buurt. Ik geniet er echt
van. Zo las ik in de Oud Hagenaar een
stukje over dwangarbeid WOII. Ik ben
zelf pas 64 geworden en wat ik weet
heb ik gehoord van de verhalen van
mijn vader en moeder. Ze zijn in november
1941 getrouwd en zijn in gaan
wonen in de Falckstraat. Ze hebben de
nodige mannen die gefusilleerd werden
tegen de blinde muur aan de overkant
zien staan en liggen. November 1942 is
mijn oudste zus geboren en in septem-
De gratis rubriek ‘Oproepjes’ is een zeer populaire! Men kan daar kosteloos van alles in kwijt dat binnen het karakter van de krant past en waarvoor de hulp of reactie
wordt verzocht van andere lezers. U kunt uw oproepje ook eenvoudig zelf plaatsen op onze website deoud-hagenaar.nl Met onmiddelijke publicatie!
Schrijf aan oproepjes@deoud-hagenaar.nl of brieven@deoud-hagenaar.nl Heeft u geen PC of internet, vraag dan of iemand het voor u doet!
Behoud volkstuintjes
Tientallen 50 + Hagenaars (velen van rond de 70 en 80)
dreigen hun volkstuintje in Madestein kwijt te raken
doordat Parnassia van de Gemeente hun lapje grond zo
maar heeft toegeschoven gekregen. Dat neemt velen hun
laatste plezier in het leven zomaar af. Bij de volkstuinders
zijn ook velen met ernstige gezondheidsproblemen,
voor wie het een belangrijke afleiding is. Er tuinieren
mensen met dyslexie, gevorderde kanker, hersenbloedingen,
burn outs enzovoorts. Mensen met weinig fut om
te strijden. Een zekere Habbo, die ook een tuintje heeft,
heeft het spandoek op de foto gemaakt. Hij is gelukkig
nog wel strijdbaar. Maar zonder steun vecht hij tegen
windmolens. Media, organisaties of particulieren die
kunnen helpen mogen hem bellen op 0626012294.
Jan Pruis
tokophoo@gmail.com
Uitgever:
Mr. Constant V. Martini
martini@deoud-hagenaar.nl
First Royal Telecom BV
Postbus 26046, 2502 GA Den Haag
administratie@deoud-hagenaar.nl
Mw. Kim Olsthoorn
Tel.: (070) 4275097 (wo. 9.00 - 12.00 uur)
Vormgeving:
Reclamestudio Baasimmedia
Nieuwerkerk aan den IJssel
www.baasimmedia.nl
ber 1944 mijn oudste broer. Daarna nog
7 kinderen. Mijn vader is volgens mij in
1944 opgepakt en naar Oostenrijk gedeporteerd.
Hij was specialist lasser en hij
moest helpen een waterkrachtcentrale
bouwen. Ik dacht het in Gerlos was.
Daarvoor waren de Duitsers al langs geweest,
maar toen mijn toen 2 jaar oude
zus tegen de Duitsers zei dat papa echt
niet op zolder ondergedoken was zijn ze
weer weggegaan. Ze zijn dus later wel
weer teruggekomen. Aan het eind van
de oorlog werd mijn vader gevraagd of
hij niet wilde blijven. Hij zou goed verdienen.
Hij heeft dat toen niet gedaan
maar we hebben hem later vaak horen
zeggen: was ik maar daar gebleven, dan
hadden we het veel beter gehad. Hij had
er spijt van. Maar ja, op dat moment
was het de vijand. Hij is conciërge geworden
bij de huishoudschool in de Dr.
Kuiperstraat, waar hij tot zijn pensioen
gewerkt heeft. Toen hij gepensioneerd
was kreeg hij vanuit Duitsland bericht
wat zijn girorekeningnummer was. Hij
had recht op pensioen van de Duitsers.
Ik meen dat het iets van 8 gulden per
maand was. Daar stond hij echt heel
gek van te kijken. Inmiddels zijn mijn
ouders overleden. Ik kan ze dus niets
meer vragen, maar dit is wat ik mij
herinner uit de verhalen.
Agaath van de Langkruis - Meijer
agaath.jos@ziggo.nl
------------------------------------------------
De Spinazieacademie
Ik ga de tentoonstelling in het Haags
Historisch Museum zeker ook bezoeken,
vooral om te beleven hoe mijn
moeder les kreeg in die tijd. Mijn moeder,
Lenie Coets de Bosson, woonde
Adverteren in meer grote steden:
De uitgave is onderdeel van een kwartet, met De
Oud-Rotterdammer (oplage 122.000), De Oud-
Amsterdammer (120.000) en De Oud-Utrechter
(oplage 55.000). Er zijn aantrekkelijke advertentiecombinaties
mogelijk.
Distributie:
Winkels en instellingen die als vast distributiepunt
van De Oud-Hagenaar in aanmerking willen
komen, kunnen daarover contact opnemen.
