Aangenaam! - Holsappel Journalistiek en Redactie

Leven op je
eigen kompas
Niet alleen vaardigheden en ervaring zijn belangrijk bij de selectie van een nieuwe
medewerker, maar ook karakter en persoonlijkheid. Els Holsappel is een vrouw die
vaart op haar eigen kompas. Haar levensmotto: je kunt alles worden wat je wilt, als je
maar koers houdt en blijft geloven in eigen kunnen. ‘Gaat het niet links om, dan gaan
we rechts om’ is één van haar gevleugelde uitspraken. Dit is haar levensverhaal.
‘In de laatste maand van het roerige jaar 1968 werd ik
geboren. Het jaar waarin ds Martin Luther King ver-
moord werd en de eerste bemande vlucht naar de maan
plaatsvond. Zo roerig als mijn geboortejaar was, zo kalm
waren mijn eigen kinderjaren. Ik groeide samen met
4
mijn jongere broertje veilig op in een warm nest in het
mooie Overijsselse Dalfsen. School en vriendinnetje
waren om de hoek. Op zondag trof ik al mijn neefjes
en nichtjes op de boerderij van opa en oma en daar
speelden we eindeloos op erf en in wei.’
Thuiskomen
‘Als ik niet speelde met vriendinnetje of nichtje, dan
las ik een boek of schreef ik een verhaal. Als mijn
ouders in de zomer de caravan inpakten voor drie
weken Oostenrijk bestond mijn bagage grotendeels uit
boeken, papier en pennen. Maar ik genoot er ook van
om de wijde wereld in te trekken. Nog steeds is reizen
een passie van mij. En net als toen vind ik thuiskomen
nog steeds net zo belangrijk als weggaan.’
‘Mijn middelbareschooltijd bestond uit leren, kletsen
met vriendinnen, uitgaan en de hockeyclub. Na de
HAVO volgde het atheneum en daarna vertrok ik naar
Utrecht om geschiedenis te studeren. Het academische
wereldje was een walhalla voor mij: alle tijd om kennis
te vergaren en de discussies met vrienden in de kroeg
slepen mijn geest.’
Verknocht aan de Veluwe
‘Na mijn studie trok de journalistiek, maar ik wilde niet
nog eens jaren studeren. Ik vond het tijd mijn eigen
boterham te verdienen en werd projectleider van taxatie-
projecten. Bij deze werkgever ontmoette ik Michel.
Het was liefde op het eerste gezicht en dat is niet meer
overgegaan. Ik raakte al snel net zo verknocht aan de
bossen en de heide van de uitgestrekte Veluwe als hij.
En zo werd Eerbeek mijn nieuwe thuishaven.’
Afrika
‘We reisden samen naar Indonesië, Maleisië en Nepal.
In 2003 maakten we een mooie rondreis door Zuid-
Afrika. Ik was al gefascineerd door dit land, maar die
eerste dag in Kaapstad raakten we allebei besmet met
het Afrikavirus. En dat is zo gebleven, ook al bracht
Zuid-Afrika een ingrijpende breuk in ons leven. Vlak
voordat we op safari zouden gaan kreeg Michel een
beroerte. De schade bleef gelukkig beperkt, maar ons
leven werd opeens begrensd en dat is even slikken
als je nog zo jong bent. Maar ik ben ook anders in
het leven gaan staan. Dichter bij mijzelf en bij wat ik
belangrijk vind in het leven.’
‘In 2005 werd onze zoon Thomas geboren. Een prachtig
ventje dat lekker in zijn vel zit en heel pienter is. Hij
is het mooiste dat het leven me gegeven heeft. Ons
tweede kind verloren we halverwege de zwangerschap.
Daarna besloot ik heel bewust om een carrièreswitch te
maken. Hoe leuk ik mijn werk ook vond: ik wilde ook
in mijn werk dichter bij mezelf blijven en wist dat mijn
kracht in de vakgebieden journalistiek en communi-
catie lag. Die beslissing is één van de beste van mijn
leven geweest.’
Nieuwe maanvluchten
‘Martin Luther King droomde van een wereld waarin
alle mensen gelijk zouden zijn, ongeacht hun huids-
kleur. Mijn droom is dat alle kinderen op deze planeet
veilig kunnen opgroeien, naar school kunnen en
gewoon kind kunnen zijn. Met mijn vrijwilligerswerk
voor UNICEF bouw ik aan het waarmaken van die
droom. En net zoals die eerste bemande vlucht naar de
maan een avontuur was naar meer kennis en weten-
schap over onze ruimte, zo maak ik mijn leven lang
nieuwe maanvluchten om te leren, te groeien, maar
vooral ook om te bloeien.’
levensverhaal
“Ik ben anders in het
leven gaan staan,
dichter bij mezelf”
5