Preek over Filippenzen 2,5-11 ((7e in de serie over ... - NGK Nunspeet

Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast, maar deed er afstand van. Hij
nam de gestalte van een slaaf aan en werd gelijk aan een mens.
Dit mysterie wordt verwoord in één van de oudste belijdenissen van de kerk.
De geloofsbelijdenis van Nicea: 3
Die om ons mensen en om onze zaligheid, is neergedaald uit de hemel.
Neergedaald – dat is een beweging naar beneden.
Naar de aarde.
Naar de herders, naar de armen.
Naar de hoeren en het tuig van de richel.
Het is een beweging naar hen die twijfelen, zoeken, vragen.
God gaat de weg van vernedering, arrestatie, geseling, bespotting.
God wordt arm, een mens.
Een mens helemaal ergens onderaan, aan de rand.
Ik zeg het – maar het is in wezen onvoorstelbaar.
Dit gaat zo dwars in tegen alles wat ons beweegt.
Onze beweging is er voortdurend één naar boven – naar hogerop, naar beter.
Wij zijn kinderen van Adam.
Adam die als God wilde zijn.
En hij at van de vrucht.
Daar zucht de wereld onder tot in onze dagen toe.
Onder Adamskinderen die als God willen zijn.
Die macht zoeken en misbruiken voor zichzelf of hun eigen clan.
Wapenmacht.
Kapitaalmacht.
Kennismacht.
Schoonheidsmacht.
Wij vechten ons naar boven.
Wij vechten voor de beste plekken.
Wij streven naar het hoogste goed op elk gebied.
We doen het niet voor minder.
God beweegt zich daar dwars tegenin.
God heeft een voorliefde voor wat niet in tel is.
David – een herdersjongen die door zijn vader niet eens thuis was geroepen.
Maria – een eenvoudig meisje uit een onbetekenend gat.
De apostelen – simpele vissers.
En in het midden van de tijd zoekt God zelf de laagste plek.
Daalt Hij af tot in de diepste diepen.
Legt Hij alles, geeft Hij alles op wat macht en glorie betekent. 4
Hij hield zijn gelijkheid aan God niet vast…
Paulus gebruikt hier een woord dat zoveel betekent als zich vastklampen aan.
Je ziet een kind met een stuk speelgoed tegen z’n borst gedrukt.
Afblijven – is van mij!
Je ziet een rijkaard die zit op zijn geld: Afblijven – is van mij!
Je ziet een dictator die protestanten laat neerknallen!
Houd je koest!
Ik sta mijn macht niet af!
Daartegenover staat Jezus.
Hij hield zijn gelijkheid aan God niet vast…
Hij geeft zijn macht, zijn heerlijkheid, zijn rijkdom op.
Hij verlaat de hemel waar het zó goed is, zo harmonieus, zo vredig!
Hij geeft het op en wordt mens.
Geen machtig mens.
Koning, keizer, generaal, directeur van een multinational.
Nee, een zwak mens – zonder verweer.
Geen mens die de touwtjes in handen houdt en de poppen laat dansen naar zijn wil.
Nee, een slaaf – die alleen maar lege briefjes heeft in te brengen.
Hij is gekomen om te dienen.
De Koning-Knecht!
2