Minimaal 50 nummers per editie. Een display
wordt kostenloos beschikbaar gesteld.
in de Johan Maetsuickerstraat in het
Bezuidenhoutkwartier en zij bezocht
eind jaren dertig de ’s-Gravenhaagsche
Vakschool. Ik heb nog een rapport van
haar uit 1938. Enkele vakken waren:
linnennaaien, knippen, verstellen, strijken,
waschopdoen, wasschen, hygiëne,
koken, voedingsleer en warenkennis.
Na haar schooltijd heeft zij diensten
gehad bij verschillende gezinnen. Een
CAO zal voor haar in die tijd nog niet
bestaan hebben, want zij kreeg slechts
kost en inwoning. Zelfs die kost was
karig, want bij een mevrouw mocht zij
de papresten uit de fles schrapen. Dat
was dan haar portie. Kom daar vandaag
de dag nog eens mee aan! Het schoollied
zat er goed in bij haar, want tot op
hoge leeftijd wist zij dit nog te zingen
voor haar kinderen en kleinkinderen.
Het luidde:
“Wie van de Haagse Vakschool komt,
is overal in gunst,
Omdat zij keukenproza mengt
met wetenschap en kunst,
Die weet dat in het huisgezin
de schoorsteen ‘t langste rookt
Wanneer je volgens voorschrift wast
en economisch kookt.”
Mijn dochter Tessa vindt het een
belachelijke tekst, maar ze vindt het wel
leuk om te zingen.
Peter van Waardenburg
Giessenburg
petervanwaardenburg@hotmail.com
------------------------------------------------
Maud Zeijdel
Het is een plezier om uw Oud-Hagenaar
krant te lezen en dat ook nog in New
York. Ik heb 30 jaar in De Haag gewoond
en heb daar veel herinneringen
van overgehouden. Gedurende die 30
jaren woonde ik ook anderhalf jaar in
Parijs en ontmoette daar Maud Zeijdel,
met toen als woonadres in Den Haag op
het Statenplein 9. Na terugkeer zijn we
elkaar uit het oog verloren. Bij leven en
welzijn zou ik graag contact met haar
willen hebben. Is er iemand die haar
kent of kende?
Willy Drese
wildres@aol.com
------------------------------------------------
Mijn vader de drukker
Aangenaam verrast was ik toen ik op de
voorpagina van de Oud-Hagenaar een
foto van mijn vader aantrof! Mijn moeder
leest het krantje en belde mij met de
mededeling. Mijn vader was ‘de drukker
eind jaren ‘70 die de inktdekking
controleerde in de kelder aan de Parkstraat’
van Het Vaderland. Mijn vader
heeft daar al die jaren met veel plezier
gewerkt. Toen Het Vaderland weg ging
in Den Haag is mijn vader gaan werken
bij de boekbinderij Molier in Rijswijk.
Helaas is mijn vader in augustus 2010
overleden aan een hersenbloeding, hij
is 75 jaar geworden.
Annamaria Montenegro
lopezplaza@casema.nl
------------------------------------------------
Oranjekliniek Voorburg
Ik ben op zoek naar een foto van het
pand Heerestraat 4 in Voorburg. In
de oorlog was daar de Oranjekliniek
gevestigd, waar ik in 1944 ben geboren.
Het pand bestaat niet meer en de
gemeente kan mij niet helpen. Ik ben
reuze benieuwd of een van de lezers
van De Oud-Hagenaar dat wel kan.
Wim Schook
wim@schook.net
------------------------------------------------
Huishoudperikelen
Aan de heer Pasgeld die over ‘jurkangst’
schreef wil ik zeggen, dat mijn
moeder mij heeft mij geleerd goed
voor mezelf te zorgen. En dus heeft
zij mij ook geleerd alle perikelen die
in een huishouden kunnen voorkomen
uit te voeren. Dus ik wil maar zeggen:
waar een wil is, is een weg! Mannen
die zeggen dat ze nog geen ei kunnen
koken noem ik trutten. Ik ben nu 79
jaar en kan daarom minder dan vroeger,
maar mijn partner heeft veel van mij
overgenomen.
P.H.B. van der Palm (79)
pvanderpalm@ziggo.nl
De Oud-Hagenaar op internet
Website: www.deoud-hagenaar.nl
Facebook: www.facebook.com/deoudhagenaar
Twitter: twitter.com/#!/deoudhagenaar
E-mail: webmaster@deoud-hagenaar.nl
Contact-informatie:
Abonnementen abonnementen@deoud-hagenaar.nl (070) 4275097
Advertenties info@is-acquisitie.com 06 - 23700323
Distributie distributie@deoud-hagenaar.nl (070) 4275097
Lezersreacties lezersreacties@deoud-hagenaar.nl
Gratis oproepjes oproepjes@deoud-hagenaar.nl
Puzzeloplossing puzzel@deoud-hagenaar.nl