Hoe letterlijk moeten we de Bijbel nemen? - Kerk van de Zevende ...

Paulus in de brief aan de Korintiërs het volgende commentaar.” Het werd in die
dagen, zowel in joodse als in Griekse kringen, geacht tot de goede zeden te behoren
wanneer vrouwen in het openbaar zich op de achtergrond hielden en werd het als
uiterst ongepast ervaren als vrouwen zich “in public affairs” op de voorgrond
drongen. Wanneer men in de jonge kerk van deze toentertijd bestaande
gedragsregels zou afwijken zou dat: “be looked upon as disgraceful and would
bring reproach upon the church.” De gemeente in Korinte had bovendien kennelijk
nog een extra probleem. In die gemeente was de boel uit de hand gelopen omdat
daar vrouwen in de eredienst verschenen die beweerden de Geest te hebben
ontvangen en luidkeels de erediensten verstoorden. Paulus voelde zich geroepen
om de gemeente erop te wijzen dat dit de kerk in opspraak bracht. Dit gedrag
diende niet meer getolereerd te worden en in overeenstemming gebracht te worden
met de gebruiken in de andere christelijke gemeenten elders in de wereld.
Een soortgelijk commentaar lezen we bij de teksten in Korinte 11 ten aanzien
van de hoofdbedekking van vrouwen in de eredienst. Paulus stelt daar dat men in
de kerk zich dient aan te passen aan het gebruik van die dagen ter plaatse. Korinte
was nu eenmaal een Griekse stad en in de Griekse cultuur gold het voor een vrouw
als ongepast om in de Griekse tempel tijdens erediensten met onbedekte hoofd te
verschijnen. Daarom zou het ongepast zijn voor christenvrouwen om met onbedekt
hoofd ter kerke te gaan. Dat zou volkomen verkeerd worden begrepen. Op gelijke
wijze raadt Paulus de mannen in die Griekse stad aan, om bij het aanbidden van
God op de wijze die gebruikelijk was in de heidense tempels van Korinte, het
hoofddeksel af te nemen. Algemeen schreef de etiquette daar toen voor dat men het
hoofd ontblootte in de aanwezigheid van een autoriteit. In gelijke mate diende men
dit te doen dit tegenover God in de erediensten. De gulden regel die Paulus dus stelt
is volgens ons adventistisch bijbelcommentaar is : “Een volgeling van Jezus dient
zich in gedrag en omgangsvormen aan te passen aan de cultuur van die tijd op die
bepaalde plaats.” Daaruit volgt dan vanzelfsprekend ook dat als die plaats, tijd en
cultuur veranderen ook het gedrag van de christen kan veranderen en zich dient
aan te passen. Uiteraard zolang dit niet betekent dat men handelt in strijd met Gods
eeuwige universele geboden.
Hoezeer ik het ook met deze uitleg van de woorden van Paulus in onze
adventistische bijbelcommentaar eens ben, meen ik toch te moeten opmerken dat
we hier een hermeneutische methode gebruiken die grote consequenties kan hebben
voor het verstaan van vele uitspraken van Paulus in andere schriftuurplaatsen van
het nieuwe testament. We stellen namelijk dat deze teksten over de rol van de
vrouw in de kerk: “culturally conditioned” zijn. Dat betekent dus dat deze
Schriftgedeelten cultureel bepaald zijn. Ze hadden zeggingskracht in die dagen;
gebaseerd op toestanden die in die dagen bestonden. Derhalve kan het zijn dat ze
als niet meer van toepassing in onze dagen kunnen worden aangemerkt. Impliciet
zeggen we daarmee dat wij in een andere cultuur en tijd leven. De rol van de vrouw