Onderzoek arts van de FOD - Volwassenen - Participate!

Onderzoek arts van de FOD ‐ Volwassenen
1. Voorbereiden
⋅ Voor je begint met de voorbereiding, is het goed om even stil te staan bij de volgende
vragen:
⋅ Ben jezelf of is de persoon voor wie je het onderzoek voorbereidt (of die je gaat vergezellen)
voldoende op de hoogte van de doelstellingen en de aard van de tegemoetkoming? Een
gesprek met een ondersteuner die je vertrouwt kan helpen.
⋅ Heb je mensen die je kunnen bijstaan bij de verwerking van de stress voor‐ en achteraf?
Vooral voor kwetsbare mensen met autisme kan het onderzoek zelf heel wat teweegbrengen,
ook al merk je dit niet meteen.
⋅ Verzamel alle vroegere verslagen (zie ‘Wat breng je mee?’). Het kan wenselijk zijn om alle
nodige documenten te verzamelen alvorens het aanvraagformulier bij het gemeentehuis af
te halen. Laat aan je arts (neuroloog, psychiater, …) weten dat je een aanvraag wilt indienen.
De arts moet formulieren invullen. Verzeker je ervan dat de arts de nodige tijd heeft.
⋅ Laat je aanvraag registreren in het gemeentehuis. Je ontvangt een bewijs van aanvraag en de
nodige formulieren.
⋅ Ga naar je arts. Je arts moet formulieren 3 en 4 invullen.
⋅ Indien je gezicht‐ en/of gehoorverlies hebt, ga dan naar een specialist om de formuleren 5 en
6 te laten invullen.
⋅ Stuur binnen de 30 dagen de ingevulde vragenlijst en de medische formulieren terug naar de
FOD Sociale Zaken. Je voegt hierbij een kopij van het aanslagbiljet en alle verslagen en
documenten. Schrijf je rijksregisternummer op elk document dat je toevoegt.
⋅ Voor het onderzoek naar de zelfredzaamheid is een grondige voorbereiding aangewezen.
⋅ Je voorbereiden kan aan de hand van de brochure ‘Kan ik u helpen, dokter?’ Je kan
deze brochure bestellen bij Gezin en Handicap.
⋅ Je kan je ook voorbereiden met behulp van ‘De Wegwijzer’. Met het instrument kan je
informatie doorgeven maar je kan ook gedetailleerde informatie thematisch en
overzichtelijk verzamelen en bundelen.
⋅ Betrek bij je voorbereidingen eventueel mensen die jou goed kennen.
⋅ Je kan hulp en advies vragen bij ondermeer KVG (via het GehandicaptenServiceBureau of
Geserbu), VFG, Maatschappelijke Dienst van de ziekenfondsen. Je kan met je vragen terecht
op de maandelijkse zitdagen die het FOD Sociale Zekerheid doorheen het land organiseert.

Op de website van de FOD vind je onderaan de pagina een link met de informatie die je
hiervoor nodig hebt.
2. Wat breng je mee?
⋅ De oproepingsbrief.
⋅ Je identiteitskaart.
⋅ Het inlichtingsblad dat de arts heeft ingevuld, het gedeelte dat je zelf hebt ingevuld en alle
documenten die verband houden met je beperkingen en eventuele bijkomende (medische)
problemen:
⋅ Medische verslagen
⋅ Psychologische verslagen
⋅ Diagnostische verslagen
⋅ Verslagen of bewijzen van behandelingen (psycholoog, psychiater,logopedist, …)
⋅ Verslagen van begeleiders en beroepskrachten
⋅ Verklaringen van vertrouwenspersonen die zicht hebben op je situatie (thuis, sociaal,
werk, …)
⋅ Alle voorbereidingen die je hebt gemaakt voor het zelfredzaamheidonderzoek.
⋅ Gegevens van de medicatie die je neemt: naam, hoeveelheid die je per dag neemt, …
3. Het onderzoek
Het onderzoek gaat door in een Centrum voor medische expertise in je provincie. De naam van de
onderzoekende arts en het adres staan in de oproepingsbrief vermeld.
Als je door je handicap niet kan verplaatsen dan kan je thuis onderzocht worden. Je hebt hier wel een
medisch attest voor nodig dat je naar het centrum voor medische expertise opstuurt.
Het verloop van het onderzoek kan verschillen. Volgende elementen komen doorgaans aan bod:
⋅ De arts gaat na of de gegevens op het inlichtingsblad (vorige ziektes, operaties, …) nog steeds
kloppen.
⋅ De arts vraagt eventueel of je medicatie neemt.
⋅ Eventueel is er een kort medisch onderzoek. De arts kan bijvoorbeeld vragen te bewegen
(staan, zitten, liggen, diverse motoriek). Er wordt geen bloed afgenomen en ‘speciale’
onderzoeken worden niet gedaan.

