12099-RSL-publicatie.. - Huis van het Nederlands

We riepen allemaal en huilden, maar zij was gestorven.
Dat was een heel pijnlijke dag voor ons, die ik nooit zal
vergeten.
En daarna kwam de Taliban een de macht. Naar school gaan
en werken was verboden voor vrouwen, en mensen mochten
niet naar tv kijken en naar muziek luisteren.
Op een dag ging ik naar een geheime school. De Taliban
grepen mij en sloegen me met een zweep omdat ik geen
burka droeg en dan sloten zij de school. Zes jaar totaal
verloren!
Daarna kwam een nieuw regime. De mensen waren heel erg
blij en dachten dat alle rampen voorbij waren. Maar dat was
niet zo. Nog altijd leden de mensen.
Zij strooiden zuur op studenten, vergiftigden de kinderen,
onthoofdden leraren en scholen brandden.
Het leven werd onmogelijk en daarom verliet ik mijn land
waar mijn hele bestaan, mijn geluk en mijn hop was… Ik heb
nooit geweten waarom we veroordeeld waren tot lijden en
vernietiging.
En nu ben ik hier maar toch weet ik niet wie ik ben?
Een mens die op zoek is naar een vredig leven of een arme,
vreemde, migrant?
Maar toch is er iets moois. Ik ben moeder van twee lieve,
mooie kinderen die mijn motivatie zijn om te leven.
Wahedi Pakiza, Afghanistan
WIE BEN Ik? 13 VERHALEN niveau 2.1-2.2