verhalen - Quote

06-lijnen. Een voormalig medewerker dist
met plezier wat oude anekdotes op. ‘Op
zeker moment begonnen we met de Partyline,
een babbelbox. De spullen daarvoor
konden alleen door een Iers bedrijf worden
geleverd en geïnstalleerd. Die jongens
hadden het razend druk, dus het duurde
eindeloos voor de monteur eindelijk tijd
had om naar Nederland te komen. Twee
dagen kon hij blijven; op dag een ging hij
voor ons aan de slag, de dag erop zou hij
onze concurrent aansluiten. Toen dachten
wij: wat er ook gebeurt, daar mag hij nooit
arriveren. Dus ben ik met die jongen wat
gaan eten, daarna hebben we nog ergens
een borrel gedronken en toen heb ik hem
afgeleverd bij de Yab. Ik zei tegen de portier:
“Het maakt niet uit wat het kost, zet
gerust drie meiden bij hem op de kamer,
als je er maar voor zorgt dat hij ladderzat
en op z’n vroegst om negen uur ’s ochtends
het pand verlaat.” Geen punt natuurlijk,
daar hielden ze de club met plezier wat
langer voor open. Ze zijn uiteindelijk tot
half tien met hem bezig geweest. Die jongen
heeft de nacht van zijn leven gehad,
al was hij zo bezopen dat hij zich er weinig
meer van zal kunnen herinneren. Eenmaal
terug in zijn hotel heeft hij 24 uur
in coma gelegen. De rekening bedroeg
geloof ik dertigduizend gulden, maar de
Partyline leverde in die tijd vijftigduizend
per dag op, dus we hadden er nog altijd
twintig verdiend.’
De Skenes brachten overigens niet alleen
hun zakenrelaties naar Yab Yum, Yum, zelf
kwamen ze er ook graag. Toen de broers
vanwege een confl confl ict met de Zwitserse
overheid fi nancieel werden platgelegd en
een externe boekhouder kwam kijken kijken of
er nog iets te redden redden viel, merkte deze
op gelucht op dat de heren een veilige
manier hadden gevonden om iets te
sparen. Er waren in de loop der jaren
immers enorme bedragen overgeboekt
naar de Reserve bv. ‘Toen George dat
hoorde, viel hij moedeloos met zijn hoofd
op tafel’, vertelt de oud-medewerker.
‘De Reserve bv was namelijk de vennootschap
van Heuft.’
‘HET ECHTE
HOOGTEPUNT
VAN DE AVOND WAS
DE REKENING.
IN DE YAB KON JE
LATEN ZIEN DAT
JE GELD HAD’
Uitbundig vermaak
De discrete manier waarop gasten konden
afrekenen, was onmiskenbaar een slimme
vondst. Hoewel Heuft van een chique zaak
spreekt (‘Noem het vooral geen hoerenkast;
het was een club. Seks kwam er voor,
maar je kwam er niet voor’), hielden veel
bordeelsluipers hun bezoek toch liever
geheim. Als je aan de bar een kennis
ontmoette, was je broeders in het kwaad,
maar buiten dat kringetje zou het weleens
slecht kunnen vallen als je ontmaskerd
werd als hoerenloper. Voormalig reclamemaker
Don Schothorst, tegenwoordig
eigenaar van a ickkliniek Solutions,
praat wel vrijuit over zijn bezoeken aan
Yab Yum. ‘Ik heb een groot verslavingsprobleem
gehad. Dat betekende dat ik
mateloos misbruik maakte van alcohol en
cocaïne. En cocaïne heeft als eigenschap
dat het de seksuele verlangens stimuleert.
Die moet je dus kunnen botvieren. En net
zoals ik at in goede restaurants, ging ik ook
naar de dames in het beste bordeel. Yab
Yum dus. Ik heb me er altijd uitbundig
vermaakt, al liep het fi nancieel weleens
uit de hand. Ik heb er zeker een miljoen
gulden naartoe gebracht, als het niet meer
is’, zegt Schothorst, die zonder wrok terugkijkt.
‘Ik heb me nooit genaaid gevoeld,
nee. Ik werd er altijd uitstekend ontvangen,
de sfeer was buitengewoon prettig,
de meisjes waren knap en je trof er vaak
mooie, illustere fi guren. De Yab was een
beetje het verlengde van Barretje Hilton,
want je kwam er dezelfde uitgesproken
persoonlijkheden tegen, die zakelijk veelal
groot succes hadden. In de Yab reageerden
ze zich af. Daarnaast kwamen er veel nette
zakenmensen die graag een keer de
‘ Je hoefde niet te neuken, maar kon
ook een topavond aan de bar hebben’
077