⋅ De arts stelt vragen om de beperkingen van zelfredzaamheid in te schatten. Verschillende
thema’s zouden aan bod moeten komen:
Thema Voorbeelden
Zich verplaatsen Heb je begeleiding nodig voor bij het gebruik van
het openbaar vervoer?
Boodschappen doen. Maaltijden bereiden en
eten
Hoe reageer je als je verloren loopt?
Ervaar je moeilijkheden bij het bereiden van
maaltijden? Wat maak je zoal klaar?
Kan je volledig zelfstandig boodschappen doen?
Persoonlijke hygiëne: wassen en aankleden Hoelang heb je vanmorgen erover gedaan om
gekleed te raken?
Kan je indien nodig zelf de hulp inroepen van
een arts, tandarts, … ?
De woning onderhouden Ik zie dat je alleen woont, zou je zeggen dat ’t
daar netjes is of heb je iemand nodig om dit te
doen?
Welke mate je hulp nodig hebt (overdag en
nacht)
Communicatie en sociaal contacten maken en
onderhouden
4. Nog enkele tips
Ken je de huishoudproducten?
Kan je gevaarsituaties juist inschatten? Hoe zou
je reageren als je een lichte gasgeur zou ruiken?
Beheer je zelf je financiële zaken?
Kan je een gesprek met iemand aangaan? Kan je
jezelf goed uitdrukken?
Heb je vrienden?
⋅ Neem iemand mee naar het onderzoek. De persoon kan je begeleiden tijdens het onderzoek.
Dit is toegestaan, al kan de arts vragen dat jij alleen binnen blijft. Je mag erop staan dat de
persoon bij je blijft. De arts zal wel verlangen dat jij zelf de vragen beantwoordt. Je
begeleider kan je vooral ook na het onderzoek opvangen (frustraties bespreken, helpen om
zaken te herinneren, …)
⋅ Begin tijdig met je voorbereidingen.
⋅ Maak een kopij van alle voorbereidingen die je meeneemt naar het onderzoek. Bewaar deze
zorgvuldig.

⋅ Beantwoord de vragen van de arts zo gedetailleerd mogelijk. Antwoord dus niet te vlug dat je
iets kan zonder belangrijke bijkomende informatie te geven: de hulp die nodig is ( hulp van
anderen, hulpmiddelen, …) of de omstandigheden die een belangrijke invloed hebben zodat
het niet altijd lukt. Voorbeelden:
⋅ Je kan de bus nemen. Hiervoor moet iemand je helpen om een plan te maken met de
uren, de route, stopplaatsen enz. Onvoorziene wijzigingen of vertragingen vormen
een probleem. Je hebt steeds iemand nodig die telefonisch stand‐by is bij
onverwachte omstandigheden omdat je vreemde mensen niet kan aanspreken.
⋅ Je kan een gesprek met iemand aangaan, maar enkel onder bepaalde voorwaarden:
enkel met personen die je kent, als er niet teveel achtergrondgeluiden zijn, als de
persoon je niet onverwacht aanraakt want dan kan je het gesprek niet meer verder
zetten, …
5. Na het onderzoek
⋅ De arts zelf doet geen uitspraak over het al dan niet toekennen van de financiële
tegemoetkoming of van bepaalde sociale en fiscale maatregelen. De punten die de arts
toekent zijn een onderdeel van het dossier. Het volledige dossier wordt nog bestudeerd en
men bekijkt ook nog de administratieve voorwaarden.
⋅ Je krijgt het resultaat thuis toegestuurd. Indien je aan de voorwaarden voldoet, ontvang je
een attest. Bewaar dit goed.
⋅ De arts beslist over de geldigheidsduur van het attest (bepaalde duur of onbepaalde duur).
Dit staat vermeld op het attest.
⋅ Als je met het attest een aanvraag indient voor een tegemoetkoming dan volgt nog een
administratief onderzoek zoals ondermeer je inkomen en gezinssituatie nagaan.
⋅ Je ontvangt het medisch dossier niet. Je kan het enkel inkijken en dit via de behandelende
arts. Je moet hiervoor een schriftelijke aanvraag indienen bij het FOD Sociale Zekerheid, DG
Personen met een handicap. Vermeld in je brief altijd de naam van de arts bij wie je bent
geweest.
⋅ Ben je niet akkoord met de beslissing? Je kan in beroep gaan tegen de beslissing. Dit gebeurt
bij de arbeidsrechtbank. Je moet binnen de 3 maanden nadat je de beslissing hebt ontvangen
beroep aantekenen. Deze termijn wordt zeer strikt toegepast. Vraag advies aan een
belangenvereniging (bijvoorbeeld KVG en VFG)
⋅ Als je een tegemoetkoming ontvangt en er zijn wijzigingen in je situatie (met betrekking tot je
inkomsten of je handicap) dan dien je dit zo vlug mogelijk te melden aan de Dienst
Tegemoetkomingen.