geen onderscheid - Ton

Veldhuizen’s vrouwen
TON 32 10-10 PAGINA 26
TON 32 10-10 PAGINA 27
Bij ons geen onderscheid
Bij ons geen onderscheid
‘Stoer’ noemt Robert Schwenniker het.
De aanblik van een jonge vrouw die met
een grote vrachtwagen van Veldhuizen
Transport het terrein komt oprijden.
In het bedrijf werken maar liefst zes
vrouwen als chauffeur, van de zestig
chauffeurs. Tien procent dus. Dat is
drie keer zoveel als in de rest van
Transport en Logistiek. Hoe komt dat?

DE EERSTE
Carolien Blokker (22) was de eerste vrouw
die bij Veldhuizen aan de slag ging. “Zo’n
beetje de hele familie aan mijn vaders kant is
chauffeur. Toch zei ik altijd dat ik nooit
chauffeur wilde worden. Mijn zus Evelien was
het al langer bij een ander bedrijf. Als ik die
thuis zag komen met vieze handen dacht ik:
‘Alles behalve dat.’ Ik had verschillende
baantjes, maar niets beviel echt. Toen de
overheid chauffeurs wierf en de
opleidingskosten vergoedde, was ik snel om.
Nu heb ik het erg naar mijn zin.”
VRIJHEID
Evelien Blokker (26), Caroliens oudere zus,
kon ook bij Veldhuizen terecht. Evelien lacht:
“Mijn zus was juist degene die nooit
chauffeur wilde worden en nu ging ik werken
bij het bedrijf waar zij al zat. Ik wil al van
jongs af aan chauffeur worden en ik vind het
nog steeds prachtig. Vooral de vrijheid om je
eigen dingen te doen is heerlijk. Als ik ’s
ochtend chagrijnig ben, krijg ik daar van
niemand commentaar op. Je trekt wel veel
bekijks als vrouw. Gelukkig ben ik niet blond,
dat valt toch sneller op.”
TON 32 10-10 PAGINA 29
MANNENBEROEP
Beiden zussen hebben het zo naar hun zin dat
ook de derde zus is aangesloten. Amy
Blokker (20) rijdt een half jaar voor
Veldhuizen. Ze snapt wel dat er weinig
vrouwen in het transport werken. “Als mijn
halve familie niet op de vrachtwagen zou
rijden, had ik er zelf ook niet aan gedacht. Het
is echt heel leuk om samen met al die meiden
te rijden. Ook is het fijn dat mijn zussen hier
werken. Als ik hulp nodig heb, bel ik meestal
Evelien. Die weet echt alles.”
BEZIENSWAARDIGHEID
Naast de drie zussen zitten er nog drie andere
meiden achter het stuur bij Veldhuizen.
Mariska Willemsen (25) is er één van. “Je
bent echt een bezienswaardigheid als vrouw.
Meestal zijn de reacties leuk, maar je krijgt
ook wel eens seksistische opmerkingen naar
je hoofd geslingerd. Daar leer je mee omgaan.
Ik ga liever niet bij een bedrijf naar binnen als
het pauze is. Dan zitten al die mannen bij
elkaar en krijg je zeker commentaar. Over het
algemeen is het wel een voordeel om vrouw
te zijn. Je krijgt iets vaker hulp aangeboden
dan je mannelijke collega’s.”
Van links naar rechts
Carolien Blokker,
Evelien Blokker,
Amy Blokker,
Mariska Willemsen.

BIJ ONS MAAKT HET NIET UIT
Robert Schwenniker is operationeel
directeur bij Veldhuizen Transport in
Zaandam. Met tien procent
vrouwelijke chauffeurs zit het bedrijf
dik boven het landelijke gemiddelde
van drie procent. “Het is geen beleid,
maar we maken ook geen onderscheid.
Of je nou man, vrouw, allochtoon of
ouder bent, maakt bij ons niks uit. Als
we zien dat iemand het graag wil en er
is plek, dan ben je bij ons van harte
welkom. Waarom deze vrouwen hier
werken? Dat moet je ze maar vragen.”
BEKENDE NEDERLANDER
“Daar moet je wel een beetje goed mee
omgaan”, voegt Marieke Honingh (22) toe.
“Je moet niet meteen om hulp gaan vragen.
Dan denken ze dat je niets kunt.” Marieke
voelt zich soms net een bekende Nederlander.
“Op de route waar ik rijd, kent iedereen me. Ik
werk nu een paar jaar bij Veldhuizen. Na het
vmbo wist ik eigenlijk niet goed wat ik moest
gaan doen. Een meisje dat ik kende van een
vorig baantje was chauffeur geworden. Ze
vertelde zulke leuke verhalen! Ik ben bij
Robert Schwenniker binnengestapt en ik
mocht eigenlijk meteen beginnen. Eerst op
een busje en later op de vrachtauto.”
VALS ZINGEN
Daniëlle Rebel (24) noemt zich geen
geboren chauffeur: “Ik haalde mijn
grootrijbewijs in het leger en kon daarna hier
aan de slag”, zegt ze. “Pas later ontdekte ik
hoe leuk ik het vond. Die vrijheid om net zo
vals met de radio mee te zingen als ik zelf
wil.” Daniëlle stoort zich wel eens aan
chauffeurs van de oude stempel. “Die zeggen:
‘Dat is toch geen werk voor een vrouw.’ Maar
de meeste mannen vinden het geweldig.”
TON 32 10-10 PAGINA 31
DIKKE SCANIA
“Met een dikke Scania onder mijn kont door
Noorwegen rijden”, dat is het droombeeld
van Mandy Goezinne, de jongste van het
stel. Ze is zeventien en volgt op dit moment
een opleiding tot chauffeur bij het Regio
College in Zaandam. Haar stage loopt ze bij
Veldhuizen. “Waarom zou je als vrouw geen
chauffeur zijn? Mannen werken toch ook als
kapper, of in de thuiszorg? Na mijn opleiding
ga ik eerst een paar jaar op het buitenland
rijden. Daarna wil ik een gezin met kinderen.
Dan is het makkelijker om
binnenlandchauffeur te zijn.”
TIEN PROCENT! Bij Veldhuizen
Transport in Zaandam werkt
dus tien procent vrouwen.
Hoe is het met de diversiteit bij
jouw bedrijf? Hoeveel
vrouwen, allochtonen en
ouderen werken er? Laat het
TON weten. Mail naar
info@tonmagazine.nl
Van links naar rechts
Marieke Honingh,
Mandy Goezinne,
Daniëlle Rebel.